e m kraak schreef op zondag, 5 september 2004, 17:21:



Ik sta het allerhoogst. Punt uit. Geen discussie. En ik hoef nooit tot fase 9 te gaan (als die al bestond....) Toch zie ik de dames dolfijn (BD en Cherokee) vaker, en vooral samen flink tekeer gaan tegen mijn lieve Steffie, omdat hij in zijn onschuld toevallig op de verkeerde plek liep, te dicht in de buurt van de dolfijnen. De dames dolfijn noemen wij zo omdat ze zo verknocht aan mekaar zijn dat ze zelfs synchroon bewegen, ook op de wei, bochten, galop, alles....Ehhh, dat is ook niet minder dan weetikveel, fase 4 ofzo....
Ik kan me er heel veel bij voorstellen dat dat bij gedomesticeerde paarden anders verloopt, zeker nu de mens dus in het spel is.
Ik probeer, vanuit mijn mens-zijn, de paarden als paard te behandelen en mij zeker niet te laten leiden door menselijke emoties. (Stef gaat gewoon ergens anders staan, hij heeft daar helemaal geen last van als hij door de dolfijnen wordt weggejaagd. Ik, met mijn menselijke emoties,
dreig dat af en toe een beetje zielig te vinden...., maar: ik ben het me wel bewust en ik grijp nooit in)
Agressie zie ik inderdaad zelden naar de mens (ander diersoort) maar wel onderling, eh uitzonderingen daargelaten....


Nee Egon, maar alleen als je echt in een hoek gedreven wordt bijvoorbeeld, of tegen een hek aan getrapt wordt. Ik behoud mij dan het recht voor om terug te trappen, maarja, wij mensen hebben te korte benen voor zoiets. Terugbijten lukt ook al niet....Dan maar een menselijke mep !

Mee eens van dat van de driving game, maar dan moet je paard dat wel al geleerd hebben he...en natuurlijk het respect hebben voor jouw menselijke dreiging.... Een boos of agressief paard gaat echt niet aan de kant als jij daar voor het eerst met je handjes staat te wapperen.
Hmm, niet mee eens. Solid is solid. als het er goed in zit gaat het er van ze langzalzeleven niet meer uit. Oké, het kan wat verzwakken maar je pikt zo de draad weer op. Daarom mijn twijfel of het bij het paard van Jo wel solid is....


Maar jij spreekt het paard toch aan op zijn kuddegedrag ? Dus toch als paard. Als jij het als mens zou doen zou je een goed gesprek tijdens een etentje bij kaarslicht moeten voorstellen....


Ik ken het Egon, kan lang duren, maar het werkt ! Kwestie van de langste adem.... JIJ dus want HIJ wil weer veilig terug in de beslotenheid van de groep.


Groeten terug......

Flink ingekort om praktische redenen

Spirithorses schreef op zondag, 5 september 2004, 18:17:


Als "rangallerhoogste" (hoe vervelend ik dit woord ook vind omdat het tussen paarden onderling een andere betekenis heeft dan tussen mens en paard) zou je kwa sociale druk nooit verder dan "fase 0,5" behoeven te gaan; een wijzende vinger, een blik.

Het oorspronkelijke probleem van Jo was: niet als "rangallerhoogste" gezien worden. Pas in latere post van haar zag ik dat ze de dingen die ik voorstelde al geprobeerd heeft... misschien is het tijd voor teakwon-do maar niet op zichzelf staand doch in relatie tot de daaropvolgende gedragscyclus zoals eerder voorgesteld.
Merries..... blehhh


Steffie is erg anders, juist in tegenstelling tot je dolfijnen die zich als koppel gedragen. Dit kan discrimin

"solid" slaat nmm op geheugen, en dat is bij paarden prima ok maar staat maar gedeeltelijk garant voor een nieuwe gedragskeuze


Nou, best kans dat ik daar op paardse manier voor kies zodra die kans er maar is! Voedsel geven is als mediator met paarden net zo sterk.


Anders dan Roberts hoor! Want: mijn agressie (intERspecifiek) tegen zijn dominantie (intRAspecifiek).
Modelmatig 3 gedragslagen :
-paarden onderling (je paarden - intraspecifiek)
-mensen/paarden (jullie en paarden -interspecifiek)
-mensen/mensen (jij en je klanten - intraspecifiek)
Bij mij thuis simpeler want anderen mogen niets met mijn paarden.


Heel simpel - ethologisch bestaat dominantie als gedefinieerd gedrag tussen species niet.

Groetjes, E.