jo schreef op zondag, 5 september 2004, 16:57:

Als je mijn vraag nog even leest, zie je dat ik geen menig gegeven heb.
Maar, om mijn eigen vraag te beantwoorden: Ergens moet een grens zijn. Als ik echt kwaadwillig aangevallen zou worden zou ik vechten met alle middelen die me ten dienste staan. Dan is het hij of ik.
Toen ik Shiny pas had, een week ofzo, gaf hij ook een ruk aan mijn trui. Voor ik besefte wat hij deed was hij al weer verder bij me vandaan. Ik heb toen niet meer gereageerd en ben verder gegaan met de zelfde oefening, (korte wending om me heen, op zijn moeilijke kant, wat hij duidelijk niet prettig vond en waarschijnlijk ook wel wat veel gevraagd was) maar hem vanuit mijn ooghoek wel scherp in de gaten gehouden. Op het moment dat hij het nog eens wilde doen heb ik een schreeuw gegeven en mijn handen in de lucht gegooid en hem harder dan normaal achteruit gedwongen.
Sindsdien heeft ie geen pogingen meer gedaan.
Maar eigenlijk was ik wel de oorzaak. Hij maakte me duidelijk dat die oefening hem te zwaar viel. In ieder geval dat hij het r niet mee eens was en weglopen kon hij niet, want ik had em toen nog aan een touwtje.
Hoe verdedig je je tegen een eikel van een baas?
Piet

Michiel schreef op zondag, 5 september 2004, 23:37:


Hoi.

Was ongeveer een maand geleden.
Mijn kind.......lange meid van 16 jaar was te verbluft om wat te doen.
En inderdaad voor het paard was er succes:aandacht van het paard weg, en even geen been raspen.


Ik hoop dat het zo zal zijn.
En niet: jij gaf mijn een peut de laatste keer, dus zie me maar de wei uit te krijgen. (


Elleboog ervoor en zij loopt er perongeluk tegen aan.
Tja, ik stond dit keer recht voor haar, wilde haar naar achteren laten wijken en ja ze was duidelijk geirriteerd.
Nou had ik een dikke trui aan, anders had ze mijn vlees tussen mijn borst en mijn sleutelbeen te pakken gehad.......zit niet veel vet of vlees....zoals bij mijn dochters heup.....zij is een magere lat, maar op haar heup zat tenminste nog wat vlees.


Ik ken het clicker systeem niet.
Maar als dat negatieve gedrag een herhaling krijgt, zal ik zeker dit ook gaan proberen.

Ja, Piet, dat is iets waarvan wij ons, als mens, zeer bewust van dienen te blijven. Leiderschap betekent niet alleen 'de baas zijn', maar ook : bescherming en comfort bieden naar je paard toe en hem behoeden voor netelige situaties. Alleen dan ontstaat dat vertrouwen, die band.
En als hij iets aangeeft dan moet je daar inderdaad wat mee, die verplichting heb je !

En ik vraag mij af, maar dit laatste is meer gericht naar Egon; of hierin ergens het verschil ligt tussen gedomesticeerde paarden en ' wilde' paarden.Ik bedoel daarmee de band tussen mens en paard, want die is anders dan tussen paard en paard.

Groet, Pien (is het bij jullie ook nog steeds zo'n prachtig weer, vanavond een heerlijke zonsondergangrit..... ????)

Nick Altena schreef op maandag, 6 september 2004, 0:10:


Hoi Nick.

Ja, leuk dat je meedenkt!
Ik heb haar wel eens geprobeert te bekappen bij de andere paarden.
Haar aan een boom vastgebonden.
Zie voor je: een paard dat rond en rond de boom ging en ik er achteraan.
En haar broertje is gek op halsters en alles wat touw is.
Hij stond haar ook lekker te verstoren.

Plus waar ik aan denk:
Ik wil ook een keer in de toekomst ALLEEN met haar kunnen rijden....op de baan of de natuur in.
Niets is zo vervelend als een paard die alleen maar achter anderen aan wilt sjokken.
Daarom neem ik haar ook voor wandelingen, kleine opgavens mee.
Dat moet toch kunnen bij een ruim 4 jarig paard!
Hahaha, ik kan moelijk telkens haar broertje er ook bij nemen.
Ruziënd over wie het touw mag vasthouden, voorop lopen en welke kant we opgaan.....hij is een donder van ruim twee jaar.
Hem mag een ander temmen.

Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 8:13:


Vandaar ook mijn vraag.


Tja, een echt conflikt hadden we nog niet gehad.
Wel op de randjes van onze grenzen lopen.
In mijn geval wat er geen te veel eisende eikel van een baasje.
We waren weer op weg naar haar broertje en andere paarden.
Maar ik deed ondertussen wat kleine oefeningen: stoppen, drie stappen achteruit.
Vandaar dat die hap totaal niet nodig was...............in mijn ogen.

jo schreef op maandag, 6 september 2004, 8:53:


Ik denk dat er in haar ogen wel een veel eisende eikel van een baasje was. zij wou naar wei en ze moest achterwaarts. Dat schiet toch niet op?? zo kom je alleen maar veder van waar je zò graag naar toe wilt.
En wat je tegen zon stomme baas doet? Je gaat toch gewoon lekker je eigen gang? Ze hebben toch niets te zeggen met zon stalhalster!Neus in bepaalde positie en frete maar!! En als ze je daar vandaan sleuren en je moet achterwaarts? Gewoon lekker blijven staan, ze lopen je toch niet omver. Je moet stoppen? Best, kan je lekker frete! Nee, als je echt wil heb je geen last van zon mens... Met een touwhalster heb je denk ik iets meer te zeggen omdat ze wat scherper zijn.