Clara van der Horst schreef op woensdag 31 januari 2007, 23:08:


Ik zeg toch ook niet dat het de einge waarheid is??? Ik leg uit wat Dr Strasser vindt! Buitendat is je argumentie niet echt sluitend te noemen. Hebben de wilde paarden in Amerika een superhoefmachanisme dat je dit zegt ofzo?

Margot

Margot van Lare schreef op woensdag 31 januari 2007, 23:13:


Ze hebben in ieder geval geen mok.

Groeten,
Frans

Margot van Lare schreef op woensdag 31 januari 2007, 23:13:


Rustig maar hoor, ik zeg ook alleen maar iets.


Misschien hebben ze het gewenste hoefmechanisme, en is meer helemaal niet altijd beter? Kijken naar de natuur is dacht ik toch wel verstandig om te doen.

Groet,
Clara

Ik denk dat het het beste is om juist de beharing te laten zitten, tenzij het echt niet anders te behandelen is. Wanneer je het weghaalt wordt de huid weker, en beschadigd hierdoor ook sneller. Wanneer je natte benen wil drogen, doe dit dan deppend i.p.v. wrijvend, want ook zo kan je de beschadigde plekken openschuren wat niet echt bevorderlijk is voor de genezing.

Mijn paard heeft jaren mok gehad. Voor en achter. Bij de pensionstallingen waar hij toendertijd stond was het vaak modderig en moest hij ook 's nachts op stal staan. Toendertijd had hij ook ijzers onder zijn voorhoeven. Sinds 1 januari 2007 staat ie aan huis, 24 uur buiten in een wei die vrij droog is, en heeft hij geen ijzers meer. Deze nieuwe veranderingen hebben naar mijn idee ervoor gezorgd dat hij tot op de dag van vandaag geen mok meer heeft gehad, maar wat nu de doorslaggevende factor is....geen idee.

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op woensdag 16 januari 2008, 17:36:


Ik denk dat mok ook door een bacterie in het gras kan komen.
Mijn paard Buck heeft nooit mok en staat 24/7 in de bagger en op allerlei soorten bodem. Jaren geleden had ik enkele maanden een logeerpaard in de wei. Deze had mok en kreeg zelfs een olifantsbeen van een klein wondje. Nadat dit paard weg was zette ik Buck in de wei. Binnen een week had hij mok. Nadat ik het had behandeld heeft hij het nooit meer gehad. Ik denk dat het logeerpaard een moksmurf in het gras heeft achtergelaten die mijn paard besmet heeft.

Christel Provaas schreef op woensdag 16 januari 2008, 18:30:


Waar ik ooit werkte kregen alle paarden die op één bepalade weide liepen eens tegelijk mok. De paarden op andere weides hadden nergens last van. Alle weides waren even nat. Het was in een natte, relatief warme en vochtige winter dat dit probleem zich voordeed.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 16 januari 2008, 18:34:


Couscous heeft deze zomer dus ook mok gehad met dikke benen! Van op de wei te staan (en géén natte wei). Nu in de winter heeft ze nergens last van en de paddock lag hier met momenten ook héél slecht. Maar dat is blijkbaar geen enkel probleem.

Onze andere paarden hebben nog nooit mok gehad.

Marianne

Christel Provaas schreef op woensdag 16 januari 2008, 18:30:

Ja, grasmoksmurfen bestaan zeer zeker. En stromoksmurfen en zandmoksmurfen. En houtsnippermoksmurfen.

Voordat je mok gaat behandelen is het wel handig om te weten met wat voor soort mok je te maken hebt. Bij mok veroorzaakt door mijten kun je smeren en peuteren tot je een ons weegt, maar als je die beesten niet wegwerkt gaat het nooit over.
Mok veroorzaakt door verweking moet je weer heel anders behandelen.

marianne laenen schreef op woensdag 16 januari 2008, 19:55:


Het heeft hier ook heel lang geduurd Vorige winter hadden ze het nu al flink te pakken. Beide paarden.
Sinds gisteren heb ik de mok (beginstadium, enkele kleine korstjes) ontdekt onder de bemodderde, haren. En ineens bij Queenie én Beereke tegelijkertijd.
Maia, het derde paard bij ons, heeft geen mok, ook vorige winter niet.
Hout vasthouden Marianne, ik zei vorige week ook nog tegen Jolien dat het opmerkelijk was dat ze nog geen mok hadden...