Huertecilla schreef op donderdag 23 februari 2006, 19:45:


De ruiter hoort niet te trekken, als hij dat doet, is hij al fout bezig met als gevolg geen nageeflijk paard. De ruiter hoort niet tegen te houden.
De ruiter hoort te rijden met een elastich, licht teugelcontact. Alleen een paard wat niet gehinderd wordt in de mond, zal vertrouwen krijgen in de hand van de ruiter en het bit aannemen omdat hij het durft aan te nemen.

Zoals jij het stelt, is wel zoals het in de praktijk vaak gebeurt, maar niet zoals het hoort. De beschrijving die ik geef, is zoals het hoort.


Mee eens.
Nmi is de werkelijkheid minder fraai dan het volgens de boekjes hoort. Het gerepeteerde verhaal klinkt goed omdat het volgens de boeken zo hoort.


Kort bijzetten om ontspanning te krijgen heb ik nog nooit van gehoord en wordt in de dressuur ook niet zo gebruikt. Pas als het paard onspannen kan lopen, in balans en op eigen benen, pas dan mag je bij gaan zetten om meer spiergebruik te stimuleren en meer oprichting te krijgen.

Voor de rest ben ik het helemaal met je eens hoor
Nogmaals een paard wat pijn in zijn mond voelt, zal nooit het bit aannemen en ontspannen en nageeflijk gaan lopen. Om dus een goed lopend paard te krijgen, zul je dus een zachte en elastisch contact moeten onderhouden. Maar helaas de werkelijkheid...

trea hoex schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:38:


Als ik dat al doe, dan is die hogere fase, opnieuw even druk op het bit en opnieuw. Dus loslaten en opnieuw druk nemen. Alleen maar harder trekken heeft geen zin en werkt averechts. Maar dan hebben de gewone ophoudingen en de stemcommando's geen zin meer. Mijn ervaring is dat dat ontspannen en even ophouden, ontspannen en even ophouden uitermate effectief zijn.
De enige bedenking die je daarbij kan hebben is dat je je paard toch pijn in de mond doet, en dat bagatelliseer ik niet, maar ik vind het van een hele andere orde dan de parelli noodrem.

Maar ik vind het een beetje makkelijke reactie: ik ben al zo kritisch geweest, nu vind ik het welletjes hoor', beetje rare houding vind ik dat.

Maakt me ook niet zoveel uit, ik hoop alleen maar dat het mensen tot nadenken aanzet en zelf gaan bedenken dat je van je paard in feite topatletische vermogens vraagt. Zelf ga je ook niet van de ene op de andere dag moeilijke gymnastiekdingen of ingewikkelde yogahoudingen aannemen. Van een paard moet dat alles maar normaal zijn? Terwijl zijn skelet helemaal niet gebouwd is op zijwaartse buiging?

De vragensteller vroeg naar nadelen Parelli, nou die zijn er dus.

Huertecilla schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:49:


Trekken ergens aan is iets anders dan iets vasthouden en meeveren met die bewegen. Met trekken rijdt je met harde hand en elastische hand is stil tov van de mond van de ruiter. Dat is de theorie althans.


3 kilo teugeldruk is veel heel veel, zo wordt het mij althans niet geleerd en veel mede dressuurrijders om mij heen ook niet, halve kilo hoogstens en ik maar daar zelf altijd 100 gram van (a la Anne Muller).


Nee HC, nu ga je de fout in. LDR is niet gebaseerd op het tot ontspanning dwingen, het is gebaseerd op een tot in het extreme trainen van de spieren. Het tot aan de grenzen rekken en versterken.


Gelukkig hc, zijn er veel het wel met jou eens (en mij in dezen ook) en zijn er toch nog wel aardig wat dressuurders die het gebruik van hulpteugels verafschuwen en die het bit niet als muur beschouwen. Dus niet zo negatief toch.

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:04:

Ha, ha, dat zou nog eens wat zijn, natuurlijk moet de theorie zijn: mond van het paard...

trea hoex schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:04:


Das ook goed, zou fijn zijn als iedereen dat dan deed en zou begrijpen waarom ook.


Dan zijn er dus blijkbaar meer kritische geluiden geweest en is meneer Parelli gaan verbeteren. Alleen maar goed dus.

Huertecilla schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:25:


tja, nog een andere blik:
je kunt LDR ook vergelijken met Yoga: ook de meest ingewikkelde houdingen om spieren te rekken en de versterken met als gevolg innerlijke balans en evenwicht.
Het enige verschil is dat een mens zelf de keuze maakt om het te doen en het paard het doet omdat zijn berijder die keuze voor hem gemaakt heeft. (zoals bij wel meer zaken het gevolg is).

Nick Altena schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:46:


Ja dat kan, je stelt het wat simplistisch maar in feite kan het wel.