Huertecilla schreef op donderdag 23 februari 2006, 19:45:


De ruiter hoort niet te trekken, als hij dat doet, is hij al fout bezig met als gevolg geen nageeflijk paard. De ruiter hoort niet tegen te houden.
De ruiter hoort te rijden met een elastich, licht teugelcontact. Alleen een paard wat niet gehinderd wordt in de mond, zal vertrouwen krijgen in de hand van de ruiter en het bit aannemen omdat hij het durft aan te nemen.

Zoals jij het stelt, is wel zoals het in de praktijk vaak gebeurt, maar niet zoals het hoort. De beschrijving die ik geef, is zoals het hoort.


Mee eens.
Nmi is de werkelijkheid minder fraai dan het volgens de boekjes hoort. Het gerepeteerde verhaal klinkt goed omdat het volgens de boeken zo hoort.


Kort bijzetten om ontspanning te krijgen heb ik nog nooit van gehoord en wordt in de dressuur ook niet zo gebruikt. Pas als het paard onspannen kan lopen, in balans en op eigen benen, pas dan mag je bij gaan zetten om meer spiergebruik te stimuleren en meer oprichting te krijgen.

Voor de rest ben ik het helemaal met je eens hoor
Nogmaals een paard wat pijn in zijn mond voelt, zal nooit het bit aannemen en ontspannen en nageeflijk gaan lopen. Om dus een goed lopend paard te krijgen, zul je dus een zachte en elastisch contact moeten onderhouden. Maar helaas de werkelijkheid...

Vandaag ben ik, naar het goede voorbeeld van HC, met mijn paard gaan klimmen. Een volwassen berg die vlak bij de manege ligt zijn we gewoon rechtdoor naar boven geklommen. Viel serieus tegen, voor mij dan. Minero had er blijkbaar geen last van, hij genoot van het gras. We zijn bijna tot de top geklommen. Op het eind werd het me te steil, het was mijn eerste klim en wist niet of we heel terug heel beneden zouden geraken. Volgende keer beter. Het was vooral genieten van de ruwe natuur en de stilte.
Terug beneden moest ik nog een stukje vlak lopen. Het moment dus om op Minero's rug te springen (lees klauteren). Een hele stap voor mij (met touwhalster en 1 touw. Het ging prima. We gaan de goeie kant op. Volgende keer neem ik fotoos
groetjes
Belinda

Spirit schreef op woensdag 22 februari 2006, 22:09:


Mijn paard heeft inderdaad al eerder last van zijn rug en knie gehad.Misschien moet er toch maar weer iemand naar kijken.Maar ik vraag me dus af of de hoef niet te ver afslijt in de witte lijn.

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:21:


Das allemaal goed en wel maar voor je een paard zover krijgt dat je niet hoeft te sleuren aan de teugels moet je het eerst wel geleerd krijgen. Ben vandaag gaan rijden met een merrie die ik 4 maanden geleden gekocht hebt. Ze wordt meestal gebuikt in de piste met kinderen en doet overigens vrij goed. Vandaag ben ik ermee gaan wandelen en ze was niet te stoppen. Ik wil haar, net als mijn ander paard leren dat ze stopt, vertraagt, enz met een licht signaal maar dat gaat niet van vandaag op morgen. ondertussen moet ik toch heel kunnen thuiskomen. niet? alle suggesties zijn welkom.
Belinda

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:10:


Ja, weet je, ik ben het een beetje zat om altijd en overal beren op de weg te MOETEN zien.
Aan elke methode kleven nadelen. Parelli is niet zaligmakend, het is niet voor niets dat hij zijn level 1 en 2 paketten helemaal vernieuwd heeft, en vele oefeningen op rijtechnisch gebied heeft vervangen door psychologie. Tevens benadrukt hij dat iedereen die recreatief rijd, genoeg heeft aan level 1 en 2.
Daar ben ik het overigens volledig mee eens.

Ik ben kritisch geweest in het stadium vóórdat ik een methode koos, die bij mij en mijn paarden paste.
Voor mij is het parelli, en de dingen die ik daarin doe, doe ik ook met overgave, en probeer er het beste uit te halen.
Datgene wat jij heel degenerend, "africhten" noemt, noem ik anders. Maar goed...
Een halve ors aanleren heeft in mijn ogen geen zin, en ik onderhoud hem ook zodanig, dat mijn paard blijft reageren op fase 1 zodat ik van die krachten minimaal gebruik hoef te maken. Lees; minimaal, want mijn paard is geen robot, en soms moet ik gaan tot inbuigen, al galoppeert mijn paard dan allang niet meer.

Jij kiest duidelijk voor een andere methode, en daar zal je ook achter staan. Jij remt jouw paard door druk op het bit, of minder. Die keren dat het niet blijkt te werken, grijp je óók naar hogere fases. Dat zal ongetwijfeld ook z´n uitwerking hebben op de gezondheid van je paard. En dáár kijk ik dan weer kritisch tegenaan, en dan zeg ik: oké ik heb de keus, en dan kies ik liever voor bitloos en de ors. Als je zó kritisch moet kijken zoals jij nu prefereert, moet je er maar beter niet op gaan rijden..

Trea

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:21:


Lees nog eens: het kán niet anders.
Wáár geeft het paard dan op na?? Op geen druk op het bit?
Je schrijft het mooi op maar het is wel onzin wat je schrijft; als het paard nergens voor wijkt, wat doet het dán? Op ESP nageven? Zou Henry Blake je gelijk in geven wellicht maar ik geloof meer in de angst voor pijn door het bit. Je spreekt nota bene zelf van een korte ruk!!! Doe eens zelf zo'n bit in en vraag een ruiter uit jouw stal met de normale druk te 'rijden'.

Een proef in Duitsland onder GP-ruiters gaf vele kilos gemiddeld aan de teugel. Ben de waardes vergeten omdat die toch absurd zijn. Om het effect van het bit te berekenen moet je het nl. door het oppervlak van het raakvlak delen en dat is máximaal 2 cm². Zit je bij slecht 3 kilo teugeldruk al op 1½ kilo per cm² en dat doet écht zeer.
Als je dan om je heen kijkt zie je legio ruiter knap wat forser aan die teugels hangen. Wie kan er zonder die teugels eigenlijk zélf in balans rijden? Hoeveel kilos denk je dat dát al zijn? Komt dan de extra druk voor de hulp nog bíj, want als kan dat paard die hulp niet onderscheiden.
Droom verder.


Euh.... daar is LDR op gebaseerd: het paard tot ontspanning te dwingen. Daar wordt veelvuldig goud voor gegeven.
Wil je fotos van hoé kort die paarden worden bijgezet tijdens het inrijden? Er is vast wel iemand die de link naar sustainable dressage op kan hoesten: Anky op dingus 30 graden achter de loodlijn aan een slof...
Droom verder.

Heel simpel Jose; de klassieke dressuur ís wat iedereen doet.
'Hulp'teugels en met de sporen tegen de muur van het bit aan rijden zijn de norm. Dat het anders zou moeten zijn is helder maar niet de werkelijkheid. Dat is nu net wat ik bedoel als ik stel dat de klassieke dressuur failliet is.
Aloïs Podhajsky schreef; 'de vaardigheid van de ruiter is omgekeerd evenredig aan de hoeveelheid hulpmiddelen' en hij onderbouwde helder waarom élk gebruik van hulpteugels een brevet van onvermogen voor ruiter of trainer is. Kom daar nú eens om!?
Droom verder.

HC

Voor de duidelijkheid,mijn vraag over parelli en over buigen van het hoofd, cq nek, heeft niets met elkaar te maken, het zijn 2 afzonderlijke vragen hoor

Groetjes jean
jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:10:

trea hoex schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:38:


Als ik dat al doe, dan is die hogere fase, opnieuw even druk op het bit en opnieuw. Dus loslaten en opnieuw druk nemen. Alleen maar harder trekken heeft geen zin en werkt averechts. Maar dan hebben de gewone ophoudingen en de stemcommando's geen zin meer. Mijn ervaring is dat dat ontspannen en even ophouden, ontspannen en even ophouden uitermate effectief zijn.
De enige bedenking die je daarbij kan hebben is dat je je paard toch pijn in de mond doet, en dat bagatelliseer ik niet, maar ik vind het van een hele andere orde dan de parelli noodrem.

Maar ik vind het een beetje makkelijke reactie: ik ben al zo kritisch geweest, nu vind ik het welletjes hoor', beetje rare houding vind ik dat.

Maakt me ook niet zoveel uit, ik hoop alleen maar dat het mensen tot nadenken aanzet en zelf gaan bedenken dat je van je paard in feite topatletische vermogens vraagt. Zelf ga je ook niet van de ene op de andere dag moeilijke gymnastiekdingen of ingewikkelde yogahoudingen aannemen. Van een paard moet dat alles maar normaal zijn? Terwijl zijn skelet helemaal niet gebouwd is op zijwaartse buiging?

De vragensteller vroeg naar nadelen Parelli, nou die zijn er dus.

Sinds ik het stukje natuurkunde heb gelezen is er bij mij een heel grote vraag:
Wat doe je als je zelf weinig balans hebt (wegens gezondheidsreden weinig aan te veranderen) en je toch graag paard wilt rijden.
Ik ben al wel iets meer in balans dan toen ik starte met paardrijden maar wanneer ik zonder zadel ga rijden is een stap te doen maar na 5-10 stappen in draf lig ik er naast
Mijn paardje is me veel waard want zij is degene die me uit een diep dal heeft gekregen en dus dacht ik voor haar goed te doen en heb (2ehands) een boomloos zadel gekocht.
Wat is er dus in deze situatie, van de twee 'kwaden', de meest paardvriendelijke methode en/of zijn er nog methoden waar ik nog niet van weet en waar een 'onbalans' als ik z'n paardje een plezier mee doe?

Huertecilla schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:49:


Trekken ergens aan is iets anders dan iets vasthouden en meeveren met die bewegen. Met trekken rijdt je met harde hand en elastische hand is stil tov van de mond van de ruiter. Dat is de theorie althans.


3 kilo teugeldruk is veel heel veel, zo wordt het mij althans niet geleerd en veel mede dressuurrijders om mij heen ook niet, halve kilo hoogstens en ik maar daar zelf altijd 100 gram van (a la Anne Muller).


Nee HC, nu ga je de fout in. LDR is niet gebaseerd op het tot ontspanning dwingen, het is gebaseerd op een tot in het extreme trainen van de spieren. Het tot aan de grenzen rekken en versterken.


Gelukkig hc, zijn er veel het wel met jou eens (en mij in dezen ook) en zijn er toch nog wel aardig wat dressuurders die het gebruik van hulpteugels verafschuwen en die het bit niet als muur beschouwen. Dus niet zo negatief toch.

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:55:

Dát zeg ik helemaal niet. Ik zeg dat ik liever kritisch ben, vóór ik een methode kies!
En dat het geen zin heeft om beren op de weg te BLIJVEN zien. In plaats daarvan kun je beter stilstaan hoe je de gekozen weg kunt volgen op een manier die wèl goed is. Jij doet dat door bit aannemen/loslaten ipv trekken, ik doe dat door de ors zó te verfijnen, dat ik niet meer HOEF in te buigen.

Nou, lees de nieuwe paketten maar eens, en kom dàn nog maar eens terug. Want die nadelen die je nu bedoelt, zijn er NIET meer. Tot je bij level 3 komt, maar die is nog niet vernieuwd...

Trea

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:04:

Ha, ha, dat zou nog eens wat zijn, natuurlijk moet de theorie zijn: mond van het paard...

trea hoex schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:04:


Das ook goed, zou fijn zijn als iedereen dat dan deed en zou begrijpen waarom ook.


Dan zijn er dus blijkbaar meer kritische geluiden geweest en is meneer Parelli gaan verbeteren. Alleen maar goed dus.

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:10:


Die,nogmaals, als het goed is zelden of nooit hoeft te worden toegepast...het is een NOODSTOP voor het uiterste geval.


Ik ben ook beslist geen voorstander van Parellie op vooral zijn dwangmatige handelen en 4 fase systeem.


Nogmaals...het hoofd wordt niet om getrkokken !
Het paard kijkt geheel zelfstandig om op alleen een beweging van je hand (in mijn geval zelfs alleen op de stem door het roepen van haar naam, mijn handen blijven waar ze zijn )

wat denk je

op dezelfde plekken als waar ze blijven als jij aan dat bit trekt ?


Uhhh...gaat dit over de ORS zoals hier op de site beschreven ?
Ik vrees van niet....hier staat nergens dat er getrokken moet worden...hier gaat de hand ook niet echt omhoog maar naar de zijkant...in het zicht van de paardenogen richting de knie.

Het zorgt ervoor dat de achterhand even

Mmm....wel eens een paard in de wei zien bokken? is dat zijwaarts genoeg om hier als voorbeeld mee te vergelijken?
Als dit nu een zeer pijnlijke en of vervelende ervaring zou zijn...waarom doen sommige dat dan toch puur uit plezier?


Zo'n verrassing is het niet...het is immers een aangeleerde reactie?

op de

Een paard kan met de lippen zelfs achter op zijn rug komen , zover gaat de ORS nooit.
Het is niet meer dan een zelfde beweging alsof het paard aan de achter zijkant wat intressants zou zien/horen en daarnaar kijkt onder het lopen.


Hangt er naar mijn mening van af hoe soepel de spieren van een paard zijn en hoever het doordraait met het hoofd.

bij de

Geen plotselingen....maar een geleidelijke beweging die het zelfs zelf in tempo kan bepalen....er wordt immers niet getrokken.


En nogmaals dan....het is geen normale remmethode, dat zal je hier nergens zo geadviseerd worden. en staat ook niet als zodanig omschreven op de ORS pagina...het is een NOODrem methode die zelden of nooit toegepast zal worden , als je een beetje geluk hebt...


Ja doe dat eens....vooral in hoe het hier omschreven wordt en niet op andermans lessen of site's.


Ik wil je er daarnaast ook nog wel even op wijzen dat het aanleren of TRAINEN van deze oefening zelfs naast en later op een stilstaand paard gebeurd....net als het onderhoud van de oefening!
Keurig beschreven op de pagina...


Ik doe geen Parellie.
De oefeningen zoals die in jou dressuur wereld gebruikt worden zijn natuurlijk wel makkelijke en fijn voor je paard?

Heb jij al hardgelopen en omgekeken?

Nick