e m kraak schreef op zondag 13 december 2009, 0:49:


Ik wilde ook alleen maar laten zien dat gerookt iets anders is dan rauw omdat dat in twijfel werd getrokken.

Ilma Meijer schreef op zondag 13 december 2009, 14:04:


Rauw betekent ongekookt, in feite niet gegaard. Daarom is warmgerookte vis (gaar) niet rauw en koudgerookte vis (niet gaar) wel rauw. De vis is wel bewerkt (gezouten en gerookt) daarom is de smaak anders, is de vis iets langer houdbaar en is een groot deel van de parasieten gedood door het zout. Maar ze blijft rauw. De textuur en daarmee de smaakbeleving blijft hetzelfde als die van onbewerkte rauwe vis. Rauw met een smaakje. Ik krijg er trek van.

sandratien2 schreef op zondag 13 december 2009, 10:23:


Ik heb inderdaad wel eens vissen en zoogdieren rauw gegeten, zelfs maar een enkel paar weken jagend/verzamelend overbruggen valt nog niet mee en van "lekker" is geen sprake (alleen maar van "eetbaar") maar daar gaat het niet om.
Waar het me hier om ging is dat bewerkte lijken, op welke manier dan ook bewerkt, NIET rauw zijn! Haring heeft alleen maar in het zout gelegen... sja, biefstuk heeft alleen maar in de pan geleden en dan voegen we zout en peper toe omdat het anders nog nergens naar smaakt... en als het dan wél ergens naar smaakt ("wild"smaak) lusten de meesten het niet
Als je gerookte waren als rauw ziet ben je nmm toch wel een beetje het noorden kwijt.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 13:13:


Er zijn maar weinig bevolkingsgroepen die onze zoute haringen eetbaar vinden; dat zijn de IJslanders en de Japanners. Neemt niet weg dat de zoutbewerking het product niet meer rauw doet zijn.

sandratien2 schreef op zondag 13 december 2009, 15:22:


Potjandorie, de textuur en smaak blijft niet hetzelfde! Ik krijg zin jou te laten kokhalzen over echt rauwe lijken. Een paar vissen heb ik snel genoeg gevangen maar ik blief ze niet zolang het niet echt moet

Frans Veldman schreef op zondag 13 december 2009, 12:29:


De voorbeelden die je hier noemt hebben bitter weinig met voeding te maken. En daar hadden we het over, of het beter is geen zomer groentes in de winter te eten? Er is met prachtig zomerweer een grotere behoefte aan licht voedsel en bij kou meer behoefte aan vet of calorierijk voedsel. Somers iets meer yin en swinters iets meer yang voedsel. Maar die kleine verschillen rechtvaardigen niet de stelling "Eet altijd de de producten van het seizoen, want we hebben immers allemaal een seizoencyclus". Als je veel vlees eet kom je hier mee weg, want dat groeit zowel in de zomer als in de winter. De graan eters komen er ook mee weg, want dat is houdbaar vanuit de zomer. Volgens de stelling kunnen we dan ook maar beter geen zomer granen meer eten, weg brood, aardappelen, rijst, pasta, etc.

.

Dat is één factor, genetica. Levensduur verschillen daar weet ik te weinig van helaas, dus kan je niet trakteren op de verschillen daarvan tussen opleidings nivo, arm en rijk, koude en warme klimaten, vegetarisch of vlees en vis culturen, laat staan rauwfood eters.

.

Er is een groot verschil, vermalen en dompelen in maagzuur is de natuurlijke gang van zaken en voorbestemd. Koken, bakken en braden is iets totaal anders. En of dit echt schadelijk is weet ik niet. Er wordt denk ik ook geen onderzoek naar gedaan, de info daarover komt uit de praktijk, en is een van de vele manier hoe je, je kunt voeden.


Insgelijks
Michiel

Spirithorses schreef op donderdag 10 december 2009, 17:32:


Ja zo had ik mijn maatje 36 (Belgisch want NL is veel groter) ook kunnen behouden. Ma ja da is nu veel te laat maar ne goeie friet met mayo en samourai VEEEEEl te lekker om te laten staan!

e m kraak schreef op zondag 13 december 2009, 16:20:


Ik ga er verder niet om ruziemaken hoor. Ik heb gewoon gelijk. Zoek het even op in het woordenboek, dan zie je het zelf.

Dat mensen overal zout en peper aan toevoegen komt omdat ze hun smaakbeleving een beetje verpest hebben door het vele gebruik van zout. Elke vlees en vissoort heeft zijn eigen heel kenmerkende smaak. Net als groenten trouwens. Ik begrijp uit jouw opmerking dat je geen dierlijke producten eet. Ik heb daar alle respect voor. Alleen heb ik een andere filosofie. In mijn beleving is elke vorm van leven evenveel waard. Plant en dier. Je moet voor alles respect hebben.

e m kraak schreef op zondag 13 december 2009, 16:22:


Lieve schat, zeur nu eens niet zo.
Sashimi. Het liefste zo vers mogelijke vis. In hele dunne plakken gesneden. Als je het op prijs stelt een klein beetje wasibi erbij. Ik snijd het zelf. Favoriet zijn zalm en tonijn. Alhoewel ik met tonijn wil heel erg moeite heb omdat ze op zo'n akelige manier worden gevangen. Ik eet echter niet zomaar elke vis. Ik heb ze liever uit de supermarkt omdat ze dan gekeurd is. Misschien een schijnzekerheid hoor. (en ik ben als de dood voor parasieten)

En een broodje tartaar met ui. Hoe moet je die anders eten dan rauw? Nu houden we er verder over op. Ik althans.

Michiel schreef op zondag 13 december 2009, 17:51:


Kom ik toch weer terecht bij streekeigen
Granen - wortelen - knollen - zelfs fruit (appel) en groenten, allemaal bewaar produkten voor de wintermaanden.
Geen kiwi - avocado - sinasappel - banaan - of sla uit Tunesië


Nils en Olly

sandratien2 schreef op zondag 13 december 2009, 18:46:


Geldt dit ook voor bacterieen en parasieten? Ik meen ergens gelezen te hebben dat je het liefst je consumpties neemt uit grondig afgewassen vaatwerk. Enig idee hoeveel micro-organismen hierbij het leven laten?
Of ligt bij jou de grens bij de afmetingen? Als je het niet kan zien hoef je er geen respect voor te hebben?

Ikzelf vind het toch minder verwarrend om mijn compassie te richten op die levensvormen die een centraal zenuwstelsel hebben. Dus geen planten en bacterieen, maar de hogere diersoorten. Die hebben een dermate ontwikkeld gevoel dat het misdadig is hier geen rekening mee te houden.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."