eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 november 2009, 15:22:


Vanuit stilstand!? Ja, maar hoe ziet die 'stilstand' er uit?
Ik heb vele jaren T'ai chi chuan geoefend. Kan je zeggen dat die stilstand verzameld genoemd zou kunnen worden. Of dynamische stilstand, of welk woord je maar wilt gebruiken. Maar in ieder geval niet de stilstand zoals we die in het gewone dagelijkse leven kennen.

Wil schreef :

Gisteren herfstrit gehad en met een groep het bos in geweest. Daar zitten een paar steile bergjes op en af bij. Amber, nu 10 en net ingereden, komt dus die bergjes nog niet goed op, ze gaat halverwege in stap omdat ze haar krachten nog niet goed kan verdelen. Bij het bergje af wil ze dat al rennend doen, is makkelijker denkt ze. No way he. Al is het voetje voor voetje, ze móét leren beheerst te gaan. Amber is ook het type dat nog erg loopt te zoeken (slingeren) als ze in een iets hoger gelegen smalle berm loopt.

Valt mij op dat de meeste jonge (lees: onervaren) paarden dit aanvankelijk zo doen. Heeft niks met onvoldoende kracht te maken want Amber heeft een sterke achterhand maar met nog niet weten hoe dit aan te pakken en het verdelen van de balans. Paarden moeten leren op ongelijk terrein hun krachten te verdelen en hun lijf optimaal gebruiken, zeker wat balans en gewichtsverdeling betreft. Paarden die altijd in een mooi gestreken piste liepen hebben hier de grootste moeite.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 1 november 2009, 17:49:


Misschien heb ik het wat onhandig geschreven, natuurlijk had ik het niet over jou, maar over de gezondheid van je paarden en ik kreeg het idee dat je dat je leerlingen 'verzameling' niet bewust aanleert, maar de rest van je antwoord maakt het duidelijk.

Spirithorses schreef op zondag 1 november 2009, 19:19:


Ja, je hebt gelijk. Catcher dacht in 1e instantie ook dat naar beneden in walk moest... draven doet ie niet snel.
Maar die heeft heel snel bijgeleerd hoor... Kijkt naar Chaser.
Z'n allereerste vrij steile en lange heuvel ging eerst in rentelgang...
Ik zag 'm naar Chaser kijken, galop bij de buren natuurlijk..
Dat had ie snel door... rap een tandje hoger!
En zo leer je hem weer goed aanspringen in galop.
Het scheiden van stap, walk, draf, rentelgang en galop is daarna een fluitje van een cent.
En idd.... in het begin was hij over enthousiast... leuk die steile hellingen naar boven!! Jaaaaaa.... cooking hot! Haha... wordt snel minder hoor, als er daarna nog vijf of zo komen... Ach.... ik heb het pubertje met z'n tong op de keien naar huis zien lopen. Moest wel lachen, zo'n heel verbeten bekkie... ikzaluthalen... ikzaluthalen.... tis wel een doordouwertje. Die energieverdeling komt goed hoor...

Groet,

Wil.

Moniek schreef op zondag 1 november 2009, 18:33:


Ik bedoel dat ik nog nimmer een uiteengevallen paard heb zien tölten.
Ik zeg niet voor niets: 'zekere mate van, soort van "verzamelde" houding' want ik kan zelf nog altijd niet benoemen waar ik het nu eigenlijk over heb. Er wordt ook wel over "frame" gesproken... ok, ander woord, maar daar schiet ik nog niets mee op

e m kraak schreef op zondag 1 november 2009, 23:41:


Een uiteengevallen paard in taktzuivere tolt heb ik inderdaad nog nooit gezien. Er zal dus inderdaad in enige mate een bepaalde vorm van verzameling bij nodig zijn. De meeste ijslanders zijn hebben een schuin aflopend kontje, dat het makkelijker maakt om te tolten. De manier van verzamelen zal hier ook vast mee samenhangen. Maar hoe of wat, ik heb ook geen idee?

Moniek

Moniek schreef op maandag 2 november 2009, 16:17:


'k moest ooit bij een oud-cursist zijn voor een paard met probleemvoetjes.
Stond een paard bij het hek waar ik door moest.
Paard schrikt, zakt 'een 'halve meter' door de achterhand en rent weg als een speedboot met vol gas. Bleek ik bij de (toenmalige) voorzitter van de Europese vereniging van de Pasoperuano te zijn. Volgens mij was dat op dat moment het meest verzamelde paard wat ik ooit gezien had

Peter Donck schreef op zondag 1 november 2009, 15:01:


Dan hebben we het wel over een sterke verzameling. Er zijn echter vele lichtere vormen van verzameling die wel lange tijd vol gehouden kunnen worden. Ik merk het aan mezelf, wandelend op blote voeten, waardoor verzamelen makkelijker gaat dan met schoenen aan. Op mijn site zie je het aan die eerste tekening, het jochie dat met schoenen aan staat en loopt met een iets holle rug en de kont naar achteren en land op zijn hakken. Zijn vriendje echter loopt verzameld, land op de bal van zijn voet (dat is de wendbare positie) en heeft een rechte rug en trekt zijn billen iets onder zich met behulp van zijn buikspieren. Vandaar dat dit een verzamelde gang is die we bij paarden graag zien. Die buikspieren moeten wel getraint worden, met heuvelwerk of met ophoudingen tijdens voorwaarts zijn. En dan moet het paard net als mensen zijn slechte loopgang (onder de ruiter) afleren, en dat doe je door de opdracht tot verzamelen te geven. Niet alles is dus het extreme verzamelen en daarnaast niets. Christel van wie en waar heb jij les trouwens?

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 2 november 2009, 20:26:


Van Jan en alleman, als het maar op klassieke leest geschoeid is. Ik neem vaak deel aan clinics, reis heel wat af met beide paarden.
Namen: David de Wispelaere, Anja Beran, Ellen Graepel, Sebastian Fernandez, Joseph Smits, Monya Erb, maar ook de dorpsmanege-instructeur.
En de rest leer ik van mijn paarden, op mijn fietspad, in de duinen, in het bos.