eddy DRUPPEL schreef op zondag 1 november 2009, 15:22:


Vanuit stilstand!? Ja, maar hoe ziet die 'stilstand' er uit?
Ik heb vele jaren T'ai chi chuan geoefend. Kan je zeggen dat die stilstand verzameld genoemd zou kunnen worden. Of dynamische stilstand, of welk woord je maar wilt gebruiken. Maar in ieder geval niet de stilstand zoals we die in het gewone dagelijkse leven kennen.

Wil schreef :

Gisteren herfstrit gehad en met een groep het bos in geweest. Daar zitten een paar steile bergjes op en af bij. Amber, nu 10 en net ingereden, komt dus die bergjes nog niet goed op, ze gaat halverwege in stap omdat ze haar krachten nog niet goed kan verdelen. Bij het bergje af wil ze dat al rennend doen, is makkelijker denkt ze. No way he. Al is het voetje voor voetje, ze móét leren beheerst te gaan. Amber is ook het type dat nog erg loopt te zoeken (slingeren) als ze in een iets hoger gelegen smalle berm loopt.

Valt mij op dat de meeste jonge (lees: onervaren) paarden dit aanvankelijk zo doen. Heeft niks met onvoldoende kracht te maken want Amber heeft een sterke achterhand maar met nog niet weten hoe dit aan te pakken en het verdelen van de balans. Paarden moeten leren op ongelijk terrein hun krachten te verdelen en hun lijf optimaal gebruiken, zeker wat balans en gewichtsverdeling betreft. Paarden die altijd in een mooi gestreken piste liepen hebben hier de grootste moeite.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef op zondag 1 november 2009, 17:58:


Het is nog maar de vraag of mensen daaruit opmaken dat 23 uur per dag slecht is. Mensen willen dat vaak niet zien, dus zullen ze hun eigen conclusies uit een dergelijk onderzoek trekken.

Vandaar dat ik voorstander ben van uitbreiding van het onderzoek, waarbij ook de combi wei/dressuur wordt gemaakt.
OMdat daaruit kan blijken dat weidegang voor minder stress zorgt en omdat je dan pas echt met harde bewijzen komt als blijkt dat ook bij weidegang dressuur voor meer stress zorgt.

Zoals ik al zei, ben ik absoluut geen voorstander van de huidige dressuur en falikant tegen stalopsluiting. Maar bij de fanatieke beoefenaars/aanhangers hiervan moet je gewoon met waterdichte bewijzen komen. Zolang dat niet gebeurt, gaan die oogklepjes niet af.

Anja Seijn schreef :


Eigenlijk is dat zo moeilijk niet. Wat heb je ervoor nodig:

a: Een meewerkend en reeds-licht-in-de-hulpen paard dat z'n grondwerk (al dan niet met een halsring) al kent. Dus stap is stap, ho is ho, linksom is linksom (en niet na 20 seconden moeten trekken), rechts is rechts etcetera. Oftewel; het maken van afspraken.
b: Je moet jezelf bewust zijn van je lichaam en lichaamssignalen en deze goed kunnen toepassen; onafhankelijke zit, sturen met je zit, gecentreerd zijn, consequent zijn en juiste timing hebben.
c: Vertrouwen dat dat paard heus die bocht wel doorgaat of zal stoppen bij die kruising. Oftewel; je moet je paard er door en door voor kennen.

Met Spirit ja, met al die andere jonge paarden; nee.
Waarom ik het met hem wel zou aandurven komt door een combinatie van factoren. Hij is mijn eerste zelf in eigen beheer gefokte veulen en ik ben vanaf dag één elke dag met hem bezig geweest dus ik ken hem door en door. Ik weet waar zijn sterke punten liggen (poepiebraaf en meewerkend, net als zijn moeder), ik ken zijn zwakke punten ook (hij kan ook een steigeraartje zijn als-ie ergens onderuit wil komen). Bovendien vertrouw ik hem heel erg en is hij enorm op mij gericht tijdens het (grond)werken. Qua temperament is hij heel ingetogen, maar het zit er wel in (hij is niet sloom en doet moeiteloos wat ik van hem vraag).

Misschien dat ik wel iets ga doen met een halsring met hem, eens even over denken....

Groet, Pien

Sandra van Bommel schreef op zondag 1 november 2009, 19:32:


Die oogklepjes zullen zelfs niet afgaan bij waterdichte bewijzen. Ieder onderzoek dat iets "ongewensts" aantoont zal bij voorbaat als "ongeldig" worden verklaard.
Dat zie je nu ook weer. In feite heeft dat hele stal-gedoe er niets mee te maken, omdat dat bij alle testpaarden hetzelfde was gehouden, en de invloed ervan op alle paarden gelijk was. Toch wordt dat nu door sommigen naar voren gebracht.
Als dat niet het geval was geweest dan had het waarschijnlijk wel aan het voer gelegen. Of aan weetikveelwat.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Cindy Helms schreef op zondag 1 november 2009, 18:04:


Wa is uw trukske?
Kwou het eens met dubbele teugels proberen omdat Jean geen voorstander is voor wijken voor druk, kheb zelfs al aan't denken geweest om het toch eens via een clickersysteem te proberen
Daarom is het ook nu nog effe te hoog gegrepen, omdat ik nog geen systeem heb bedacht waar ik van denk: 'da gaat nu macheren bij haar sè'.

Ik denk ni dat ze ooit bijgezet is geweest, ik ken haar nu 6j en ze kende eigenlijk niks buiten dat er dan iemand op haar rug mocht zitten, 't zou mij verbazen dat ze dat dan ooit gedaan hebben.
Dat opkrullen is ineens gekomen sinds een dik jaar terug, gewoon uit zichzelf??

muiske89 schreef op zondag 1 november 2009, 19:10:


Het is geen momentopname, ze loopt op de voorhand en ik ben aan't proberen dit te verleggen.
Les? Als ik hier iemand zou vinden waar ik 100% achter sta, graag. Maar da heb ik nog ni gevonden. Vele traditionelen die toch te veel accent leggen op het teugelwerk en das iets wat ik met Jean ni meer ga doen

Britt Claeys schreef op zondag 1 november 2009, 19:52:


Mwah, nobody is perfect...
Het is heel belangrijk dat je een lesgever hebt met wie het klikt en ik weet ook dat dat heel moeilijk te vinden is...
Maar ik vind les persoonlijk wel heel erg belangrijk.
Misschien die trainingsweken voortzetten?

Frans Veldman schreef op zondag 1 november 2009, 19:43:


Ik denk dat als je 24/7 buitenpaardjes onderwerpt aan dezelfde test, dat dressuur er nog steeds buitengewoon slecht vanaf komt.

Wie logisch kan nadenken ziet in, dat een dier dat gemaakt is om lange stukken rechtuit te lopen, nooit gelukkig kan worden van het bewegen op een postzegeltje waarbij het telkens moet draaien. In de dressuur wordt de beweging van het hoofd beperkt. Het hoofd van het paard is als de staart voor een kat. Als je m vrij laat kan een paard prima compenseren voor het ruitergewicht. Hou je het hoofd vast, al dan niet met bit, moet je allerlei trucs gaan uithalen zodat het paard weer 'goed' gaat lopen.