Monique Meijer schreef op donderdag, 22 september 2005, 10:32:


Hoi Monique,

Ook voor mij oh zo herkenbaar. De meeste serieuze klachten die ik immer lees gaan over boeren .... Weet je wat ik denk ? Dat dit typisch is voor boeren als pensionhouders. Een dier is een dier en dat moet geld opbrengen en zo weinig mogelijk kosten. Hun visie op dierenwelzijn staat haaks op die van ons. Daarom kan het ook nooit klikken met zulke mensen. Dat is ook de rede waarom ik s'winters niet meer terug ga naar hem, maar mijn paarden naar huis haal (speciaal grond voor bijgekocht). Gedaan met al die zever !
Dit soort pensionhouders houdt geen rekening met mensen en dieren, enkel met zichzelf : je mag niet teveel hooi, je mag niet dit, je mag niet dat, een paard heeft geen nood aan vers drinkwater, want een paard drinkt niet overdag. Wil je vers drinkwater, dan moet je ze maar op stal laten staan, geen hooi in de paddocks, lekker heel de dag hongeren op het zand ..... ze bemoeien zich overal mee en denken het altijd beter te weten, ook al snappen ze der geen snars van. Zo kan ik uren doorgaan.
Ik begrijp het dus maar al te goed.

Groetjes,

Sabrina en Yitta met der nog immer krakende gewrichten

janna schreef op woensdag, 21 september 2005, 23:51:

juist omdat het fotos zijn en niet the real-thing netjes opengeklapt
zoals je auto's motorkap
en dan nog radiografische of echografische : verre van nauwkeurig
én vrij interpreteerbaar, dààr knelt het hoefje !

gewoon omdat ìk deze site niet geschreven heb,
ik ben wèl onderhevig aan moderatie en nuance....


een ontsteking kan genezen met relatieve rust,
in het geval van romantique werd er omgeschakeld
van zware -(zoals het woord zegt)-dressuur naar weidewandelen,
door deze relatieve rust, zeg maar het voorkomen van overbelasting,
in kombinatie met het ontijzeren en het daardoor stimuleren
van de hoefwerking en de doorbloeding is de ontsteking
en daarmee de pijn verbeterd,
ipv een knellende schoen wordt de hoef nu een aangename pantoffel....
maar ik ben zeker als je opnieuw zwaar belast, komt de ontsteking terug,
en als het échte hko is dan heb je daarvoor niet veel nodig,
en dat heb ik trouwens al tegen Hilde zelf gezegd toen ik een kijkje ging nemen.
Maar ik hoop wel dat Hilde er nog lang langs vlaanderens wegen mee kan struinen....

lijnrecht ? waar zitten de bokt'ers en de ijzergoeroes dan ?


OK, staan we voortaan allebei aan dezelfde wal...
of in hetzelfde schuitje?!

peter

epona schreef op donderdag, 22 september 2005, 11:48:

Normaal gesproken wordt een veulen in het vroege voorjaar geboren en is een hengstveulen met een jaar biologisch vruchtbaar.
In een groep met een hengst zal hij onder de waakzame ogen van pa in de regel tot zijn derde voorjaar geen deknijgingen hebben. Zodra hij die of ander macho-gedrag vertoont zal pa hem de vlakte opsturen.

Met een hek erom verandert alles. Ook zijn er in de natuur geen ruinen en evenmin families zonder haremhengst.
Het gedrag in gevangenschap in dergelijk 'rare' situaties is derhalve maar beperkt door de natuur voorgeprogrammeerd.
We hebben net kunnen lezen dat iemand een winterveulen heeft gekregen en een ander van de week een hengst bij een groep merries gezet heeft. Wat er dán gebeurt is een gok. Net als hoe een mannelijk ruin zich zal blijven/gaan gedragen of een hengst op een ruin zal reageren en v.v.
Wat wél duidelijk is dat een haremhengst, dus met een familiegroep, in het hormoon-hoogseizoen geen goede partner is voor een ander mannelijk paard met of zonder voortplantingshormonen.

Alle 'problemen' die hier opgegooid worden zijn kunstmatige. De nomadisch levende paardenfokkers lossen dit al duizenden jaren supereenvoudig op; alle merries in kleine familiegroepjes met een eigen haremhengst, de paar hengsten met fokpotentieel in een eigen groepje en alle niet gewéldige hengsten in de pot of als ruin onder het zadel.
Alle andere is een gok.

Piet schreef op donderdag, 22 september 2005, 8:41:


wanneer Piet zeg mij wanneer !


worstelt ende dobbert ! gij zeeuw !

Hoi allemaal, ik stond eerst ingeschreven onder een andere naam maar daar weet ik mijn wachtwoord niet meer van dus dan maar opnieuw aanmelden.

Ik moet even wat kwijt. Een vriendin van mij heeft een eigen manege gehad, deze heeft zij verkocht en samen met haar 3 paarden is ze verhuisd en heeft ze een ander stalletje voor ze. Hier was een box vrij en daar mocht ik met mijn paardje wel staan! We hebben bij haar een veulen gekocht. Net voordat de overdracht van de manege was. De nieuwe eigenaar van de manege had de pik op mijn vriendin, hij had het gevoel dat hij er teveel voor betaald zou hebben. Ik moest dat ontgelden want ik ging immers met haar om. Mijn veulen moest natuurlijk bij de moeder blijven tot het afspenen, deze is verkocht in de koop van de manege. Hij wilde niet dat de merrie van mijn veulen tijdelijk ergens anders konden staan zodat ik netjes mijn veulen kon afspenen. Er zat niks anders op. Ik moest zeker nog wel een paar maanden wachten voordat mijn veulen oud genoeg was om van de moeder af te gaan. In die tijd werden er hele rare geintjes uitgehaald, ze mochten mij immers niet omdat ik met mijn vriendin goed omging welke hun de manege had verkocht. Dus werd mijn veulen gewoon soms niet uit stal gehaald samen met moeder,ook stonden ze vaak in een hele smerige stal, en ze was volgens hun onhandelbaar en werd door hun gecorrigeerd,en werd er gezegd dat ze een ziekte had aan de achterbenen en dat het nooit meer goed zou komen, er werd erg naar gepraat over mij, mijn vriend en mijn vriendin. Iedereen van de mange keek ons kwaad aan. Op een dag belde de nieuwe manege eigenaar ons op. Een paar weken ervoor had ik een woorden wisseling gehad met hem over mijn veulen. Ik moest mijn veulen van het weekend komen ophalen. Ze was pas 3,5 maand oud! Er zat niks anders op. Samen met mijn vriendin met de trailer erheen. Er werd niks gezegd en we konden mijn veulen nergens vinden. Opeens werd ze uit een dichte donkere stal gehaald, betonnen vloer en geen mama!! Ze was panisch en gilde het uit. Ik wist niet wat ik zag! De trailer in was een drama, de zoon van de eigenaar lachte ons uit dat het niet lukte. Eindelijk stond ze erin, mijn vriendin is mee gereden in de tailer, maar goed ook want ze had zichzelf bijna opgehangen doordat ze zichzelf achterover klapte en mijn vriendin kon haar net op tijd bevrijden. Het was echt vreselijk, ik huilde het uit, dit was nooit mijn bedoeling geweest, het arme beestje was echt in shock. Op stal aangekomen voelde ze zich ongelukkig, ze schreeuwde het uit. We hebben uiteindelijk die zelfde dag nog een ander bijna even oud veulentje kunnen regelen zodat ze niet zo alleen was. Van kennissen hoorde we dat de moeder 2 dagen voordat wij ons veulen kwamen ophalen is afgemaakt omdat ze artrose had. Ik vind dit een vreselijke manier van zaken doen en om zo met je klanten om te gaan! Mijn veulen is nog steeds gestressd! Het is nu bijna een week geleden en nog staat ze te gillen, terwijl ze altijd zo rustig en mak was. Gelukkig gaat het met het andere veulentje erbij super goed, het zijn echt 2 vriendinnetjes geworden.

Ik moest gewoon even mijn verhaal kwijt.
Als er iemand nog een tip weet over hoe ik het vertrouwen weer kan terug winnen van mijn veulen dan hoor ik dat graag.
Groetjes Cil