Kristel Vanden Boer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:57:
> Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:34:
>
>> Esther schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 22:39:
> Weet het echt niet...
>
> Groetjes
> Kristel
Hallo,
Ik longeerde altijd met longeerlijn, en de meeste tijd bond ik me zelf langzamerhand vast. Ik was meer bezig met die lijn dan met mijn paard. Toen ik mijn longeerlijn een keer was vergeten, moest ik wel zonder (of een halfuur terugrijden). Ik het geluk dat mijn paard een ontzettende drang heeft bij mij te blijven, ik moet alleen zorgen dat ze op gepaste afstand blijft. Daarvoor gebruikte ik eerst een longeerzweep waaraan ik een in stroken geknipte ritselende plastic tas gebonden had. (Een zweep maakt namelijk geen enkele indruk op haar, ze weet dat ik haar ook met bijvoorbeeld mijn elleboog een por kan geven als ze raar doet, dus een zweep is niet iets om je druk over te maken). Slaan doe ik niet met een zweep, ik raak haar soms corrigerend aan. Het geritsel van de plastic stroken maakte haar erg attent, waardoor ze goed op mij lette en ook op verzoek wat ruimer om me heen stapte. Ik ben begonnen haar kleine cirkeltjes om me heen te laten draaien en haar langzaam naar buiten te drijven. Tegenwoordig zet ik haar gewoon in de bak, en ze houdt meestal keurig de juiste afstand aan. Ik laat de zweep met haar meelopen ter hoogte van haar achterbeen, moet ze langzamer worden breng ik de zweep naar haar schouder, moet ze stoppen, wijs ik met de zweep naar de grond, achter uit is licht wapperen voor haar borst en neus, echter steeds ondersteund met monderlinge commandos (ben een brabbelaar) en veel prijzen en beloning (ook wel met voer). De ritselende zak gebruik ik nu niet meer. Misschien heb je hier wat aan? Veel succes, longeren is moeilijk.......
Groeten,
Monique