Piet schreef op zondag, 29 augustus 2004, 21:56:


Die Parelli demostratrice heette Vera of iets in die trand. Die demo vond ik erg mooi, echt geweldig om te zien hoeveel zij van haar paard houd :). Ik heb niet alles gezien maar vond het over het algemeen erg leuke demos. Het is trouwens Baalbergen, ik vind het erg jammer dat ik die niet heb gezien.
groetjes Ebby

Piet schreef op zondag, 29 augustus 2004, 21:56:


Die Parelli demostratrice heette Vera of iets in die trand. Die demo vond ik erg mooi, echt geweldig om te zien hoeveel zij van haar paard houd :). Ik heb niet alles gezien maar vond het over het algemeen erg leuke demos. Het is trouwens Pieter Baalbergen, ik vind het erg jammer dat ik die niet heb gezien.
groetjes Ebby

ebby schreef op zondag, 29 augustus 2004, 22:06:


Oeps, foutje, tig keer geplaats, ik dacht dat hij het niet deed dus duwde nog maar een paar keer op de knop plaatsen...
groetjes Ebby

6 a 700...mmm dacht veel minder...maar linterresant en leuk was het zeker!

Ik wil die er

Had daar eigenlijk veel meer van verwacht (bukt hoofd en bergd zich...) Vond de aandacht van het paard niet echt bij de trainer tenzij ze zeker wist dat er iets te halen was. Bovendien vond ik het toch een beetje schooierig uitzien. Na elke EX meteen dat hoofd richtig hand of jaszak... jammer ook dat ze niks heeft laten zien wat meer op afstand was. Vond het targetten van de heup (of ander willekeurig lichaamsdeel ) tegen de hand wel heel gaaf om te zien.


Vero Maas (geloof dat je de achternaam anders schrijft maar...), idd heel gaaf. Hoop dit ook ooit te bereiken


Yvonne van Bijleveld (of zoiets), vond alleen dat " ja meisje, oke" etc op een hijgerigge toon heel lachwekkend, vroeg me af wat dat toevoegde ? Net als die huppeltjes LOL

Was desalniettemin erg leuk om te zien! Geslaagde dag!

Groetjes Maaike

Maaike schreef op zondag, 29 augustus 2004, 23:05:

Ja dacht ik in het begin ook, maar er stonden 300 stoelen en op een gegeven moment stond alles rond de "piste" vol,maar ja maakt ook niet uit he, het ging erom wat er geboden werd.
Nee flauwekul, ieder z'n mening toch?
Ik vond het juist wel leuk te zien dat het paard wat veel aandacht voor de wortels had, omdat je dan mooi kon zien hoe ze de boel corrigeerde en niks kreeg voordat ze het hoofd wegdraaide. Vergeet niet dat ze zo uit de wei was geplukt en dat er niet speciaal geoefend was voor deze demonstratie. Dat het paard niet altijd alle aandacht bij Inge had, is niet gek, zo wordt ze ook getraind. In volledige vrijheid. Het paard werkt alleen als het paard er zin in heeft. Mag alle kanten op en komt of komt niet. Als ze niet komt is de training afgelopen. Maar ik weet niet of je opgevallen is, hoe zelfbewust het dier was en zelfstandig. Dat vond ik een demonstratie op zich. Wat had je op afstand willen zien dan?
Zoals ze vertelde was dit een soort kuur. Hier wordt elke dag op getraind , ze is begonnnen met 1 muziekje en heeft dat uitgebouwd.
Dit zag er natuurlijk veel gelikter uit dan de demo van Inge. Maar ik vraag me af welke methode sneller leert. Op het platform en de opgeraapte plastic zak na, kent mijn Shiny alles wat zij deed. Tuurlijk niet zo vloeiend, maar we leren dezelfde onderdelen. En die zak op rapen en aangeven ga ik hem morgen leren :)
Ja ik vond het gehijg in mijn oor zeer sexy :). Over die hupjes: Ik denk dat elke beweging van haar het paard iets vertelde. Ik weet nog goed dat ik mezelf, toen ik met Hempfling begon, ook nogal belachelijk bezig vond om met paradepas door de picadero te lopen. Maar het werkte wel! Spiegelen is nu eenmaal iets wat ze graag doen.

Piet

.

Ja zeker wel ja, ff stukje achteruit enzo, dat wel maar toch was ze opdringerig en mega gefocused op het voedsel terwijl ik liever zou zien dat het paard wat meer gefocused is op de trainer.


Ja dat was ook wel een beetje te zien ja. Ook het feit dat de hulpen enigzins door elkaar werden gehaald, ze vanalles probeerde en het feit dat het allemaal niet zo vloeiend ging. Wel jammer want je bent toch een demo aan het geven.. Zoals je al zegt ze iedereen zijn methode. Vond het trouwens wel apart dat ze vermelde dat deze manier van trainen een " tool" is waar je gebruik van kan maken. Dat ze dus de andere manieren van trainen niet uitsluit. Aan de andere kant roept dat bij mij ook wel weer vragen op...ik was namelijk in de veronerstelling dat alles te leren is met B&T of clickertraining. Rijdhulpen kun je toch ook op die manier aanleren?


Wegsturen, weer terughalen, zijwaarts van der af, cirkels. Volgens mij heeft ze ooit eens gezegd dat je een paard in principe een hele dressuurproef in zijn eentje kan lopen (aangeleerd met clicker), dat zou me wel interresant lijken. Of mssn iets van rijden aangeleerd met clicker?


Vorig jaar had ze ong. hetzelfde dus ik hoop niet dat ze het dan nog elke dag op dezelfde dingen traint . Ze heeft nu geloof ik der level 2 gehaald en is bezig met level 3


MMM, alles? das dan knap...je noemt de ' vrijheidsdressurdingen" die je nog niet kan...dus al het meelopen en wegdraaien van de achteruit, achteruit op een blik etc dat lukt allemaal? mijn complimenten!


Fijn dat toch iemand het prettig vond


Ja als het huppeltje ook echt wordt gekopieerd door hetpaard dan wel ja :)

Groetjes Maaike

Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 13:01:

Waarom zou je alle methoden verketteren voor een? Met andere manieren worden ook prachtige resultaten behaald.
Ik heb hier op het forum ook wel eens beschreven dat ik bij het leren door een plas te gaan, gebruik gemaakt heb van aanhoudende druk (Zoals Dorrance en Desmond dat beschrijven in True Horsmanship through feel) op het leidtouw. Zo gauw hij dan een bewging maakt om te komen ,kan je druk loslaten en opnieuw beginnen met het volgende voetje, maar ik heb dat gecombineerd door de druk los te laten en hem een Yes+ beloning te geven. Waarom zou ik gaan staan wachten tot hij per ongeluk een voetje richting plas zette en dat staan te yessen en belonen? Hij wou er weg van!

Aan de andere kant roept dat bij mij ook

Grondwerk is geen einddoel lijkt mij. Het is het soepelmaken van je paard en de rest is toch eigenlijk het voorbereiden op het rijden? Volgens mij doe je niet anders als rijhulpen aanleren met de verschillende oefeningen.


Als je tijd genoeg hebt, zou dat nmm te doen moeten zijn. Kijk eens naar zeehonden en dolfijnen die kunnen ze toch ook een hele voorstelling aanleren? Waarom dan niet een paard.


Dank je wel, ik ben ook heel trots op hem. Achteruit op een blik , om eerlijk te zijn.... daar gebruik ik m'n wijsvinger voor, maar het spiegelen voor en naast hem, zoals ze heel leuk liet zien was het eerste wat hij kende en het gezamenlijk pootje over enzo doet hij vlot. Pootje over met voor en achterhand doet hij los in een rondje om me heen en meelopen met me doet ie vanzelf. Maar inmiddels kan hij ook 5 rechtopstaande stenen een voor een omgooien. Hij kent het onderscheid tussen een steen en een borstel. Dit geeft hij aan door bij het woord steen, de steen van een stoel af te gooien en bij borstel , de borstel, op welke plek van de stoel ik ze ook neerleg. Ook tilt hij nu zijn voeten op als ik er naar wijs en dan niet keurig in volgorde maar nu deze voorvoet dan die achtervoet. Wat jij vrijheidsdressuurdingen noemt vind ik zijn hele training, hij hoeft namelijk niet bij me te blijven, hij loopt los zonder touwtje in de bak. Dus als ie denkt "ik heb geen zin", kan hij de hele bak door als ie wil.
Soms doet hij dat ook wel.... een stukje weglopen, maar dan zie je hem denken, wat bedoelt die vogel nou????..... Vaak komt hij dan terug om het nog eens te proberen. Dat hij dat met die zak nog niet kent komt omdat we dat nog niet getraind hebben, omdat ik me afvroeg of het wel zo slim is je paard te leren iets te pakken met zijn mond.
Ik weet wel dat een medeclickeraar als eerste oefening begonnen is met te apporteren. Gewoon omdat hij het zo leuk vond dat zijn paard het kon. Hij kan een pilon 20 meter wegzetten , dat gaat zijn paard halen en brengt hem in zijn hand terug. Terwijl dat paard niet in het minst schooierig was. Zelfs volkomen maling aan het snoepje had.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik nog geen verschil in moeilijkheidsgraad heb ontdekt. Ik doe de dingen in de ogen van Parelli mensen kriskras. Maar kan niet zeggen dat het ene moeilijker is aan te leren dan het andere. Het is allemaal een kwestie van wachten tot bij Shiny het kwartje valt en meestal duurt dat niet zolang. Bv bodytarget oftewel met zijn schouder naar mn hand komen was een kwestie van tien minuten. Daarna ging hij ook mee achteruit met mijn hand op zijn kruis zonder dat we dit ook maar een keertje geoefend hadden.Zo gauw het paard het principe kent - wat we zagen gebeuren bij die pony- lijkt het wel of alles mogelijk is. Het is dus geen kwestie van knap van mij, want mijn volledige dank gaat uit naar de ontdekker van deze methode.

Ja ik kan er ook niks aan doen dat het een dame was
Piet

Naja, zoals egon toen ook al zei volgens mij had dat dus wel gekunt, laten targeten met je hand tot over de plas ofzo? Waarom je zou wachten? Mssn heb ik teveel in mijn hoofd dat als mensen overtuigd zijn van de effectiviteit van hun trainingsmethode ze alleen deze gebruiken en geen kombi van allerlei dingen..


Dat bedoelde ik niet zo. Wat ik wilde zeggen. Ze vetrelde rijden is in wijze wijken voor druk en dus methode '3' (voor BHA dag insiders), maar waarom? Want het kan toch ook zonder het wijken voor druk en alleen met clicker? of zie ik dat verkeerd?

Groetjes Maaike

Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:45:

Ja, had ongetwijfeld ook gelukt. Maar ik ben begonnen met Shiny te werken op deze manier, niet met oplopende, maar met lichte vaste druk en nageven op het zelfde moment als het gevraagde uitgevoerd wordt. ik heb ook zo leren (western) rijden op een jong paard van 3,5 jaar.
Die tegelijkertijd met mij leerde. Dan zie je dat deze methode ook effectief is. Zoals ik al schreef gebruikte ik de beide methodes tegelijkertijd voor door de plas lopen. Hij hoorde wel degelijk mijn Yes bij alles wat hij goed deed. Dus een vorm van shaping en wijken van druk, als ik het goed zeg. En het werkte, dus ik zie geen probleem.
Maar omdat ik zonder enige druk nog mooier en de clickertraining veel sneller en directer vind werken, verdwijnt de aanhoudende druk methode, bij mij!, steeds meer naar de achtergrond.
Dat ik toen voor deze oplossing koos, heeft misschien ook nog wel te maken met het feit dat ik zeer kort met clickeren bezig was.
Maar nogmaals, ik wil gewoon de vrijheid houden om te kunnen kiezen wat me op een bepaald moment het beste en gemakkelijkste lijkt. Wat voor naam we er ook op plakken.

Nu begrijp ik je niet goed.
Wijken voor druk is toch altijd de basis van paardrijden? Als je bv je teugel langs zijn hals legt wijkt hij toch voor druk of via je zit of je benen? Volgens mij doet een paard niet anders en natuurlijk kan je hem dat aanleren met een clicker. Daar ben ik constant mee bezig.

Piet

Piet schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:01:
*****************
Uit interesse zou ik graag willen weten hoe je dat dan bij het rijden met de clicker doet? Ik vind het zelf juist heel fijn dat als je op je paard zit, dat je paard dan meebeweegt met alle bewegingen die je lichaam maakt, het voelt zo "samen" aan als het lekker gaat en op een gegeven moment reageert je paard al op je gedachte, en lijkt het alsof het helemaal vanzelf gaat. Ik heb zelf hem dat in beginsel heel geleidelijk aan aangeleerd middels "wijken voor druk". Maar even uit interesse voor jouw methode, die blijkbaar anders is. Bedoel jij nou dat jij die bewegingen wel maakt, maar dat je je paard leert met de clicker om die beweging te volgen (zonder druk te verhogen) of bedoel je dat jij b.v. zegt ik wil links (met een willekeurig teken) en je paard leert om dan ook links te gaan? Krijg jij dan uiteindelijk ook dat "glijdende" gevoel van "samen bewegen" of niet? (sorry voor de plastische omschrijving, kan het niet beter uitleggen dan met dat woord).

Overigens is dit nadrukkelijk niet als discussie bedoeld, maar puur als geinteresseerde vraag.

Van discussies heb ik hier echt even mijn buik vol.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:18:


Ik heb geen idee want ik heb geen praktijk ervaring met het rijdend clickeren.
Maar ik zat net nog even over mijn vorig schrijfseltje na te denken. Ik dacht wat staat dat er vreemd eigenlijk. Hoe kan je nou je paard leren te wijken voor druk, zonder druk te geven.
Als ik het goed zie is dat ook niet juist gesteld. Je leert je paard met clickeren niet bv. achteruit te gaan door druk te zetten, maar je beloont hem voor het feit dat ie dat doet. Dus als ik straks aangeef met een teugel langs zijn hals dat hij naar links moet, zal ie dat doen omdat hij weet: hee, teugel ligt daar, ik weet dat ik dan naar links moet. Ik hoop dat ik dit een beetje logisch omschreven heb.
Uiteindelijk is het doel het rijden. Hoe je paard iets aangeleerd heeft maakt dan niet meer uit. Ik zal hem toch ook moeten seinen wat te doen. Maar ik verwacht niet dat dit het rijden voor mij anders maakt dan voor jou
Wat ik wel gezien heb is dat longeren met de clicker prima werkt, aanspringen in andere gangen kunnen allemaal clik momenten zijn.
Zoals ook hoofd laag en in de goede galop.
Je kunt je paard belonen voor het feit dat hij onder je in de goede galop springt. Bij de eerste pas, na 2 passen, na tien... zo leer je hem dat hij goed aangesprongen is en dat het vervolg ook goed gaat.
Maar het wordt voor mij ook nog een spannende zoektocht. Misschien zijn er hier mensen die er meer ervaring mee hebben en er wat meer over kunnen zeggen.
Piet

Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:45:


In sommige methoden zit een systeem, een samenhang.


De methode die ik gebruik (Parelli) leidt ertoe dat je paard steeds makkelijker wordt. Het gaat mij niet om dat ene waterplasje maar om mijn paard te leren vertrouwen in mij te hebben en gewoon ook te doen wat ik vraag, en te leren dat gedoe rond een waterplasje of andere "enge" dingen niets oplevert.

Ik zou me zo kunnen voorstellen dat bij een slim paard clickeren verkeerd uitpakt. Weigerachtig gedoe heeft namelijk tot gevolg dat de clicker te voorschijn wordt gehaald, en de clicker betekent (bij de meeste mensen) een snoepje. Als je als paard honger hebt heeft het dus zijn nut om flink lastig te gaan doen bij zogenaamde "enge" hindernissen, dat levert via een omweg weer wat snoepjes op...

Ik zie het nut wel van de clicker hoor, maar dan vooral bij het werken op afstand (daar is ie overigens ook voor uitgevonden). Als je nou toch op je paard zit (of ernaast staat) lijkt het me wat omslachtig, per slot van rekening stuur je je paard toch ook niet steeds met de clicker maar met teugel- en beenhulpen, wijken-voor-druk dus. Waarom zou dat ineens anders moeten worden als je een waterplas tegenkomt? Wanneer schakel je over van teugel naar clicker en omgekeerd? Is dat behalve omslachtig ook niet wat verwarrend voor je paard?

Groeten,
Frans