Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:45:

Ja, had ongetwijfeld ook gelukt. Maar ik ben begonnen met Shiny te werken op deze manier, niet met oplopende, maar met lichte vaste druk en nageven op het zelfde moment als het gevraagde uitgevoerd wordt. ik heb ook zo leren (western) rijden op een jong paard van 3,5 jaar.
Die tegelijkertijd met mij leerde. Dan zie je dat deze methode ook effectief is. Zoals ik al schreef gebruikte ik de beide methodes tegelijkertijd voor door de plas lopen. Hij hoorde wel degelijk mijn Yes bij alles wat hij goed deed. Dus een vorm van shaping en wijken van druk, als ik het goed zeg. En het werkte, dus ik zie geen probleem.
Maar omdat ik zonder enige druk nog mooier en de clickertraining veel sneller en directer vind werken, verdwijnt de aanhoudende druk methode, bij mij!, steeds meer naar de achtergrond.
Dat ik toen voor deze oplossing koos, heeft misschien ook nog wel te maken met het feit dat ik zeer kort met clickeren bezig was.
Maar nogmaals, ik wil gewoon de vrijheid houden om te kunnen kiezen wat me op een bepaald moment het beste en gemakkelijkste lijkt. Wat voor naam we er ook op plakken.

Nu begrijp ik je niet goed.
Wijken voor druk is toch altijd de basis van paardrijden? Als je bv je teugel langs zijn hals legt wijkt hij toch voor druk of via je zit of je benen? Volgens mij doet een paard niet anders en natuurlijk kan je hem dat aanleren met een clicker. Daar ben ik constant mee bezig.

Piet

Piet schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:01:
*****************
Uit interesse zou ik graag willen weten hoe je dat dan bij het rijden met de clicker doet? Ik vind het zelf juist heel fijn dat als je op je paard zit, dat je paard dan meebeweegt met alle bewegingen die je lichaam maakt, het voelt zo "samen" aan als het lekker gaat en op een gegeven moment reageert je paard al op je gedachte, en lijkt het alsof het helemaal vanzelf gaat. Ik heb zelf hem dat in beginsel heel geleidelijk aan aangeleerd middels "wijken voor druk". Maar even uit interesse voor jouw methode, die blijkbaar anders is. Bedoel jij nou dat jij die bewegingen wel maakt, maar dat je je paard leert met de clicker om die beweging te volgen (zonder druk te verhogen) of bedoel je dat jij b.v. zegt ik wil links (met een willekeurig teken) en je paard leert om dan ook links te gaan? Krijg jij dan uiteindelijk ook dat "glijdende" gevoel van "samen bewegen" of niet? (sorry voor de plastische omschrijving, kan het niet beter uitleggen dan met dat woord).

Overigens is dit nadrukkelijk niet als discussie bedoeld, maar puur als geinteresseerde vraag.

Van discussies heb ik hier echt even mijn buik vol.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:18:


Ik heb geen idee want ik heb geen praktijk ervaring met het rijdend clickeren.
Maar ik zat net nog even over mijn vorig schrijfseltje na te denken. Ik dacht wat staat dat er vreemd eigenlijk. Hoe kan je nou je paard leren te wijken voor druk, zonder druk te geven.
Als ik het goed zie is dat ook niet juist gesteld. Je leert je paard met clickeren niet bv. achteruit te gaan door druk te zetten, maar je beloont hem voor het feit dat ie dat doet. Dus als ik straks aangeef met een teugel langs zijn hals dat hij naar links moet, zal ie dat doen omdat hij weet: hee, teugel ligt daar, ik weet dat ik dan naar links moet. Ik hoop dat ik dit een beetje logisch omschreven heb.
Uiteindelijk is het doel het rijden. Hoe je paard iets aangeleerd heeft maakt dan niet meer uit. Ik zal hem toch ook moeten seinen wat te doen. Maar ik verwacht niet dat dit het rijden voor mij anders maakt dan voor jou
Wat ik wel gezien heb is dat longeren met de clicker prima werkt, aanspringen in andere gangen kunnen allemaal clik momenten zijn.
Zoals ook hoofd laag en in de goede galop.
Je kunt je paard belonen voor het feit dat hij onder je in de goede galop springt. Bij de eerste pas, na 2 passen, na tien... zo leer je hem dat hij goed aangesprongen is en dat het vervolg ook goed gaat.
Maar het wordt voor mij ook nog een spannende zoektocht. Misschien zijn er hier mensen die er meer ervaring mee hebben en er wat meer over kunnen zeggen.
Piet

Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:45:


In sommige methoden zit een systeem, een samenhang.


De methode die ik gebruik (Parelli) leidt ertoe dat je paard steeds makkelijker wordt. Het gaat mij niet om dat ene waterplasje maar om mijn paard te leren vertrouwen in mij te hebben en gewoon ook te doen wat ik vraag, en te leren dat gedoe rond een waterplasje of andere "enge" dingen niets oplevert.

Ik zou me zo kunnen voorstellen dat bij een slim paard clickeren verkeerd uitpakt. Weigerachtig gedoe heeft namelijk tot gevolg dat de clicker te voorschijn wordt gehaald, en de clicker betekent (bij de meeste mensen) een snoepje. Als je als paard honger hebt heeft het dus zijn nut om flink lastig te gaan doen bij zogenaamde "enge" hindernissen, dat levert via een omweg weer wat snoepjes op...

Ik zie het nut wel van de clicker hoor, maar dan vooral bij het werken op afstand (daar is ie overigens ook voor uitgevonden). Als je nou toch op je paard zit (of ernaast staat) lijkt het me wat omslachtig, per slot van rekening stuur je je paard toch ook niet steeds met de clicker maar met teugel- en beenhulpen, wijken-voor-druk dus. Waarom zou dat ineens anders moeten worden als je een waterplas tegenkomt? Wanneer schakel je over van teugel naar clicker en omgekeerd? Is dat behalve omslachtig ook niet wat verwarrend voor je paard?

Groeten,
Frans