Frans Veldman schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 9:02:
> Maaike schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:45:
>
>>> Waarom zou je alle methoden verketteren voor een? Met
>>> andere manieren worden ook prachtige resultaten behaald.
>
> In sommige methoden zit een systeem, een samenhang.
>
>> Dat bedoelde ik niet zo. Wat ik wilde zeggen. Ze vetrelde rijden
>> is in wijze
wijken voor druk en dus methode '3' (voor BHA dag
>> insiders), maar waarom? Want het kan toch ook zonder het wijken
>> voor druk en alleen met clicker? of zie ik dat verkeerd?
>
> De methode die ik gebruik (Parelli) leidt ertoe dat je paard
> steeds makkelijker wordt. Het gaat mij niet om dat ene
> waterplasje maar om mijn paard te leren vertrouwen in mij te
> hebben en gewoon ook te doen wat ik vraag, en te leren dat gedoe
> rond een waterplasje of andere "enge" dingen niets oplevert.
Mee eens Frans, maar je zal hem toch ooit de eerste keer door een plas moeten leren lopen als hij dat niet uit zichzelf ziet zitten. Ik heb het hier over mijn paard van 2 jaar he. Over bv. een zeil lopen vond ie ie de eerste keer ook niet zitten. Nu weet ie van dat is geen probleem. Zoals ik al van te voren weet dat hij bij het zien van een gordijn ook niet zal denken, daar ga ik even leuk doorheen lopen.
>
> Ik zou me zo kunnen voorstellen dat bij een slim paard clickeren
> verkeerd uitpakt. Weigerachtig gedoe heeft namelijk tot gevolg
> dat de clicker te voorschijn wordt gehaald, en de clicker
> betekent (bij de meeste mensen) een snoepje. Als je als paard
> honger hebt heeft het dus zijn nut om flink lastig te gaan doen
> bij zogenaamde "enge" hindernissen, dat levert via een omweg
> weer wat snoepjes op...
Weet ik niet of dat wel zo is. Je beloont een paard voor wat hij goed doet. Als hij een lastige hindernis KAN uitvoeren, zal hij niet beloond worden voor weigeren. Veel eerder daarna, voor het goed, beter of perfect uitvoeren van die opdracht. Zo beloon je hem voor betere prestaties en je paard zal juist z'n best doen om het zo goed mogelijk te doen.
>
> Ik zie het nut wel van de clicker hoor, maar dan vooral bij het
> werken op afstand (daar is ie overigens ook voor uitgevonden).
> Als je nou toch op je paard zit (of ernaast staat) lijkt het me
> wat omslachtig, per slot van rekening stuur je je paard toch ook
> niet steeds met de clicker maar met teugel- en beenhulpen,
>
wijken-voor-druk dus. Waarom zou dat ineens anders moeten worden
> als je een waterplas tegenkomt? Wanneer schakel je over van
> teugel naar clicker en omgekeerd? Is dat behalve omslachtig ook
> niet wat verwarrend voor je paard?
Zoals ik al zei, ik heb geen ervaring met het rijdend clickeren. Ik kan je dus alleen maar antwoord geven op basis van mijn huidige kennis.
Neem het voorbeeld van goed of verkeerd aanspringen.
Iedereen weet wat de hulpen zijn voor het juist aanspringen in galop. Toch zie ik soms mensen 4, 5 keer proberen voordat het paard doet wat zij menen te zeggen. Stel je geeft inderdaad de juiste hulp ,maar je paard blijft ijzerenheinig verkeerd gaan. Plotseling doet hij het goed, op dat moment is een Yes en een beloning een bevestiging van NU doe je het goed. De volgende keer? weer fout. Shit denkt het paard, geen beloning, hoe kwam het nou dat de vorige keer veel leuker was........?
Shiny weet nu al dat als ik naar rechts wijs van hem verwacht wordt dat hij ook naar rechts gaat. Ik kan dat verfijnen door misschien een kleine beweging met mn heup naar rechts te maken. of met m'n linkerhand een beweging naar rechts maak Ik zou me kunnen voorstellen dat wanneer ik op hem zit die kleine beweging genoeg is om hem naar rechts te laten gaan. Maar wil ik hem dat met de teugel leren, ja dan gebruik ik en die kleine beweging en ik houd de teugel tegen zijn hals, als dat goed gaat Yes ik en beloon ik hem.
Maar zoals gezegd Frand dit is wat ik verwacht op basis van mijn huidige kennis.
Piet