Feroza W schreef op maandag 17 april 2006, 0:19:


Waar zie ik de foto's dan? Als ik het foto-album aanklik en kies voor natuurlijkbekappen, vind ik de bedoelde foto's niet.

Piet schreef op maandag 17 april 2006, 15:39:

Dank je wel Piet! , Ik snap nu je beargumentatie en kan er in meegaan!!


Weer wat geleerd.

Groetjes Esther

Isabel van der Made schreef op maandag 17 april 2006, 18:57:

thanks isabel
groet trudy

Anna van Rheeden schreef op maandag 17 april 2006, 4:52:


Ja, het is mogelijk dat er iets verkeerd kan gaan bij te weinig inzicht. Het is noodzakelijk de hoef te leren lezen. De referentie is het de stand van het hoefbeen. En dat dit een gebroken hoefas teweeg brengt als die parallel met de bodem staat is niet waar. Men ziet vaak teveel naar de buitenkant van de hoef, niet ziende dat de witte lijn naar onderen verbreed bijvoorbeeld. Het is waar dat je ook de hoef moet respecteren zoals het is gevormd. Een hoef met een gedaald hoefbeen zal langer op langere hielen staan. Want de zool is dan vaak vlak en er is geen ruimte om de hiel te laten zaken zonder in de zool te raspen. Wanneer door een zorgvuldig onderhoud (tijdens de rehabilitatie van de hoef) het hoefbeen opgetrokken wordt in de hoef en de zool weer hol wordt, dan zul je zien dat dan ook de hielen lager kunnen. Als je ze te laag zet als het niet kan, dan wordt dit gevoelig en in feite zou je kunnen zeggen dat het hoefbeen dan misschien wel achterover helt. De hoef registreert dit als een wond en zal zo snel mogelijk nieuw materiaal aanmaken om die wond te helen. Dus dit is dweilen met de kraan open. En als de bekapper telkens opnieuw weer te ver gaat ontattat er een pijnlijke hoef. Dit hoeft niet. Respecteer de toestand IN de hoef en stel daar de bekapping op in. Dat is Natuurlijk Bekappen. De hoef langzaam en in eigen tempo terug brengen naar de hoef zoals de natuur die bedoeld heeft. Tevens behoort daar ook de levenswijze en voeding bij. Lees het paard, leer wat het je vertelt. En dit is inderdaad niet in één dag te leren, zoals de hoef ook niet in één bekapping goed is.
De natuur gebruikt de tijd. Alleen wachten en mensen gaan vaak moeilijk samen. Dus niet drastisch te werk gaan, maar help de natuur een handje.
Lees vooral ook eens het boek van Pete Ramey zelf eens.
Succes.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 17 april 2006, 18:25:


Nou, dan ben ik dus goed bezig want dat wat jullie hebben beschreven, daar ben ik dus idd mee bezig! En ook wb dat gras eten heb ik idd stelling genomen; er word niet gegeten als we samen "aan het werk" zijn. Nu is het wel zo dat ze volgende maand pas mee naar mijn wei kan, nu staat ze nog bij haar oude bazin omdat mijn wei nog niet helemaal klaar is voor haar. De omgeving waarin ze nu dus zo kijkerig is, is een bekende omgeving voor haar. Moet ik in de nieuwe omgeving zo doorgaan als nu of moet ik andere zaken erbij nemen/doen? Hoe zou ik haar het beste aan haar nieuwe "huis" kunnen laten wennen? Het zal heel anders voor haar worden, niet alleen de omgeving maar ook het feit dat ze bij mij niet op de stal zal komen staan maar een inloopstal krijgt met een paddock en een wei. Nu staat ze nog met 4 andere paarden, dan staat ze met twee schapen (die ze ook nog niet kent) en 3 buurpony's waar ze direct contact mee kan hebben. Nog tips/ideeën??
Groetjes terug

MarjanS schreef op maandag 17 april 2006, 19:26:


Opletten met pony's als ze die nog nooit heeft gezien , heb hier een sliding gemaakt van 20tal metertjes als mijn hengsteveulen voor de eerste keer de zotte pony van de buren zag komen aanstormen (mischien dacht hij dat het een duitse dog was verwacht je ook aan een beetje wegloopgedrag in de eerste weken. Als ze constant op stal stond is deze vrijheid nieuw voor haar en geeft ze die mischien niet zo graag af . Bezoek haar dus af en toe zonder iets van haar te willen en nadat je haar eens over haar bolleke hebt geaaid stap dan weg van haar , doe dit regelmatig .Zo is niet elk bezoek van jou aan haar een werkbezoek!!Ivm met gewenning , doe gewoon verder zoals je bezig bent haar gedrag zal daarom niet direkt veranderen maar "in the long run" zal je vertrouwensband stabiel en rotsvast worden.

Achja, er word veel misverstaan als je iets zegt of schrijft.
Als je Parelli zegt denkt de een dat het altijd met bit wordt gedaan en de ander weer niet, zeg je natuurlijke bekapping zegt de ander dat gaat niet want jij frutselt eraan dus is het niet natuurlijk en de ander zegt van wel, zeg je join up krijg je deze discussies :) dan zegt de ander weer ja maar dat kun je toch niet de hele tijd doen en terwijl die ander beodeld dat je het maar als een korte fase kan beschouwen en die je dan achter de rug kunt laten en ga zo maar door...
Heb teminste weer wat geleerd :)
Een ding weet ik zeker ik wil een paard niet zo gaan gebruiken zoals die menners vandaag op de manege hun paarden ahem 'gebruikten' (mishandelden)
(Dat dat ook nog eens getoleerd en als normaal beschouwd word!!!!)
Voordat je oud en wijs bent moet je eerst jong en dom zijn zegt onze mentor altijd.

Greetz Sky/Chantal

e m kraak schreef op zondag 16 april 2006, 21:12:


Dat is de weg die ik bij boomloos heb nageplozen. Bij zadelloos rijden lukt dat echter niet omdat er te weinig mensen zadeloos rijden, dus ook de rugspecialisten hebben er nouwelijks inzicht in. Wat bij boomloos heel anders is.


Nu kun je wel 3 maal nee typen, echter "letten op je paard" is de snelste manier om er enig inzicht in te krijgen. Je kunt het ook de tijd geven, zelf zadelloos gaan rijden en elk jaar de osteopaat laten komen, zowiezo het beste, en haar vragen of de kleine blokkades die ze altijd vind, te maken kunnen hebben met zadelloos rijden? Kijk dan na enkele jaren heb je de medische gegevens bewijsbaar in je handen, echter alleen voor jou en je paard. Dit zouden dan meer mensen moeten doen, zodat het inderdaad als een nieuw en bewijsbaar inzicht kan uitgroeien. Tot zolang is het een boeiend vermoeden. En volgens mij kon je wel eens gelijk hebben.

Michiel