ik schrik wle van die foto's. Als ze dan ijzers er toch onder doen. Besla ze dan goed.
Want dit is gewoon knudde werk.

Feroza W schreef op maandag 17 april 2006, 0:19:


De rit zelf niet dan?! Het is echt gewoon een klúcht!

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Feroza W schreef op maandag 17 april 2006, 0:19:


Waar zie ik de foto's dan? Als ik het foto-album aanklik en kies voor natuurlijkbekappen, vind ik de bedoelde foto's niet.

Net de voortgang weer gelezen en.... het was en is (waarschijnlijk blijft) volledig 'penny' door een set mutsen. Het is echt een eindeloze opeenstapeling van niet voor te stellen grote en kleine dommigheden.

Ik vind dit triest en kwalijk op een met Anky vergelijkbare manier: een slécht voorbeeld wordt beeldbepalend.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Waldo50 schreef op vrijdag 31 maart 2006, 21:58:


Het reisverslag staat op: http://www.paardreizen.nl/reisverslag/


Dát kun je wel stellen.
We zijn in het verslag weer helemaal terug bij het hoefonderwerp:
Ondanks, dankzij, beslaan en het non-tempo met veel rust is er helaas een manke. Raar verhaal; een hoefkneuzing door op een steen te stappen???

Deze meisjes hebben het, ondanks de vele hulp van iedereen en diens familie onderweg, zwaar vinden ze blijkbaar: 'onze eerste echte vakantiedag sinds tijden'.
Ze hebben er nu >20% van hun reistijd op zitten over verreweg het makkelijkste stuk van de route en zijn van geen kánt opgeschoten.

Het positieve element is dat de paarden tijdens de laatste verslagdagen in een zonder meer héérlijk weide staan.

HC
http://user.telenet.be/huertecilla

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 13:43:


Hallo, HC,
Helemaal geen raar verhaal hoor, Indy heeft helaas vaak een hoefkneuzing gehad door op een steen te stappen. Ik ben nog steeds expert in "van grote afstand steentjes opzoeken en uitwijken", al hoeft het nu gelukkig niet meer! Indy kan nu zonder problemen op een steen gaan staan.
Toen Indy eens voor korte tijd hoefijzers had, maakte het ook geen bal uit: was de steen groot genoeg om de zool te bereiken had ze gegarandeerd een kneuzing die geheid een hoefzweer veroorzaakte. Helaas werden haar zolen zo dun gesneden (lees: hol) dat ik de zool met mijn duim in kon drukken.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:28:


Jij je zin Monique.
Onze paarden zullen wel andere hoeven hebben doordat ze 'het gewend zijn'... I Sorry, maar ik vínd het dus gewoon wel een raar verhaal: paard loopt op ijzers op asfalt etc.
Als de 'kneuzing' aan de voorzijde zit denk ik zelf aan heel wat anders.

Tekenend voor het hele verhaal vind ik ook dat ze na ruim drie weken onderweg van hun gastvrouw leren dat 90% van de paardproblemen hoeven en koliek zijn. Helemáál een knaller is wat ze daarbij opmerken; alsof je hoefproblemen niet kan voorkomen....

HC

Monique Meijer schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:28:

Ja mooi allemaal, de Ardennen zijn dan ook prachtig, zeker nu in de lente. Maar waarom zo haastig? Ze hebben er zelf niet al te veel plezier aan tot nu toe, hebben een paard doorgereden (bultjes op de rug) en een paard met pijn aan z'n voeten.
Groetjes,
Elke

ElkeW schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:54:

'Haastig'?????
Ok, stóm gereden, dat heb ik op PN etc. al tig keer onderbouwd uitgelegd en ook aan de dames voorgerekend. Helaas tevergeefs naar blijkt.

Erg jammer ook dat ze het geweldige voordeel van het derde paard niet benutten om te rouleren zodat alle belastingen minder eenzijdig worden.

Hoe dan ook: de paarden hebben nu hersteltijd van drukplekken en voetzeer.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 14:53:


Hallo, HC,
Had graag gehad dat ik je gelijk kan geven - ik spreek helaas uit ervaring.
Ik ben menigmaal met een kreupel paard thuisgekomen. Je kon precies de afdruk van de steen zien. Na een paar dagen kwam aan de kroonrand de troep eruit, of als de dierenarts of hoefsmid op de plek van de kneuzing sneed kwam er stinkende pus uit.
Natuurlijk mag jij het een raar verhaal vinden, maar Indy had eigenlijk altijd aan de voorhoeven de kneuzingen zitten. Stapte ze in de berm op een steen ging het vaak goed, op de weg was fataal. Ze had minimaal (door de hoefsmid) uitgeholde zolen, ik vind het eerlijk gezegd logisch.
Ik ben blij voor je dat jouw paarden die rotproblemen niet hebben. Wat dat betreft tref je het!
Ik heb het reisverslag ook gelezen. Ik hoop dat ze niet nog meer problemen krijgen.
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:03:


Ok slecht uitgedrukt. Als in 'zo snel na het bedenken van het plan', niet als in snelheid over de weg, want die is eerder traag.
Met een langere voorbereiding hadden ze volgens mij dit soort problemen kunnen oplossen voor ze aan de definitieve toch begonnen, of gewoon kunnen vermijden. Nu komt het over als een erop-of-eronder tocht, wat misschien avontuurlijk is voor de ruiters, maar vermoedelijk niet zo aangenaam voor de paarden.

Elke

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:03:


Ik volg het verhaal van de zijlijn en ik vind het een moedig initiatief.

Zoals gewoonlijk staan de beste stuurlui weer aan wal.

Ook al doet een ander in jou ogen allerlei stomme dingen, ik vind het ronduit storend hoe jij het blijkbaar nodig hebt telkens op een zeer negatieve manier op die meiden te moeten schieten.

Wat is het nut?