Mijn buurman heeft een merrie die hij graag door een hengst van de Yeguada Militar wil laten dekken. Daarvoor moet hij echter naar Antequera en dus wil hij wel graag goed weten wanneer dat slim is.
Hij mag Capricho gebruiken als testkonijn. Niet dat díe overdreven veel signalen geeft, want hij heeft er zelf vier die alle aandacht ragen, maar de ruin van JoséMaria of die van Rosa, onze andere buren, kunnen de merrie nog geen blik onttrekken sinds Capricho in onze wei staat.
Onze merries geven de ruinen van genoemde buren zelfs een trap als de kans krijgen. Hebben jullie kunnen zien; zelfs Luna en die brave oude Sancha. Ja, dat ruiken en snappen die merries echt wel.
Tis wat je zegt; in het land der blinden.... is een stok op batterijen goud waard.

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:18:


Ja maar, zie je nou niet dat je hetzelfde zegt als ik. Een hengst kan ruiken als een merrie ovuleert en dan wil hij erop. Een merrie kan ruiken als het geen echte hengst is, en dan moet ze hem niet. Waarom niet??? Omdat het doel van de sex voortplanting is, en natuurlijk beredeneren ze dat niet zo, maar dat is wat hun instinct hen ingeeft.

Waarom sommige merries een ruin toestaan, nogmaals ik weet het niet, ik heb een vermoeden dat onnatuurlijk gehouden paarden, paarden die niet geleerd hebben wat sociaal paardencontact is, een enigszins gedeformeedre geest hebben, en hun instincten werken niet meer zoals dat zo zou moeten zijn.
(Bloody hell, ik haat typen, gaat allemaal veel te langzaam.)
groet,
Isabel

Huertecilla schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:28:


Ik word een beetje moe van jouw macho-praat.

bart schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:23:

Wellicht heb je voor een groot deel gelijk Bart, maarreh.... ik voel me niet aangesproken. Het blijft 'natuurlijk' ook bij ons een compromis omdat we met de paarden rijden, maar ook wijzelf leven hier een stúk existentiëler. Nee, er komt hier geen smid of bekapper en nee ik bel ook de dierenarts niet. Ook de basisentingen doe ik zelf; besmetting met tetanus is nu eenmaal niet uit te sluiten. De hechttang ligt ook in de kist, maar gebruik ik niet snel. Voor diegenen die nu 'zielig!'roepen: die tang is aangeschaft voor mij omdat ik geheel volgens Murphy altijd op zondag een lek oploop.
In Nederland zouden we al snel problemen krijgen omdat het allemaal zo niet mag, onder meer vandaar dat we hier wonen.
Oh, en de kaas die we zelf maken van uit zelf uit onze eigen geiten geperste melk smaakt trouwens prima ondanks het EG-verbod op het nuttigen van ongepasteuriseerde etc.....

Frans Veldman schreef op woensdag, 5 mei 2004, 23:06:


Dat is ook (structureel) zo - maar wordt dat bedoeld of leg je de schrijver nu iets in de mond?


Van willekeurig welke andere soorten weet ik het zo niet, en zou inderdaad 100% off topic worden
Maar wat paarden betreft, daargelaten dat die op macroniveau, theoretisch en in "wild"-situatie, als ovulatiegerichte seizoensvoortplanters kunnen worden beschouwd, heb ik uit diverse eigen ervaring toch sterk de indruk dat de variantie hierbinnen op individueel niveau (in gedomesticeerde situatie) maximaal is.
Dat heeft natuurlijk een merrie- en een hengstenkant:
- ik ken merries die altijd welwillend in zijn voor een pleziertje (zo 1 is nmm heel fijn om er bij te hebben als je hengsten houdt), dus ook buiten ovulatieperioden om, met als tegenhanger die die beter non hadden kunnen worden, zo "gedragsgestoord" dat ze in vrijheid met geen mogelijkheid gedekt kunnen worden.
Terzijde (n.a.v. eerdere discussie): "pismerrie" is een oude benaming voor merries met een hormonale stoornis die ze constante "hengstigheid"-verschijnselen doet hebben en daardoor ook slecht te berijden; zijn onvruchtbaar en overlijden vaak voortijdig aan nieraandoeningen. Ze laten zich echter in de regel niet dekken! Dus niet merries die flink uitgebreide, maar normale ovulatieperioden hebben. "Pismerrie" was ook altijd al een koopvernietigend gebrek.
-De meeste hengsten gaan naar mijn ervaring volkomen op het geurpatroon af, en laten zelfs een merrie die zich aanbiedt maar niet aan het gewenste geurplaatje voldoet staan. Maar ook hier is de uitzondering eerder regel en verschillen libido's, interessen en voorkeuren enorm waarbij het ook veel uitmaakt hoe goed de paarden elkaar kennen en/of al dan niet toevallig leuke dingen leren om te doen.
Als je die twee bij elkaar brengt, krijg je het beeld dat de merrie bepalend is voor de uitnodiging, maar de hengst bepalend voor de daad.
Triest feit nmm is echter wel dat velen vanwege hun 2-bener baasje stomweg de kans niet krijgen, niet mogen, apart gehouden en zelfs bestraft worden, tot levenslange eenzame opsluiting toe. Dat beïnvloedt het beeld denk ik nogal.

Oeps, in de tijd die het mij kostte dit een beetje fatsoenlijk te tiepen zijn er al diverse reacties gekomen die nmm de variantie en persoonlijke voorkeuren illustreren.
Hengstig of horny, that's the question!

Groetjes, Egon ... altijd op zoek naar meer leuke meiden voor zijn lieve ijslandse jongens

bart schreef op donderdag, 6 mei 2004, 0:23:


-Ben het met je eens dat je je af zou moeten kunnen melden.

-Of mensen iets bereikt hebben op wedstrijd niveau is onbelangrijk, waar het om gaat is of ze goed met hun paarden omgaan.

-En je geloof is vrij, maar dat je poneert dat de leden van dit forum niet hun paarden buiten hebben staan op blote voeten, vind ik aanmatigend.

Isabel

.

Bart, ik ben het niet helemaal met je eens : Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar ik heb dit forum gekozen omdat ik WEL terug naar de natuur wil wat o.a. mijn paarden betreft: Hun verzorging, het omgaan en rijden, daarnaast mijn weidebeheer, bemesting, etc. Ik meen op dit forum aansluiting te vinden op dat wat ik al jaren doe, denk, en in praktijk breng. Graag wissel ik ervaringen uit met gelijkgestemden en hoop ik dat mijn ervaring een aanvulling kan zijn op hetgeen mijn mede-forumbezoekers bezigt. Pas recentelijk ben ik actief op dit forum, en ik leer hier nog steeds van, gelukkig.
Er lijkt alleen zoveel welles / nietes gediscussieer te ontstaan, zo'n ego tripperij ( "ik heb meer ervaring dan jij, dus wat ik zeg is meer waar"). Als iedereen nou eens dat ego gedoe opzij zou willen zetten en gewoon doorgaan waarmee hij/zij bezig was.... Het gaat ons tenslotte om onze PAARDEN, we hebben immers een gemeenschappelijk doel.... Ik kan ook mijn mond houden of weggaan, maar ik voel me nog net veilig genoeg om me te blijven uiten. Tja, en dan loopt het af en toe leeg, het kaf en het koren. We moeten er wel voor waken niet bewust te kwetsen of uitspraken uit hun verband te rukken, en dat gebeurt helaas nogal eens. Ik laat me toch niet wegjagen. Ik blijf !!!! UGH..... Pien