e m kraak schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 0:00:


**********************

Zou dit er ook uit kunnen zien als ataxie?
Ik wist dit niet , bedankt voor de info

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 23:28:

Uit angst trappen is dus echt anders dan zogenaamd terugspelen en dan goed bezig zijn Die afstand houden met de cs heb ik niets tegen, maar het verkeerde idee dat het dan om terugspelen gaat, daar verslik ik me ernstig in. Ik heb gewoon heel erg het gevoel dat angst en dominantie zo vreselijk verward worden. ( ik heb zelf trouwens een wat andere kijk op dominantie, maar zal dat hier buiten laten) Dat kunnen levensgevaarlijke situaties worden.
Een bang paard wil enkel maar weg, en dat is GEEN spelen.
Dit bedoel ik dus even algemeen he, geen aanval naar wie dan ook.
Ik kan onze Bjork best als een goed voorbeeld geven, die werd ook "dominant" genoemd door anderen. Zelf keken we daar anders tegenaan. Op het moment dat iemand anders met haar aan de slag ging, en het ook als dominant gedrag benaderde, dan ging het fout, varierend van uitbreken staken over het hek gaan door het hek gaan enz.
Met dit verhaal zijn we met haar naar Wim Vonck gegaan, gelukkig zag hij ook exact wat wij zagen, niet dominant maar bang!!
Met veel "gebrabbel" is ze toen zadelmak gemaakt, ook met de stick erbij, maar die enkel gebruikt om te belonen, en veel taal, voor taal is ze nog veel gevoeliger. Zodra er bij Bjork iets van dwang bij komt begrijpt ze het niet meer, en raak je haar kwijt. Zolang je haar grenzen respecteert gaat het echt super met haar. We hebben er wel 2 jaar over gedaan om haar oren aan te mogen raken, dat trauma van die stukken die uit haar oren zijn geknipt heeft er behoorlijk ingehakt. Nog is het zo dat een vreemde dat meestal niet mag. Bij dierenartsen heb je eigenlijk zelfde verhaal, die zijn te "snel" met haar, er is er een hier die wel met haar kan. Duurt maar een paar minuutjes langer, en dan is ze goed te doen. Bekappen zelfde verhaal, ze is de braafste houdt zelf haar been omhoog, een jaartje terug liet ze zich letterlijk vallen. Even wat tijd nemen en je bent echt veel sneller klaar. Voor mij is het echt het belanrijkse even dat het meppen naar de stick geen spelletje is, en goed naar paard moet kijken of het dus "dominant"is of bang.

Groeten Esther

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 1:35:


Hier ben ik het niet mee eens.
Naar mijn mening ( maar daarvoor moeten we dus eigenlijk eerst de hoeven kunnen zien ) heeft het hier te maken met het feit dat er niet goed kan worden afgerold.
Dus dan zou de toon korter moeten worden, lijkt me gezien hetgeen wordt beschreven logischer dan de hielen hoger, want dat heeft m.i. geen enkele zin.

Esther schreef :



Helemaal mee eens.

Ik denk dat we Bjork en Cherokee met elkaar kunnen vergelijken. Cherokee, de zachtheid zelve, maar die gaat op tilt als ik teveel van haar vraag en dat kan iets heel gewoons zijn hoor, bijvoorbeeld uitstrekken met draven, wat ze eigenlijk super kan. Maar ze kan geen druk verdragen.
Ze krijgt het gewoon in de kop en is dan niet te bereiken. Kan ook niet tot nauwelijks in de bak meedoen, oké, grondwerk, trail, stap, draf alles geweldig maar ga je het tempo verhogen of leg je op wat voor manier dan ook druk op haar schakelt ze af. Ze doet het gewoon niet. Tenzij ik haar erdoorheen zou rammen met grote druk of haar misschien zou 'breken'.
Er hebben al mensen aangeboden om dat te doen maar ik ben niet gek.... Dan zou ik het zelf ook kunnen en dat is net wat ik niet wil.

Cherokee is beslist geen trapper, maar aan de longe freakt ze volledig, kom je ook nog aan met een zweep of een touwtje is het hek van de dam, dan is het bokken en trappen naar de longe (niet dat ik uberhaupt iets met longeren heb - helemaal niks zelfs).
Ze geeft echt iets aan daarmee, en dat heeft niks met dominantie te maken want het is geen dominant paard, maar het is pure angst en het gevoel dat zij niet begrepen wordt.
Heeft echt niks met spelletjes te maken.
Want je leest angst, boosheid en onbegrip in haar ogen.

Nu kan ik willen dat ze daar toch doorheen gaat, maar ik kan het ook allemaal elimineren en alleen dat gebruiken wat voor haar van toepassing is.
Tja, oude trauma's (en een ex eigenaar die zei dat ze zo mooi loopt aan de longe, maar wel altijd het zweepje mee he, anders loopt ze niet, jaja)

Dus mag ze lekker mee op buitenritten want daar speelt dit allemaal niet.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

femke gersteling schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 0:38:


Ik denk dat ik het heel ver met je eens ben
Ik probeer me altijd voor te stellen hoe ik iets aan zou pakken met een tijger of een grote gorilla of een dolfijn.
Geen schijn van kans dat ik zo'n dier iets kan laten doen, het moet het willen doen.
Je zult ervan staan te kijken hoe ver je komt, ook met een paard, door het goede te belonen en het slechte te negeren.
Er leiden vele wegen naar Rome. Voor mij staat echter vast dat met het paard de clikkerweg afgaan de beste is.
Door het in het begin met hele kleine stapjes zelf te laten zoeken en te belonen als het het antwoord vindt, creeer je een meedenkend paard, niet eentje dat door opgelegde druk dingen ondergaat.
Dit heb ik veel liever dan dat mijn paard achteraf moet ontdekken dat dingen geen kwaad kunnen, door druk pas weg te nemen als het doet wat je vraagt.

Piet

Spirithorses schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 22:49:


Zoals ik al zei; dat is voor mij een kwestie van vertrouwen wat ik van haar verdien door haar met naderen en terugtrekken en vasthoudendheid te 'desensibiliseren'


Ja, maar ik heb het alleen over die situaties waarin mijn verlengde arm dat 'veroorzaakt' heeft. Ze is dan onzeker geworden. Juist door die mogelijkheid daarop ook te mogen reageren en haar onzekerheid en frustratie te uiten in een opgezette situatie, zal zij haar onzekerheid overwinnen. Probeer het maar uit. Haar behoefte om uberhaupt te happen zal verdwijnt!

Je hebt het hier over een 'probleempaard', da's niet helemaal eerlijk, want ik heb het over een 'gewoon' paard zonder trauma's waarvan je niet weet hoe ze ontstaan zijn.

Het paard heeft erg weinig vertrouwen

Niet mee eens. Rondjagen zou ik idd niet doen, daar heb ik het ook niet over. Spelen met de games van parelli zou wel kunnen, maar dan zou ik zelf een professional inschakelen, vanwege die eerder genoemde trauma's.

Je speelt dus wel een spelletje; de friendly game. Je bent hem als het ware ook aan het desensibiliseren en zijn vertrouwen nog aan het winnen. Het is dan waarschijnlijk ook nog te vroeg om verder te gaan met de volgende spelletjes, maar dat durf ik niet zo te vast te stellen. Nogmaals werk voor een professional, die heeft daarvoor geleerd, speciaal met moeilijke paarden.

Dan hebben we het over iets anders. Natuurlijk niet goedvinden (al is voorkomen door slimmer te zijn dan hij natuurlijk altijd beter), maar ik bedoelde met straffen meer de negatieve vorm, zoals slaan. Misverstandje dus.

Ben ik met je eens. Doe ik zelf ook . Ik noem het alleen geen straffen.


Pheew! Toch nog 1 overeenstemming

Neee, verkeerd overgekomen. Je speelt friendly game niet direct na het trappen. Je speelt het na de acceptatie (hoe klein ook) van je aanraking oid die na het mogen trappen of happen komt.

We hebben het hoofdzakelijk over het overal mogen aanraken. Dat is de eerste game. Beter kun je eerst zorgen dat je je paards vertrouwen daar al voor elkaar krijgt ja. Maar geloof me, ook in de friendly game komt het hap en trap probleem al voor en je zal het daar dan toch moeten overwinnen, voor je verder gaat. Net als wanneer je verderop in andere games soortgelijke problemen tegenkomt, je ook terugkeert naar de friendly game om het vertrouwen te herstellen.


Die carrotstick is zoals ik al schreef nodig om het paard toe te kunnen staan dat het zich mag uiten, zonder jezelf in gevraar te brengen. Juist door dat mogen uiten in combinatie met toenaderen en vasthoudendheid, geduld etc wordt je voor een paard een betrouwbaar persoon.

Maar doe het gerust op jouw manier, daarvan hoef je mij niet te overtuigen. Dit werkt voor mij (en velen met mij) , ga nou eens niet zeggen dat dit niet werken kan

Groeten, Marleen>

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 23:28:


Duidelijk uitgelegd, ik onderstreep het helemaal.

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 8:59:


Hihihi schakel een proffesional in? Pien IS een proffesional.

Esther

Spirithorses schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 0:36:

Ja, sorry, dat bedoelde ik ook. Ik heb het inmiddels gecorrigeerd in een ander berichtje

Groetjes, Marleen

Esther schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 8:23:


Even terzijde; op de site van horsefeelings (wim vonck) is een geweldig filmpje te zien met grondwerk op miziek met een mooie lipizaner (?) hengst. Heel tof!

Esther schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 9:01:


Parelli professional. Echt, probeer het maar! Ik ben benieuwd naar de uitkomst!

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 9:08:


Ik zou zeggen bel of mail Wim eens en vraag hem nu wat ie er van vind of een paard naar de cs mag meppen, en of dat terugspelen is. Vraag gelijk of hij praat met de paarden.
Als je een groepje van een man of vijf bij elkaar heb kun je ook vragen of ie op lokatie een cursus komt geven. Ik denk dat je van hem misschien wel aan kan nemen dat het geen terugspelen is, maar dat het paard je wat vertelt. Hij kan je echt veel vertellen over bijvoorbeeld het opvoeren van druk, en waarom je dat beter niet kunt doen bij sommige paarden.
Houd me er van op de hoogte als je besluit dat te doen, ben erg nieuwsgierig.

Esther

Mag - prima ook, en best.
Ik gebruik deze methode ook heus wanneer ik het nodig vind, bijvoorbeeld om een paard te wennen aan iets stoms als een spuitbus of een natte spons.
Ik wil alleen maar aangeven dat het niet bij ieder paard zo moet zijn.
Zo vaak ook heb ik al aangegeven dat ik niet geloof in 'trainen' en al helemaal niet in één methode.


Ik probeer dat niet omdat ik niet wil dat een paard het uberhaupt nodig vindt dattie moet slaan en bijten, maar ik zit waarschijnlijk anders in mekaar. Trappen en bijten is voor mij één stap te ver, dat wil ik altijd voorkomen en dat lukt prima.
Ik zie het als een persoonlijk falen van mijn kant wanneer een paard trapt en bijt richting mens - in welke situatie dan ook !!!!
Wat ie op de wei met zijn vriendjes doet mag hij zelf weten.


Ehhh.... die professional ben ik, kijk maar op mijn site.
Ik doe de hele dag niks anders. Dit paard is niet voor niks bij mij gekomen, ik weet heel goed wat ik me op de hals haal.
Ik heb gewoon de tijd om een paard als hij een jaar te geven en dat is pure luxe, in het belang van mijn paard.
Ach, over een jaar speelt dit niet meer.


Juist, daarom is hij bij mij!


Oké, goed hoor.
We zijn het niet zo oneens, maar er zijn wat nuanceverschillen.


He he, gelukkig, ook al leek het even anders, hoeven we het daar niet meer over te hebben.
Ik schrok even want we waren afgelopen week bij iemand die clickerend zijn paard stond te belonen na het steigeren omdat ie zo braaf neergekomen was....


Hee, ben ik het nu alweer met je eens? Altijd elk positief ding, actie beweging belonen.......

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Marleen den Arend schreef :

Mareen, hoeveel ik ook heb met de methode van Parelli, (en dat is heel veel maar dat kun jij niet weten) bij dit paard moet het anders met veel tijd en nog meer rust.
Sterker nog : Ik ga helemaal niet veel doen, het wordt vanzelf door de andere paarden opgelost want die zijn zijn voorbeeld.
Al wat ik doe is in zijn buurt zijn en niks van hem vragen totdat ie in de gaten heeft dat er ook mensen zijn die eens niks van hem vragen, in tegenstelling tot zijn verleden waarbij eigenaar slechts 3 keer per week kwam om met hem te werken, verder niks.
En die moest hem vangen met een snoeppie.
Dus mensen bracht hij in verband met werken, met dwang, met niet leuk zijn.

En dat het werkt zie ik al na amper een maand want hij hinnikt, volgt nieuwsgierig, kijkt naar me (wendt zijn blik niet meer quasi ongeinteresseerd af) , gebruikt een heel ander orenspel en gisteren voor het eerst kwam hij me spontaan begroeten.

We komen er wel - hij en ik....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be