>> Pien: Oké, kan ik me iets bij voorstellen. Maar er ook al eens aan
>> gedacht dat er paarden zijn die gewoonweg er niet van houden dat
>> je aan hun hoofd komt?
>
> Marleen: Zoals ik al zei; dat is voor mij een kwestie van vertrouwen wat
> ik van haar verdien door haar met naderen en terugtrekken en
> vasthoudendheid te '
desensibiliseren'
Mag - prima ook, en best.
Ik gebruik deze methode ook heus wanneer ik het nodig vind, bijvoorbeeld om een paard te wennen aan iets stoms als een spuitbus of een natte spons.
Ik wil alleen maar aangeven dat het niet bij ieder paard zo moet zijn.
Zo vaak ook heb ik al aangegeven dat ik niet geloof in 'trainen' en al helemaal niet in één methode.
>> Pien: In feite sta je dus toe dat je paard naar het verlengde van je
>> arm hapt....
>
> Marleen: Ja, maar ik heb het alleen over die situaties waarin mijn
> verlengde arm dat 'veroorzaakt' heeft. Ze is dan onzeker
> geworden. Juist door die mogelijkheid daarop ook te mogen
> reageren en haar onzekerheid en frustratie te uiten in een
> opgezette situatie, zal zij haar onzekerheid overwinnen. Probeer
> het maar uit. Haar behoefte om uberhaupt te happen zal
> verdwijnt!
Ik probeer dat niet omdat ik niet wil dat een paard het uberhaupt nodig vindt dattie moet slaan en bijten, maar ik zit waarschijnlijk anders in mekaar. Trappen en bijten is voor mij één stap te ver, dat wil ik altijd voorkomen en dat lukt prima.
Ik zie het als een persoonlijk falen van mijn kant wanneer een paard trapt en bijt richting mens - in welke situatie dan ook !!!!
Wat ie op de wei met zijn vriendjes doet mag hij zelf weten.
> Marleen: Niet mee eens. Rondjagen zou ik idd niet doen, daar heb ik > het
> ook niet over. Spelen met de games van parelli zou wel kunnen,
> maar dan zou ik zelf een professional inschakelen, vanwege die
> eerder genoemde trauma's.
Ehhh.... die professional ben ik, kijk maar op mijn site.
Ik doe de hele dag niks anders. Dit paard is niet voor niks bij mij gekomen, ik weet heel goed wat ik me op de hals haal.
Ik heb gewoon de tijd om een paard als hij een jaar te geven en dat is pure luxe, in het belang van mijn paard.
Ach, over een jaar speelt dit niet meer.
>> In plaats daarvan benader ik hem en raak ik hem aan in een vaste
>> volgorde. Ik heb inmiddels een paar plekjes ontdekt waarbij hij
>> stiekum verraadt dat hij het lekker vindt dat ik hem kriebel.
> aan het winnen. Het is dan waarschijnlijk ook nog te vroeg om
> verder te gaan met de volgende spelletjes, maar dat durf ik niet
> zo te vast te stellen. Nogmaals werk voor een professional, die
> heeft daarvoor geleerd, speciaal met moeilijke paarden.
Juist, daarom is hij bij mij!
> Dan hebben we het over iets anders. Natuurlijk niet goedvinden
> (al is voorkomen door slimmer te zijn dan hij natuurlijk altijd
> beter), maar ik bedoelde met straffen meer de negatieve vorm,
> zoals slaan. Misverstandje dus.
Oké, goed hoor.
We zijn het niet zo oneens, maar er zijn wat nuanceverschillen.
> Neee, verkeerd overgekomen. Je speelt friendly game niet direct
> na het trappen. Je speelt het na de acceptatie (hoe klein ook)
> van je aanraking oid die na het mogen trappen of happen komt.
He he, gelukkig, ook al leek het even anders, hoeven we het daar niet meer over te hebben.
Ik schrok even want we waren afgelopen week bij iemand die clickerend zijn paard stond te belonen na het steigeren omdat ie zo braaf neergekomen was....
> het daar dan toch moeten overwinnen, voor je verder gaat. Net
> als wanneer je verderop in andere games soortgelijke problemen
> tegenkomt, je ook terugkeert naar de friendly game om het
> vertrouwen te herstellen.
Hee, ben ik het nu alweer met je eens? Altijd elk positief ding, actie beweging belonen.......
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
