joop schreef op zondag 5 januari 2014, 11:14:


Buikklachten na geven van buut, dan weet je genoeg. Is voor dierenartsen ook genoeg reden om Gastrogard voor te schrijven. Het effect van Gastrogard is snel te merken, dus bevestiging of ontkrachting van maagzweer heb je snel. Verdraagt het paard de buut veel beter als er een paar van tevoren omeprazol gegeven wordt? Dan kreeg het paard maagklachten van de buut (en dat hoeven gelukkig nog lang geen zweren te zijn).

Paracetamol zou misschien wel een optie zijn, maar daar is weinig ervaring mee bij paarden. Bovendien werkt het veel minder ontstekingsremmend dan buut, dat moet je in de afweging meenemen (ik zal er straks even een NSAID-overzichtje bij zoeken). Is dit paard direct op buut gezet? In dat geval is het goed om met de dierenarts te overleggen over alternatieven. Normaal gesproken is buut niet het middel dat als eerste gegeven wordt, meestal is dat meloxicam, ik ging/ga er eigenlijk vanuit dat dit paard niet goed op meloxicam heeft gereageerd?


Dat is bekend, maar soms is het kiezen uit twee kwaden.


Helpt niets tegen zweren. Probleem bij mijn paard is niet een darmfloraprobleem (al is het daar wel mee begonnen).


Door de klachten i.c.m. het medicijngebruik. Buut remt productie van prostaglandinen, prostaglandinen zijn nu juist nodig om de darmwand gezond te houden.
Hoe wil je een endoscopie van blinde en dikke darm doen?

Ik vind ook dat we moeten bijvoeren, helpen, waar we kunnen. Wij zijn in de positie dat we dat kunnen, dus moeten we dat gewoon doen.
Ik begrijp wel wat Jantine bedoelt, het is en blijft hypocriet als je bijvoorbeeld een broodje hamburger zit te eten en dan veroordeelt dat we paarden of veulens laten sterven.
Het moet over en uit zijn met de bio industrie. Stop met gebruik van consumptie van dieren, zowel zuivel als vlees. Het is het enige juiste om te doen lijkt mij.

joop schreef op zondag 5 januari 2014, 11:36:


Precies dat wat jij adviseert: met kleine aanmoediging (paar brokjes F4F) een paar passen extra zetten. Bracht ons weer een heel stuk terug in het genezingsproces. Toen ik dacht dat mijn paard het aankon zette ik ook waterbak en hooibak uit elkaar voor extra beweging, ook dat leverde een paard op dat weer op de grond lag van de pijn. Ik ben echt van dat bewegen afgestapt. Toen ze na die paar passen extra weer zo slecht was, ben ik juist steeds water en hooi voor haar neus gaan zetten, zodat ze helemaal niet meer hoefde te lopen als het te pijnlijk was. Mijn ervaring is dat ze dat bewegen uit zichzelf wel doen zodra het niet meer te pijnlijk is. Pas toen ze echt weer redelijk uit de voeten kon, ben ik weer met mijn paard gaan stappen.

Sinds mijn eigen paard hoefbevangen raakte, realiseer ik me maar al te goed dat het ene geval van laminitis het andere niet is, dus één ervaring is inderdaad niet genoeg om algemene conclusies te trekken. Toch kreeg ik later van mijn bekapper bevestigd dat het stimuleren van beweging af te raden is (tot het moment dat de laminitis echt al op zijn retour is). Ik weet dat bewegen o.a. door Jaime Jackson wordt aangeraden, maar ik denk dat je een onderscheid moet maken tussen acute fase (actief ontstekingsproces) en chronische fase. In het eerste geval kan bewegen kwaad doen.


Waren dat geen verwaarloosde gevallen van laminitis, chronisch stadium? Dat zou het verschil tussen mijn ervaring en jouw ervaring kunnen verklaren.

Jean Mclean schreef op zondag 5 januari 2014, 14:18:


Jantine bedoelt nog wat anders. Het is uiterst selectief dat NL overhoop ligt met dode paarden in de OVP terwijl geen hond zich druk maakt om alle andere dode beesten in diezelfde OVP.

Het heeft, denk ik, veel te maken met natuurbeleving. Niet natuur, maar natuurbeleving.
Ik ben nog niemand tegen gekomen die zich realiseert dat alles natuur (en het begrip dus omvattend en niet onderscheidend) is, dat natuur en cultuur niet nevengeschikt zijn zoals enerzijds natuur en anderzijds cultuur, maar dat cultuur als noemer van alles wat mensen doen hiërarchisch ondergeschikt (maar wél onderscheidend) is, deelverzameling is van natuur. Auto's, kerncentrales, etc. zijn dus ook natuur, maar willekeurige natuur, inktzwammen bijv. of koolmezen, hoeft geen cultuur te zijn.
Daarbij is cultuur met natuur verweven (je zou inktzwammen kunnen gaan kweken omdat ze lekker zijn) hetgeen het beeld extra vertroebelt. Dat komt omdat het namen voor dingen zijn door mensen bedacht. Alleen natuur is werkelijk, cultuur is een onderscheidende term omdat mensen zichzelf en hun activiteiten zoveel belangrijker vinden. Het centrisch wereldbeeld van de gemiddelde mens verschilt niet zoveel van dat van andere diersoorten; ze vinden alleen zichzelf belangrijk t.o.v. de rest van wat bestaat. Evolutionair niet onlogisch

Wat ik echter categorisch mis in de OVP zielige beesten polemieken in alle jaren, is dat niemand die zich opwerpt als begaan met de zieligerds wekelijks een paar ton hooi komt voeren! Wie het echt allemaal zo zielig vindt had dat allang moeten doen, toch? Zelfs onze Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren, geldend op 05-01-2014, ("en met dien verstande dat artikel 36 tevens van toepassing is op dieren die niet worden gehouden"!), schrijft dat zelfs nog steeds voor!
Artikel 36 lid 3 (citaat): "Een ieder is verplicht hulpbehoevende dieren de nodige zorg te verlenen."
Voila! Dit artikel (dat overigens niet uitvoerbare onzin is nmm maar dat terzijde) wordt door heel NL straal genegeerd. Echter, ik kan mij de rechter niet voorstellen dierenliefhebbers veroordeelt omdat ze zielige dieren hooi voeren... ik zie geen enkel excuus voor het volkomen ontbreken van daadwerkelijke actie, temeer daar alle betrokken instanties uitdrukkelijk afstand van de OVP hebben gedaan in de zin van "gehouden dieren".

Begrijp mij goed, in dat ik mezelf niet tegen schrijf i.v.m. vorige bijdragen. Ik ben niet partijdig erin, ik ben waarnemer.
De OVP (begrazing) heeft zich, onbedoeld door de beheerders, nmm ontwikkeld tot een haast uniek geheel vanuit de optiek dat haast nergens een sociaal complete ontwikkeling van een paardenpopulatie te zien is, maar wanneer mensen zich geroepen voelen de vogeltjes te voeren, en de ratten, en de vissen, en de paarden, is ook dat nmm natuur, de natuur van die mensen.
Als de OVP van mij was, zou mij met dezelfde GWvD in de hand, ernstig tekortkomen in de verzorging van mijn dieren worden verweten, met jaren gevangenisstraf en hoge boeten in het vooruitzicht; SBB heeft daar uitdrukkelijk vrijstelling van bekomen (omdat dus, als enige begrazingsdierenhouder, afstand is gedaan van "gehouden dieren"; alle andere begrazingen zijn niet vergelijkbaar). De OVP dieren incluis de begrazing zijn dus van niemand en het is nog niet verboden de vogeltjes te voeren