Dat duurt nog wel een maand of twee.
Zoveel groter zal het lettertype overigens niet zijn - ik kan het boek maximaal "opblazen" tot A4-formaat, dat is dus 10% - er staat nu eenmaal gewoon veel in. En zo klein zijn de letters nu ook weer niet... (er zijn veel meer mensen die het geen probleem vinden dan mensen die het wel moeilijk vinden - maar misschien is dat eerder omdat je over elke zin moet nadenken )?

Iets anders: er wordt me gevraagd om nog eens een clinicdag in bvb. Herxen (of daaromtrent) te geven. Kunnen de geinteresseerden me privé (vanwege offtopic op deze lijst) mailen op inge@cremebrulee.be met de data van hun voorkeur: 4, 18 of 19 juni (de mensen uit het zuidwesten kunnen overigens op 14 mei in Amsterdam terecht).

Böske schreef op Thu, 7 Apr 2005 11:21:45:


met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Huertecilla schreef op donderdag, 7 april 2005, 21:39:


Ik moet je bekennen dat ik eigenlijk helemaal anti wedstrijd ben , ik zie er het nut niet meer van in om te strijden wie er het beste paard heeft in een of ander onderdeel...naast alle vriendjes politiek die hierbij vaak komt kijken....maar goed.

T.R.E.C....ik wist niet wat het was...dus deze maar eens ff opgezocht.
Voor de geintresseerde onder ons...je kan dit blijkbaar ook in Nederland doen en het is niet ras gebonden.....

Techniques de Randonnée Equestre de Competition zoals het van oorsprong Franse paardensport heet.
De oorsprong van deze wedstrijdsport is een bekwaamheidstest voor ruitertoeristen, waardoor ze overal paarden konden huren om trektochten te maken. Een soort van ruiterbewijs maar dan veel uitgebreider! Deelnemers dienen minimaal 16 jaar te zijn, de paarden minimaal 6 jaar.

Nou, das al heel wat....er mogen geen 2 a 3 jarige aan mee doen zie ik...

T.R.E.C. bestaat uit drie afzonderlijke onderdelen, welke de capaciteit van ruiter en paard test onder de omstandigheden die voor kunnen komen bij het rijden van buitenritten. Het lijkt het meest op een combinatie van endurance, trail en cross country.
Het eerste onderdeel is een "Parcours d'Orientation et de Régularité". Dit is een oriëntatieparcours die met vastgestelde snelheden per traject en met de nodige bepakking gereden wordt.

Hier gaat het mij al iets minder paardvriendelijker klinken...dus maar eens gezocht naar deze "nodige bepakking"... http://www.flyinghorse.nl/inhoud/trec/por_uitr.htm ....nou dat valt mee...meest klein spul dat men in zadeltas wel kwijt kan al staan er wel vreemde zaken in...
Een telefoon mag men bijv. wel meenemen om veiligheidsredenen maar mogen niet gebruikt worden ? Je moet melden aan de jury dat je hem mee neemt , die wordt dan verzegeld en na de rit gecontroleerd?
Nog een vreemde?
Kledingvoorschriften en zadel/bit keuze is voorlopig vrij, mits het niet tot wreedheid kan leiden en correct er uit ziet.
Tja....daar moet je nou net bij mij niet mee aankomen...zeker niet als je de gegevens bekijkt op de site van Egon wat een bit door een ruiter kan veroorzaken, of moet ik het andersom zeggen.....wat een ruiter door een bit kan veroorzaken....dit zou dus nmm. al verboden moeten worden....maar deze mensen zijn vast niet op de hoogte van de krachten/wreedheid die hiermee veroorzaakt kan worden

Nou wil ik geen zeur worden dus ik kijk vrolijk verder...

De totale afstand ligt tussen de 35 en 45 km en is onderverdeeld in 3 tot 10 trajecten met controlepunten. Elk traject wordt met een vastgesteld tempo gereden en elke minuut meer of minder dan de optimale tijd wordt bestraft met 1 strafpunt per minuut. De snelheden variëren van 6 tot 12 km p/u. Tussen elk traject is er een pauze van 5 tot 15 minuten en de aanwezige veterinair kan een dwangpauze opleggen (1 strafpunt per minuut) bij vermoeide paarden. Verder krijg je strafpunten voor gemiste controlepunten (50), gemiste verplichte doorgangen (30), binnen het zicht van de controles verkeerd aanrijden, al dan niet om bv tijd te rekken (30), het ontbreken van verplichte bepakking (2 tot 10), het te laat vertrekken op start en elke controle (1 per minuut).
Er zijn 4 veterinaire keuringen: Een voorkeuring (liefst daags ervoor), halverwege de rit, bij de finish, en een nakeuring (liefs daags erna). Men rijdt met een veterinaire kaart, een tijdscontrole kaart en

Nou weet ik niet wat de normale zaken zijn bij een endurance rit ....maar ik geloof behalve de afstand niet erg veel verschil te zien...
2de onderdeel...

Het tweede onderdeel is een gangen beheersingstest: "Maîtrise des Allures". Hierbij gaat het erom dat het paard zo langzaam mogelijk galoppeert en zo snel mogelijk stapt. In een baan van 150 meter lang en 2 meter breed wordt deze test afgelegd. Het buiten de baan komen of een andere gang laten zien is gelijk verlies van alle M.A. punten! Met een tijdwaarnemingapparaat zoals we kennen bij het springen, wordt zeer nauwkeurig de tijd genoteerd. Via een tabel worden de punten uitgerekend, waarbij men voor een stap sneller als 67 seconden, en een galop van 33,8 seconden of langzamer de volle 60 punten krijgt.

Gezien de bovenste 2de regel uit dit stukje ...krijg ik ook hier weer mijn bedenkingen over paardvriendelijk...ik vind dit niet zo....
Snel naar het 3de onderdeel....

Het derde en spectaculairste onderdeel is de "Parcours en Terrain Varié": een terreinparcours met 16 hindernissen. Voor elke goed genomen hindernis van de P.T.V. kan de ruiter 10 punten verdienen, afhankelijk van het aantal pogingen, stijl, tijd, etc. Een niet genomen hindernis levert dus geen punten op, maar men wordt niet gediskwalificeerd, hetgeen de sport dus breed toegankelijk maakt. (Dit in tegenstelling tot de eventing of springsport.) Men wordt wel verplicht tot het doen van 2 pogingen omdat er anders een oneerlijker tijds-concurrentie ontstaat met de ruiters die de hindernis wél nemen. Men dient de hindernissen in een bepaalde gang te nemen, indien deze niet specifiek gevraagd wordt, mag gedurende de hele hindernis slechts één gang getoond worden. Dus de hindernis wordt dan of in stap, of in draf, of in galop genomen. De moeilijkheid ligt vaak in de combinatie van snelle en trage hindernissen.
Het hele parcours is tijdsgebonden, maar met een gevraagde gemiddelde snelheid van 12 km p/u is jakkeren geen must. Het parcours is tussen de 2,5 en 5 km lang en kan bestaan uit de volgende hindernissen:
*Ergens onderdoor of overheen rijden, hekken openen en sluiten.
*Smalle doorgangen, labyrint met moeilijke wendingen dmv palen op de grond. Aanstoten, wegrollen of er overheen stappen kost punten.
*Helling op en/of af, onder de man of aan de hand, trappen, etc.
*Springen over bomen, bezembakken, slootjes, op -en afsprongen.
*Op en/of afstijgen, halthouden, afstijgen en enkele meters van het paard aflopen zonder dat deze wegloopt.
*Over of door water, trailer in en uit, slalom eventueel bemoeilijkt door dit heuvel op of af te doen.
Men krijgt stijlpunten voor de manier waarop de hindernis genomen wordt, hoe meer "swung", hoe meer punten. Elke aarzeling of weigering kost punten. Dus niet alleen de hindernis overwinnen maar vooral het gemak waarmee de hindernis wordt overwonnen is belangrijk.

Tja...hier blijf ik ff steken....men dient de hindernis in een bepaalde gang te nemen...dit zal toch niet voor elke gang de zelfde gang betekenen hoop ik...want anders zie ik ook hier de diervriendelijke kant niet zo in...een hek openmaken doe je niet in galop maar in stap....maar springen in stap lijkt me weer niet zo....

Op elk niveau zien we zeer uiteenlopende paardenrassen. Haflingers, warmbloeden, tinkers, friezen, fjorden, arabieren, je komt er echt alles tegen. (de wereldkampioen van 2002 droeg shirebloed in zich.) Voor elk ras zijn er voor en nadelen. De koudbloedachtigen springen soms niet makkelijk maar zijn vaak heel rustig in de precisieonderdelen. De bloedpaarden zijn wel snel en hebben veel lef, maar zijn vaak weer ongeduldig in de trage onderdelen. Iedereen pakt zijn punten waar zijn beste onderdelen liggen en de all roundste ruiter wint. Zoals al gezegd is er jaarlijks een wereldkampioenschap.

Nah...ik heb het bekeken...we weten nu allemaal wat het inhoud, tenzij er andere regels zijn in Spanje..... maar mij lijkt er buiten de 2 toegevoegde onderdelen niet veel verschil met een endurance rit ...iets waar ik ook al niet aan mee wil doen...

Doe mijn dan toch maar gewoon in alle rust een tocht over duinen en strand...of toch maar... lekker het bos in en de hei op...zonder wil om te winnen...lekker wandelen... zwemmen in een vennetje... paardjes los aan het grazen... zonnetje erbij... vogelgefluit op de achtergrond...picknickmand gevuld met vers stokbrood en kamawattus... mmmm...ik droom verder...in alle rust.

Gr, Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Huertecilla schreef op donderdag, 7 april 2005, 21:39:


Owja....dat j.a.c.k. russelrennen hek ook op moeten zoeken...nee ik ben (nog) niet blond....maar die kon ik niet vinden. Wat moet ik me hierbij nou weer voorstellen?

Voor mij blijft het diervriendelijkste van deze drie dus....als baas naar de koelkast rennen ...

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Huertecilla schreef op donderdag, 7 april 2005, 18:45:


Hahaha nee wij Hollanders vleien ons gewoon in het slijk der aarde, vallen niet omhoog gelukkig Bergop vallen lijkt met trouwens wel een aparte ervaring. Maar goed ons bedemonderzoek heeft ook zijn scherpe kantjes hoor.

Groeten Esther

Spirit schreef op vrijdag, 8 april 2005, 0:20:
In principe wel, alleen gevoeliger dus korter op split.

Euh, in welke zin Pien? Zijn hóófd houdt hij in draf tussen de zeg 30 en 50 graden uit het horizontaal, maar hij strekt regelmatig de hals en snuift dan met zijn neus door het stof of kruid.
De hoek hoofd-hals is blijkbaar niet zo belangrijk.

Verder kun je zien of hij wat interessants ziet omdat zijn hoofd dan omhoog gaat; bij stijging van stress gaat de hals omhoog. Dat is mooi te zien op de hartslagregistratie.

Uiteraard gebruikt hij het gewicht van hals/hoofd voor evenwicht bij bergop en -af en bij snelheidsverandering; rustig dravend is de hals hoger dan bij sneller.

Samengevat:
Wat bij de stánd van het hoofd leidraad lijkt is het optimale gezichtsveld en de stand van de hals voor evenwicht.

Spirit schreef op vrijdag, 8 april 2005, 0:39:

Dat viel mij laatst ook al op. Ik kon precies mijn paarden herkennen, en ook de rest aan de afdrukken. Met de sneeuw kon ik het ook goed zien.

cornelie

Huertecilla schreef op donderdag, 7 april 2005, 22:20:


Ik vind het heel interessant wat je allemaal doet en vertelt, Peter.
Vooral dat je hartslag meet en die sequences in de computer invoert. Is het geen idee, onder het motto meten=weten, om tegelijk te filmen?
Het resultaat is dan na montage een stuk film met simultaan onder in beeld wat de hartslag doet. Je kunt veel verschillende situaties daarmee behandelen, maar ook verschillende paarden in dezelfde situatie. Ik denk dat ik niet de enige geinteresseerde ben, en zover ik weet is er heel weinig in deze richting gedaan (met paarden dan - heel vroeger misschien, en wat in rusland, maar toen hadden ze weer de hightech middelen niet).

Ook wil ik wel meer weten van je meetspullen (staat me bij dat je laatst schreef dat die rommel voor een paar tientjes daar in de super ligt maar kan dat niet terug vinden). Het lijkt me ook interessant als indicator bij lesmethoden, bijv. om typische "parelli"-oefeningen af te zetten tegen typische "clicker"-oefeningen. Bij leren, en bij al weten (stimulus-respons-sequences).

Internetverspreiding van grotere videobestanden kunnen we evt. alt.binaries.horseresearch nieuwsgroep op usenet voor maken, ofzo. Ik zat daar toch al aan te denken i.v.m. filmpjes die van klikkeren e.d. worden gemaakt.

Groeten, Egon

PS.: Sorry, meer een soort bericht voor PN, maar de draad staat nou 1maal hier...

Mijn boek en dvd heb ik uitgeleend aan degene die mijn paarden de laatste tijd bekapt. Op mijn verzoek deed hij dat altijd al met instandhouding van de straal en met de witte lijn mee. De man bekapt al tientallen jaren zijn eigen pony's (10) en veel hopeloos lijkende gevallen van anderen. Altijd naar beste weten en kunnen.
Gisteren was hij er weer, helemaal enthousiast over de methode die uitgelegd wordt in het boek. Plotseling was er ook veel meer aandacht voor het hoefmechanisme in de voeten. kneep er eens, zei "daar had ik nou nog nooit opgelet" en sprak hij over mooie volle straal :) De andere paarden bij ons "we gaan daar langzaam aan naar toe werken, naar de ideale hoef. Want nu weet ik precies waarom je dat vroeg aan me".
Hij was al in discussie met de dierenarts gegaan, had haar het adres van PN en HN gegeven, alles bij elkaar werd het een lange visite van de arts.
Op mijn: " je bent nu wel enthousiast over de paardnatuurlijk methode, maar als je weet hoeveel discussie er in de paardenwereld is, over ijzers en hoe alles soms belachelijk wordt gemaakt!" antwoorde hij: " Vind je et gek, het is maar geen handel waar deze manier van werken de randen afknabbelt, daar gaat miljoenen in om, denk je nou heus dat dat zonder slag of staat gaat? Voor die mensen zijn ijzers altijd de beste en enige oplossing"
Met het advies om toch vooral lekker veel over straat te rijden ging hij naar een bevangen pony een eindje verder in het dorp :)
Ik wou dit verhaaltje eventjes opschrijven omdat het laat zien dat wanneer mensen er met een open geest naar kijken, alles ineens "logisch wordt en op zijn plek valt"
Ik denk dat zijn bestelling al onderweg is .
Piet

Piet schreef op vrijdag, 8 april 2005, 11:40:



even op inhaken: ik had van de week de DA aan de telefoon om even kort te sluiten wat ik moet doen aan de beenschurft van Morrie, toen merkte ze op dat haar collega die Morrie vorige maand had ingeent had gezien dat Morrie véél te korte korte hoeven had en véél te laag in de hielen stond, hij had een verwijzing naar Utrecht willen geven, maar er stonden 3 van die alternatieve "heksen"omheen, hij heeft er niet over te durven beginnen hehe, 2 van die "heksen* die erbij stonden hebben zelf een paard 4kant op ijzers, maar dat zag ie niet aan hun neus blijkbaar.

Mijn eigen DA wil graag in haar vrije tijd een keer komen kijken naar de hoeven en uitleg over de methode van bekappen, haar grootste zorg is dat er volgens haar altijd een gebroken voetas moet zijn als je het paard zo laag in de hielen zet. Ik vind dit toch ook een positief punt, dat ze in haar vrije tijd wil komen kijken en uitleg wil, ze staat er toch voor open!

Met de beenschurft gaat het goed, het is een jaarlijks terugkerende kwaal na de winter, in het voorjaar, je ziet het wel vaker bij zware koudbloeden.

Morrie is overigens door de bekapper nooit kort in de hielen gezet, dat had hij zelf al gedaan in het half jaar dat ie op blote voeten op de wei had gelopen zonder natuurlijk bekapt te zijn

Even de vooroordelen over wedstrijdgebruik weg, laten bezinken en nog eens lezen Nick; tis fundamenteel anders dan endurance, zelfs het afstandsstuk. Dat is namelijk een regelmatigheidsroute waarbij het accent in het geheel niet ligt op de snelheid maar op de oriëntatievaardigheid van de ruiter; de route in namelijk niet gemarkeerd maar moet in een beperkte tijd zelf van een kaart overgenomen worden en m.b.v. kompas gereden worden.
Voor een minuut te snel krijg je net zoveel strafpunten als voor te laat en de snelheid is afhankelijk van de zwaarte van het af te leggen stuk érg goed te doen.

De telefoon mag je wel gebruiken voor hulp onderweg doch ten koste van diskwalificatie; tis dus logisch eigenelijk en niet raar.

De gangenproef is een zéér slimme om het niveau van training van het paard en de ruiter te toetsen.

De vaardigheidsproef omvat bv. ook het afstappen en aan de rechterkant opstappen waarbij het paard moet blijven staan. Een onhandige fatso kan wel naar huis dus.
Ook moet de ruiter met het paard aan de hand een hindernis nemen, waarbij het paard moet volgen )
De tekeningen van dit onderdeel op de site van het WK in El Rocio zijn net zo verhelderend als vermakelijk.

Bij TREC is het volslagen onmogelijk je paard te ver te drijven omdat het bovenal een toets is van de gezámelijke vaardigheid en de ruiter moet aardig paardvriendelijk kunnen rijden anders komt er niets van terecht (bij het hek mag dat bv. níet losgelaten worden ) ).

Deze laatste paragraaf geeft aan waarom het in NL niet aanslaat. In Engeland is het de snelst groeiende tak van paardensport: je kan niet in een opwelling met je jonge paard meedoen, kan geen NoNo zijn, moet aardig kunnen rijden, redelijk fit zijn en je moet GOED met je paard overweg kunnen.

Even de vooroordelen over wedstrijdgebruik weg, laten bezinken en nog eens lezen Nick; tis fundamenteel anders dan endurance, zelfs het afstandsstuk. Dat is namelijk een regelmatigheidsroute waarbij het accent in het geheel niet ligt op de snelheid maar op de oriëntatievaardigheid van de ruiter; de route in namelijk niet gemarkeerd maar moet in een beperkte tijd zelf van een kaart overgenomen worden en m.b.v. kompas gereden worden.
Voor een minuut te snel krijg je net zoveel strafpunten als voor te laat en de snelheid is afhankelijk van de zwaarte van het af te leggen stuk érg goed te doen.

De telefoon mag je wel gebruiken voor hulp onderweg doch ten koste van diskwalificatie; tis dus logisch eigenelijk en niet raar.

De gangenproef is een zéér slimme om het niveau van training van het paard en de ruiter te toetsen.

De vaardigheidsproef omvat bv. ook het afstappen en aan de rechterkant opstappen waarbij het paard moet blijven staan. Een onhandige fatso kan wel naar huis dus.
Ook moet de ruiter met het paard aan de hand een hindernis nemen, waarbij het paard moet volgen )
De tekeningen van dit onderdeel op de site van het WK in El Rocio zijn net zo verhelderend als vermakelijk.

Bij TREC is het volslagen onmogelijk je paard te ver te drijven omdat het bovenal een toets is van de gezámelijke vaardigheid en de ruiter moet aardig paardvriendelijk kunnen rijden anders komt er niets van terecht (bij het hek mag dat bv. níet losgelaten worden ) ).

Deze laatste paragraaf geeft aan waarom het in NL niet aanslaat. In Engeland is het de snelst groeiende tak van paardensport: je kan niet in een opwelling met je jonge paard meedoen, kan geen NoNo zijn, moet aardig kunnen rijden, redelijk fit zijn en je moet GOED met je paard overweg kunnen.

Huertecilla schreef op vrijdag, 8 april 2005, 13:18:


Heb je ook een url van deze site?


En nu ik toch aan t vragen ben, wat mag niet losgelaten worden?

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 8 april 2005, 14:05:


Het hek.

Cindy B. schreef op vrijdag, 8 april 2005, 15:15:

je paard :)