Spirit schreef op vrijdag, 8 april 2005, 0:20:
In principe wel, alleen gevoeliger dus korter op split.

Euh, in welke zin Pien? Zijn hóófd houdt hij in draf tussen de zeg 30 en 50 graden uit het horizontaal, maar hij strekt regelmatig de hals en snuift dan met zijn neus door het stof of kruid.
De hoek hoofd-hals is blijkbaar niet zo belangrijk.

Verder kun je zien of hij wat interessants ziet omdat zijn hoofd dan omhoog gaat; bij stijging van stress gaat de hals omhoog. Dat is mooi te zien op de hartslagregistratie.

Uiteraard gebruikt hij het gewicht van hals/hoofd voor evenwicht bij bergop en -af en bij snelheidsverandering; rustig dravend is de hals hoger dan bij sneller.

Samengevat:
Wat bij de stánd van het hoofd leidraad lijkt is het optimale gezichtsveld en de stand van de hals voor evenwicht.

Huertecilla schreef op donderdag, 7 april 2005, 22:20:


Ik vind het heel interessant wat je allemaal doet en vertelt, Peter.
Vooral dat je hartslag meet en die sequences in de computer invoert. Is het geen idee, onder het motto meten=weten, om tegelijk te filmen?
Het resultaat is dan na montage een stuk film met simultaan onder in beeld wat de hartslag doet. Je kunt veel verschillende situaties daarmee behandelen, maar ook verschillende paarden in dezelfde situatie. Ik denk dat ik niet de enige geinteresseerde ben, en zover ik weet is er heel weinig in deze richting gedaan (met paarden dan - heel vroeger misschien, en wat in rusland, maar toen hadden ze weer de hightech middelen niet).

Ook wil ik wel meer weten van je meetspullen (staat me bij dat je laatst schreef dat die rommel voor een paar tientjes daar in de super ligt maar kan dat niet terug vinden). Het lijkt me ook interessant als indicator bij lesmethoden, bijv. om typische "parelli"-oefeningen af te zetten tegen typische "clicker"-oefeningen. Bij leren, en bij al weten (stimulus-respons-sequences).

Internetverspreiding van grotere videobestanden kunnen we evt. alt.binaries.horseresearch nieuwsgroep op usenet voor maken, ofzo. Ik zat daar toch al aan te denken i.v.m. filmpjes die van klikkeren e.d. worden gemaakt.

Groeten, Egon

PS.: Sorry, meer een soort bericht voor PN, maar de draad staat nou 1maal hier...

e m kraak schreef op vrijdag, 8 april 2005, 11:33:
Dat is al een tijdje in wording. De Hi8-camera ligt al 'eeuwen' klaar, maar mist handen-en-voeten.
Ook bestaat het plan om een quad met camera erachter te laten rijden.

Ik heb twee meters van de LIDL en die zijn tóp. Verder een Exel Sport PC van Cardio Sprt. Is ook analoog en alle sensors zijn zo onderling uit te wisselen en ook kun je twee meters op een sensor lezen; bv. registratie én polsuitlezing

'Píng', dat doen wij dus Kijken en vergelijken hoe het paard regaeert onder verschillende omstandigheden; heel informatief.

Je kan zo ook fraai constateren dat paarden op dingen anticiperen; vóór ze klaar zijn met drinken bv. gaat de hartslag omhoog om dan gelijk na vertrek weer te zakken.

We kunnen ook heel goed de paarden onderling vergelijken.

Vandaag zat Capricho op gemiddeld 102 over 18 gravelpad-draafkilometers door het Spaanse bergland met bijna 12 km/uur uit en thuis.
Gewoon rechtuit, vlak over een redelijke ondergrond heeft hij 85-88 in draf; niet gek!

Huertecilla schreef op vrijdag, 8 april 2005, 18:26:


Hebben jullie al gekeken wat parelli en clicker oefeningen geven??

Ik ben wel benieuwd...


Groeten,
Liesbet

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 8 april 2005, 21:27:

We hebben al héél veel bekeken bij verschillende van onze paarden. Echte conclusies kun je echter pas trekken als je een routine met bijna geen variabele factoren hebt.
Dan nóg is het alleen van toepassing op óns en ónze paarden.
Dit geldt ook voor onze fotos en videos.

Daarbíj komt dat een ander met een ander gebruiksdoel waarschijnlijk heel wat anders wil/doet en de resultaten ook daardoor weer betrekkelijk zijn.

Ik kan me heel goed voorstellen dat voor een willekeurig idividueel paard de reacties en dus waardes anders zijn en voor Nick zijn ze wéér anders

Wat we meten en opnemen is vooral voor onszelf; voor gebruik door derden zijn alleen bijna wetenschappelijke waarnemingen zoals de Kikkuli-training met Capricho van waarde.

Wat als voldoende onderbouwde waarneming als een paal boven water staat:
1. doe álles wat je onder het zadel wil doen éérst vanaf de grond
2. biedt één ding tegelijk nieuw aan

ad. 1. leren is stressvol en onder het zadel is stressvol, dus onder het zadel leren is dubbel; een paard leert het snelst met de laagste stress dus sneller als je dit in twee aparte stappen doet
ad. 2. een nieuwe routine, nieuwe omstandigheid, nieuwe hulp, meer snelheid, hogere sprong, langere afstand; allemaal apart aanbieden tot het paard het met zelfvertrouwen uitvoert en pas dán bied je, het liefst na een verwerkpauze(tje), meer aan

De bovenstaande 2 voorwaarden geven bij óns, bij ónze paarden onder ónze omstandigheden de laagste hartfrequenties.

Voor de rest: bij de hartslagmetershop.nl kun je ook met een héél kleine beurs meters kopen en de Exel Sport PC kost ook niet meer dan een handvol rijlessen. Tis voor óns inmiddels een onmisbaar hulpmiddel geworden.

Zoals opgemerkt is dit een lijn die bij PN thuishoort, dus kunnen we hierbij beter afsluiten en evt. daar heropenen.

Huertecilla en Pien schreven:


De hoek zijdelings, maar aan de stand van zijn hoofd (en hals ja) kan ik zien hoe ontspannen hij over de ondergrond loopt. Als het omlaag gaat laat mij dat zien dat het hem geen moeite kost. Naar beneden strekken zie ik graag.
Zou het onregelmatig knikken dan zou er een hapering kunnen zijn.
De loodlijn interesseert me niet veel, maar interessanter vind ik het te weten hoe hij zijn hoofd en hals draagt.


Mee eens !
En de regelmatigheid van dragen voor mij daaraan toegevoegd, want dat laat mij zien hoe het met zijn hoeven gaat.

Groet, Pien

Spirit schreef op maandag, 11 april 2005, 0:05:

kaaaaaaaa...níp


Dus: hoé hoe?

Vandaag weer de 18 km's gedraafd en hij houdt zijn hals/hoofd in dezelfde houding op dezelfde soort ondergrond. Hoe korter hij loopt hoe, logischerwijze, korter/hoger de hals, hoe verder hij uitstrekt hoe lager/langer de hals.
Overigens speelt de richting van hárde wind ook een kleine rol; pal van achte of pal van voren geeft een íets kortere of langere draf met bijbehorende hoofd/hals-houding.

T.o.v. de loodlijn vanuit de keel is de hoek van het hoofd en die van het hals aardig overeenkomstig. Ik kan de loodlijn en de hartlijnen uiteraard niet intekenen en opmeten, maar doordat ik er telkens 1½ uur naast zit en hij supersoepel dóórdraaft heb ik alle gelegenheid er aandachtig naar te kijken.

T.o.v. de lengteas is hij zo recht als een lineaal: niet alleen houdt hij hoofd, hals en lichaam exáct in de looprichting, zijn hoefafdrukken staan ook achter/op/over elkaar in diezelfde lijn.
Achter loopt hij héél licht met X-voetjes en voor zwaait hij bij het bovenop een heuveltop van vlak naar afdalen overschakelen soms héél lichtjes naar buiten uit. Dit beiden zie je echter alleen als je er zo lang naast zit en er op let. Ik heb er tenslotte al dozíjnen uren naast gezeten dus kan hem zo'n beetje uit mijn hoofd uittekenen

Strekken doet hij eigenlijk op élke ondergrond, zelfs door struikgewas met rotsblokken en ook hellingen zondert hij niet uit, maar, wederom logischerwijs, het meest frequent op de lekkerste ondergrond.
Omhóóg doet hij zijn hals alleen als er iets meer dan gemiddelde attentie vraagt en dat komt weinig voor.