Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 21:46:


Zoals ???

Trudy schreef op dinsdag 5 januari 2010, 0:14:


Tuurlijk, mag jij vinden, maar alleen jij mag dat!

Kijk, ieder huisje draagt zijn kruisje, het ene zal wat zwaarder zijn als het andere ... maar niet alleen JIJ bent de enige die ellende mee maakt of heeft meegemaakt. Sommige mensen schrikken als ze horen dat iemand zijn kind verloren heeft en weten dan niet hoe ze moeten reageren. Als jij het dan weer op je heupen krijgt, reageer je ongenuanceerd, grof én beledigend. Dit wordt meestal geaccepteerd onder de noemer "ze heeft zoveel meegemaakt" en jij maakt hier misbruik van onder de noemer "zielig". Ik, de meeloper, trap daar niet in. Je kunt in je verdriet zwelgen en er steeds maar naar terug grijpen, je kunt er ook wat mee gaan doen. Voor je begint te schreeuwen en te tieren. Er zijn meer mensen met ellende en verdriet, Trudy, dat geeft jou niet het recht om iedereen maar uit te schelden of grof te beledigen!

Frans Veldman schreef op maandag 4 januari 2010, 21:59:


Dit is niet correct. Het is het hoefbeen dat kantelt. http://www.laminitisresearch.org/downloads/chrispollitt_4_Laminitis_in_Perspective.pdf

trea hoex schreef op dinsdag 5 januari 2010, 0:31:


Ten opzichte van?

Dit is net zo'n discussie als "draait de aarde om de zon? of draait de zon om de aarde?" Wie heeft er gelijk?

In feite iedereen. Het hangt af van je referentiepunt.
Als je op aarde staat lijkt het alsof de zon om de aarde draait, en in alle praktische opzichten is dat zo.

Wil je echter begrijpen hoe het heelal werkt, dan loop je uiteindelijk vast. De planeten lijken dan kurketrekker-achtige bewegingen te maken, en die zijn natuurkundig niet te verklaren.
Hanteer je dan het standpunt dat de aarde om de zon draait (ook al lijkt dat vanaf de aarde gezien onzin), dan klopt ineens alles. Dan maken ook de planeten cirkelvormige banen en is alles veel beter te begrijpen.
Voor wie wil weten hoe laat de zon opkomt niet zo interessant, want er verandert niets. Wil je een raket naar Mars sturen, dan wordt het ineens een stuk interessanter.

Nu weer de hoeven. Wat er feitelijk gebeurt is dat het hoefbeen en hoefwand elkaar loslaten. Neem je de hoefwand als referentiepunt, dan lijkt het alsof het hoefbeen is gekanteld. Maar neem je het hoefbeen als referentiepunt, dan lijkt het alsof de hoefwand is gekanteld.
Voor een goed begrip van hoefbevangenheid is het echter zinniger om het hoefbeen als referentie te nemen. Waarom precies, daar kom ik nog op terug, dat is een verhaal op zich.

Op dit moment is het slechts van belang om te beseffen dat het een niet het ander uitsluit. Beide visies zijn even waar.

Probleem alleen is dat de visie waarbij het hoefbeen kantelt (en je dus de hoefwand als "vast" referentiepunt beschouwt) uitnodigt tot conclusies over hoefbevangenheid die incorrect zijn. Zo zijn er artsen geweest die vanuit deze visie dachten dat het doorsnijden van de diepe buigpees goed zou zijn, omdat het hoefbeen dan gemakkelijker kon "terugkeren". Maar dat is net zoiets als bij een losse vingernagel je pezen doorsnijden, zodat je vingertopje weer beter kan terugkeren naar de stand van je nagel...

Denk er even over na voor je reageert.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ik ben een (van de waarschijnlijk vele) meelezers en mijn maag begint langzaam om te draaien van alles wat er hier nu over deze en gene heen gestort wordt.
De inhoud van sommige berichten gaat verloren door het geweld van andere, echt ik vind dit verschrikkelijk op zo'n leuk en leerzaam forum!
Trudy, ik vind het heel erg voor jouw wat er met Vera is gebeurd en ik begrijp dat je heftige emoties hebt. Maar misschien zou je eens kunnen bedenken dat jij misschien niet de enige bent die een kind én een paard (en misschien nog wel meer) heeft moeten verliezen!!
Ik vind persoonlijk dat je jezelf, maar ook die anderen, het meest recht doet wanneer je je verdriet en emoties deelt in je persoonlijke omgeving, met mensen die je na staan, ipv op een openbaar forum.

Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 21:46:


Ilona, ik heb me eindelijk door de onbegrijpelijkheden van Hyves heengewerkt, en gezien wat Nick daar heeft geschreven. Misschien moet je zelf ook eens kijken voordat je je oordeel alweer klaar hebt.....
Achterdocht is niet de mooiste menselijke eigenschap, en je zat er erg naast.

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 0:42:
Alsof de keuze van de oorsprong van het assenstelsel een bepalende rol speelt bij het al dan niet natuurkundig kunnen verklaren ...

Euh? Je comparatieve anatomie lijkt nergens op.

Precies! Hier ben ik het wel met je eens

Fred.

Isabel van der Made schreef op maandag 4 januari 2010, 23:49:


Maar moet al deze zooi nou zo nodig op PN forum?
Zijn we net klaar met het zoveelste Eddy-drama, hebben we dit weer
met op de achtergrond een paardencoach-trend
(wat heeft dát nou helemaal met PN te maken eigenlijk?)
en is het wachten op de volgende homeopathisch ingestraalde watertroela.
Om maar een paar dwarsstraten te noemen.

Onvolprezen zij de gastvrijheid op Frans zijn computers maar dit alles schiet naar mijn idee het doel ver voorbij.

Frans Veldman schreef op maandag 4 januari 2010, 19:23:


Lijkt logisch. Is bij IJslanders e.d. echter toch nooit een probleem geweest.


Is dit logisch? Beschouw de vleeszak-met-botten nu eens als simpele dode last. Wordt ieder lastpaard per definitie scheef en kreupel omdat het paard toch al scheef is van nature en de last daar niets aan doet? Is dit een reeds eeuwen onderkend en duidelijk lastpaarden probleem? Ik dacht 't niet....


Het probleem is allerminst nieuw en nog altijd interessant. Het was er ook 35 jaar geleden al toen ik net kwam kijken, alleen werd er toen (algemeen gesproken) veel degelijker les gegeven nmm. Ik heb zelf nog nooit last gehad van dit probleem, ook niet in de jaren dat ik naar NL maatstaven extreem veel (>35km/dag) reed.
Mijn voornaamste indruk, wat ik meen te herkennen in de filmpjes van meneer De Bodt, is altijd geweest, en ik heb dat ook vanaf het begin hier geventileerd, dat deze man zijn best doet binnen huidige mogelijkheden ouderwets-degelijk les te geven. Niets meer, niets minder. Kan veel beter (en ik vermoed dat hij dat zelf ook vindt) maar die mogelijkheden heeft hij niet.

Zullen we opnieuw beginnen en stapje voor stapje proberen te definiëren en bekaderen, combineren en uitsluiten wat wel/niet mogelijk is? Misschien komen we dan eens wél onderbouwd ergens.

Als schot voor de boeg van mijn kant:

Definitie: Iedere als tweezijdig symmetrisch beschouwde levensvorm blijkt nader beschouwd een linker- en rechterkant te hebben die niet aan elkaar gelijk zijn.

Dus ja, ieder paard is wel scheef, maar ligt het hier aan?
Is het wel zo dat door "rechtrichten" die asymmetrie opgeheven wordt, of gebeurt er iets anders? Indien iets anders, wat dan precies?

Definitie: paarden blijken van nature niet rechtuit te lopen, maar in plaats daarvan slingerpaden te volgen.

(Gevolgtrekking die nmm gemaakt kan worden is dat het mogelijk is dat juist onze eis/wens dat ons bereden paard een recht ontworpen mensenweg volgt voor een paard wel eens erg onnatuurlijk kan zijn).
Nmm bekend gegeven is dat "slinger-de-slanger"-rijden, liefst ook nog omhoog/omlaag, erg goed werkt (ook wanneer je volkomen passief passagierend bosklosser bent) - zit hierin misschien een bruikbare discriminant verstopt?

Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 22:19:


Paarden laten niet graag zien dat ze zich niet lekker voelen. Dan worden ze opgegeten en daar hebben ze niet zo zin in.

Mijn verzorgpaard is door het niet op tijd behandelen van een verkoudheid chronisch gevoelig op de longen. Vorig jaar aan het eind van de winter heel ziek geweest. Nu is hij al begonnen aan het begin van de winter. De eerste kuur prednison heeft ie alweer gehad.
Daar heb je gewoon geen zin in, geloof me. Hij is 16 en hij gaat hierdoor niet oud worden.

Soms zijn poedertjes zus of spuiten zo wél nodig. Niet alles gaat over door lekker buiten lopen en veel hooi eten. En los van de medicijnen, de dierenarts kan naar de longen luisteren en met die informatie weet je veel beter wat er precies aan de hand is.

Groetjes Karin

Karin schreef op dinsdag 5 januari 2010, 7:34:


Je wilt niet zomaar wat erin laten kieperen, kan me best voorstellen. Ik heb hier 2 jaar geleden in de winter echt verschrikkelijk verkouden shetten en paarden gehad, het groen/witte snot liep er met emmers tegelijk uit. Heb toen mijn vaste natuurgeneeskundige geraadpleegd, ik twijfelde enorm, maar wist al dat ab van de da zeker zou komen. Ze heeft e.o.a. drankje gegeven voor allemaal, met 2 dagen was het al bijna over.