Nu we het toch over conditie hebben, hier een mooie richtlijn uit de endurance hoek: Groet, Michiel ( straks deel 2)

Endurance training
http://www.deronline.nl
http://hartslag.fuld.net

Elke training moet beginnen met een goede warming-up. Zelf stap ik minstens een kwartier en in het volgende kwartier alleen drafreprises, d.w.z. 100 m draf, 300 m stap, 200 m draf, 200 m stap, 300 m draf, 100 m stap etc... dus steeds iets langer draven en minder stappen. Een gezond en redelijk getraind paard moet in een rustige draf (op niet al te zware ondergrond!) niet boven de 100 hartslagen per minuut komen, de mijne doet het wanneer ie goed in training is en er geen gekke dingen zich voordoen rond de 80. Een goede warming-up duurt minstens een half uur! En als je het echt serieus doet zeker drie kwartier. Is je paard eenmaal lekker warm (maar niet kletsnat van het zweet!) ga je aan het werk.

E N D U R A N C E B A S I S T R A I NI N G

V o o rwo o r d

Men heeft mij gevraagd of ik mij zou willen bezig houden met de basisvorming van de endurance-ruiters .Als je zelf alles alleen moet uitzoeken kost dat veel tijd.Het gaat dus veel sneller als je van te voren al heel wat nuttige informatie krijgt.Helaas zijn er niet zo veel goede bronnen.De beste informatie vind je helaas alleen in engelstalige boeken.En dan nog moet je het kaf van het koren scheiden.Uit mijn ervaring vanuit het zadel en de vele boeken die ik ooit las, heb ik gekozen voor een trainingschema dat voor ieder paard geschikt is als basistraining.Na de basistraining is het aan de ruiter om te weten hoe hij de conditie van zijn paard nog kan verbeteren.Want ieder paard is verschillend,en wie kent zijn paard beter dan de ruiter? (tenminste zo zou het moeten zijn).Als men een huis bouwt steen voor steen, en met de nodige zorg, dan krijgt u een degelijke woning.Als u snel werkt en slordig, krijgt u ook een woning , maar de kans dat ze instort net voor u de laaste steen legt , is zeer behoorlijk.En met de training van uw paard is dit niet anders! Ik hoop dat deze basistraining velen onder u wat kan bijbrengen, indien dit zo is, laat mij dan een reactie per mail, zodat we misschien nog meer van zulke informatie op de site kunnen zetten)


Algemeen

Begin de training steeds met 10 min opwarming in stap om de spieren op te warmen en te rekken.Begin dan in een rustige draf voordat u overgaat naar een sneller tempo of een canter (rustige galop).Bouw het werktempo rustig op .Voor een galop moet het paard minstens 20 min goed opgewarmd zijn.Als de training op zijn einde loopt , bouw dan ook steeds terug rustig af.Laat het paard de laatste km rustig uitstappen , afvalstoffen worden verwijderd en het paard koelt rustig af. Probeer hem zo veel mogelijk droog te stappen.Eenmaal aangekomen is hij al een stuk afgekoeld.Als hij nog moet gekoeld worden , koel dan zijn nek en de onderbenen , maar houdt zijn achterhand warm, zodat zijn spieren soepel blijven.De achterhand koelen zou tot gevolg hebben dat deze spieren gaan verkrampen.

Het Begin van de training (voor een niet Fit paard of een jong paard)

Niveau 1

De beste manier om met een niet fit of jong paard te beginnen trainen, is met te stappen. Begin met 5 x per week , 20-30 min te stappen.Wel doorstappen,en liefst met lange teugel. Als hij dit goed afkan , bouw je dit op tot 1 uur stappen. Als hij dit weer vlot aankan, zoek dan wat lichte hellingen op.Moedig hem aan van zijn achterhand te gebruiken ,en verhinder dat hij zich aan zijn voorbenen optrekt.Dit is een zeer goede oefening voor de ontwikkeling van zijn achterhand. Dit proces kan tot 3 weken duren voor een paard met totaal geen conditie. Forceer niets , maar leer uw paard te voelen , zodat u weet wanneer hij klaar is om door te gaan.

Niveau 2

Eens hij goed stapt , kan je beginnen met enkele korte drafsessies in te lassen.Hou de sessies kort , maximaal een paar minuten per keer.Tijdens de wandeling van 1 uur , draaf je in totaal niet meer dan 10 min. Begin weer op vlak terrein.Bouw de trainingsduur op naar 1.15 u , en later naar 1.5 uur.Weer 5 x per week.Dit stadium kan tot 3 weken duren.Nogmaals , forceer niets, zodat het paard het aangenaam vindt , en niet dat hij depressief wordt als hij u met het zadel ziet komen.

Niveau 3

Eens hij 1.5 u goed kan stappen , verhoog je de drafsessies naar 20 min in totaal. Maak de sessies wat langer.Bijvoorbeeld 5 keer 4 minuten .Nu kan u beginnen met hem beetje dressuurmatig wat bij te leren. Probeer tijdens de korte drafsessies zijn pas te verruimen.(ongeveer2 weken of meer)

Niveau 4

Als hij dit goed aankan , begin je te draven op wat heuvelachtig terrein .

Niveau 5

Bouw de training op tot 1.45 u .Nog steeds 5x per week.Maar laat hem nu 20 min constant draven.
Probeer hem zeer evenwichtig te rijden ,in balans.Een goede looptechniek kan hem goed van pas komen.Probeer hem voorwaarts-neerwaarts te rijden ,zodat hij zijn rug loslaat en ontspant , zodat hij ruim kan bewegen.Leer hem wat overgangen maken van stap naar draf , leer hem goede manieren.Ze zullen je later nog veel van pas komen.Leer hem af te remmen met je benen en je zit, en probeer niet te veel aan de teugels te gaan hangen.

Niveau 6

Eens hij het vorige niveau goed aankan ,verhoog je de drafduur.Je legt nu meer afstand af , enerzijds omdat de wandeling langer duurt , anderzijds omdat hij steeds langer draaft.De algemene regel is ; vergroot altijd de werktijd aan een lager tempo, voordat u meer tijd aan een sneller tempo toevoegt.U kan nu een meer ruimere draf vragen , of een canter,als hij dit graag doet.Laat hem nog niet meer dan 5min constant canteren.Zijn draf-duurtijd loopt nu stilaan naar 30 min.U mag ook die 30 vervangen door wat longeer werk ,wat canter werk , wat dressuur , of wat jumping.U kan de trainingsessie nog uitbouwen tot 2 uur door de staptijd te vergroten.Nu hier gekomen , zijn we ongeveer week 10- 12 , en uw paardje is al behoorlijk fit.
Uw paard heeft nu zijn basisconditie.

Niveau 7

Vanaf hier komt er verandering in het trainingschema.U kan niet blijven de trainingsduur te verlengen , en uw paardje zou het ook maar vervelend gaan vinden.Vanaf hier moet u de training vullen al naargelang de behoefte van uw paard.Hij moet nog steeds 5 x per week werken.En twee dagen rust. U kan nu bijvoorbeeld de ene dag een fixe wandeling maken aan een goed tempo gedurende 2.5 uur.De volgende dag laat u hem bijvoorbeeld 1 tot 1.5 uur constant werken . De ene dag longeer je hem 30 - 40 minuten, de andere dag school je hem in het verruimen van zijn pas en werk je aan zijn souplesse gedurende1 uur.Of je hebt een dressuur- of springles.De ene dag maak je wat sprongetjes, de andere dag train je wat snelheidswerk.De ene dag wandel je langs het strand , of zoek je de bergen op , om wat verandering te krijgen in de bodemstructuur.

Bergtraining

Bergtraining is veruit de meest efficiënte training in het fitness-programma van het het paard.Stevige wandelingen bergop en bergaf maken zijn achterhand uitermate sterk.Let wel op dat hij wel degelijk zijn achterhand gebruikt en zich niet optrekt aan de voorbenen.Bergop draven,en later canteren ,vergen veel meerkrach inspanning dan dezelfde training opeen vlakke ondergrond.Je kan met geen enkele andere training de hartspier zo goed trainen.Let op ,ga bergaf niet sneller dan een lichte jog om kwetsuren en valpartijen te voorkomen.Tijdens een wedstrijd ga je allicht wat sneller om tijd te winnen.

Het vervolg: Wedstrijd- klaar ?

Eens je paard het goed afkan van 5x week, 2 uren per dag , te trainen , mag je aannemen dat hij klaar is om zijn eerste wedstrijd te lopen.Leer welke snelheid uw paardje ongeveer loopt in de verschillende gangen.De gemiddelde snelheid in stap ligt bij de meeste paarden tussen de 6-9 km/u , in draf 11-19, canter 14-22 km/u .Laat uw paard zo veel mogelijk zijn favoriete gang lopen.Hij kiest ervoor omdat dit hem het beste ligt.Vergeet niet af en toe van been te veranderen zodat u beide paar diagonale benen evenveel gebruikt.
Als je zeker wil zijn of hij wel klaar is ,loop dan eens een 24-32 km route voor de wedstrijd als training.Rij dan het tempo dat je op de wedstrijd wil lopen.Bouw het tempo op gedurende de route.Probeer te werken aan een goed draftempo , afwisselend met wat canter-werken wat stap.Bouw ook naar het einde toe het tempo rustig af , en eindig metde laaste km rustig uit te stappen.
Controleer zijn hartslag na 10 min en na30 min.Hoe sneller hij recupereert hoe beter.Het is de snelheid waarmee zijn hartslag zakt , die bepaalt hoefit hij is.Geloof het of niet , maar het moeilijkste deel van de training zit er hier op.

Hoe verder trainen na de basis-training ?

Je moet nu zijn bestaande conditie verder gaan uitbouwen.Denk erom dat een marathon loper niet de afstand loopt van zijn wedstrijd.Hij loopt misschien 1/3 of 2/3 vd afstand , maar nooit de hele marathon.Het heeft totaal geen zin,en je zou alleen maar als resultaat krijgen, dat hij leeg gelopen is, overwerkt voordat de wedstrijd begint.Je kan beginnen met met de snelheid van de draf sessies op te trekken , of de drafduur te verhogen.Zoek wat meer heuvelachtig terrein op , kies al eens voor een zware ondergrond.Let op , doe alles systematisch, en bouw alles rustig op , om kwetsuren te vermijden. Eens hij een 30km route zeer gemakkelijk afkan , probeer dan eens een 50km wedstrijd.Wanneer de trainingen goed opgebouwd zijn , ga je merken dat deze paarden niet veel problemen hebben met wat extra kilometers te lopen. Het is tenslotte maar 2 keer 25 km , want hij krijgt 1 uur verplichte rust opgelegd.Eens hij deze 50 km goed aankan, probeer dan eens een 60 km te lopen.De wedstrijden dienen ervoor om wat langere afstanden te leren lopen.Denk aan de basisregel , leer hem eerst lang lopen, dan pas sneller.Het zal minstens 2 à 3 seizoenen duren voordat een paard laat zien wat hij in zijn mars heeft qua snelheid.

Fitness voor het leven = respecteer de leeftijd

Aangeraden wordt om met een vijfjarige te starten in de laagste afstanden (initiatie).Loop maximaal een vijftal wedstrijden het eerste jaar.In alle geval , niet langer dan 30 km.Een zesjarige loopt wat kleinere kwalifikaties1 (50km ) en een trage vlakke kwalifikatie van 60km op het einde van het seizoen.
Een zevenjarige heeft maturiteit genoeg om een klasse 1 wedstrijd uit te lopen.En op negenjarige leeftijd kan je de kilometers en de snelheid nog wat op trekken.Er zijn natuurlijk paarden die reeds op zevenjarige leeftijd heel grote wedstrijden lopen , maar er zijn altijd uitzonderingen.
Maar het merendeel van de paarden bereikt zijn maturiteit pas op negenjarige leeftijd.Tussen 10 - 14 jaar zijn ze in de fleur van hun leven.Uw paard heeft nog een heel leven voor hem , dus waarom forceren.Er zijn paarden genoeg bekend die op hun twintigste nog 160 km wedstrijdlopen.
Wanneer je start met een volwassen paard van negen jaar , dan kan u reeds op het eind van het eerste seizoen een klasse1 wedstrijd meelopen.En het jaar erop al aan een redelijk snelheid.Maar u moet toch rekenen op 3 seizoenen voordat je paard het beste van zich gaat geven.Doe het voorzichtig , want anders is na drie seizoenen het beste er al af. Maar als je na drie jaar een160 km uitgelopen hebt , dan weet je dat dit alles niet voor niets is geweest.

Longeren

Longeren is een goed alternatief ipv te rijden.Longeer niet langer dan 30-40min.Maak de cirkel wel groot , zodat het paard niet te veel op het binnenbeen valt.Nog beter is ovaal ipv een circel .U gaat nu zelf een beetje in een cirkel mee bewegen ipv te blijven staan op 1 plaats.Zo krijgt het paard meer ruimte om te lopen , en krijg je een ovale cirkel ipv een ronde. Longeren is goed omdat het paard nu ook eens kan werken zonder een last te dragen.Vergeet wel niet op beide kanten te longeren.Zeer fitte paarden kunnen gelongeerd en bereden worden op dezelfde dag.

Snelheidswerk

Eens je paard fit genoeg is kan je starten met sneller werk gedurende korte periodes .Sommige korte snelle ritten en een paar korte canters in een langere rit , zullen uw paard zijn conditie aanzienlijk verbeteren.Interval -training is een zeer goede methode.Let wel , snelheidswerk is onnodig voor endurance-paarden die in de eerste fases van hun training zitten.Om snel werk te leveren , gebruikt het paard andere spieren dan voor het traag werk.Logisch dat u deze spieren ook moet trainen wanneer u tijdens wedstrijden snellere tempo's gaat lopen.Bouw het snelheidswerk altijd geleidelijk op, zodat het paard de nodige tijd krijgt om zich aan te passen.Er zijn verschillende methodes.De algemene methode werkt als volgt : warm eerst het paard goed op , dan galoppeer je 1-1.5 km , wacht dan tot het paard zijn hartslag gezakt is tot beneden de120.Doe dit 3 maal.
Een andere methode is : galoppeer 2 minuten, en stap 3 minuten.Herhaal dit enkele keren.De bedoeling is dat de recuperatie-tijd korter wordt , en het aantal keren opgedreven wordt.Een hartslagmeter is hier wel noodzakelijk.
Zulke interval - training doet u best 1 en maximaal 2 keer per week.Noteer telkens hoe snel zijn hartslag gezakt is , zodat u weet dat u vooruitgang maakt , of dat u een stapje terug moet doen.Gedurende de stap-periode tussen de galops , zullen de hartslagen tussende 70-90 slagen per minuut liggen.
Eens je paardje goed getraind is zullen de wedstrijden dienen om zijn conditie te verbeteren.Het heeft geen zin van thuis nog meer te doen. U kan niet een gans jaar de trainingen zwaarder en zwaarder gaan maken , eens hij er is, moetje zijn conditie zien te onderhouden.

Hierna volgt een voorbeeld van een onderhouds-tabel voor paarden die hun conditie reeds bereikt hebben.Dit is één van de vele mogelijkheden!!

1) Initiatie - ritten aan 13 km per uur

maandag : 1 uur traag werk ( 10-11 km )

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 uur jumping

donderdag : 1.5 uur vlotte draf (18 km aan 12per uur) , of 30 min longeren aan goed tempo , of 30 min dressuur en ritje van1u

vrijdag : rust

zaterdag : 2 uren training , aan 12 km per uur , of aan 10- 11 per uur , maar met wat canter-werk

zondag ; 1.5 uur training , aan 11-13 per uur, of aan 10 per uur maar met 1 tot 2 korte snelle canters

Als uw paard dit goed afkan , dan zal hij ook met gemak een initiatie wedstrijd kunnen lopen tegen 13 km /u


2) 60 - 80 km wedstrijden aan 13 km per uur of langere wedstrijden aan lager tempo

maandag : 2 uur traag werk , aan 10-11 km per uur en inclusief 30 min dressuur.

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 uur jumping

donderdag : 2 uur training aan 11 km per uur , inclusief 40 min longeren in draf en canter

vrijdag : rust

zaterdag : 2.5 uur training aan 11 km per uur (eventueel inclusief 40 min dressuur , of longeerwerk in draf en canter)

zondag : 2.5-3u training aan 11 km per uur , inclusief 30 min dressuur of interval training als hij fit genoeg is

Deze trainingen zullen uw paard klaarmaken om wedstrijden te lopen van 60-80 km aan 13 km per uur of langere wedstrijden aan een lagertempo.


3) Meer dan 95 km , hogere snelheden , en tot 160km

maandag : 1 uur traag werk 10-11 km per u

dinsdag : rust

woensdag : 1 uur dressuur of 1 u jumping

donderdag : 1.5 uur aan 13 km per uur inclusief wat interval - training

vrijdag : rust

zaterdag : 2 uur training aan 11 - 12 km per uur ,inclusief 30 min dressuur , of 40 min longeerwerk in draf en canter

zondag : 2 uur training aan 13 km per uur , indien nodig inclusief 1 interval sessie of een paar langere stevige canters

Eens hij dit niveau bereikt heeft zal je misshien wat werkload moeten afbouwen , afhankelijk van uw type paard , om hem
niet te overwerken .Eens hij fit genoeg is , mag hij niet overwerkt worden , maar spaar hem voor de competiewedstrijden


De laatste dagen voor de wedstrijd worden zijn trainingen lichter gemaakt,om wat mentale en fysische energie op te sparen.Laat hem niet rusten , want dan krijg je alleen maar last met de voeding.Geef hem wat lichter aangepast werk.Na een wedstrijd van ongeveer 50- 80 km ,geef je hem best drie dagen recuperatietijd, weidegang bijvoorbeeld.Zorg dat hij wel kan bewegen , zodat de spieren soepel blijven.Na een wedstrijd van 90km en meer geef je hem best 1 week rust.En na een 160 km , geef je hem best enkele weken vakantie.Nogmaals , dit zijn enkel tips van de beste endurance-ruiters ter wereld , maar ieder paard is verschillend ,en het is de endurance-ruiter die een training-schema op maat voor zijn paard moet maken.Er kan altijd maar ééntje winnen, ook al trainen ze allemaal hetzelfde.

Veel Succes

Lia van den End schreef op donderdag, 9 september 2004, 20:56:


Oké daar je hier dit bericht zet denkik aan zonder enige hulpmiddelen of niet?

Hulpmiddelen zijn in mijn ogen iets wat meer kwaad dan goed doet, zowel lichamelijk als geestelijk.
Wil je de achterhand van je pard trainen op een diervriendelijke wijze dan vraagt dat behoorlijk veel inzicht en ervaring om dat goed te kunnen. Er zijn daervoor verschillende oefeningen zowel NH oefeningen als VD oefeningen.

A die oefeningen zijn als doel de achterhand meer onder te laten treden en meer gewicht te laten dragen waardoor het paard ronder word. Dus een onder gebrachte achterhand zonder het rond maken van de rest van het lichaam is geen verzameling en zeker geen goede achterhand training.

Wat je voor achterhand training nodig heb is oefeningen die de achterhand meer doet onder komen en oefeningen die die zelfde draag spier strekt. Dus kort gezegt de stop uit een snelle gang en van daar uit aangaloperen. Natuurlijk zijn er nog veel meer oefeningen die minder moeilijk zijn, maar dit zijn ongeveer de bewegingen die je wil krijgen. Een sprongetje geheel vrij is daarbij ook een goede training.

Hoi Allemaal

Met deze brief wil ik een experiment delen met jullie. "Going with your horse" is een nog bijna onbekende manier om met paarden om te gaan. Toen ik daarover las in Engelstalige emailgroupen sprak me dat dusdanig aan, dat ik het nu aan het uitproberen ben met mijn drie jonge paarden en met mijn kooikerhondje. De eerste resultaten zijn zo overtuigend dat ik er heel enthousiast over ben!! :)

In het forum: http://com4.runboard.com/bbelgianhorsemanshipassociation
heb ik er al vele brieven over geschreven, Piet, Ebby, Inge en Nick kennen mijn ervaringen al, hier probeer ik het kort en in samenvatting weer te geven.

"Going with your horse" is het meegaan met wat je paard wil, waardoor je samen een partnerschap hebt van wisselend leiderschap. Als mijn paard wil stoppen dan stop ik ook, als mijn paard naar links wil om contact te maken met andere paarden, dan ga ik mee naar links. Als ik om wil draaien om huiswaarts te gaan, dan draaien we om.

Iedereen doet dit al, meegaan met wat je paard wil, tot op zekere hoogte. In mijn experiment mag mijn paard gaan waar hij wil, totdat ik anders aan geef, en dat laatste zin min mogelijk.

Mijn dochter in ik werken met Ulla, Ur en Uniek allen tussen de 3 1/2 en 4 jaar oud, en waarmee nog bijna niets mee gedaan is voordat wij kwamen. Het resultaat tot nu toe, na enkele maanden "Going with your horse" is: relatief kalme zelfverzekerde paarden die helemaal zichzelf zijn (geen aangeleerde werkhouding hebben) en dolgraag met ons mee willen om de wereld te ontdekken. En met dit partnerschap maken we nu avontuurlijke wandelingen en van hieruit leren we samen alles wat nodig is voor wederzijds rijplezier op de veluwe.

Mijn voornaamste twijfel: "gaan paarden dan niet de baas spelen", is al snel weg genomen. Ze stoppen met hun zin doordrijven zodra ze merken dat dit meestal helemaal niet nodig is om ergens te komen waar ze graag willen zijn. Ik ga immers vloeiend met hen mee. En vandaaruit is vloeiend met ons mee gaan, juist beter geworden. Wel is het zo dat de zelfverzekerde levenslustige paarden die je met deze methode krijgt, ook duidelijk hun wensen kenbaar maken. Zoals Karen Kooimans zo mooi beschreef met Falki die samen met haar achter een hert aan ging en speelde op de zandbulten. Die brief heeft een zaadje in me gepland en dat kan nu uit groeien met "going with your horse". En dat is anders bij de normale training die gericht is op gehoorzaamheid aan de wensen van de ruiter.

Een paard berijden met zijn natuurlijke nieuwsgierigheid ...
of een paard berijden met zijn aangeleerde werkhouding ...
ik weet nu, dat dit een heel groot verschil is.

Ook ben ik nieuwsgierig naar jullie ervaringen waarin je meegaat met je paard zijn voorkeuren voor richting en snelheid.

Michiel

Michiel schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 23:15:


Michiel, ik ben begonnen jouw verhalen op de BHA site te lezen en in me op te nemen. Je verhaal maakt indruk op me.

Gisteren waren wij bij Piet (van Shiny) met een paar mensen.
Inge was er ook en we hebben onderling uitgebreid van gedachten gewisseld en lang gesproken over onze methoden.

Om de woorden van Inge te gebruiken : "ik heb nu een geweldige jetlag".
(Inge en Piet : Bedankt hiervoor)
Er zullen ongetwijfeld veranderingen uit voortkomen. Ik denk dat jouw verhaal in het verlengde ligt hiervan!

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Michiel schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 23:15:


Ik deel dat principe helemaal..
Zo neem ik, tijdens een buitenrit, een aantal paarden vaak los mee.(Gekeken naar de combinatie natuurlijk wie er samen los kunnen.)
Het is zo mooi om te zien dat ze uit zichzelf volgen, maar wel nadat ze eerst een rondje zelf hebben gerend, de bosjes hebben verkend en bergje op/bergje af hebben gespeeld. Uit energie rennen ze vaak eerst heel hard voorbij, draaien dan weer om en rennen weer heel hard terug.
Ze blijven altijd in de buurt en niet omdat ik dat wil, maar omdat ze daar zelf voor kiezen.

Onze paarden zijn vrolijk, speels, avontuurlijk, onafhankelijk ( tot aan een zeker opzicht) wat zich vooral uit in oplettendheid, in balans, vol vertrouwen in zichzelf én in ons!

Karin schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 21:08:


Nee, dat lijkt me ook niet zo'n geslaagd plan nee.
Gelukkig staan wij dicht bij een 'bos', waar maar vanuit 2 kanten in en uit te komen is en waar vrij weinig fout kan gaan.
Als ik alleen maar langs wegen kon rijden dan zou ik verhuizen!!

Maaike Remmerswaal schreef op zaterdag, 8 januari 2005, 20:26:


Stel je eens voor Maaike dat je die paarden die nu meerennen, zou berijden, en hun spirit en gedrag is bijna hetzelfde (... bijna ... omdat je paard nu niet onder lage takken door kan racen en jou op zijn rug wil houden in alle omstandigheden). Dat is wat "going with your horse" kan bereiken.

Nog eenmaal Karen Koomans (www.dogweb.nl) met haar ijslander Falki : ....
Gisteren deed hij wat ik genoemd heb de konijnensprong. Wat hij precies met
z'n voorbenen deed weet ik niet, maar achter huppelde hij als een konijntje,
met beide achterbenen tegelijk, voorwaartse sprongen. Ik krijg telkens de
slappe lach van Fálki's gedrag en loopjes, zalig vind ik het. Toen hij
gisteren de konijnensprong ging doen, zei ik toen ik was uitgelachen tegen
hem "Fálki, dat DOE je toch niet als paard?!" -- waarop hij prompt afremde,
stil ging staan om vervolgens achterom te kijken naar mij met een blik van
"Hoezo dát dan, het was toch GRAPPIG?!"

Gisteren zijn we samen op reeën-jacht gegaan, ook zoiets wat ik nooit gedaan
zou (kunnen) hebben met het type paarden dat ik gewend was te rijden. We
zagen een drietal reeën oversteken, en Fálki ging heel hard hinniken naar
ze. De reeën hinnikten natuurlijk niet terug ;-o, en verdwenen het bos in.
Fálki bleef maar kijken naar het punt waar ze het bos in waren gegaan, dus
dacht ik "waarom ook niet". Zo gaaf hoe Fálki mij dan lijkt te begrijpen, ik
geef hem gewoon "vrij" in de richting van dat bos en moedig hem aan "toe
maar jongen, ga maar kijken waar ze zijn." Uiteindelijk hebben we bijna een
uur door dat (kleine, aangeplante) bos getoerd, Fálki mocht zijn eigen weg
zoeken en we hebben de reeën nog zes of zeven keer gezien. Er zijn geen
paden in dat bos, want het is geplant voor de houtkap. Fálki is dan zoveel
slimmer dan ik; hij hoort en ruikt veel meer dan ik, en zoekt heel trefzeker
zijn weg tussen de bomen door iedere keer nadat de reeën er weer vandoor
gingen. Keer op keer wist hij ze weer te vinden; geweldig!

Vandaag vond ik het 1e geweldige wat er gebeurde toen ik wilde gaan rijden,
dat Falki zelf terwijl ik hem stond te borstelen vast zijn hoofstel van het
haakje afwipte. Het viel op de grond, en Fálki nam het bit in zijn mond
(verkeerd om, maar hee, da's maar een detail hè Vervolgens kijkt hij
naar mij, met het bit in zijn mond, 1 voorbeen vragend omhoog, met een
ondeugende blik en de vraag "GAAN we nou?!" Ik heb hem niet geleerd (niet
met de clicker of anderszins) dat het bit in zijn mond nemen belonend is. En
dan te bedenken dat ze hem op z'n vorige adres niet eens konden te pakken
kregen in de wei ...

Tenslotte het 2e geweldige van vandaag. Ik ging rijden samen met mijn
buurmeisje, zij reed op Baldur, de IJslander die ervoor heeft gezorgd dat ik
nu zelf een IJslander heb. Na een stuk gereden te heben kwamen we langs een
akker, waar enorme hoeveelheden zand (zwart zand, akkerbouwgrond) gestort
zijn. Het was nog niet geëgaliseerd, dus het was een heel grote akker met
daarop honderden hopen zand; heuvels varierend in hoogte van zo'n 30
centimeter tot wel 3 meter. Soms met vrij ruime tractorpaden ertussen, op
andere plekken hoge bergen zand naast elkaar, dus met alleen een kloof
ertussen.

Fálki en Baldur zagen dat en alsof het afgesproken werk was sloegen beide
heren ongevraagd rechtsaf, die akker op, om er vervolgens beide in een flink
tempo vandoor te gaan. Niet in een ongecontroleerd tempo er vandoor, maar ze
gingen beide vanuit stap aan een lange teugel, HUP rechtsaf die akker op en
daarna in drölt en galopölt over de zanbergen. Cindy (mijn buurmeisje) en ik
waren allebei verbaasd, maar we vonden het ook wel lachen. We hebben onze
beide heren (Fálki is 20, Baldur is 18; de meeste IJslander worden zo'n 32 -
38 jaar oud) helemaal vrij gelaten, en ik heb nog nooit van mijn leven 2
paarden zo fantastisch zien spelen! (en al helemaal nooit met allebei een
ruiter op hun rug).

Ze klommen heuvel op, heuvel af, en toen vanaf de ene hoge heuvel springen
naar de top van de volgende hoge heuvel ... Ze werden steeds doller en
vrolijker, gingen bovenop hogere heuvels met behulp van hun voorbenen
zandklodders naar beneden gooien, vervolgens zand/modder naar elkaar
spetteren, samen op de smalle top van een heuvel staan en dan elkaar duwen
om te kijken wie kon blijven staan en wie niet, en met stijf gestrekte
achterbenen (onder het lichaam) van heuvels af roetsjen....
Zo GEWELDIG! Zoiets als dit heb ik in m'n leven met paarden nog nooit
meegemaakt. Baldur en Fálki leken wel veulens in plaats van opa's, en ik -
ach ik voelde me 12 of zo ...

groeten van een heel gelukkige Karen!

Michiel schreef op vrijdag, 7 januari 2005, 23:15:


Ik ga tot zekere hoogte mee met mijn paard, zodra ik merk dat het iets wil (geven ze heel subtiel aan) probeer ik aan die wensen te voldoen. Mijn nieuwe jaarling was dit niet gewend en gaf het in het begin niet aan. Nu wel, maar hij blijft luisteren, net als de andere twee.
Ik heb hier eigenlijk alleen maar goede ervaringen mee.
Immers: de leider in een kudde geeft toch ook niet constant aan wat er moet gebeuren? Slechts als dit echt nodig is zal dat gebeuren. Zo ook bij ons. Al is het idee van "nodig"natuurlijk wel iets naar menselijke ideen verplaatst.