Spirithorses schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 9:20:


Ontroerend goed verhaal Pien. Ik hoop dat het voor ons allen, voor iedereen eigenlijk een kwestie van tijd is..... we moeten nog zoveel leren en afleren. Daarom heb ik respect voor elke goeroe die op zijn manier het voortouw heeft genomen. Te vergelijken met de toenmalige "geitenwollensokken" mensen, waar nu zo laatdunkend over gedaan wordt. Als er niemand is die een vinger opsteekt en roept "Hee dat moet anders" hadden we nu nog met DDT gespoten. Het heeft tientallen jaren geduurd voordat we dat als Nederlanders inzagen, zolang zal het ook wel duren, om wat jij beschrijft gemeengoed te laten worden. maar uiteindelijk stroomt iets altijd van de top naar het laagste punt. Dus moeten we gewoon volhouden......
Piet

branki schreef op maandag, 23 augustus 2004, 15:39:

groot is. Ik had het heel leuk gevonden!!
Doei,
Ellen

Voeding, mais, etc...

En dan is er nog een verschil tussen de hele plant en alleen de mailskolf, kortom hier het beloofde artikeltje over voeding.
Het is wel lang en wordt vervolgt. Frans heeft ook prima info over voeding op zijn site, het onderstaande komt niet uit de NH-hoek, mischien toch interessant? Groet, Michiel

Voeding! De Hoefslag - Vertering
Spijsvertering van het paard (16 mei 2002)

Voedingsfouten zijn regelmatig oorzaak van koliek of diarree bij paarden. Een goed samengesteld rantsoen en juist voermanagement voorkomen veel ellende. Kennis van de werking van het maagdarmkanaal en het verteringsproces vormen de basis voor het samenstellen van een goed rantsoen.

Tekst: Anneke Hallebeek
Wat gebeurt er met het voer in het paard tussen voeren en uitmesten? De spijsvertering begint bij de mond. De voedselbrok gaat via de slokdarm naar de maag en komt na enige tijd in de dunne darm, de blinde darm en de dikke darm om uiteindelijk 35 tot 50 uur later in de vorm van mest weer tevoorschijn te komen. In alle delen van het maagdarmkanaal spelen processen die het voedsel verkleinen en verteren, zodat de voedingsstoffen in het bloed worden opgenomen. De uiterlijke kenmerken van de mest vertellen ons uiteindelijk of het voedsel goed is verteerd.

Mond en gebit
Een goed gebit staat aan het begin van een goede vertering. Paarden nemen voedsel op met lippen en tanden. Met de lippen selecteren ze wat ze wel en wat ze niet willen. Eenmaal in de mond vermalen de kiezen het voedsel. Kauwen verkleint het voedsel en stimuleert de speekselproductie. Beide functies zijn noodzakelijk voor een goede vertering van het voedsel. Paarden kauwen ongeveer 40 minuten op een kilo ruwvoer (hooi) en ongeveer 10 tot 20 minuten op een kilo krachtvoer. Het tijdsverschil in kauwen zorgt voor een groot verschil in speekselproductie. Per kilo ruwvoer produceert het paard ongeveer 3 tot 5 liter speeksel, terwijl een kilo krachtvoer slechts 1 tot 1.5 liter speeksel oplevert. Vermenging met speeksel zorgt ervoor, dat een voedselbrok gemakkelijk door de slokdarm glijdt en goed mengt met de maagsappen. Geef daarom geen grote maaltijd van krachtvoer of granen. De dunne darm verteert het voer dan minder goed en het kan stoornissen in de maag veroorzaken. Verdeel het krachtvoer in meerdere porties over de dag.
Diverse problemen met het gebit kunnen gevolgen hebben voor de opname of het verteren van voedsel.

Het tanden wisselen kan tijdelijk problemen geven met de voedselopname. Jonge paarden
wisselen op de leeftijd van 2.5, 3.5 en 4.5 jaar. In ernstige gevallen, bijvoorbeeld als het slijmvlies van het gehemelte erg sterk is gezwollen (zogenaamd ‘hangend rooster’), eet het paard bijna niets meer. Probeer dan tijdelijk zacht voedsel te voeren zoals slobber en fijn hooi of gras.
De kiezen sluiten niet helemaal op elkaar, maar door een goede kauwbeweging slijten de
kiesvlakken normaal gesproken recht af. Als de stand van de kiezen niet goed is of als het paard onvoldoende kauwt groeien delen van de kiezen door. Deze ‘haken’ komen aan de binnen- of buitenkant van de kies voor. Pijnlijke beschadigingen van het wang- of tongslijmvlies belemmeren het eten. Het paard kauwt onvoldoende en kan ‘proppen’ voer in de voerbak laten vallen. Het voer verteert slechter en in langdurige gevallen vermagert het paard.
Bij paarden ouder dan 25 tot 30 jaar kunnen de tanden en kiezen bijna tot op het tandvlees
zijn afgesleten. Omdat ze minder goed kunnen grazen en kauwen verteert het voedsel slecht en kunnen oude paarden vermageren, ondanks een goede eetlust. Makkelijk verteerbaar voedsel, zoals slobber, ontsloten krachtvoer en fijn ruwvoer (gras, fijn hooi, kuilgras) kan een
oplossing bieden.

De slokdarm
Na het doorslikken glijdt de voedselbrok door de slokdarm naar de maag. Onder aan de hals is dit te zien. Normaal gesproken is dit een probleemloos transport. Als de brok echter vastloopt, ontstaat er paniek. Soms komen voedseldelen terug uit de neus, het paard kan angstig zijn en zweten. Een allesbehalve prettige aanblik. Hulp van de dierenarts is direct noodzakelijk. Hij kan met behulp van water de verstopping wegspoelen. Als complicatie kan, door verslikking tijdens het weghalen van de verstopping, een longontsteking ontstaan.
Droge bietenpulp, gemaaid gazongras of grasbrok zijn bekende voedermiddelen, die een slokdarmverstopping veroorzaken. Maar een paard dat heel gulzig eet en onvoldoende kauwt, kan ook een verstopping krijgen van andere voedermiddelen. In dat geval kunnen grote ronde stenen in de voerbak voorkomen dat een paard het krachtvoer te snel opeet.

De maag
Voor een goede maagwerking mogen de porties (kracht)voer niet te groot zijn
Het volume van de maag is klein in verhouding tot de rest van het maagdarmkanaal (3% van het lichaamsgewicht). Het paard is van origine een steppedier, dat de hele dag hapjes voedsel tot zich neemt en dus zorgt voor een min of meer continue stroom voedsel door het maagdarmkanaal. In de maag mengt het voedsel met de maagsappen, maagzuur en enzymen. Het zuur doodt bacteriën in het voedsel en het enzym pepsine verandert de structuur van de eiwitten. Een goede vermenging met maagsappen verbetert de vertering in de dunne darm. Als de voedselbrij nat is en dus meer speeksel bevat, vermengt het beter en sneller met de maagsappen. Krachtvoer kan zuur voor een deel neutraliseren (bufferen). Na een maaltijd van hooi daalt de zuurtegraad (pH) in de voedselbrij meer dan na maaltijd van krachtvoer. Dit betekent dat ruwvoer, met meer speeksel, beter mengt met de maagsappen. Behalve het soort voedermiddel is uiteraard ook de hoeveelheid belangrijk voor de mate van vermenging met de maagsappen. Geef een volwassen paard van 600 kg lichaamsgewicht daarom niet meer dan 2 kg krachtvoer per maaltijd.

Problemen in de maag
Overproductie van maagzuur kan maagzweren veroorzaken. De maag registreert de
zuurtegraad van de voedselmassa en past de zuurproductie aan. Bij een minder goede menging met de maagsappen blijft de zuurtegraad te hoog, waardoor de maag meer maagzuur produceert. Op lokaal niveau kan dit maagzuur het slijmvlies beschadigen. Niet alle paarden met maagzweren hebben klinische klachten. Slecht of traag eten, koliekerig, en knarsen met de tanden zijn vaak de enige symptomen. Maagzweren komen regelmatig voor bij paarden. Zelfs bij veulens die nog bij de merrie lopen, zijn maagzweren gevonden. Naast een te krachtvoerrijke voeding zijn andere factoren zoals stress, lange tijd vasten of onvoldoende ruwvoer oorzaken van maagzweren.
Als het paard ontsnapt en erg veel krachtvoer in één keer opeet kan het gevolg dramatisch
zijn. Krachtvoer kan opzwellen in de maag en omdat een paard niet kan braken, ontstaat een kritieke situatie. De dierenarts kan via een maagsonde de maagoverlading leeghalen. Gebeurt dit niet, dan bestaat het gevaar op een scheuring van de maagwand, wat onherroepelijk de dood van het paard betekent. De maag raakt niet overvuld van ruwvoer omdat het paard daar langer op kauwt, ruwvoer geen zwellend vermogen heeft en omdat ruwvoer eerder doorstroomt naar de dunne darm.

De dunne darm
De samenstelling van een voedermiddel bepaalt waar het in het maagdarmkanaal wordt verteerd. De vertering van bijvoorbeeld krachtvoer, granen en wortelen gebeurt voornamelijk in de dunne darm, terwijl ruwvoer in de dikke darm wordt afgebroken.
Het paard heeft een dunne darm van ca. 20 meter lang. Enzymen in de darm breken vet, eiwit, zetmeel en suikers in kleine stukjes, die in het bloed terechtkomen. Enzymen kunnen geen vezels verteren. Voor een goede vertering moeten de enzymen letterlijk in aanraking komen met het voedsel. Kleine voedseldelen komen eerder in aanraking met enzymen, vandaar dat goed kauwen de vertering bevordert. Doordat de darm bewegingen maakt (contracties), vermengt de voedselmassa zich met de vloeistoffen van de darm en dus met de enzymen. Vezels in de voeding, stress, maar ook fysieke beweging beïnvloeden de mate van darmbewegingen en dus van de vertering.

Wordt vervolgt ...

De vertering
Vetten splitsen in vetzuren en glycerol en met behulp van gal uit de lever vormen zich kleine druppels, die wateroplosbaar zijn en naar de darmwand gaan. De vetzuren uit deze druppels gaan door de darmwand het lichaam in. Vetzuren komen niet direct in het bloed, maar eerst in de lymfevloeistof. Paarden verteren 60 tot 80% van het opgenomen vet in de dunne darm.
Zetmeel en andere ‘makkelijk verteerbare koolhydraten’ splitsen tot enkelvoudige suikers, zoals glucose. Voor het afbreken van zetmeel is het enzym amylase nodig. Het paard kan een beperkte hoeveelheid amylase maken. En kan daarmee dus een beperkte hoeveelheid zetmeel verteren. Teveel zetmeel dat doorstroomt naar de dikke darm, kan daar leiden tot stoornissen (zie aldaar). Vandaar dat een paard niet meer dan globaal 2.5 gram zetmeel per kg lichaamsgewicht per maaltijd mag hebben. Concreet: voor een paard van 600 kg betekent dit niet meer dan 1500 gram zetmeel, dus maximaal 4 kg haver of 2.5 kg maïs of 3.5 kg zetmeelrijk krachtvoer per maaltijd. Dus als men het advies volgt een volwassen paard niet meer dan 2 kg krachtvoer (inclusief granen) per maaltijd te voeren ten behoeve van een goede maagwerking, kan een overschot aan zetmeel niet optreden.
Eiwitten zijn complexe verbindingen van verschillende aminozuren. Dit zijn essentiële bouwstenen in het lichaam. De dunne darm is belangrijk voor de eiwitvoorziening van het paard. Alleen in de dunne darm gaan aminozuren door de darmwand naar het bloed. De enzymen in de dunne darm knippen eiwitten in kleine stukjes die worden opgenomen.
De enzymen van de dunne darm verteren niet al het eiwit, zetmeel en vet. Een deel van het voedsel stroomt onverteerd door naar de dikke darm. Het soort voedermiddel en de hoeveelheid bepalen de verteerbaarheid in de dunne darm. De structuur van maïszetmeel verschilt van bijvoorbeeld haverzetmeel en verteert minder snel in de dunne darm. Maïs voorbehandelen door te poffen of te malen, verbetert de dunne darmverteerbaarheid. Eiwit in verschillende voedermiddelen vertoont de grootste variatie in de dunne darmvertering. De dunne darm kan ongeveer 25% van het eiwit uit hooi afbreken en ongeveer 75% van het eiwit uit krachtvoer of granen. Ondanks de relatief lage vertering van eiwit uit hooi in de dunne darm kan dit voldoende zijn voor het paard, uiteraard afhankelijk van situatie en dus de eiwitbehoefte van het paard. Een tekort aan aminozuren is niet te snel te verwachten, aangezien de eiwitgehalten in rantsoenen over het algemeen veel groter zijn dan het paard nodig heeft.

De blinde en dikke darm
Bacteriën in de blinde en dikke darm produceren veel energie in de vorm van vluchtige vetzuren. Het paard kan deze energie goed gebruiken. De blinde darm is bij het paard erg groot en vult de hele rechterzijde van de buik. De blinde darm is een zakvormig orgaan, waar het voer enige tijd verblijft. Daarna stroomt het door naar de dikke darm, die ook aanzienlijk van formaat is. In deze darmdelen kunnen paarden vezels uit hooi en gras afbreken. Of eigenlijk zorgen de miljarden bacteriën en protozoën die hier verblijven, voor de afbraak van de voedseldelen. Dit proces heet fermentatie. Om te leven, te groeien en te vermeerderen gebruiken de bacteriën de onverteerde resten van het voer die via de dunne darm binnenkomen. Voor een groot deel bestaat dit uit vezels, maar ook onverteerd vet, zetmeel en eiwitten stromen door naar de dikke darm. Door het voedsel om te zetten, ontstaan vluchtige vetzuren. In de blinde en de dikke darm worden deze vluchtige vetzuren snel afgegeven aan het bloed en door het paard gebruikt als energiebron. De voedselmassa stroomt gestaag door naar de endeldarm en met de mest verdwijnen onverteerde voedseldelen en veel bacteriën.
De fermentatie is een dynamisch proces. De mate en de snelheid van bacteriegroei zijn afhankelijk van het voedsel dat in de dikke darm terechtkomt en dus van het totale rantsoen. Indien de dunne darm het rantsoen grotendeels verteert, is er weinig over voor de fermentatie. Hoe meer onverteerd voedsel in de dikke darm komt, des te meer bacteriën kunnen groeien en energie voor het paard produceren. De voedselbestanddelen bepalen de snelheid waarmee bacteriën deze afbreken. Ruwe celstof uit stro bijvoorbeeld, fermenteert langzaam, terwijl zetmeel uit granen zeer snel fermenteert. Is de fermentatie te traag, dan kan een verstopping optreden in de dikke darm, bijvoorbeeld als een paard te veel stro eet. Verloopt de fermentatie te snel, dan kan een overmaat aan melkzuurproductie het fermentatieproces verstoren en diarree of koliek veroorzaken. Dit kan onder andere gebeuren als het rantsoen te veel zetmeel (krachtvoer of granen) bevat. Een volle dikke darm waar veel bacteriën het voer rustig fermenteren, raakt minder snel uit balans dan een dikke darm met weinig inhoud. Krijgt een paard weinig ruwvoer, dan kan de balans makkelijker verstoord raken en zijn stress of kleine rantsoenveranderingen eerder reden voor het ontstaan van koliek. Voor een rustige fermentatie zijn vezels nodig, die niet te snel fermenteren. Hooi of langstengelig kuilgras zijn hiervoor zeer geschikt. Ruwvoer is de basis van een goed rantsoen en krachtvoer is als aanvullend voer bedoeld. Een officiële of wetenschappelijke richtlijn ontbreekt voor een minimaal of optimaal ruwvoeraandeel in rantsoenen voor paarden. Maar in overdreven zin geldt: teveel ruwvoer geeft geen problemen, te weinig ruwvoer wel.
De mest is uiteindelijk het eindproduct van de vertering. Bij een goede vertering produceert het paard afgeronde gladde mestballen zonder lange resten ruwvoer. Bij afwijkende mest moet de samenstelling van het rantsoen en de gezondheid van het paard kritisch bekeken worden.

© De Hoefslag, publicatie uitsluitend met bronvermelding

Piet schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 11:22:


Helemaal mee eens! Ik ben zo blij Dat er nog zoveel meer mensen zijn die echt hun best doen en er ook veel moeite voor doen om goed met hun dier om te gaan.
Maar ik vraag me wel af hoever jullie hier allemaal in gaan. Van een "manegemens" naar een "natural horsemanship" perspectief is een grote ommezwaai, maar trekt iedereen deze perspectief verandering ook door in de rest van zijn leven?
Eet iedereen hier vegetarisch/ veganistisch? en biologiesch?
Maakt iedereen gebruik van het openbaar vervoer?
Is iedereen voor groene stroom?
Heeft niemand thuis behalve een gelukkig paard een doodongelukkige parkiet of konijn die nooit buiten zijn kooitje komt?

Dit is niet provocerend bedoeld hoor, maar ik ken zoveel "blinden" zegmaar, dat ik een beetje sceptisch ben, het liefst zou ik nu een hele horde replies krijgen met mooie verhalen van wat jullie allemaal doen buiten NH.

Groetjes Jolijn

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 13:55:

Helemaal geen mooie verhalen...gewoon realistische...
MOET je vegetarier zijn of het openbaar vervoer gebruiken of....
Ik doe mijn best en ik denk velen met mij! Elke stap is er een en heeft bij mij jaren geduurd voor ik stopte met vlees eten. Het is een proces en dat doet een ieder op zijn eigen wijze! Kijk naar je mogelijkeheden en naar de keuzes die je maakt maar vooral ook naar de gevolgen die elke keuze heeft. Was het een goede keuze of zou je het nu anders doen? Ik vind niet dat je bij de "blinden" behoort als je niet doet wat jij vind wat belangrijk is maar dat je zelf mag bepalen wat belangrijk voor je is. Misschien is het dan in jouw ogen dat de ander nog niet zo "ver" is maar wat ik al zei: een ieder heeft zijn eigen weg te gaan. De een gaat met het vliegtuig naar Amerika en de ander pakt een zeilboot! En ja ik gebruik groene strrom en ja ik eet geen vlees maar ik heb een hele mooie auto waar ik heel blij mee ben (vooral als het met bakken uit de hemel komt en ik mijn wekelijkse boodschappen met halen). Want dat openbaar vervoer vind ik helemaal niets!
Gr Caroline

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 13:55:


Eh, dit heeft weinig met natural horsemanship te maken, ik zie de link niet helemaal. Daarbij denk ik dat bovengenoemde zaken veel met de persoonlijke invulling te maken hebben en je eigen ideeen over dit soort dingen. Ik wil er wel wat over kwijt.

Vegetarisch? Nee. Ik haat de bio-industrie, en probeer dus vooral verantwoord te eten. Ben nochthans van mening dat een mens een omnivoor is en vlees wenselijk is voor de gezondheid. Wat eten vegetariers in plaats van vlees? Allerlei nep-vlees/soja-spul, veelal afkomstig van genetische manipulatie (het moet toch een beetje op vlees lijken), en hoe komen vegetariers aan B12? Dat zit alleen in vlees... Dus bij veel vegetarische producten zie je staan "Vit B12 toegevoegd", waarbij de meesten niet weten dat dit een dierlijk product is.
Ik haat ook de agrarische industrie. De hectares vol mono-cultuur, bespoten met allerlei bestrijdingsmiddelen. Wat doe je dan? Helemaal geen groente meer eten of alleen maar groente eten van verantwoorde bronnen? Ik doe het laatste, maar datzelfde geldt voor mij ook voor vlees...
Veel vetariers hebben een kat. En wat krijgt die? De kat gaat dood op een puur vegetarisch dieet, dus die mag dan wel vlees? Wat heb je er dan aan als je het vlees voor jezelf laat liggen maar het wel voor de kat koopt? En hoe zit het met leer-producten? Je zadel bijvoorbeeld?

Wat ik hiermee wil zeggen is dat bewust leven vooral een persoonlijke afweging is over wat je belangrijk vindt en hoe je ertegenaan kijkt. Lastig om op dit gebied "de goede manier" te bepalen, die is voor iedereen anders.
Ilona is bijvoorbeeld vegetarisch, ik niet. Maar ik heb een hekel aan milieuvervuiling dus ik koop ongebleekt toiletpapier, biologische schoonmaakmiddelen en koop geen idioot overbodig verpakte spullen of laat de plastic/piepschuim/etc onderdelen achter in de winkel. Uiteindelijk blijkt dat wij elkaar bewust maken van elkaars stokpaardjes.

Openbaar vervoer? Jij komt zeker uit de stad? Hier is dat ondoenlijk. Wij hebben in plaats daarvan een auto van 27 jaar oud. Wist je dat bij de productie van een auto meer energie wordt gebruikt dan wat die auto ooit aan benzine zal opstoken? Ik bedoel maar...

Groene stroom? Ja. Nachtstroom? Idem, ook heel belangrijk voor het milieu om zoveel mogelijk stroom 's nachts te gebruiken ipv overdag. Heb jij een zonneboiler? Ik wel. Stook jij deels op hout? Ik wel. Wie gebruikt er onzinnige dingen zoals die potjes met een chemisch geurtje die je in het stopcontact moet stoppen (over verkwisting van energie gesproken). Ik niet. Lampjes in de tuin die blijven branden terwijl er geen mens naar kijkt? Lampen bij de achterdeur die de hele nacht blijven branden zodat inbrekers beter de inbraakmogelijkheden kunnen onderzoeken en geen zaklamp nodig hebben?


Of een kat die nooit eens mag jagen en een muis mag verorberen? In plaats daarvan met opgekropte jachtinstincten zit en overblijfselen van de bio-industrie uit een schaaltje moet eten? Waar is de website "katnatuurlijk"?

Hoe doen jullie je boodschappen? Zoveel mogelijk het overtollige verpakkingsmateriaal in de winkel achterlaten zodat ze er misschien zat van worden om dingen in een doosje, met plasticje eromheen, met ieder dingetje daarna nog eens in een apart papiertje, etc. te verpakken? Komkommers in plastic verpakt terwijl de schil toch niet wordt opgegeten? Producten laten staan die van onnodig veel verpakkingsmateriaal zijn voorzien? Waarmee maak je de plee schoon? Biologisch spul of WC-eend?


Dat van mij ook niet hoor. Ik wil alleen laten zien dat er zoveel kanten aan zitten dat je niet zomaar kan bepalen wat goed of slecht is.

Maar ik heb wel het idee dat mensen die paardnatuurlijk leven ook op andere gebieden bewuster leven.

Groeten,
Frans

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 13:55:


Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe ver jij er in gaat Jolijn?
Dit komt een beetje over op me als iemand ter verantwoording roepen hoe die gene zijn leven leeft. Ieder mens heeft zijn mogelijkheden en ook onmogelijkheden. In een sekte zijn mensen misschien blind voor andersdenkenden, alhoewel ik zat blinden ken die gewoon in het wild leven hoor
Maar goed ik eet wel vlees, maak geen gebruik van het openbaar vervoer, omdat het hier amper is, en ik ben afhankelijk van iemand die voor me kijkt
Heb 3 loslopende katten, en gebruik groene stroom.
Ik gebruik een koelkast en heb geen hooikist.

greoten Esther

Leuk Jolijn, interessante discussie, waar begin je en hoever ga je door....

Ik vind hetgeen jij beschrijft een vrij logisch gevolg, NH dat doe je niet alleen, dat zit in je.
Dan ga je geen konijn of parkiet in een kooitje stoppen, of zoals Jack zegt : een schaap houden op je balkon omdat je altijd al droomde over zo'n lief wollig schaapje....

Ja, dan denk je na over je vlees, waar je het haalt, of je onbespoten eten koopt of niet, dat is dan een duidelijke keuze, want je leeft en kiest bewust, je wilt zelf over je leven nadenken.

Veel keuzes die wij maakten kwamen in eerst instantie voort uit onvrede met het gangbare, en da's niet alleen wat onze paarden betreft.
Van daaruit hebben wij een mening gevormd over hoe we het dan wel zouden willen en daarin een aantal keuzes gemaakt.
In het dagelijks leven had en heeft dat ook een aantal consequenties, zoals biowinkel, natuurlijke materialen, antroposofie, vrije school voor de kinderen, onbespoten moestuin, selectief TV kijken, zuinig met energie etc, etc. Jack heeft bewust geen rijbewijs en heeft 40 jaar alles per fiets gedaan. Jaren geen koelkast, geen TV, geen vaatwasser gehad....

Nu echter, met 4 kinderen is dit niet langer haalbaar, ik rijd auto,heb een gsm en een designbril, hang achter mijn pc leuke verhaaltjes op te hangen over natuurlijk bezigzijn, geef mijn kids op vakantie 2 euro per dag om de meest waanzinnige troep te kopen, ben blij met mijn ijskast, de TV is het Heilig Oog van de kinderen, er wordt ge-msnd, aldiwijn gezopen, de onbespoten aardappels van vorig jaar liggen uitgeschoten op de mesthoop omdat wij zo nodig geen spruitpoeder wilden gebruiken......moet ik nog verder gaan ?

Maar bij alles wat wij doen maken wij een bewuste keuze, ik kies er nu ff voor om mijn inkopen bij de Aldi te doen omdat de biowinkel te duur wordt voor 6 personen, maar ik kies wel, we weigeren mee te gaan met de massa........ Maar mijn geitenwollen sokken stop ik niet meer, die haal ik nu bij de Zeeman.... En jullie ????????? Groet, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 14:30:
Denk van wel.
Maar ik ga niet zover als jullie schrijven. Koop gewoon wat het goedkoopst is hoor dus meestal geen scharrelproducten. Kan mijn portemonnee niet aan. En de auto die we hebben is een leaseauto en zelf doe ik alles met de fiets.
Maar ik zal nooit een papiertje of rommeltje in de natuur gooien. Zelfs niet in een prullebak in het bos, maar neem het mee naar huis. Ik scheidt wel mijn afval (groen bij groen, glas bij glas enz.). Daar ga ik best ver in. Werk ook bij een Kringloopwinkel (haha).

Maar onze vissen zitten niet in een kom, maar in een vijver. Met waterval en wat schuilmogelijkheden. Onze konijnen hebben een ren van minimaal 8 m2. Kan altijd groter natuurlijk, maar goed. Hebben een etagewoning en mogelijkheden gaten te graven. Zitten bij en rondom Isabella (die ook 24/7 uur buiten staat).

En verder; ach ik vind de omgang met mensen nogal veranderd in de jaren dat ik bewuster met paarden om ben gegaan. Heb ook veel vaker medelijden met mensen die bepaalde dingen niet zien. Probeer ze er op te wijzen dat het anders kan. Maar kortzichtigheid is er bij de mens ingeslopen.

Groeten,
Ingrid

.


Ja zeker , Piet, houden wij het vol, de groep NH ers groeit, als je alleen al kijkt naar de steeds groter wordende groep bewust denkenden op dit forum....

Maar zo heel af en toe komt er wat frustratie naar boven wanneer ik ervaar dat , ondanks de tijd en energie die ik erin steek, toch nog niet altijd alles begrepen wordt.
Jolijn gaf een mooi voorbeeld met die zielige parkiet in dat kooitje, dat geeft heel veel weer van wat ik probeer te zeggen....

Maar goed, vergeet niet dat dit ook nog eens mijn dagelijkse werk is en voor velen 'slechts' een hobby.... Bedoel ik niet verkeerd hoor....
Ik ben dagelijks bezig de mensen bewust te maken, te leren luisteren naar hun gevoel, te leren kijken naar hun paard, naar zichzelf, keuzes te maken.... Soms bijna een therapie : "hoe krijg ik contact met mijzelf en met mijn paard, wil ik nu rechtsaf of wil ik nu linksaf, wat voel ik daarbij, wat ervaart mijn paard daarbij"..........

Daarom ook ben ik heel blij dat wij allen de kans krijgen ons te uiten op dit forum, wetende dat ook ik mijn geitenwollen nek uitsteek.

Ik realiseer mij dat veel belerend kan overkomen, in eerst instantie ergerlijk misschien, maar je gaat er wel door nadenken, erover praten, een mening vormen. En da's nu net wat ik zou wensen....

Hoe gaat het trouwens met Shiny en jou, en kom je ook naar het Forumfeest, ik vind wel dat je ook erbij hoort zaterdag.... Groet, Pien

Omdat ik zelf bang van onweer ben haal ik de paarden altijd naar huis als het gaat onweren, net zoals met enorme hitte. Op het landgoed kunnen ze eigenlijk niet goed schuilen. Het is een vrij open vlakte met veel water, en wat kleine bosjes. Een veengebied, met ribben en petgaten.
Nu heb ik ooit eens ergens gehoord dat paarden weten waar de bliksem inslaat en dat ik helemaal niet zo bang hoef te zijn dat ze geraakt worden door de bliksem. Heeft iemand daar wel eens van gehoord, en zoja, hoe kan dat dan?

groeten Esther

Esther schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 14:59:


Ik weet dat dat gezegd wordt, toch is een ijslanderveulen van vrienden van ons gedood door de bliksem, terwijl de hele groep onder de bomen stond te schuilen in een heel grote wei, ze hadden keus genoeg,maar gingen onder de bomen staan.

Bliksem kiest zijn weg, het kan overal inslaan, en zeker niet op het hoogste punt. In een laag gedeelte van onze wei is de bliksem een paar weken geleden in de pruimeboom geslagen.

Wat ik doe is de weiden opengooien als ik weet dat het gaat onweren. Slaat de bliksem dan ergens in kunnen de paarden wegkomen. Ze gaan nooit uit zichzelf in de schuilstal staan, maar met de kont in de wind op een vaak voor ons onlogische plek.

Ondanks het feit dat ik onweer machtig mooi vind moet ik toch zeggen dat ik mij niet behaaglijk voel in het open veld, bij ons is dat de bak en de bovenwei, bij onweer sta ik toch liever in de stenen stal, met mijn gsmmetje uit hoor.... Wat de paarden betreft : Mijn zorg daarover heb ik maar losgelaten, op hoop van zegen, zij gaan er een stuk relaxter mee om dan ik.
Ik ben dus ook geneigd te denken dat zij instinctief aanvoelen waar ze het best kunnen schuilen, ook gaat dat toch wel eens verkeerd.... Pien

Spirithorses schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 14:35:


Mooi verhaal, Pien en zoooo herkenbaar met 3 kids, 2 honden, 1 konijn (die ook lekker naar buiten kan als hij dat wilt) en 3 paarden!
We doen ons best!