Piet schreef op donderdag, 2 september 2004, 10:52:


Het komt allemaal neer op motivatie. Als de motivatie om te blijven groter is dan de motivatie om weg te gaan, dan blijft het paard. Zet het veulen op een of andere manier in het midden vast, en mama merrie gaat nergens naartoe. Veranderen de omstandigheden echter (roofdier, gras op, veulen dood, 't kan vanalles zijn, en bij mensen soms zelfs zoiets als "persoonlijke ontplooingskansen") dan gaat uiteindelijk zelfs mama weg.

Ik heb geen eensluidend antwoord op ethische vragen in verband met trainen, hoor - er is geen gemakkelijke lijn van "tot hier en niet verder". Persoonlijk kies ik ervoor om de lijn, waar mogelijk ("Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren", niwaar) wat te verleggen (of te houden waar hij is, maar dan liefst geargumenteerd). Ik ben vegetarier, maar het betekent alleen dat ik mijn grens een klein beetje verder leg dan mensen die zeggen "ik heet geen hond, kat of paard maar wel koe, schaap en varken"). Ik ben te lui om mijn paarden te leren dat ze binnen een denkbeeldige lijn moeten blijven omdat ze anders op straat worden aangereden (wat vervelend is voor henzelf, mij, en de chauffeur in kwestie) en omdat ik ze toch uit de wei wil kunnen plukken wanneer ik hen voor mijn eigen pleziertjes wil inzetten. Ik bouw dus een omheining. Maar ik ben mij in elk geval bewust van althans de meeste ethische inconsequenties waarmee ik leef . 't Is een begin.

Inge (die één paard met, en één paard zonder bit rijdt. Vanwege de verschillende mening die de pààrden daaromtrent hadden).

Frans Veldman schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:43:


Hier heb je denk ik nou weer wél gelijk in... dáárom heeft Parelli dat in zijn cursus heel wollig verpakt. Ik heb echt wel bewondering voor hoe die cursus in elkaar is gezet. Analyseer als parelliliefhebber nou es hoe het parelliën niet naar de paarden toe (want dat is nmm nogal simplistisch) maar naar mensen toe werkt!

Egon

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:43:


Jawel, Egon. Niet vanwege waarom het werkt, maar wel vanwege waarom wij hem dààr zetten.

Inge

Ik laat het onderwerp staan, gewoon omdat het zo'n vreselijk leuk woord is.
Vooral in de context van de draad waar hij nu al een tijdje bovenstaat.

Ik ben hier op het forum vooral een lezer, maar ik wilde jullie even laten weten dat ik enorm geniet! De onderwerpen en manier van discusiëren is absoluut uniek.
Soms verliezen jullie me, maar dan troost ik me weer met het feit dat jullie onderling de weg ook regelmatig kwijt zijn. En dat levert dan alleen maar meer mooie mails op die de weg soms terugbrengen en soms in geweld eindigen. Onvermijdelijk blijkbaar.

Maar ga alsjeblieft vooral zo door! Ik lees en leer. En ooit heb ik de moed, de tijd en meer ervaring om me er mede in te storten.
Marjolijn

Inge Teblick schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:52:


Vanwege waarom wij hem daar zetten.... Leg me dat maar uit dan, want ik zie het echt niet.
Er zijn andere electronische zônerings systemen bedacht, o.a. met geluid, waar ik de werking wel in herken.

Ik heb van de week met zoveel woorden ergens geschreven dat ik de weg er naar toe belangrijker moet gaan vinden dan het doel en dat probeer ik ook. Maar je kunt er niet omheen beslissingen te nemen met het doel in je achterhoofd. Uiteindelijk zal ik mijn paard gaan berijden. Maar hoe ga ik dat doen. Ik weet al dat hij nooit ijzers onder krijgt. De noodzaak daarvoor is er niet.
Als ik naar zijn mond kijk en ik moet daar een stuk ijzer in gaan frommelen, word ik al beroerd bij de gedachte. Ik heb geleerd dat het stuur van een paard zijn schouders zijn en als je controle over het lichaam hebt volgt het hoofd vanzelf. Maar dezelfde mensen die me dat leerden hangen er wel een bit in. Ja, is dan het antwoord, want zulke dingen wil ik dan weten tot vervelens toe, dat is om fijnere hulpen te kunnen geven.Andere mensen hier op het forum vinden dat ook. Egon en Frans zeggen wat anders. Maar hebben het tevens over een "goede ruiter". En ach, ik weet niet of ik wel zo'n goede ruiter ben. Wat is daarop een meetbaar antwoord.
Ik weet alleen dat ik het geleerd heb met een bit. Weliswaar met losse teugels en zaaaaachtjes opnemen maar het zat er toch in.
Ik kan me voorstellen dat ik met clickeren het hoofd van het paard ook wel omlaag krijg en ik 'm andere dingen waarvoor het bit dan schijnbaar dient, aan kan leren. Dus misschien geef ik zelf het antwoord al, maar wat zijn dan precies de alternatieven? Een touwhalster? Een gewoon halster? Of het halster waar die jongen uit Spanje met zijn Andalusiers het over had? Er zal toch iets om zijn hoofd moeten neem ik aan. Want een hond heeft ook een halsband waaraan je een touwtje kan binden voor noodgevallen of bij de deur van de slager. Moet ik hem toch aan een bit laten wennen, mocht ik het ooit nodig hebben?
Piet

Heb eigenlijk geen paard gezien die in het intenationale werk zonder ijzers
loopt.
Volgens mij heeft het bonfire van van grunsven absoluut geen kwaad gedaan
die ijzers.?
De paardenhebben in de springsport wel grip nodig vooral in het allerhoogste
werk.


_________________________________________________________________
Speel games met je online vrienden via MSN Messenger
http://messenger.msn.nl/

Peet schreef op Wed, 1 Sep 2004 20:38:48:


Hee....gelukkig maar, heb ik 't me toch niet verbeeld :)
Ja, volgens mij wel een goede keuze, kan er nog niet zo veel over zeggen, hij heeft mn paardje nu 2x bekapt :)
groeten,
Marina

Piet schreef op donderdag, 2 september 2004, 12:29:


Wat je maar wil hoor! Als je van het idee af bent dat het bit een soort rem is maar het ziet als een communicatiemiddel dan kun je in principe alles gebruiken waarmee je kan communiceren.
Ik vind touwhalsters ideaal. Ze zijn zeer geschikt om grondwerk mee te doen en waarom zou je het gereedschap veranderen als je erop gaat zitten? Bij mijn paarden verandert er eigenlijk niets, de ene keer sta ik naas ze, de andere keer zit ik erop, maar de communicatie (en communicatiehulpmiddelen) veranderen niet.

Wat WEL handig is is om je paard de one-rein-stop aan te leren, zodat je ook een noodrem hebt als je met halster gaat rijden.


Dat wennen aan een bit kun je altijd nog doen. Moet ik bij Harisha ook nog steeds een keer doen, maar het komt er maar niet van...

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:32:


Ik vraag me af, is er niet een truukje om dit te omzijlen (eigenlijk bedoel ik de boel belazeren) want door deze regel maken mensen het wel onmogelijk dat iemand die zonder bit rijd ooit kan bewijzen dat het een nuttloos voorwerp is.
Zou je niet gewoon een hoofdstel kunnen maken met een "fake bit" dus geen mondstuk, maar wel de ilusie wekken dat het er is. Het word neem ik aan niet echt gecheckt bij wedstrijden, geen jury lid dat alle paarden in de mond kijkt of er wel wat inzit...

Jolijn

Danielle van den Heuvel schreef op Thu, 02 Sep 2004 12:33:39:


hoi danielle.
volgens mij uit jij hier een hele "gevaarlijke" mening hoor.
wat heeft het bonfire dan voor goeds gedaan volgens jou? En waarom neem je aan dat een paard niet zonder ijzers internationale wedstrijden kunnen doen, simpelweg OMDAT je het niemand hebt zien doen?
Onlangs hadden we nog een discussie over springen met of zonder ijzers... daar wist toch iemand te vertellen dat een paard zijn balans even moest hervinden maar dan geen problemen meer had met bochten lopen onder gras. Of ben ik nou in de bomen?

groetjes! sandra

Danielle van den Heuvel schreef op Thu, 02 Sep 2004 12:33:39:


O jawel hoor, er schijnen er steeds meer te komen, al kan ik je zo geen namen noemen (ben niet zo thuis in die wereld).


Vast wel, maar hij houdt het al redelijk lang vol. Daartegenover staan vele paarden die het NIET zo lang volhouden.
In de topsport nemen ze gewoon een paard wat er goed tegenkan, daar wordt ook veel voor betaald, ze hebben vaak meerdere paarden en de paarden die wat zwakker zijn gaan er gewoon uit.

Tis net als met roken. Er zijn ook opaatjes van in de 90 die roken, en je zou de conclusie kunnen doen dat dat roken dat opaatje geen kwaad heeft gedaan. Maar de conclusie "roken kan geen kwaad" kun je natuurlijk niet trekken.

Ik neem aan dat jij niet zo'n duur paardje hebt als Anky, dat je geen sponsors hebt die een nieuwe voor je gaan kopen als de oude kreupel wordt, en dat je zo lang mogelijk met je paardje wil doen...

Groeten,
Frans

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 2 september 2004, 12:51:


Ja dat is er:
-door duidelijk te ventileren dat je er niet van gediend bent en daarom dus niet meedoet!
-door met andersdenkenden evenementen te organiseren die je wél leuk vindt
Als die ook echt leuk en interessant zijn zal ook dat weer een PRfunctie hebben.


nix boel belazeren - boycotten die hap!


Groetjes, Egon

HannahFroukje schreef op donderdag, 2 september 2004, 10:52:


Het lijkt me inderdaad dat voor een recreatief ruiter een bit geen nadelige gevolgen hoeft te hebben voor een paard, maar de voor delen zie ik er ook niet zo aan, behalve als je een paard hebt dat zo is beleerd, maar hoeveel moeite is omscholen noe eigenlijk...
Ik zie er in ieder geval niet echt veel voordelen aan.


Ja rijden is uberhaupt niet echt goed voor een paard, maar als je door verstandig omgaan en plannen ervoor kunt zorgen dat er geen schadelijke effecten zijn, zie ik hier weer wel voordelen aan, mits je paard er minstens zoveel plezier in heeft als jij!

e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 11:32:

Dat staat nu eenmaal in de regels. (inkoppertje)
En aangezien ik het rijden van dressuurwedstrijden gewoon leuk vind om te doen en pride altijd graag ergens anders komt zal ik inderdaad wel 'moeten'. Ik moet alleen geen bitcontrole krijgen want ik rijd met een illegaal bit. (type myler comfort snaffle ) Endurance mag je ook bitloos rijden maar aangezien ik op de grond nog geen 100 % controle heb over mijn paard met alleen een (touw)halster rijd ik die ook met bit.
cornelie