http://www.dairyone.com/Forage/FeedComp/mainlibrary.asp
Op deze site kun je een inzicht krijgen welke bestanddelen er in een bepaald voer zitten en de hoeveelheid.

Misschien heeft iemand, met kennis van de termen, zin om de reguliere voertjes eens te vergelijken?

Piet

Huertecilla schreef op donderdag 22 december 2005, 9:32:

Eigenlijk had ik hierover gister al een stuk /antwoord voor Ilona klaar staan maar besloot het uiteindelijk niet te verzenden om de sfeer hier niet verder te verpesten.
Eigenlijk had ik zoals gewoonlijk ook geen inhoudelijk komentaar van je verwacht HC....maar omdat je het over mijn netvliezen hebt die naar jou mening niks opvangen het volgende zodat het je duidelijk is dat er aan MIJN netvliezen niks mankeerd.
Dit zal je een niet al te prettig stukje vinden, maar voor mij hoef je geen uitleg meer te geven hoor HC...je doet maar wat je juist acht.


Verschil tussen beginnen en doorijden ?
We hadden het hier over doorZITTEN in draf op een 3,5 jarige en DoorZITTEN in draf IS rijden !
Hoe kan Ilona anders weten dat Luna in draf best lekker doorzit? en hoe kan JIJ met je 90 kilo dat dan weten?

Als je lekker door wilt zitten in draf op een paard zal je dat paard toch eerst in hebben gereden alvoor daar zowiezo een rit doorzittend op te KUNNEN maken ?
Want zo gemakkelijk was Luna niet in die tijd begreep ik, ook al weer uit jou eigen verhalen ?

knipknip
Tja...das dus toekomst....maar.....

Uit jou schrijven op de vele forum's blijkt nergens dat je daarover , dat kukeleku gedoe , ook maar aan dacht in die tijd bij Luna.

Owww....nee...domdomdom....wacht ff hoor......dit valt bij jou natuurlijk ook allemaal onder die 1500 kwaliteits uren he ?

Heet dan het inrijden van een 3,5 jarige soms ook de door jou aangehaalde "kukeleku" KWALITEITS training ?


Dit vind ik lulkoek , je zegt feitelijk dat de paarden die hier dag en nacht buiten in een kudde staan niet fit zijn omdat we hier op een platte pannekoek wonen....maar dit is onbelangrijk...

Wat je hiermee feitelijk ook zegt is dat door de door jou omschreven omstandigheden het DUS verantwoord is om een 3,5 jarige in te gaan rijden ?
Dat vind ik nog grotere lulkoek.
Das een fout proberen goed te praten ? zoals je andere altijd verwijt ?

Wat ik NIET niet gezamelijk op mijn netvlies kan krijgen HC zijn dit soort berichten over met 3,5 jaar al lekker doorrijden....gecombineerd met je vele verhalen in die tijd.
Dus uit de tijd toen Luna door jou werdt bereden en zadelmak gemaakt !

Daaruit blijkt nml. dat je ook toen donders goed wist hoe de (op) bouw van de rug in elkaar steekt...en zelfs de consequenties haarfijn beschrijft van paarden die op die leeftijd al gebruikt worden.
Ook in die tijd geef je menig advies aan andere hoe de rug in elkaar steekt, zadelwerking enz.enz.

Wat ik NIET op mijn netvlies kan krijgen zijn dan de vele opmerkingen die je steeds wel ge-rust en be-wust plaatst tegenover andere die het volgens jou dan helemaal fout doen.
Foute materialen gebruiken waarover je je druk kan maken zoals het Bare-Foot zadel...., je opmerkingen tegen mensen dat die niet eens de moeite zouden nemen om de door JOU aangedragen theorie door te lezen of zelf te gebruiken/testen die jij zo prachtig vind.

Wat ik WEL op mijn netvliezen krijg...
Je schrijft bijv. ook hier op dit forum en zelfs zeer uitgebreid en tot ver in de historie uitgediept over de vele paarden die al met zeer jonge leeftijd worden afgeschreven in oa. de rensport ...

Ik citeer:
Quarterhorses worden voor hun derde al wedstrijdklaar gemaakt en dravers zijn ook al een knap eind in hun training. Van beiden zijn echter weinig toppers die op hun zevende nog een carriére vóór zich hebben.
Vergelijk dit met Buceaphalus van Alexander Magno: Koning Philip kocht die voor zoonlief toen het paard minimaal 7 was en het dier stierf op het slagveld in India op 25 jarige leeftijd. Het leven van dit oorlogspaard was toch bepaald niet van ontberingen en inspanningen gespeend.
einde citaat

En dit is echt door JOU geschreven HC...hier op dit forum...
Nou gaan mijn netvliezen prikkelen....want nee...dat plaatje krijg ik dan niet kompleet....simpel om de volgende reden....
In bijna AL jou trainings cq avonturen verhaaltjes gaat het om???? Juist....jonge paarden ! PINGPINGPING
Dan is dit toch een vergelijkbare situatie als bij jou ?
Zeer jong "zadelmak" gemaakt , zeer jong mee gaan "werken"....en ook nog eens zeer "fit" met een uitstekende "conditie"....topsport bedrijven dus?
Al een knap eind in haar training dus ?

1 jaar oud, 2 jaar oud, 3 jaar oud...4 jaar oud....het zijn en blijven nog steeds onvolgroeide paarden......waarbij nu juist de rug nog zo achterloopt...die rug die jij in al je zadelverhaaltjes zo belangrijk schijnt te vinden ! Met in dit geval SCHIJNT als letterlijk ?

Kijk HC....Als zoiets nu uit onwetendheid gebeurd kan ik me daar ook nog eens iets bijvoorstellen.....maar dit is dus een bewuste keus! en je gaat er nog steeds mee door ook.

Ooit hebben we hier al eens een opmerking gehad dat het best wel kon....ff proberen of je er op kon zitten bij een jong dier....kijken hoever het doorveert en als het te ver gaat meteen stoppen...je zal het je vast nog herinneren....
DAT heb ik op mijn netvlies HC.....want dat net ff te ver doorbuigen voor DAT paard kan wel een onherstelbare knak in de rug veroorzaken....
Dan hadden we het hier alleen nog maar over ff er op klimmen...zodat het paard daar aan went....niet eens over doorZITTEN tijdens het rijden!

DAT vind IK zeer domme streken als je zoals jij tot in den treure uit kan leggen hoe een paard in elkaar zit ....de kennis dus bezit!
DAT zijn de dingen die mijn netvliezen prikkelen! Maar waardoor ik mijn ogen zeker niet ga sluiten!


Ik weet niet wat je met deze opmerking wilt bereiken HC..ik heb het niet over een drachtige Luna gehad.
Of is het soms weer een steek omdat ik schreef dat steriliseren van hengsten mijn voorkeur had boven castreren?

Ik heb het voorlopig wel even weer gezien....ik zal je niet langer storen met mijn troebele blik op de werkelijkheid....

Nick

Michiel schreef op donderdag 22 december 2005, 10:54:


Waar moeten we beginnen dan?

Waring, G. H. (2003): Horse Behaviour, 2nd ed. ISBN 0-8155-1484-0 is volgens mij, zonder enige twijfel, het beste resumé over paardengedrag... 440 pagina's met uitgebreide en serieuze literatuurverwijzingen.

Begrijp me nu vooral niet verkeerd; dit vind ik nu net 1 van de interessantste onderwerpen, juist omdat mensen geen paarden zijn.
Nmm zijn er grondige fouten over in omloop, zoals het hele "dominantie"-verhaal, die ook in het "NH" gebeuren populair worden aangehangen.
De eerste strict logische conclusie die alleen al zuiver theoretisch op ieders luie stoel gemaakt kan worden is dat paarden naar waarschijnlijkheid mensen véél beter anticiperen dan omgekeerd, en dit om reden dat de overleving van paarden daar al 10tallen eeuwen vanaf hangt (omgekeerd werkt dat mechanisme niet; de paarden die niet voldeden cq. voldoen werden/worden door hun mensen simpelweg afgedankt. Vandaar de strikte logica van het model).

Specifieke inventariserende studies over de overeenkomsten danwel verschillen in communicatie tussen paarden onderling en tussen paarden en mensen bestaan zover ik weet, wonderlijk genoeg, echter niet. Een brede, systematische concordantiestudie die de zeer verschillende paard(rij)subculturen vergelijkt en daaruit wellicht de werkende parameters in communicatie tussen mensen en hun paarden filtert ligt toch voor de hand... maar is er bij mijn weten ook niet.

Zelf kun je gemakkelijk vaststellen dat de "voorgeschreven commando's" in die verschillende subculturen elkaar vaak lijnrecht tegenover staan, hetgeen bewijst dat de desbetreffende bit, gewichts of watdanook op zichzelf slechts een hersubstitueerbare variabele zijn, allerminst een "hulp" in de ware zin van het woord. Het zijn meest niets meer dan min of meer vervangbare communicatiesignalen die terug te brengen zijn tot versterkende, of uitdovende, prikkels zoals beschreven in de theoretische leerwetenschappen en psychologie.
Ik vind het daarom logisch dit alles vanuit die wetenschappen te benaderen, temeer daar de bevindingen daaruit universeel geldend zijn bewezen. Het meest effectief lijkt mij te beginnen met "Skinner" te leren... komt ie: gratis héél goede zelfbekrachtigende basiscursus op www.bfskinner.org/instruction/setup.exe Vervolgens kan iedere paarden-benadering, of dat nu "Parelli" is of "clickeren" of "klassieke dressuur" of "western" daarbinnen als een film beeldje voor beeldje worden geanaliseerd. WAT gebeurt er nu precies? In welke volgorde staan gebeurtenissen op de tijdlijn? Wat is bekrachtigend, wat is waar wanneer aversief? Als paardenlui nu eens beginnen met "simpele reflexen" te leren, en vervolgens "geconditioneerde reflexen", etc. in plaats van zomaar in het wilde weg wat aan te rommelen volgens "methode die-en-die" schiet het denk ik een stuk sneller op.
Just my opinion!

M.vr.gr., Egon

PS.: mijn nieuwe hengstevriendje Dyggur, 5 jaar en net een maand hier, heeft nog geen bit gezien, is niet geslagen maar kan het al wel opbrengen (zonder fysiek trekken aan touwtjes) op "stemhulp" ondersteund door lichaamstaal te volgen. Vooruit, stilstaan en achteruit... óók met een stijve pik en een willige merrie voor zijn neus! (vgl. de "hengstentraining" op de Hempfling-film "Lichaamstaal" die ik toevallig van de week voor het eerst gezien heb). Kraakkie is dus weer een stuk blijer en krijgt weer een grote mond
Het is niet eens moeilijk, vraagt ook geen 1000en "kwaliteitsuren" doch slechts consequent en geconcentreerd uitvoeren van een ietsiepietsie kennis wat praktisch herkenbaar in "termen" neerkomt op een combi van klikkeren, "Parelli" en "Hempfling", maar allen vervat in het overkoepelende "Skinner"! Ik breng dit naar voren omdat Parelli juist zo stellig is in zijn "anti-hengsten-houding":

Huertecilla schreef op donderdag 22 december 2005, 9:32:


Waar ze geboren zijn weet ik niet (behalve Zomer), maar jullie keienveld is volgens mij nog niet zo erg lang een keienveld en het is qua grootte toch niet meer dan een gemiddelde rijbak?

Is die plek voor jullie paarden, wat je bedoelt met semi-vrijheid? Staan ze nog steeds 's nachts op stal?

Ik noem de manier waarop onze paarden staan ook geen semi-vrijheid, semi-vrijheid is imo vééél grond met verschillende typen bodem, heuvelachtig en ongelijk.

Hey begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het goed zoals jullie met de paarden omgaan en zoals ze in de kudde bij elkaar staan maar je stelt het volgens mij iets te idyllisch voor. Ik denk dat een paard in NL wat ook in een kudde buiten staat zeker zoveel 'getraind' wordt (vooropgesteld dat het een actieve kudde is, mét interactie).


Dat klinkt inderdaad wél zoals ik het heb ervaren. Maar das toch heel anders dan wat je eerst zei:


Anyway, de meeste paarden in NL zouden vast zó willen ruilen met jullie paarden! En daar gaat het toch maar om, dat de paarden gelukkig zijn.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Spirithorses schreef op woensdag 21 december 2005, 22:47:


Het is inderdaad zo dat koudbloeden (en dus ook tinkers) later kunnen zijn met het wisselen van hun melktanden.
Maar het verschil tussen volbloeden en koudbloeden is maximum een half jaar. Een volbloed zal eerder zijn eerste melktand wisselen op 2,5 jaar en een koudbloed eerder op 3 jaar.
Bij het bepalen van de leeftijd kijk je trouwens alleen naar de onderste snijtanden. (met die bovensnijtand houd je dus geen rekening)
Als er alleen nog maar melktanden zijn in de onderkaak kan je aan de hand van de slijtage van die melktanden de leeftijd bepalen. Wanneer de kroonholte verdwenen is door slijtage noemen ze dit een gevulde tand. Dit gebeurd ook op specifieke leeftijden. De eerste veulensnijtand is gevuld op 12 maanden, de tweede op 18 maanden en de derde op 24 maanden.
Als hij volgens jouw paardentandarts nog geen 2 jaar is mag de derde veulensnijtand niet gevuld zijn. Is dit wel zo, dan is hij minstens 2 jaar en als hij dan ook nog snel zijn eerste ondersnijtand wisselt kan het best zijn dat hij 3 jaar is.

groetjes
Ans

Michiel schreef op donderdag 22 december 2005, 10:54:


Je bedoelt zoiets als een woordenboek paards-mens aanleggen? Dat zie ik helemaal zitten! Is er nog niet zoiets op de markt trouwens.
Een woordenboek mens-paards is niet zo nodig. Die paarden zijn veel slimmer dan wij. Zij begrijpen ons veel beter. Als ik zeg. "Ik ga even hooi halen. Ik ben zo terug." staat ze al in de paddock klaar bij de voerplek als ik weer terugkom met volle armen.

e m kraak schreef op donderdag 22 december 2005, 12:30:


Het klinkt misschien raar maar ik probeer mijn paard te begrijpen. Zij begrijpt mij prima. Ik kan haar van alles leren. Wat ik echter merk is dat ze overduidelijk naar een manier zoekt om met mij te communiceren. Ze probeert mij dingen duidelijk te maken. Soms kan ik afleiden uit de situatie wat ze bedoeld maar meestal niet. Ik hoopte eigenlijk dat hier een studie naar was gedaan, die mij kon helpen om haar lichaamssignalen beter te vertalen. Weet je, ik heb gemerkt dat ze veel beter naar mij luistert als ik laat blijken dat ik haar probeer te begrijpen. Maar dat terzijde vind ik het gewoon leuk dat ze probeert te "praten" met me. Voel me ook best wel vereerd dat ze zoveel tijd wil steken in het "beleren" van zo'n dom menswezen.

Groetjes, Sandra

e m kraak schreef op donderdag 22 december 2005, 12:30:


Zal een goed boek zijn, ken het niet.
Wat me interesseert is inderdaad ook niet de verschillende aanleer methodes. Interessanter is voor mij de natuurlijke taal die paarden universeel kennen en hoe daar mee om te gaan als mens. Dat is wat anders dan een paard iets proberen te leren als doel.

Hoe ziet die taal eruit bij vrijlustige Dyggur bijvoorbeeld?
Mijn hond Blos is loops en ze kijkt echt uit naar reuen, blijft staan en tuurt in de verte. Als ze er een ziet dan gaan we er naar toe (mits die aan de lijn zit). Haar pronk signalen zijn haar zijkant laten zien en hoog kijken. Dat lijkt wel paards. Eenmaal nabij dan omarmen zoals worstelaars doen. En de staart hoog opzij doen. Blos weet wat het is, ze heeft drie maal eerder pups gehad. Komende zomer mag ze weer.

Terug naar paarden... en honden.
Een opdringerige hond weg jagen door hem met je paard achterna te zitten is 1 mogelijkheid tot manieren leren. Voor dat het zover komt kunnen we een hond ook laten wennen aan een paard. Tenminste als dat wennen nodig is. Jagen op een paard met ruiter - als hobby van een hond gebeurd ook natuurlijk, meestal is het echter geleerd gedrag vanuit onzekerheid.

Paarden lopen vaak met hun neus over de grond, voor honden (en paarden onderling ook) het signaal van "geen gevaar, kom maar dichterbij". Traag bewegen, hoofd afwenden en stilstaan, zijn ook kalmerende signalen voor een hond als jij en je paard dit doen. Als ruiter kun je dus stilstaan, of paard laten grazen. Waardoor een hond vanuit zichzelf kalm toenadering kan zoeken. Dat heb je wat gewonnen, als het eerst tekeer ging. Je paard naar de hond toewenden en/of er recht op af gaan, zijn wegjaag signalen, in de hond zijn beleving.

Michiel

Sandra Boshuizen schreef op donderdag 22 december 2005, 14:14:


Waarom raar. Loffelijk en nuttig (voor jullie) streven lijkt me..


Nogmaals: Waring voor ethologie. Maar dan... mensen zijn geen paarden, en paarden zien, ruiken, horen en voelen mensen echt niet als mede-paarden. Wellicht wél als groepsgenoten maar dat is iets anders.

De enige manier om met aliens te communiceren is een gemeenschappelijke taal aan te leren; Aardlingen snappen nu 1maal geen Marsiaans, en Marsianen geen Aards. Daar zijn de bevindingen van o.a. Skinner een universeel geldende basis voor.
Het is uiteraard leuk en nuttig om zoveel mogelijk van het paardse te leren (uit Waring bijv.) maar hou constant in gedachten dat gedrag flexibel is en ook bij paarden aan (sub)culturen en leerprocessen onderhevig. Gedrag tegenover mensen is nmm niet vergelijkbaar met onderling gedrag (en daarom is de "NH" cultus van het "paardentaal" spreken een beetje onzin nmm). Geen onzin is de opbouw van je gemeenschappelijke taal te starten bij begrippen die je allebei vanuit je eigen soortnatuur al kent; vandaar dat "wijken-voor-druk" zo populair is.
Parelli, Hempfling, Luraschi, de Peralta's, etc..... hebben allemaal films gemaakt. Desnoods bekijk je ons Anky op film. Maar probeer daarbij eens beeldje voor beeldje te analyseren wat er wetenschappelijk nu werkelijk precies gebeurt i.p.v. het meestal flauwekul-commentaar te volgen. Dus geluid uit, notitierecorder aan en beeldje voor beeldje anders gaat te veel te snel. Die mensen willen dingen van hun paarden, tegelijk willen ze dat naar hun idee duidelijk aan kijkers uitleggen, maar hun paarden anticiperen per definitie even constant! Of film zelf... alles is goed, je vriendinnen met hun ponies etc. Het gaat om je oefening in leren analytisch kijken.
Iedereen kan ik aanraden (zeur, zeur) toch éérst die gratis online Skinnercursus te doen. Je weet daarna zoveel helderder waar je het over hebt en op moet letten. Mensen het is nu winter en veel rotweer... studeer!!!


Ze heeft geen andere optie. Omdat er geen andere optie is zijn paarden daar uitermate streng (maar onbewust) door de fokkerij op geselecteerd. Ze zijn er dus relatief retegoed in!

Groeten, Egon

Michiel schreef op donderdag 22 december 2005, 10:54:


Naast het boek wat Egon al noemde heb ik er hier nog een.
Henry Blake schreef ook eens 2 boeken, Thinking with horses en Talking with horses.
Dit is in tegenstelling wat de naam misschien doet vermoeden niet alleen vanuit het oogpunt van de mens geschreven, al wordt die daar wel in betrokken...maar hoofdzakelijk ook de onderlinge communicatie tussen paarden in alle vormen zoals geluiden, tekens (lichaamstaal) maar bijvoorbeeld ook buitenzintuigelijke waarnemingen.

In het Nederlands vertaald en gebundeld tot een dik , 416 pagina's, boek zonder plaatjes...met de naam ---Paarden-taal --- het denken en communiceren van paarden ---, waarbij je eigenlijk bij het achterste deel moet beginnen om het voorste deel beter te begrijpen.

Ik vond het wel leuk om te lezen...dat betekend dus niet al te droge stof :) maar ook weer geen echte roman.
Ook voorbeelden van expirimenten die je ook zelf uit zou kunnen voeren of op door kan breien.
Ik denk zelfs uitgerekend voor jou " going with " Michiel , een best intressant boek.

Ik heb hem voor weinig , wel 5 euro, in een 2de hands boekenzaakje gevonden, weet niet of het nog nieuw te koop is.
Nee, :) ik doe de mijne niet weg en leen het ook nog niet uit....lees toch nog regelmatig stukken opnieuw...
isbn 90 6084 84 857 8 / nugi 462 ....daarmee kan je zoektocht beginnen, succes...

Nick

Nick Altena schreef op donderdag 22 december 2005, 15:27:


Hartstikke goed Nick bedankt. Ik zal gelijk een advertentie zetten. Misschien heeft iemand het liggen en doet er niets mee.
Groetjes, Sandra

Nick Altena schreef op donderdag 22 december 2005, 12:01:


In het kader van 'communiceren' misschien een idee om een hoofdstukje 'Nick' te openen

Tussen beginnen met onder het zadel brengen en 'doorrijden' zit bij ons nu zo'n 2- 2½ jaar Nick. In de tussentijd doen we hoofdzakelijk grondwerk in de campo, een Kikkuli-programma en met lange tussenpozen blokken onder het zadel.
De tussentijden zijn afhankelijk van de voortgang. Luna bijvoorbeeld heeft érg lang nauwelijks het zadel op de rug gehad, want die moest geestelijk nog wat robuustere worden. Ík heb er zelf geen enkele lange rit mee gemaakt nog; Richelle is nl. 20 kilo lichter dan mijn 83 en dat ís nu eenmaal beter ja. Daarom is de routine met mij aan de lange lijn ernaast en haar zonder teugels in het zadel ook zo prettig. Vanmorgen met Arabella scheelde dat toch mooi 60 kilogramuur en dús lichamelijke stress.

Deze tandarts heeft gekeken naar de bovensnijtanden. De onderste zijn nog melktanden en niet aan het wisselen en 1 van de bovenste (ik geloof de middelste) is begonnen met wisselen. Tevens waren de wolfskiezen zichtbaar , dus al doorgekomen.

Helaas ben ik door de vele adviezen ook wat in de war geraakt, want misschien heeft de koper mij dan toch een paard verkocht van 2 jaar en 8 maanden (nu dan: 2 jaar en 10 maanden) en heb ik de pech dat de dierenarts en de tandarts verkeerd geschat hebben (volgens hen is het paard 1 jaar en 8 maanden). Wat moet ik nu doen om zeker te zijn wat de leeftijd is van dit paard? Zijn er in het noorden ook dierenartsen die echt veel verstand hebben van het paardengebit en voornamelijk bij tinkers?

Zijn er misschien nog andere mogelijkheden om leeftijd vast te stellen? Volgens mijn paardentandarts is wisselen van tanden/kiezen bij ieder paard op dezelfde manier, en wijkt dat niet af in verschil paardenras. Toch lees ik hier veel over op internet.

Ik heb inmiddels contact met de verkoper en we doen er alles aan om hier samen goed uit te komen. Ik wil dus niet de indruk scheppen dat ik opgelicht ben ofzo, want dat is hier niet het geval.

Alvast bedankt voor de reactie!!!!

Ans Jondral schreef op donderdag 22 december 2005, 13:26:

Deborah schreef op woensdag 21 december 2005, 22:16:


Hallo Deborah,
Ik heb 4 keer een Haflingerveulen gefokt en grootgebracht.
Die wisselden ook pas met 3 jaar voor het eerst.
Misschien dat paarden met 'minder bloed' later beginnen met wisselen?
Groet,
Coralie

Nick Altena schreef op donderdag 22 december 2005, 15:27:


Goed, oke! Let op! Niks boeken! Praktijkverhaal!
Duidelijker dan nu kan ik het niet vertellen.
Ik praat met mijn paard, mijn paard praat met mij.
Doorbordurende op mijn kerstverhaaltje :), over het tapijtje wat ik gebietst heb achter uit een yuppie auto en wat ik daarmee in gedachten had: n.l om Shiny daar op te laten staan en het uit te laten rollen.
Met veel kapsones vertelde ik dat ik hem dat nog FF moest leren.

Het kleed in opgerolde toestand aan de kant van de bak gelegd en eerst wat andere oefeningetjes getraind en herhaald.
Vooral samen in verende, heet dat uitgestrekte? draf lopen moet er nog veel beter in, want hij wordt er alleen maar heel opgewonden van want hij gaat van alles proberen :) en spins maken ( het is bijna een western paard, maar hij stopt nog bij drie terwijl een westernopdracht 4 spins is) maar ook dat vind ie geweeeldig!!!
Daarna het kleed opgehaald en tegelijkertijd Shiny ontweken die op 10 meter 3 keer voor me zigzagde,. Hij wilde helemaal niets weten van het kleed, dus probeerde al te voorkomen dat ik het zou pakken!
Ok, dan maar even touwtje aan en het tapijt uitgerold. Hem erop krijgen was een klein klusje: voetje, nog een voetje, achtervoetjes en we staan.(natuurlijk gaat dit gepaard met Yes en belonen)
Zulke dingen wil je herhalen om het wat in te slijten. Maar wat me ongemerkt hinderde was dat hij iedere keer weer aan mijn kant van het kleed afstapte en wel zo dat ik niet direct een volgende opdracht kon geven om er weer op te stappen. Ik moest hem eerst iedere keer een rondje achter me om laten lopen om hem weer in de positie te krijgen om op het kleed te stappen.
Op een gegeven moment -hoe stom kan je zijn- drong tot me door dat hij me bewust blokkeerde door iedere keer dwars van dat kleed af te stappen, dus gewoon zijwaarts tot op10 cm van me af, met mijn borst ter hoogte van zijn rug.
Hij vindt dat kleedje echt helemaal niks en dit was zijn manier om me dat te vertellen.
Ik ben dan zo dat, wanneer zulke dingen dan eindelijk tot me doordringen, ik kinderlijk ontroerd raak door de band die ik op dat moment voel met mijn vosje en hoe hij me dingen duidelijk maakt.
Whap!, stom kleedje aan de kant.... een paard wil geen vaste vloerbedekking :)
Bij deze heb ik een leuk stukje hemelsblauw tapijt te koop, slechts 1 keer over gelopen, geef maar een tientje.

Piet