Wil schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:30:


hoi Wil, ik wil het wel proberen hoor om met magnetiseren een betere doorbloeding te krijgen maar het zou ook wel met de afvoer van lymfevocht te maken kunnen hebben er zijn toch behoorlijk wat weefsels doorgesneden . Als het eenmaal dicht is kunnen alle banen zich ook herstellen meestal slinkt het dan . Ik heb ook gehoord van een mengsel van groene leem en azijn, Ik heb het nooit geprobeerd dus geen eigen ervaring met leem, wel met ac-derm bij een enorme draadwond dat zorgde ervoor dat eventueel dood materiaal zich niet ophoopte in de wond en het lidteken soepel bleef, kon je later ook niets meer van zien, en aloe vera zorgt er ook voor dat lidteken weefsel minder groeit. Misschien heb je er wat aan.

trea hoex schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:02:


Ja, jij weet dat he Trea :) Het is alleen zo moeilijk omdat hier even duidelijk te maken. Sommige dingen leer je ze in een paar minuten.
En dingen waar een stresssituatie aan vooraf is gegaan zijn een crime, een uitputtingsslag, om ze het te leren.
Kijk eens naar Shiny in het boek van Inge. We zijn daar bezig met het engste ding in zijn leven, het schofttuig.
In het begin hoefde hij het ding nog maar te zien en big panic was daar.
Ik heb hem geleerd ernaar toe te komen terwijl ik het vasthield, dat begon met even zijn neus targetten, geen cm. verder. Dan zijn mond, zijn kaak, zijn oren, net achter zijn oren in zn hals enz. Let wel, helemaal los he, hij mocht weg als hij wilde en moest zelf weer terug komen.
Je kunt je voorstellen, hoe blij ik was met elke cm verder richting rug. Dat gaf me ook de moed om toch maar weer vol te houden om hem uiteindelijk dat ding op z'n rug te binden.
Ik wilde dit, juist omdat hij een trauma had van een ongeluk met prikkeldraad aan zijn achterbenen en rug, ( je kunt de lidtekens nog zien) perse, zonder druk en zonder paniek doen.
Uiteindelijk is het me gelukt. Iedereeen die bij de demo was heeft het gezien, zelfs een grote krakende papieren zak accepteerde hij en nu dus zijn zadel.
Antwoord op je vraag: ja dus, bij een goede aanpak krijg je altijd een meewerkend paard, alleen weet je nooit van te voren hoe lang iets duurt.
Laatst hoorde ik een verhaal van een menpaard dat was afgemaakt omdat hij voor geen prijs meer tussen de bomen van de kar durfde, door een ongeluk, dan denk ik... Jammer he.

Piet

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 14:46:


Hallo,
Helaas mijn paard moest ook eerst elke keer verdoofd worden voordat ze bekapt kon worden. Ze kon ook absoluut niet vastgebonden worden of vastgebonden bekapt, dan draaide ze door en raakte volledig in paniek. De oorzaak is gelegen in hele traumatische ervaringen. Maar daar is ze aardig overheen (tenminste als ik haar bekap). Met veel geduld, voetje 1 seconde optillen, neerzetten, braaf, appeltje, voetje 2 seconden optillen, etc. Eerst niet vastgebonden, daarna de hele reeks terwijl ze vastgebonden stond. Tegenwoordig tilt ze ook zonder appeltje als beloning haar voetjes bereidwillig op en is 'braaf' voldoende. Ook als ze vastgebonden staat en ik ben even uit het zicht volgt er gelukkig geen paniekreactie meer, ze beperkt het tot zachtjes vragend hinniken.
Verdoven bij bekappen heb ik ook slechts tijdelijk gebruikt toen het echt niet anders kon. (Bij de aanblik van een man met gereedschap, veranderde mijn rustige, vriendelijke merrie in een kwaardaardig monster; kun je dus wel nagaan wat er in het verleden met dat gereedschap gedaan is).
Ik wil binnenkort wel weer beginnen met trailerladen, en dan met hele kleine stapjes, net als ik bij bekappen gedaan heb. Nauwe doorgangen, wapperende vlaggen, over plastic lopen, e.d. zijn sowieso geen probleem meer, ze stopt zonder problemen haar hele hoofd in een papieren zak of jaagt buren de stuipen op het lijf door haar hele hoofd plotseling door het geopende autoraampje te steken om de er naast zittende passagier te begroeten..... Met mij gaat ze nu praktisch overal overheen en naar binnen, ik denk dat we klaar zijn voor de volgende stap: trailers.
Mijn paard wordt de laatste tijd wat zelfstandiger, enge dingen worden van afstand bekeken en dan wil ze er zelf graag naar toe om ze te bekijken. Eerder wilde ze alleen maar graag weer naar huis, veilig achter het hek. Groeten,
Monique

Karin schreef op vrijdag, 16 september 2005, 14:15:


.
Ja, je argument voor een bepaalde bedrijfsblindheid daar kan ik in meegaan. Een soort apk hoeven keuring, inclusief eventuele bijscholing aan de verzorger om de ingeslopen fout voortaan te voorkomen.
Prima.

Piet

ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:04:


hoi , zeg is het ook een idee om hem heel nieuwschierig te maken en juist niet toe te staan dat hij in de trailer mag zodat zijn grootste wens wordt om de trailer in te mogen. Ik had ook een merrie die in slaap viel voor de klep maar geen haar op haar hoofd dat ze maar een voet erop zette. we hebben ook elke lekkernij gebruikt om haar te lokken en dan te belonen (toen bestond klikkeren nog niet) we gingen haar zelfs voeren in de trailer en ze ging erin en er uit wanneer ze maar wou op haar eigen gelegenheid. Behalve als we ergens naar toe gingen, hoewel we alle handelingen gelijk hielden zogauw ze in de gaten had dat de stang er achter kwam was ze weg. Ik heb haar nooit lekker op de trailer kunnen krijgen ,ze was ook erg getraumatiseerd als jong paard.

Collane schreef op vrijdag, 16 september 2005, 14:28:


Hallo,
Gruwelijk, vooral omdat ik daar de symptomen in herken die het paard van een vriendin van mij gehad heeft, kort voordat het paard afgemaakt werd. Met dat arme beest is in een kliniek van alles uitgespookt omdat niemand wist wat er aan mankeerde. De verschillende diagnoses varieerden van hoefbevangen, bobotulisme, vergiftiging, herpes, verschoven wervel tot kankergezwel. Tranen schieten mij nog in de ogen als ik eraan denk.......
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:19:


ik heb meteen getekend; wat een rommel is het en het staat er bij ons in de buurt vol mee op het oefenterrein van de luchtmacht. Ik ben er pas onlang achter welke plant het precies is , het stond god betert het aan de rand van onze wei meteen weggehaald en verbrand

epona schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:25:


Ja het is echt verschrikkelijk de beelden.
Epona kijk ook eens op ons forum onder downloads, daar staat een stuk over paarden eten het wel vers, met heel wat zinnige tips om het goed in de gaten te houden, zeker als het zo dicht bij je wei staat. Het is een download van 4 paginaas, vertaald uit het Engels naar Nederlands.
Monique vreselijk met het paard, het lijkt met al die verschijnselen die je noemt verdomd veel op JKK vergiftiging. Ik heb je er ook even prive over gemaild.

Esther

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:18:


Hallo,
Een frisse kijk op de zaak is nooit weg! Inderdaad, je wordt wel wat blind als je elke dag maar weer dezelfde 4 hoefjes onder ogen krijgt. Ik heb de cursus samen met een vriendin gedaan; we vergelijken regelmatig de hoefjes van onze paarden en houden zo goed mogelijk in de gaten hoe de hoeven zich ontwikkelen en hoe onze paardjes lopen. Een beroeps-natuurlijk bekapper zou natuurlijk wel beter zijn, maar dat lukt bij mijn paard nog niet ivm de slechte ervaringen in het verleden. Wellicht in de toekomst.
Groeten,
Monique

Esther schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:32:


dank je, kan ik tenminste wat mee. Ik heb al eerder wat proberen te vinden maar dan zijn de foto's of tekeningen weer zo onduidelijk en onschuldige geelbloeiende plantjes uitroeien is ook weer niet de bedoeling. Mijn man is hovenier en die kende het niet eens!! dus ook voor hem een vrij nieuw iets nu ik weet waar ik op moet letten zie ik het overal staan en is de hoeveelheid oneindig veel meer geworden als vorig jaar.De verspreiding gaat ongelovelijk snel.

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:04:


Ja mooooi. Je had dit ook op geen enkele andere manier voor elkaar gekregen denk ik. Door hem zelf te laten bepalen wat hij aankon, hem de keus te geven om weg te lopen als het te veel werd, en hem het vertrouwen te geven, zodat hij ook weer terugkwam is het enige juiste wat bij dit paard , met zulke trauma's, je had kunnen doen.
Shiny mag wel in zijn hoefjes knijpen met zulk een baasje.

En soms zou je willen dat je alle paarden kon redden. :)

Trea

epona schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:18:


Ik heb het even gechekt, klikkeren is ouder dan jij bent :)
Ik denk dat een paard wat niet wil eerder blij is, dan dat het nieuwschierig wordt.
Ook de stang erachter krijgen kan met kleine stapjes hoor.
Plus dat een paard waarschijnlijk voelt dat jij weg wilt en denkt van Ja! maar niet met mij !
Piet

Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 16:59:


ok was bij mij nog niet bekend, en ze voelde idd aan dat ik weg wou.Ik hoefde gelukkig niet vaak weg,het is erg jammer als ze er zo bang voor geworden zijn.

Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:33:


Hoi Monique,

Ik ken jouw paard uiteraard niet, dus even in algemene termen:

Ik krijg best veel klanten met slechte ervaringen. Je hoort dan dat je voorganger altijd met een praam werkte of soms zelfs met 2 smeden of bekappers.
Ik hoor dan ook vaak dat een paard niet door een ander dan de eigenaar te behandelen is tgv eerdere slechte ervaringen.

De uitzonderingen daargelaten (Joke heeft er zo een met een schofthoogte van 1.99) denk ik toch dat nagenoeg elk paard gewoon bekapt kan worden uit het handje.
Als de eigenaar op zijn gemak is en vertrouwen in je heeft, komt het vertrouwen van het paard meestal snel.
Dit betekent dat je gewoon wat moet investeren in tijd. Ik maak altijd uitgebreid kennis met een paard voor ik ga bekappen, gewoon een beetje kletsen en klooien en de tijd nemen. Mijn ervaring is dat zich dat driedubbel terug betaald.
En zeer regelmatig hoor je dan dat men zich erover verbaasd dat het paard zich helemaal niet verzette.

Piet schreef op woensdag, 14 september 2005, 20:34:


Zo ernstig is het allemaal nog niet hoor. Het veulen staat nu wel vlak en de pezen kunnen wel meerekken hoor!

Het was meer dat er niet te lang gewacht moest worden met het bekappen van het veulen, ingrijpen voordat er bokhoefjes van komen. Ik denk dat ik beter elke week kan vijlen dan de trad. hoefsmid 1x per jaar er een stuk afhakken. Ze lopen hier namelijk op beton dus de hoeven worden niet snel te lang, dus wordt er nog geen hoefsmid bijgehaald. Snapje?