Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 15:33:


Hoi Monique,

Ik ken jouw paard uiteraard niet, dus even in algemene termen:

Ik krijg best veel klanten met slechte ervaringen. Je hoort dan dat je voorganger altijd met een praam werkte of soms zelfs met 2 smeden of bekappers.
Ik hoor dan ook vaak dat een paard niet door een ander dan de eigenaar te behandelen is tgv eerdere slechte ervaringen.

De uitzonderingen daargelaten (Joke heeft er zo een met een schofthoogte van 1.99) denk ik toch dat nagenoeg elk paard gewoon bekapt kan worden uit het handje.
Als de eigenaar op zijn gemak is en vertrouwen in je heeft, komt het vertrouwen van het paard meestal snel.
Dit betekent dat je gewoon wat moet investeren in tijd. Ik maak altijd uitgebreid kennis met een paard voor ik ga bekappen, gewoon een beetje kletsen en klooien en de tijd nemen. Mijn ervaring is dat zich dat driedubbel terug betaald.
En zeer regelmatig hoor je dan dat men zich erover verbaasd dat het paard zich helemaal niet verzette.

Wendy-hb schreef op zondag, 25 september 2005, 20:50:


Hoi Wendy,

Waarmee je dus eigenlijk zegt dat het niet alleen de uitzetting naar buiten toe is, maar ook de volume vergroting doordat de binnenzijde zakt.

Simon

Wendy-hb schreef op zondag, 25 september 2005, 23:32:


Hoi Wendy,

Ik denk dat een hoef die concaaf is makkelijker kan uitzetten dan een hoef die plat is, lijkt me logisch. Waar ik doel is dat een hoef niet alleen naar buiten uitzet, maar het binnenwerk ook naar beneden. Dat de straal hierbij hoog of laag ligt lijkt me wat dat betreft van minder belang voor de pompfunctie. Mocht er een goede dikke straal zijn, geloof ik niet dat hij deze pompfunctie beinvloedt.

groet,
Simon

Van de Wiele schreef op maandag 10 oktober 2005, 13:05:


Hoi,

Er is in Nederland geen opleiding tot Natuurlijk Bekapper, voor zover mij bekend in ieder geval.
Ik ben na de dagcursus bij Frans en Ilona verder gegaan aan de reguliere hoefsmedenopleiding. Hier heb ik alleen het bekapgedeelte gevolgd en net als Hans Arendse afgesloten met een examen. Alhoewel dit een traditionele bekapopleiding is, leer je daar wel degelijk bekappen en is het een kwestie van het toepassen van de beginselen van het natuurlijk bekappen. Voor mezelf vond ik het in ieder geval belangrijk om toch een papiertje te halen, ook al is het dan een traditionele opleiding.
Voor de geinteresseerden: Ook in Zwolle leerde je om de steunsels weg te halen, dus kennelijk veranderd daar ook wel iets.

Groet,

Simon

Ik heb hier nu zo veel over dit onderwerp gelezen dat ik ook maar even reageer:

Een van de belangrijkste voorwaarden voor het natuurlijk bekappen is een goede theoretische basis. Alhoewel je deze ook zelf kunt opbouwen is een interactieve cursus een prima manier om deze kennis op te doen. Je kunt namelijk vragen stellen die voor jouw specifieke geval van toepassing zijn.
Met name belangrijk hierin zijn zoals Piet al zei zijn de do's en don'ts. Deze dien je ten allen tijde in acht te nemen.

Met de benodigde onderbouwing denk ik dat het op zich zeker wel mogelijk is om op basis van regelmatige instructie van de bekapper zelf eenvoudig onderhoud te verrichten. De echte handigheid krijg je uiteraard pas door het gewoonweg regelmatig te doen. Hierbij dient wel aangetekend te worden dat het per persoon erg kan verschillen, sommige mensen hebben er gewoon gevoel voor en anderen niet. Hoe minder gevoel, hoe meer instructie nodig.

Uiteindelijk is het bekappen van een standaard hoef niet zo heel ingewikkeld, zolang je maar weet wat je wel en niet moet doen.

Marjan schreef op woensdag 12 oktober 2005, 15:42:


Marjan,

Ik sluit me aan bij Klaas uiteraard, wil je wel alleen waarschuwen met het paard in de bak zetten.
Ik heb een aantal keer paarden gezien die door op het zand te lopen erg snel de hoeven sleten, waardoor de gevoeligheid alleen maar toenam.
De scherpte van zand in een bak moet je zeker niet onderschatten, temeer daar het over de gehele onderkant van de hoef schuurt!!

Succes,

Simon

rini schreef op woensdag 19 oktober 2005, 10:57:


Rini,

Hij gaat inderdaad goed vooruit. Hoeven zagen er prima uit. Kortom je bent prima bezig!!

Isapaardje schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 14:10:


Mosterd na de maaltijd, maar ik wil toch mijn mening even kwijt.

Als een hoefbeen niet goed in de schoen hangt en "gekanteld" is, met drukt dan tegen de zool. Op het moment dat je de zool zal over de hele linie kan ondersteunen, geeft dat wat mij betreft indirect steun aan het hoefbeen.Loopt je op een vlakke betonnen ondergrond is de steun alleen daar waar de ondergrond wordt geraakt.
Het lijkt me met mijn boerenverstand dan ook logisch dat en zachte ondergrond die zich aanpast aan de zool vormen het meeste ondersteuning geeft.
Blijft alleen het feit dat zand weleens harder doet slijten dan verwacht. Ik ze regelmatig paarden die erg hard slijten door veel in het zand te lopen.

Groet,
Simon

Karin Haneveer schreef op zondag 30 oktober 2005, 10:39:


Waar ik op doel is dat het hoefbeen drukt op de zool. Door een ondergrond die meevormt met de zool, wordt de druk op de zool verdeeld. Hierdoor ontstaat minder druk op de pijnlijke pek, dus minder pijn en wordt de gehele zool ondersteunt. Het is ds een kwestie van verdeling van druk.

J. Pelgrim schreef op dinsdag 1 november 2005, 19:16:


betreffende steun is erg zwaar en daardoor ook buitengewoon stevig. Het losse bovenstuk heb ik omkleed met een stuk pijpisolatie. Een paard dat echt rustig is, kun je prima bekappen op deze manier.
En bovendien geen uitstekende delen aan de standaard zelf, zodat een onrustig paard zich niet kan verwonden.

Simon

janna schreef op dinsdag 1 november 2005, 23:29:


En dan ook nog maar een tip van mij:

Bekijk voor je gaat beginnen de hoeven eens heel goed. Laat het paard eens lopen. Kijk naar scheve slijtage. Bepaal dan wat je eraf wilt halen en bepaal vervolgens het gewenste resultaat. Probeer daar naar toe te weken. Een mooie rechte hoef hoef lang niet altijd het gewenste resultaat te zijn.

Isapaardje schreef op vrijdag 4 november 2005, 11:10:


Helemaal mee eens. In principe geen ijzers, maar er zullen altijd omstandigheden zijn, waarin om therapeutische redenen ijzers een noodzakelijk kwaad zijn. Maar dit zijn dan ook echt uitzonderingen.