Esther schreef op maandag, 10 mei 2004, 11:00:


Moi Es,

ik meen dat wij het hier al eens over gehad hebben, maar wil mijn mening ook hier nog wel even ventileren ook om te zien wat er voor reackties op komen:

van "nature" wordt er afgespeend wanneer er een nieuw veulen is, of wanneer voedselschaarste.

Maar (moet vast gaan uitleggen hier waarom ik dat vind) van nature is nmm nooit een automatische geldende maatstaf voor onze huispaardjes, net zo min als een ethogram van paarden uit de Camarque persé zou moeten gelden voor paarden in Mongolië.

Naar mijn ervaring spenen merries zelf af als ze er zat van zijn, en dat is hier altijd goed gegaan. De reden van afspenen door mensen is altijd een exploitatieve geweest. Dat speelt bij jou en mij totaal niet.

Groet, Egon.

Frans Veldman schreef op maandag, 10 mei 2004, 10:53:


Ik heb maar een beetje meegelezen, omdat dit kunstmatige zeebevloeiïngsidee nieuw voor me is, maar vooral jouw opmerking in Nr.5529 in de MCPP-draad:
"In zeezout zit heel veel KaliumChloride en dat zout is voor mensen, dieren en planten beter [dan NaCl] omdat wij meer behoefte hebben aan Kalium dan aan Natrium"
doet bij mij wel een kwartje vallen.
KCl in plaats van NaCl in zeewater wist ik niet. Nooit bij stil gestaan. Maar niet NaCl maar KCl is óók een belangrijk bestanddeel van gewone kunstmest, n.m. als wortelgroei verbeteraar.
Waar ik eigenlijk het meest benieuwd naar ben ik een doodgewone analyse van zeewater... want dat kan ik op die zeewater-mest website niet vinden, en lijkt me toch in de rede liggen.

Groeten, Egon

sophie vonk schreef op maandag, 10 mei 2004, 14:58:


Niets meer niets minder dan er staat - maar sorry, ik heb als verse gebruiker hier (is heel wat anders dan af en toe meelezen) al wel gemerkt zo een opmerking een beetje dom is. Ik zal proberen zoiets nooit meer hier te tiepen


En dat "IS een respect probleem" komt op mij een beetje monomaan over. Het KAN (tevens) een respect probleem zijn, maar ik had de indruk dat paardje gewoon geen zin had in voorwaarts... dat HOEFT helemaal geen respect probleem te zijn - misschien is paardje gewoon ongemotiveerd en liever lui dan moe, toch? -

Ik ken inderdaad meer dan genoeg paarden paarden dan me lief is, die volkomen mechanistisch en exploitatief worden benaderd en behandeld, maar weiger toch echt dat gegeven te accepteren als "levend bewijs van". Levend bewijs van gemiste kansen misschien, of levend bewijs van "incompatibele andere ideeën over...".
Als ik zo en zo alleen met mijn dieren moest omgaan schei ik er morgen mee uit.


Nmm dienen sporen helemaal niet te worden gebruikt. Zo zie ik ook al jaren voor mezelf niets in bitten meer, en meen daar vanuit systematische logica goede gronden voor te hebben.
Wat mij persoonlijk betreft is dat een ontwikkeling geweest die met vallen en opstaan lang vóór "Natural Horsemanship" (waar ik het Natural helemaal niet zo van in zie) ook maar uitgevonden was, vanuit mijn eigen onvrede met het hele paardengebeuren voort kwam.

Ik wil liever op een heel andere manier met mijn paarden omgaan.


Met een zweepje kun je ook zwiepen...


Gezien het tijdsbeeld en situatie waarin dat idee ontstond wel, ja. De beste man wordt ook niet voor niets 2400 jaar na dato nog genoemd.
Maar een significant verschil is wel dat mijn paarden geen strijdpaarden zijn doch geliefde huisdieren.


Interessant. Dus wanneer ik nog meer niet op een cactus zit heb ik minder pijn dan wanneer ik niet op een cactus zit? Aan dit niveau van surrealistische relativiteitstheorie was ik nog niet toe.


Dan vrees ik dat je het niet begrijpt....
Heb je een idee over hoe ik je dit beter kan uitleggen?


Heeft er niets mee te maken. Ik ben geen paard, maar een als uitzonderlijk intelligent getest mens (ja, nog zo 1; en ik loop ook niet voor die "handicap" weg).
Als ik denk binnen het kader van een bepaalde situatie een betere oplossing te weten dat die welke een paard wellicht zou gebruiken, staat me dat vrij.


Lees nou nog eens wat je hier getiept hebt - zoals het er staat lijk je wel het prototype van een slavendrijver. Een modern werkgever motiveert zijn personeel echt liever met een passende beloning. Het is niet alleen gebleken dat dat economisch uit kan, maar heeft ook nog eens het voordeel dat de slaven zich op vrijwillige basis beschikbaar stellen. Dat scheelt weer opzichters en martelmaterialen.
Ik gaat er nog maar van uit dat je het goed bedoeld.


Ook groeten, Egon.

Frans Veldman schreef op maandag, 10 mei 2004, 15:15:


Jawel, maar als je zo schoon mogelijke samples vergelijkt met gemiddelden dan zou je toch wel een idee moeten krijgen (van milieuveranderingen trouwens ook inderdaad)
Ik heb ook in de Greenpeace-hoek een beetje naar zeewater analyses geprobeerd te zoeken, maar niets gevonden.


Geen ID nog. Maar misschien zitten er nog wel meer dingen in die ik herken als belangrijke componenten in kunstmest


Ook groeten, Egon.

Linda schreef op maandag, 10 mei 2004, 16:30:


Tjsa, ik ben geen menner dus misschien is het wel een doodzonde in de mennerij wat ik me voorstel dat ik zou doen:

Zoals ik het begrepen heb staan die paaltjes waar je tussendoor moet gewoon rot omdat het niet bedoeld is voor shetties. Dan krijg je last van "dode hoek" op moment dat je erover heen gaat, uiteraard...
Ik zou gewoon afstappen en mijn paardje aan de hand er even overheen leiden.

Groet, Egon

viola schreef op maandag, 10 mei 2004, 17:57:


"Vrijgezelle"-hengsten vormen inderdaad de bekende groepen, maar er zijn ook waarnemingen van sateliet-hengst constructies, en ingewikkelder sociale structuren.


Zoals Esther (nr.5318) al verklapte: jawel, én met merrie(s) erbij (die ze met tegenzin toch broederlijk delen).

Maar de manier waarop ik hier mijn hengsten hou, en met ze omga, vind ik heel moeilijk te projecteren op gemiddelde andere bestaande situaties. Dan zou je net als ik met je ponies moeten gaan sámenleven... ik bedoel daarmee dat de sociale afstand tussen de mensen en hun paarden vrijwel altijd veel groter is dan die met hun hond bijvoorbeeld.
Daarom hield ik dus eigenlijk mijn klep dicht

Wat die twee genoemde hengsten betreft: je schrijft dat ze gewend waren bij merries en ruinen? Maar was dat samen (kenden ze elkaar al) of ieder voor zich (wel ieder voor zich andere paarden gewend maar kenden elkaar niet)? Dat maakt wel een boel uit natuurlijk.
Als ze vreemden voor elkáar waren.... Het kan zo zijn dat ze elkaars persoontje gewoon echt niet kunnen uitstaan. Ook die variant heb ik hier wel eens meegemaakt (dan helpt er niets anders dan 1 eruit te halen anders blíjf je aan de gang - mijn geduld heeft grenzen). Maar op zich is het niet zo ongewoon dat ze blijven stoeien en af en toe een schrammetje oplopen. Dat is hier ook, en het verschil met "menens" elkaar toetakelen kun je gedragsmatig haast niet missen, maar ze zijn nou ook weer niet van chocola hoor

Groeten, Egon.

Linda schreef op maandag, 10 mei 2004, 18:28:


Dat laten wennen zou ik (in naar ik opmaak uit situatie veel veiliger uitgangspunt) juist liever vanaf de grond ter plaatse LEIDEND doen. Een beetje vergelijkbaar met als mijn pony <iets> eng vindt, of dus <ergens> niet door durft. Het is al in jaren niet voorgekomen maar dan stap ik wel even af hoor - al is het maar om te onderzoeken of 'ie niet gelijk heeft! Plassen is vast wel een voor velen herkenbaar voorbeeld...
Daarbij komt dat het leiden vanuit positie achter pony veel meer "plaats" vraagt dan leiden voor je pony uit (zie ook Hempfling - ben ik het in deze zetting volledig mee eens); mijn conclusie, en zeker in combinatie met veiligheidsaspect is dus "dan leid ik wel even vooruit". Trouwens exact hetgeen wat van een leidend kuddepaard wordt verwacht, dus neem ik aan dat het voor pony makkelijk begrijpbaar is.

Vooruit leidend kan ik wél zien denk ik of die kar er goed doorheen komt.
Als dat een aantal keer goed gaat, en pony wellicht ook handiger wordt er doorheen te komen, gaat het later misschien wel weer vol vertrouwen en "vanzelf" goed.

My 2 cents, Egon.

Ilona Kooistra schreef op zondag, 9 mei 2004, 17:29:


Ik kan hier alleen maar op zeggen: "Gebruik je eigen fantasie maar" en slaap in met wat je zelf het leukste vindt. Want gezien taboes is geen enkel antwoord hier een goed antwoord. En anders maak ik van "ponysex en de rare hypocriete 2-beners" wel een nieuw draadje want heb er wel het een en ander over te zeggen, vooral wat de hengsten aangaat.


Ons dagelijks leven vindt de doorsnee Nederlander doodsaai... zelfs in de stréék waar we wonen houden maar weinigen het uit. Veelerveen, een buurdorp wordt al gauw Vervelerveen. De gemiddelde "importer" komt hier enthousiast een arbaidershoeske dat ze een boerderijtje noemen met verbouwingen ruïneren; dat houdt ze ongeveer 1 jaar zoet, en tegen die tijd zijn ze het dan wel zat hier.
Maar waar jij nou naar vraagt - een doorsnee-dag - die heb ik niet!!!
In de regel ben ik wel thuis op de boerderij. Dat is één "doorsnee"...
Ook in opstaan zit s'ochtends een onregelmatige regelmaat: uit bed getreiterd worden door .. juist ja, maar ze moet nou 1maal nodig miesen en kan het nachtslot niet zelf openmaken. Da's 2.
Dan T en boterhammetje of zo, eitje, appeltjes e.a. lekkernijen, pijpen stoppen, meer T en bedenken wat ik vandaag nou eens doen ga... Da's al 3.
Oja, wanneer "lekkernijen" is ons Tina-geit vaste prik ook klaarwakker
Wat Els zo ongeveer gaat doen weet ik wel: luieren, hooi eten, buiten spelen, af en toe iets nuttigs maar moet je niet teveel op rekenen, en lief zijn tegen mij (da's wel héél nuttig anders ga ik dood) Maar het is ook weer niet zo dat we de hele dag aan elkaar vastgeplakt zitten.
Wat ik ga DOEN weet je maar nooit, ikzelf ook niet. Kan zijn dat ik iets probeer te schilderen (heb doorgeleerd voor beeldend kunstenaar), of wat websites bijhouden (niet zulke mooie als PN, maar da's gewoon niet te betalen tenzij het hobby is, en ik zorg maar gewoon dat de spullen die delui verkopen willen online efficient te zien zijn) en addsportals linken, en met de ponies spelen. Verder verspreid over de dag nuttigen we natuurlijk nog veel vaker lekkernijen (én T, én pijpen). Vrij kenmerkend is ook wel dat we gezellig op ons terrasje rondhangen als het een beetje lekker weer is. We maken wel eens een wandelingetje naar het bos langs de grens... er is wel eens iets stuk wat ik repareren moet (de Unimog-trekker!).. er zijn wel eens pony-werkzaamheden met hooi en mest enzo... je kent dat wel. Maar iedere dag is anders!
Dat kun je natuurlijk allemaal weer niet los zien van de andere ponies - Draupnir, Hvuiski, Ástvaldur, Bleika en Týra - die hier wonen... we wonen in zo een typische Westerwoldse boerderij, zo'n grote kapschuur dus met in dit geval mijn woning erin, en doorlopend de stallen en deel. Die stallen gaan dan weer open naar de vierkante kraal achter.

Ik zal vandaag of morgen eens kijken of ik een SIMPEL website'je online kan dumpen recht toe recht aan met wat foto's, want plaatjes geven altijd een veel betere indruk dan tekst.
Tsjee, ben de tel al bij 3 kwijtgeraakt. 3 is ook wel al veel regelmaat.

Wat de foto van ons op het bankje betreft: dit is geen staaltje van vrijheidsdressuur, maar het resultaat van dat Els op eigen houtje veel "geleerd" heeft door te copiëren wat ze mij ziet doen (zo eet ze ook álles (!) wat ze mij ziet eten... dus moet af en toe wel beetje oppassen of dat wel gezond voor haar is). Ik heb met Els nooit gericht "gedressuurd" op wat voor manier dan ook; is ook nooit opportuun geweest. Els is trouwens lang niet het enige huispaard; m.n. in amerika weet ik er meer.

Groet, Egon.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 13:16:


en dat snap ik dan weer niet...
ik stel me zo voor: als ik (zelf achteruitlopend of opzijstappend - het is maar een paar meter alles bij elkaar!) pony bij hoofdstel leid, dan zie ik toch ook de kar?
Beetje hetzelfde idee als wanneer ik op trekker 5 hooiwagens de ophaalbrug over wurg (mag niet maar doen we hier lekker toch)


Palfrenier (ben geen menner maar weet er nog wel íets van ) erbij is natuurlijk nog beter.


Bundel de klachten dan en klaag gezamenlijk, want als ik het goed begrepen heb is die weginrichting daar voor jullie gebruik gemaakt. Als dat niet werkzaam is moet het natuurlijk anders. Dat is alleen maar redelijk.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 13:47:


Ergens maar goed dat we niet zo'n leuk restaurantje hier om de hoek hebben, anders zou ik daar nog arm van worden - want Els wil natuurlijk wél haar eigen appeltjes en worteltjes en pizza en wijntje, al blijft ze dan van de mijne af (thuis tenminste wel).
...En dan ontkom ik er uiteraard ook niet aan Draupnir (die vast wel mee wil want die wil altijd "mee" in tegenstelling tot Hvuiski die een ontzettende huismus is) ook te fêteren.
Dan zie ik in gedachten de pers(fotografen) ook weer opdraven vanwege die gekke Kraak die met zijn ponies uit eten gaat, enz, enz, enz krijg je dát weer

Doet me er aan denken dat Els nooit de koelkast leeg eet trouwens. Ze pakt er alleen maar een kleinigheid wat ze lekker vindt uit (en neust als het goed is de deur weer dicht! - nouja, als het goed is dus ).
Wat ze als "lekker" uitzoekt verbaasde me vooral de eerste jaren; ik had verwacht dat de inhoud van de groentenla eraan ging e.d. maar nee hoor - dat lijkt juist wel "laatste keus". Oude kaas, exotische worstjes, je kunt het zo gek niet prakkezeren maar hebberig is ze nooit (terwijl het gemiddelde "ijslandse bloed" toch echt vreet tot het er bij neer valt). Het gaat ook niet om "honger" want er is altijd en overal hooi. Het is ook niet "uitproberen en niet lekker vinden", anders zou het haar aandacht echt wel kwijt raken, maar lijkt (mij) ook weer het meest naäperij onder het motto "die rare aap van me doet het ook dus zal wel goed zijn".

En zo krijgen jullie toch heel langzamerhand een idee van hoe het is met een pony getrouwd te zijn

Groetjes, jullie openmindedness tot dusver wordt zeer gewaardeerd en valt me lang niet tegen van een "paardenclub", Egon

Dit vind ik wel een "zware" hoor, maar niettemin belangrijk. Ik doe mijn best:

jo schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 14:36:


Heb je dat webpaginatje gelezen wat ik destijds n.a.v. ons feest heb gemaakt?


Waar doe jíj het dan mee?


Serieus: O vast wel, maar je weet het inderdaad niet...


Waarom?
Wat heeft dat éne minuutje dekkerij nou voor significantie op 14400/etmaal?

Maar verreweg de meeste seks vindt plaats (bij mensen én andere species) zonder dat er van ook maar iets van "zuivere liefde" of zelfs maar simpele "bonding" sprake is... zie www.<x>.<y> als "levend bewijs" maar blijkt ook uit legio onderzoeken!
Volgens mij vatte Midas Dekkers een en ander nog het best samen met "het is gewoon lekker". Het is een gedrag dat onmiddelijk op biologische wijze wordt beloond.
*Overigens heb ik eerder al aangegeven liever een nieuw "draadje" te maken als het over "ponyseks" moet gaan (om het onderwerp zuiver te houden en verwarringen te voorkomen).* Ik weet daar denk ik relatief (bronnen én praktijk) veel van af, verzorg mijn dieren ook in seksueel opzicht naar beste vermogen, en vind het prima dat te delen.


Hmm. Mee eens, maar "met heel je wezen van een mens/dier houden" wordt dus wel al gauw door mensen onderbuiksmatig gecorreleerd aan seks. Aan de andere kant wens ik de hele wereld geen kwaad toe, maar dat wil nog weer niet zeggen dat ik er van hou.
De essentie van duurzame "bonding" of "partnerschap" of hoe je het noemen wilt heeft op zich inderdáád niets met seks te maken, maar alles met een wederzijdse fixatie - er is iemand waar je alles van "hebben" kan, waar je je fijn bij voelt, die je het liefst in een diamanten doosje zou willen stoppen dat er maar niets mee gebeurt... maar nogmaals: heeft af en toe 1 minuut dekkerij daar eigenlijk wel iets mee te maken?


Het grootste probleem voortkomend uit taboe is dat het zaken onbespreekbaar maakt (en dat betekent het woord origineel in het Maleis ook). Als ik nu zou beweren dat we 5 x etmaals gigantisch aan het orgiën zijn is dat sociaal bezien vast niet slim t.o.v. mijn mede-apen, want dan worden ze óf jaloers óf ze vinden het niet "normaal" , maar als ik het ontken geloven ze de ontkenning weer niet omdat het eerste wat ze voor de geest staat bij "trouwen" en - vooral bij een zo ongebruikelijke - "partner" seks is. Nu kun je met stapels onderzoeken aankomen waaruit blijkt dat "seks" en "partner" ook bij mensen maar verrekt weinig met elkaar te maken heeft, maar ook dat helpt niet. Het is gewoon nooit goed en niet bespreekbaar (=taboe in meest praktische zin).

Zoals ik ook op het oude webpaginaatje vermeld heb, was een belangrijk aspect van onze trouwerij een openbare declaratie naar mijn mede-apen. Ik zal proberen de motivatie om dat te doen wat beter uit te leggen:
Ik leefde al geruime tijd met Els 100% samen (dat moet ook anders doet een beetje serieuze Wicca-priester de "handfasting" niet; daar staat een jaar en een dag voor) ... ik vond en vind dat ik (want alleen ik schijn dat te moeten naar mijn mede-apen toe; de ponies zijn véél ruimdenkender blijkbaar in de zin van dat ze anderen niet naar lichaam en geest pogen te beheersen) dit alles naar eer en geweten kan verantwoorden, maar hoe krijg ik dat nou in een voor de "buitenwereld" beter begrijpbaar en accepteerbaar medium?

Wat ons getrouwd zijn t.o.v. de buitenwereld vooral oplost is dat ik Els, en onze leefsituatie, ons samenzijn niet hoef te verstoppen, maar eerder demonstratief is (en daarmee is een belangrijk lasig kenmerk van het taboe bestreden). Iedereen mag mij stapelgek vinden (maar vreemd genoeg heeft nog nooit iemand beweerd dat ik niet "iets van ponies weet", zelfs niet vanuit de ijslanderscene waar toch velen - om andere redenen - een grondige hekel aan me hebben). Dáár kan ik prima mee leven.


Ik vind dat niet abnormaal.
Het was niet al te lang geleden nog de normaalste zaak hier in de buurt dat je je geiten ook mee de bedstee in nam - prima tegen de rheumatiek volgens overlevering.


Herkenbaar
Helaas heeft niemand recht op morgen.


Exact, en groetjes, Egon.

Hier was ik nou al bang voor - je hebt een groot deel van wat ik geschreven heb anders geïnterpreteerd dan ik het bedoeld heb, en daar mijn belangrijkste stelling in 1 keer mee onderschreven al had ik dat niet zo bedoeld.
Dat begint al met jouw ware Jakob (tenzij die een plant of steen ofzo is). Ooit tot je doorgedrongen dat ook mensen maar gewone dieren zijn?
Probeer het alstjeblieft nog eens te lezen, maar nu zonder de gedachten aan míjn bedgeheimen in jóuw hoofd want het gaat juist niet over mijn bedgeheimen.

Ook een draad over ponysex zou niet over mijn bedgeheimen gaan want die gaan jullie inderdaad niet aan.
Maar bijvoorbeeld de vraag of jullie vinden dat jullie paarden recht hebben op seks wanneer ze aangeven dat te willen, en zo ja hoe je daar aan tegemoet komt, en wat dat voor invloeden zou kunnen hebben, lijkt me best interessant.

Verder stel je een aantal nieuwe vragen die ik onder even ingevuld heb:

jo schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 20:32:


http://home.wanadoo.nl/mh/artworks/cv2.htm


Waarom??? Ze hebben daar geen last van hoor!


Of je je het kan voorstellen of niet, een feit is het wel.


beide vragen: zie hieronder beginnend bij:


Ja, maar is wel 20 jaar of langer geleden dat ik in Ilpendam ben geweest.


deze vraag, met of zonder , snap ik niet.


Carpe diem...


Voor Els en mijn andere dieren wordt in principe gezorgd. Meer kan ik niet doen. Nogmaals: carpe diem.

Groeten, Egon

sandra en tinka schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 22:22:


Geen idee waarom ze dat juist daar doen. Maar ik zou zelf eens een flink eind verder graven daar, uit nieuwsgierigheid.


Groet, Egon

Harriët * schreef op Tue, 11 May 2004 22:57:30:


ja


nee, althans niet expliciet.


jij drukt het ook correct uit :) samenleven, in de organische zin, niet in de mechanistische.


Jaja, dat blijft een ingewikkelde stelling... zelf soms een "heksje"?


groeispreuk?

Groet, Egon.

Ik heb nog even een en ander terug gelezen, en vastgesteld dat ook ik me weer te sterk heb uitgedrukt. Het was veel beter geweest als ik had getiept: "HET LIJKT ME ALSOF je een groot deel van wat ik geschreven heb anders geïnterpreteerd dan ik het bedoeld heb".

jo schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 22:54:

Dat is me nu duidelijk.


Vrij willekeurige eigenschappen. Ik weet véél meer eigenschappen te bedenken die andere soorten zomaar van nature beter doen. "Anders" impliceert geen waardeoordeel.


Och, ik heb gelezen dat mensen en paarden ongeveer 40% genetisch materiaal gemeen hebben (99% of iets in die buurt met die Bonobo/Dwergchimpansee is veel bekender). Omgekeerd dus ook - eigenlijk zijn we allemaal centaurs! Misschien ligt 't daar aan

Groet, Egon.