Paul schreef op woensdag, 23 juni 2004, 10:15:
> Kan iemand hier op het forum eens proberen te omschrijven wat nu
> wel en wat nu niet meer onder natural horsemenship valt.
Ha Paul, die "discussie" wil ik eigenlijk ook al sinds ik hier mee tiep, maar dan vooral over wat "natural" is :)
> Ik nml weet niet meer waar ik bij hoor.
Ik wel - ik voel me nergens bij horen in de "paardenwereld". Dat ligt aan mij, want ik ben er teveel individualist voor, maar het ligt ook (voor een groot deel) aan de nmm primitieve, domme manier waarop er meer in het algemeen door mensen met andere diersoorten (waaronder paarden) wordt omgegaan, als gevolg van een mechanistische vervreemding gevoegd bij een biologisch toch al voorgeprogrammeerde blinde vlek die een soort de wereld als "de eigen soort plus de rest" doet zien. Wat mij persoonlijk aan trekt in NH is dat er op zijn minst nagedacht wordt over alternatieven, dat er ruimte voor nieuwe ideeën en onderzoek daarvan is. Voor mij onderscheidt dit forumpje zich vooral door tolerantie, nieuwsgierigheid en open mind - dat heb ik bij binnenkomst meteen vrij heftig getest
> Ben je natural als je Paard gaat rijden?
> of ben je natural als je je paarden in je gezin opneemt en je
> huis als in en uitloopstal laat gebruiken?
> of ben je natural als je zonder zadel gaat rijden en wat is daar
> dan zo natural aan?
"Natural", natuurlijk, moet je nmm eerst zien te definieren. Is "natuurlijk" een constante of een variabele? Dat ligt denk ik o.a. aan het gezichtspunt van waaruit je dat bekijkt, als object, of subject, maar nmm is de beschouwing als zou "natuurlijk" alles zijn minus "de mens" een onjuiste.
Hier kan ik nog een aardig eind over doorgaan als je dat leuk vindt, maar ik vind "natural" eigenlijk inhoudelijk niet zo bruikbaar binnen deze context; volgens mij levert het veel minder verwarring en wrijving op als het duidelijk is dat het de meesten om een ontwikkeling (dus geen "methode" maar "ontwikkeling") gaat die diervriendelijker, slimmer, "moderner", efficienter en vooral leuker om te doen beoogt.
> kunnen paarden een relatie aangaan met de mens in de vorm van
> liefde of haat of kunnen ze blij zijn ik denk van niet maar er
> zijn zeker denken te weten mensen op het forum die daar anders
> over denken.
Een relatie in de vorm van liefde (OK, volgende definitie, wat is dát nu weer precies
) staat of valt met randvoorwaarden zoals individualisering, herkenning en groeiende waardering van elkaars identiteit, van waaruit cohesie kan ontstaan... maar is dat tussen mensen onderling veel anders?
Wil je me uitleggen waarom je denkt dat paarden niet "blij" kunnen zijn?
Misschien helpt het als je meteen even omschrijft wat je precies met blij bedoeld - ik heb altijd zoveel moeite met dat soort begrippen.
> is het houden van paarden door mensen wel helemaal zo natural en
> zijn we allemaal gewoon mensen met paarden die allemaal de
> beste bedoelingen met hun paard hebben alleen de één zijn
> methode werkt voor hem het beste en voor de ander werkt weer een
> andere methode heel goed
Ach, methode... ik volg geen enkele methode. Wat mij nog het meest algemeen stoort in de paardenwereld is dat ondanks dat het een multimilliondollar industrie is, de gebruiken extreem conservatief zijn bij het antieke af. Echt onderzoek naar "mens/ander dier"-verhoudingen, communicatiepatronen, etc. wordt nauwelijks gedaan.
> het gaat er dus ook om waar je je goed bij voelt.
> en waar de paarden zich goed bij voelen.
Helemaal mee eens.
>
> enfin Ik weet het niet meer
> Maar volgens mij is er niets naturals aan het houden van paarden
Waarom niet?
Waarom wordt een 100% door mensen aangelegd parklandschap als "natuur" beschouwd, en en stadse city niet? Waarom bezien zovelen natuur en cultuur als nevengeschikt? Het is nmm evident dat het een onderschikking betreft - natuur omvat cultuur dus zijn mensen en wat ze doen net zo natuurlijk als de rest.
Iets "natuurlijk" als deel van de
identiteit meegeven is nmm dan ook eerder een stukje modieuze PR dan een inhoudelijk onderscheidende toevoeging.
> door de mens en kunnen we gewoon op gelijke voet over elkaars
> methoden discussiëren want we zijn uiteindelijk allemaal'zéér
Ik zie niet waarom dat niet op gelijke voet zou kunnen...
> verschillende mensen met zéér verschillende paarden (want laten
> we aub geen andalusiëse hengst gaan vergelijken met een
> shetlander of een Quarterhorse met een volbloed arabier het zijn
> allemaal verschillende temperamenten die dus een verschillende
> aanpak nodig hebben dus ik snap de frustratie soms wel op het
> forum we hebben nml allemaal met verschillende situaties te
> maken en met verschillende paarden van doen en dat maakt het
> juist zo moeilijk.
Zeker, de zeer verschillende situaties, paarden en mensen maakt het moeilijk, maar aan de andere kant is het ook wel fijn dat dit soort praktische variabelen zo lekker verschillend zijn - dat maakt meer algemeen geldende uitkomsten toch makkelijker zichtbaar. Dat ook de belevingswereld en invalshoek van de forumers hier enorm uiteenloopt lijkt me alleen maar een voordeel, in de zin van dat er meer resultaten zijn te verwachten uit elkaar in de haren vliegen dan vanuit een "wij-gevoel" klef zitten te doen.
Groeten, Egon
Warboel
