van lennep schreef op dinsdag 27 december 2005, 13:16:


Ik heb mijn achterlandje er maar aan opgeofferd en het hek van de paddock opengezet. Er zijn nu twee schuilstallen en ik gooi de hele dag door hier en daar hopen hooi neer. Die rotwind is zoooo koud. Ze kunnen elkaar nu beter ontlopen en allemaal uit de wind staan. De zieke shetten voer ik nu maar slobber omdat die bijna niet meer eten en volgens mij ook niet meer drinken. Degene waarbij gisteren het abces is opengehaald knapt zienderogen op en eet nu weer lekker. Zij laat zich nu niet meer zo opjagen maar jaagt nu die zieke kleintjes op. Ik ken hier iemand die dierenhomeopaat is die ga ik eens bellen of hij niet een of ander spulletje heeft.
Maar die shetjes zitten me niet lekker.
Oh ja, ik ben nu ook opeens het middelpunt van de dorpsroddel. Dat schijnt normaal te zijn bij een droesuitbraak. Net zoiets als dat je vroeger hoofdluis had, je kunt er niks aan doen maar toch wordt je wat verweten.

ingrid van der post schreef op dinsdag 27 december 2005, 17:17:


Vanmorgen is de dierenarts weer geweest, het ene shetje heeft al drie dagen lang een dikke 40 graden koorts, is vreselijk benauwd, eet al anderhalve dag helemaal niet meer en vermagert zienderogen. Ik vroeg naar dat eetlustopwekkende spul maar dat kan niet omdat dat de immuniteit onderdrukt (ofzoiets). Ze heeft wel een prik gehad met een koortswerend middel, er is een abces opengemaakt (en er zit er nog een, hoe is het toch mogelijk) en iets om de keelpijn tegen te gaan. Het nadeel is dat dat spul ook de abcesvorming hindert waardoor er een kans op verslagen droes inzit. Maar in dit geval is het kiezen tussen de dood door algemene uitputting of door kans op dood door verslagen droes.

Ik kan het in ieder geval bijna niet meer aanzien. Wat een drama om die beesten zo ziek te zien. De andere shet begint nu ook steeds meer te liggen en te hoesten en dan is er nog een die nu nog goed eet maar ook dikke lymfeknopen begint te ontwikkelen. Ik heb er een dagtaak aan om de ziekenboeg hier te onderhouden.

Ik kijk nu trouwens net naar buiten en het doodzieke shetje eten van de slobber! Het keelpijnspuitje begint dus te werken! 't zal mij toch benieuwen voor hoelang.

bah...

Patchouli schreef op donderdag 29 december 2005, 16:53:


De baas van mijn kuddetje trapt het kapot! Een grote stamp erin met d'r hoef en iedereen kan weer drinken! Ik heb een stuk of drie cementtonnen hier en daar staan. Wel raar eigenlijk dat de rest haar voorbeeld niet volgt.

Groetjes Edith

Ilona Kooistra schreef op donderdag 29 december 2005, 18:42:


Nee, ze eet weer niet, ze had alleen wat warm water eraf geslurpt. Het is nu een wandelend gratenpakhuis, staat te zwaaien op haar benen. Ik kom er net vandaan en ze hangt met haar koppie op m'n schouder. Het spuitje heeft niet geholpen en wordt dus ook niet herhaald. Morgenochtend komt de da weer en dan kijken we weer verder. Maar die liet al doorschemeren dat het best wel eens een aflopende zaak kan zijn. Ze gaat kijken of ze het tweede abces weg kan halen.

De andere twee shetties zijn inmiddels ook ziek, maar niet zo erg als deze. Een daarvan eet inmiddels ook niet meer en die andere vreet als een dijker. Iemand opperde om melk te geven, heeft iemand hier daar ervaring mee?

Overigens, de haflinger waar het mee begon heeft alleen nog een snotneus en loopt nu vier maanden opsluiting in een container af te reageren en is inmiddels de beste vriend van mijn andere haf geworden. Dat is dan wel weer goed nieuws.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 29 december 2005, 20:29:


Sja, dat heb ik ook geprobeerd. Een of ander poeier gehaald, kostte 35 euro. In een spuit met warm water, het loopt zo haar waffel weer uit. En als je te ver duwt stikt ze zowat. Slikken gaat gewoon niet. Ik zat zelf te denken aan verse koemelk neerzetten in plaats van water, dat kan ik bij de boer hiernaast halen. Lekker vet. Die tip kreeg ik van iemand. Die opperde dat alle voeding op dit moment beter is dan niks. Ik weet alleen niet of dat wel goed voor darmen enzo is.

Ik zal morgen even vragen.

Groetjes Edith

Groenveld schreef op vrijdag 30 december 2005, 16:55:


Ik heb een dikke laag zand op de grond, ideaal met uitmesten! Af en toe even omharken en ze kunnen er nog lekker zacht op liggen ook.

Groetjes van Edith

Edith Hartog schreef op vrijdag 30 december 2005, 22:29:


Hm, lijkt me bij nader inzien toch niet zo handig op tegels met een putje. Bij mij ligt het zand gewoon op de prut.

Sorry, effe te gauw geantwoord.

Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:35:


Hoi Pien,

Ik heb ook gewoon prut als ondergrond, het zand blijft schoon, de pies zakt naar beneden en de drollen schep je er zo uit. Ik heb dik een jaar met een laag van ongeveer 10 centimeter gedaan. Daarna werd het langzamerhand een drabzooi en toen heb ik er een nieuwe laag zand op gestort maar nu ligt er 20 cm (het dubbele) omdat er toevallig zoveel geleverd werd.

Bij mij is het louter toevallig zo gegaan. Bij de aanleg van mijn bak hadden we zand over, het stalletje was inmiddels gebouwd en de drainage daaronder was vergeten. Ik had niet nagedacht over bodembedekking en heb toen maar het overige zand erin gedaan.

Ik weet wel zeker dat zand veel goedkoper is, een kuub kost 17.50 en je hebt er verder weinig werk aan. Ik heb wel eens (en helemaal nu met al die zieken) stro in de stalletjes gedaan, daar konden ze dan lekker in liggen. Maar ze liggen liever in het zand. Poepen deden ze op het stro, kon ik het er allemaal weer uitscheppen. En ik voer trouwens ook niet op het zand, dat wordt namelijk wel een smerige toestand met dat ingetrapte hooi, wortels enzovoorts.

Ik begrijp eigenlijk niet waarom niet iedereen zand in de stal heeft, ik vind het ideaal!

Groetjes Edith

Tycho schreef op zaterdag 31 december 2005, 12:48:


Hoi Joost,

Bedankt voor je waarschuwing, onze dierenarts heeft zelf ook onderkend dat je inderdaad op moet passen met shetten. Ze komt elke dag en belt 's middags even om te vragen hoe het gaat. Volgens haar komt dat omdat bij shetlanders alles in miniatuur is (jaja Peter) en het abces wat groeit is net zo groot als bij een groot paard. Maar bij een shet kan dus de luchtpijp worden dichtgedrukt.

Een shet is heeft alleen wat verhoging en zijn abces was binnen recordtijd rijp en de tweede is minnetjes en die hangt wat rond in de stal. Maar die ene die al het langste ziek is, is nog steeds uitzonderlijk slecht. Die heeft twee abcessen waarvan er een maar niet wil rijpen, zowel de luchtpijp als het strottenhoofd worden weggedrukt waardoor ze erg benauwd is. Ze heeft al vanaf maandag niets gegeten en heeft nu het witte schuim in haar mond. Maar volgens de dierenarts haalt ze het wel dus daar hou ik me maar aan vast.

Maar nogmaals bedankt voor je waarschuwing, maar de dierenarts is hier zowat kind aan huis.

Groeten

Edith

Michiel schreef op zaterdag 31 december 2005, 19:25:


Nee, het stinkt echt niet. Maar het stalletje is niet dicht maar aan een kant open en gemaakt van gepotdekselde planken met dakpannetjes erop.
Ventilatie zat dus. En geloof me, ik ben een viesneus, als het zou stinken naar pies had ik allang wat anders gehad. Ik vind de stal met paardenboxen op een rijtje bij mijn buurvrouw pas stinken. Daar ga je om zeep van de amoniaklucht als ik help met mesten...

Voor dat ik naar een advocaat moet gaan lopen probeer ik eerst hier eens na te gaan of iemand wel eens een dergelijk akkefietje aan de hand heeft gehad.

Ik heb een verwaarloosde pony opgenomen. Deze was weggegeven door mijn buurvrouw en ze heeft hem een week of drie geleden teruggekregen omdat de eigenaars niet meer voor haar konden zorgen wegens geldgebrek. De voorwaarden die deze mensen hieraan verbonden was dat de pony niet mocht worden verkocht en dat hun dochter er op mocht blijven rijden. Mijn buurvrouw, gedreven door medelijden voor het paard en medegevoel voor de dochter, stemde toe en nam de pony op in stal. Ik, gedreven door nog meer medelijden met het hoopje paardenellende, nam haar mee naar mijn huis om d'r lekker buiten te laten lopen bij mijn kuddetje en haar een tijdje vol te stoppen met hooi.

Bekapper gebeld want zwaar verwaarloosde hoeven met hoefscheuren en sinds een week iedere dag de dierenarts op het erf omdat de pony droes bleek te hebben en al mijn dieren heeft aangestoken.

En nu is dus de pleuris uitgebroken. Die mensen willen niet dat de pony bij mij staat want ze zijn bang dat hun kind er niet meer op mag rijden en ze schromen zelfs niet om mijn buurvrouw te bedreigen! Ze willen zelfs de pony komen ophalen en zelf weer wat anders zoeken.

Nu ben ik eigenlijk benieuwd wanneer een dier eigenlijk van jou is. Eigendomspapieren zijn er niet, alleen een dierenartsboekje en een chipcertificaat waarop de naam van die rare mensen staat. Ze hebben geen afstandsverklaring o.i.d. getekend, het is allemaal op basis van goed vertrouwen gegaan.

Ik wil de pony graag een goed en stabiel thuis geven, ze is pas tien en heeft al vijf tehuizen en nog meer zogenaamde baasjes achter de rug, maar ze mag hier dus niet blijven van die lui terwijl ze afstand hebben gedaan.
Dit is wel vervelend want de dierenarts en de bekapper kosten een klein fortuin en dan geven ze ook niet thuis.

Wie o wie heeft voor mij een goed (gratis) advies? een advocaat kost algauw 300 euro per uur en met een uurtje heb je de waarde van de pony er al weer uit!

Groeten van Edith

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2006, 21:43:


Hoi Pien,

Die mensen hebben haar anderhalf jaar gehad, dat gaat dus helaas niet op. Je zit volgens mij echt met het juridische vraagstuk wanneer iets van jou is. Er is namelijk geen koop gesloten maar er is sprake van een gift die weer teruggegeven is waarbij (al of niet haalbare) voorwaarden zijn gesteld.

Als ze perse de pony willen ophalen, mogen ze al mijn kosten eerst betalen. Ik denk dat die de waarde van de pony, zoals ze er nu bijstaat, zullen overstijgen. Ik zou dus wel eens willen weten of dat haalbare kaart is. Ik krijg een vies vermoeden dat dit een welles/nietus kwestie gaat worden terwijl dat niet mijn intentie is geweest. Ik heb daarom mijn buurvrouw gevraagd de pony aan mij te verkopen, maar dat wil ze niet. Ze wil haar belofte niet breken ondanks de dreigementen aan haar adres (waarvoor mijn respect overigens).

Lastige situatie dus, en vandaar ook mijn vraag of iemand weet wanneer een paard (of hond of kip of fiets) jouw wettelijke eigendom is. Er zit nou eenmaal geen bonnetje bij...

Groetjes,

Edith

Nick Altena schreef op maandag 2 januari 2006, 22:48:


Hoi Nick,

Dat was een cynisch grapje. Ik kan de waarde van een dier wat mij aanspreekt niet in geld uitdrukken. Ik wilde een bod doen op het paard maar had geen flauw idee van de waarde. Een kennis die vroeger veel in paarden handelde adviseerde om een euro per kilo te bieden. En veel meer dan 300 kilo zieligheid is het echt niet meer. Zet daar tegenover dat je misschien wel je gelijk moet gaan halen via de juridische weg, dan is ben je niet zakelijk verantwoord bezig. En ik denk dat we toch de zakelijke kant opgaan, vandaar dus ook mijn vraag over het eigendomsrecht.

En ja, ik ben boos, voel me onheus bejegend, ben onwijs begaan met mijn zieke dieren en kan (net als Pien) ongelofelijk kwaad worden om de zelfzuchtige, stompzinnige domheid van mensen. Sommige mensen zou je moeten verbieden om zelfs maar naar dieren te kijken!

Dus, neem me mijn sarcasme niet kwalijk. Was effe vergeten dat je op een forum moeilijk nuances in de geschreven tekst kunt aanbrengen en dat het dan anders overkomt.

Het plan van mijn buuf en mij is nu om de pony eerst een half jaar rust te geven (jammer voor dat meisje) en bij mij te laten. Dit om z'n hoeven te laten herstellen (tip van Gregoor) en hem aan te laten sterken. Volgens mijn buuf heeft dat meisje dan allang weer een nieuwe lievelingspony gevonden en is ze deze helemaal vergeten. Dit kan natuurlijk alleen maar doorgaan als ze de pony niet komen opeisen maar als jij zegt dat een chippaspoort geen eigendomsbewijs is dan zie ik dat wel wat zonniger tegemoet.

Groetjes Edith

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2006, 22:39:


Nee, het is NOG erger. Ze hebben de pony teruggegeven, mijn buuf moet haar nu maar eten geven, de stal uitmesten, haar hoeven laten doen en de dierenarts betalen, dat is allemaal maar heel normaal. Maar die mensen vinden wel dat ze zeggenschap moeten houden omdat ze anders de papieren helemaal nooit teruggeven. Ik wou dat ik zo zaken kon doen, dan ging ik heel veel geld verdienen!

En ja, ik heb foto's gemaakt, alleen had ik haar toen losgelaten in de wei. Ze heeft een hele lange tijd in een container gestaan dus werd ze helemaal dol! Als je dat niet weet dan denk je dat ze dolgelukkig is.
In de stal was ze heel zielig, net een dooie vogel. Daar heb ik jammer genoeg geen foto's van.

We laten het eerst nog maar even betijen, ze mag toch twee maanden het pad niet af.

Groetjes Edith

Michiel schreef op maandag 2 januari 2006, 23:15:


He ja, dat is een goeie tip. Ga ik vanavond gelijk overleggen! En het kostte niets! Of stuur jij ook ieder uurtje een factuurtje?

Groetjes van Edith