Voor dat ik naar een advocaat moet gaan lopen probeer ik eerst hier eens na te gaan of iemand wel eens een dergelijk akkefietje aan de hand heeft gehad.

Ik heb een verwaarloosde pony opgenomen. Deze was weggegeven door mijn buurvrouw en ze heeft hem een week of drie geleden teruggekregen omdat de eigenaars niet meer voor haar konden zorgen wegens geldgebrek. De voorwaarden die deze mensen hieraan verbonden was dat de pony niet mocht worden verkocht en dat hun dochter er op mocht blijven rijden. Mijn buurvrouw, gedreven door medelijden voor het paard en medegevoel voor de dochter, stemde toe en nam de pony op in stal. Ik, gedreven door nog meer medelijden met het hoopje paardenellende, nam haar mee naar mijn huis om d'r lekker buiten te laten lopen bij mijn kuddetje en haar een tijdje vol te stoppen met hooi.

Bekapper gebeld want zwaar verwaarloosde hoeven met hoefscheuren en sinds een week iedere dag de dierenarts op het erf omdat de pony droes bleek te hebben en al mijn dieren heeft aangestoken.

En nu is dus de pleuris uitgebroken. Die mensen willen niet dat de pony bij mij staat want ze zijn bang dat hun kind er niet meer op mag rijden en ze schromen zelfs niet om mijn buurvrouw te bedreigen! Ze willen zelfs de pony komen ophalen en zelf weer wat anders zoeken.

Nu ben ik eigenlijk benieuwd wanneer een dier eigenlijk van jou is. Eigendomspapieren zijn er niet, alleen een dierenartsboekje en een chipcertificaat waarop de naam van die rare mensen staat. Ze hebben geen afstandsverklaring o.i.d. getekend, het is allemaal op basis van goed vertrouwen gegaan.

Ik wil de pony graag een goed en stabiel thuis geven, ze is pas tien en heeft al vijf tehuizen en nog meer zogenaamde baasjes achter de rug, maar ze mag hier dus niet blijven van die lui terwijl ze afstand hebben gedaan.
Dit is wel vervelend want de dierenarts en de bekapper kosten een klein fortuin en dan geven ze ook niet thuis.

Wie o wie heeft voor mij een goed (gratis) advies? een advocaat kost algauw 300 euro per uur en met een uurtje heb je de waarde van de pony er al weer uit!

Groeten van Edith

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2006, 21:43:


Hoi Pien,

Die mensen hebben haar anderhalf jaar gehad, dat gaat dus helaas niet op. Je zit volgens mij echt met het juridische vraagstuk wanneer iets van jou is. Er is namelijk geen koop gesloten maar er is sprake van een gift die weer teruggegeven is waarbij (al of niet haalbare) voorwaarden zijn gesteld.

Als ze perse de pony willen ophalen, mogen ze al mijn kosten eerst betalen. Ik denk dat die de waarde van de pony, zoals ze er nu bijstaat, zullen overstijgen. Ik zou dus wel eens willen weten of dat haalbare kaart is. Ik krijg een vies vermoeden dat dit een welles/nietus kwestie gaat worden terwijl dat niet mijn intentie is geweest. Ik heb daarom mijn buurvrouw gevraagd de pony aan mij te verkopen, maar dat wil ze niet. Ze wil haar belofte niet breken ondanks de dreigementen aan haar adres (waarvoor mijn respect overigens).

Lastige situatie dus, en vandaar ook mijn vraag of iemand weet wanneer een paard (of hond of kip of fiets) jouw wettelijke eigendom is. Er zit nou eenmaal geen bonnetje bij...

Groetjes,

Edith

Nick Altena schreef op maandag 2 januari 2006, 22:48:


Hoi Nick,

Dat was een cynisch grapje. Ik kan de waarde van een dier wat mij aanspreekt niet in geld uitdrukken. Ik wilde een bod doen op het paard maar had geen flauw idee van de waarde. Een kennis die vroeger veel in paarden handelde adviseerde om een euro per kilo te bieden. En veel meer dan 300 kilo zieligheid is het echt niet meer. Zet daar tegenover dat je misschien wel je gelijk moet gaan halen via de juridische weg, dan is ben je niet zakelijk verantwoord bezig. En ik denk dat we toch de zakelijke kant opgaan, vandaar dus ook mijn vraag over het eigendomsrecht.

En ja, ik ben boos, voel me onheus bejegend, ben onwijs begaan met mijn zieke dieren en kan (net als Pien) ongelofelijk kwaad worden om de zelfzuchtige, stompzinnige domheid van mensen. Sommige mensen zou je moeten verbieden om zelfs maar naar dieren te kijken!

Dus, neem me mijn sarcasme niet kwalijk. Was effe vergeten dat je op een forum moeilijk nuances in de geschreven tekst kunt aanbrengen en dat het dan anders overkomt.

Het plan van mijn buuf en mij is nu om de pony eerst een half jaar rust te geven (jammer voor dat meisje) en bij mij te laten. Dit om z'n hoeven te laten herstellen (tip van Gregoor) en hem aan te laten sterken. Volgens mijn buuf heeft dat meisje dan allang weer een nieuwe lievelingspony gevonden en is ze deze helemaal vergeten. Dit kan natuurlijk alleen maar doorgaan als ze de pony niet komen opeisen maar als jij zegt dat een chippaspoort geen eigendomsbewijs is dan zie ik dat wel wat zonniger tegemoet.

Groetjes Edith

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2006, 22:39:


Nee, het is NOG erger. Ze hebben de pony teruggegeven, mijn buuf moet haar nu maar eten geven, de stal uitmesten, haar hoeven laten doen en de dierenarts betalen, dat is allemaal maar heel normaal. Maar die mensen vinden wel dat ze zeggenschap moeten houden omdat ze anders de papieren helemaal nooit teruggeven. Ik wou dat ik zo zaken kon doen, dan ging ik heel veel geld verdienen!

En ja, ik heb foto's gemaakt, alleen had ik haar toen losgelaten in de wei. Ze heeft een hele lange tijd in een container gestaan dus werd ze helemaal dol! Als je dat niet weet dan denk je dat ze dolgelukkig is.
In de stal was ze heel zielig, net een dooie vogel. Daar heb ik jammer genoeg geen foto's van.

We laten het eerst nog maar even betijen, ze mag toch twee maanden het pad niet af.

Groetjes Edith

Michiel schreef op maandag 2 januari 2006, 23:15:


He ja, dat is een goeie tip. Ga ik vanavond gelijk overleggen! En het kostte niets! Of stuur jij ook ieder uurtje een factuurtje?

Groetjes van Edith