N.a.v. de richting waarin Egon denkt.
Scharnierende, al dan niet flexibele, panelen bestaan al >150 jaar. Dit idee wérkt en is goed.
Elk voordeel heb ze eiguh nadeel echter; de singel- en beugelriemophanging is lastig.

De fabikanten die nú dit systeem gebruiken zijn:
http://www.american-flex.com/
http://www.ortho-flex.com/
De oorspronkelijke grondlegger van othoflex (dus am-flex) is nu verder gegaan met Delrin panelen voor ónder het zadel, élk type zadel. Ook een goed idee.

Eem gróót probleem is dat slecht héél weinig modellen binnen de zadelplaats van vierkantsmodel paardjes passen en dat blíjft nodig. Zowel voor de dragende ruimte als de plaatsing van het zwaartepunt. Dit staat los van het type of model zadel: het moet wel de juiste afmetingen hebben.

jacqueline postmes schreef op donderdag 1 december 2005, 20:54:



'Licht'rijden is inderdaad een lastwisseling en dan nog om de stap ook. Een paard leert dit op te vangen, maar moet wel wat doen om deze verstoorde balans te herstellen.
In terrein is het ook onmogelijk. Met terrein bedoel ik dan geen golf-campo parcours maar een stuk natuur op een geploegd veld over geaccidenteerd landschap of grote keien.

Goed doorzitten kan je in alle gangen zonder uit het zadel gewipt te worden.
De 'tuc' is dat je NIET moet méébewegen, want dan ijl je na, maar zelf in hetzelfde ritme bewegen. Onafhankelijk zitten, onafhankelijk synchroon bewegen. Je hebt daar verschillende bewegingen voor nodig; stap, draf, en drie voor de verschillende galop'gangen' en dan nog gespiegeld voor linker en rechter ook..
Op deze manier hang, leun, steun, steun je niet en hoeft het paard 'alleen maar' jouw vrijwel constant 'drukkende' gewicht te dragen.
Het is niet moeilijk, wel anders.

Je kan simpel uitrekenen dat 45 km. goed doorgezeten in 75% galop 25% draf ruim de helft minder last is op de paardenrug dan 50/50 stap/licht rijden draf....

Karin Haneveer schreef op vrijdag 2 december 2005, 10:41:


De verende beweging is voor een deel op te vangen met een andere zit. Ik was op de korte rit die ik ermee gemaakt had verbaasd over het effect van 'mijn' zit versus kortere beugelvoering. Ik vond het inderaad wel veel te hoog.

Er is sinds kort een nieuwe generatie panelen, de 8XS, die veel dunner zijn en ook veel korter. Zelf spreken ze over 'close contact' en het zou een stuk lager moeten zijn.
Het past maar onder een paar modellen, niet onder een western-zit en dan ook nog met niet alle zitgroottes
Het model dat ík het slimste geconstueerd vind weegt compleet ook maar 8½ kilo.....
Ik heb een vraag uitstaan die ze aan het uitzoeken zijn en als dat te realiseren is, dan krijft het een equivalent van een McClellan singelbevestiging.
Een andere vraag moeten ze ook uitzoeken en als dát lukt, hoeft er zelfs geen pad onder zodat de ventilatie nog beter wordt dan bij de originele McClellan, want daar moet een goed dempend pad onder en dat isoleert als een gek.

Ik ben beslist 'in de markt' voor een lichtgewicht close contact Orthoflex in de goed maat; míjn comfort offer ik gráág op voor een mindere rugbelasting!
De prijzen voor de basic-uitvoeringen is in euros bepaald netjes. Moet je geen struisleer zitje willen uiteraard

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:45:
.

Ja, dat is het.
Voor zover ik heb kunnen bepalen bij óns setje zit het verschil in de manier waarop de achterpoop afzet en neerkomt. De paarden geven minder op naarmate ze het onderbeen verder onder zetten. Dit is bijna gelijk aan de mate van verzameling op de achterhand en omgekeerd evenredig met de meters die het paard ermee maakt.
Hoe langer de pas, dus hoe gestrekter de achterpoot, hoe meer een bepaald paard 'opgeeft'. Hoe meer vóórwaards of verzameld hetzelfde paard gaat hoe meer cq. minder dus.

De logica ervan wordt duidelijk als je de beweging van het bekken op papier zet boven een lange, gestrekte, pendule versus een kortere, in hoeken verende. de amplitude en versnelling verschilt enórm.

Of een paard iets meer of minder overbouwd is maakt niets uit; dat is gewoon een andere basis'houding'.
Ik kan het niet betrekken op andere rassen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:47:


Bij ónde paarden is het niet meer of minder dan het krachtig óver de lengte van het been heen bewegen van het bekken.

Jack gaat voor geen meter verzameld; dat is nu inderdaad net de crux Frans.
Dat is het niet-compatibele verschil tussen voorwaard en écht verzameld.
Een netjes verzameld en goed verend paard strekt niet naar achter uit zodat de heup niet óver het gestrekte been hoeft. Is een simpel geometrisch plaatje.
Bij Capricho is het verschil onvoorstelbaar helder te volgen geweest. Eerst liep hij zoals elk paard voor het eerst onder de ruiter op de voorhand. Daarna soort va in evenwicht en nu begint hij steeds meer met de achterhand te dragen.
Het doorzitten werd evenredig makkelijker.

Hij en Arabella kunnen met 5 km/uur draven en dat is alsof je in een luxe Pullmann-stoel met een zit van spiraalveren onder spanbande zit: kun je létterlijk een bak koffie drinken zonder morsen.
Ík ben ervan overtuigd dat 'opgeven' of niet voor het overgrote deel voor het wel of niet buigen van de schenkel bepaald wordt.

Dit is trouwens gelijk het punt waarom wij niet met parelli verder konden; die doet daar niet aan. Dat is geen negatieve kritiek, gewoon een verschil in doel.


Is al erg lang geleden als voorbeeld voorbij gekomen Frans. Lucht en vloeistof in een kamer werkt alleen 'verend' als de kamerwand flexibel is. Heb ik mbt Cair-systeem nóg eens uitgelegd.
Een gelpad en gesloten rubber worden niet voor niets héél sterk áfgeraden door de schrijfster van dat zadelboek, Dr. Harmann; simpele hydraulica.
Koop liever een pad van open celrubber van goed kwaliteit, een lamsvacht of een combi van wolvilt en paardenhaar: vering en demping ingebouwd.
ÁLLES mbt druk moet je bij pads NIET meenemen. Zie het desnoods als een natuurkundige wet: de Wet van HC

Karin Haneveer schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:38:


Goh...is het bij het spreken over 'beugellengte' dan niet zo dat we eigenlijk de relatieve lengte van de stijgbeugelriemen bedoelen? Ten opzicht van de beenlengte zodat de lengte in centimeters en dus het verschil in beenlengte wegvalt?
Volgens mij heeft de zit met lange beugels níets met lange bénen te maken. Lijkt mij ook niet logisch want anders zou een lange man nooit springruiter kunnen worden want die kan niet met korte beugelriemen rijden

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 december 2005, 14:46:

Het spijt me Frans, maar je haalt op alle punten van alles door elkaar; daar kan ik niets aan veranderen blijkbaar. Alle kanten heb ik al zo goed als ik dat kan uitgelegd.

L2 hebben we ook trouwens. Ook dát is eerder hier en er aan jou geschreven.

Zoek eens op wat verzamelen op de achterhand eigenlijk ís. En nee, Jack gaat niet op de achterhand verzameld.

Tweede tip: waarom heeft een jachtluipaard zo'n extreem flexibele rug? Heeft met zo veel mogelijk grondkontakt versus zo min mogelijk zweefmoment te maken.

Teken ook de vertikale beweging van de bovenkant van een 'lopende' stok
eens en vergelijk dát eens met de verzameling die je net op het netvlies gezet hebt.

Of en hoeveel een indivueel paard 'opgeeft' is inderdaad van meer dan de verzameling alléén afhankelijk. Zo gaat een draver doorgaans met veel minder buiging in de achterhand dan een andalusiër en geeft dús meer op. Per paard, zoals ik al schreef, gaat het wél op.

Maar goed, wat mij betreft zijn we het gewoon oneens. Ik kan er verder niets meer mee.