Frans Veldman schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:47:
> Mijn idee is dat, in ieder geval bij hem, de klap die je onder
> het zadel voelt, de impact van de hoeven die de grond raken,
Bij ónde paarden is het niet meer of minder dan het krachtig óver de lengte van het been heen bewegen van het bekken.
Jack gaat voor geen meter verzameld; dat is nu inderdaad net de crux Frans.
Dat is het niet-compatibele verschil tussen voorwaard en écht verzameld.
Een netjes verzameld en goed verend paard strekt niet naar achter uit zodat de heup niet óver het gestrekte been hoeft. Is een simpel geometrisch plaatje.
Bij Capricho is het verschil onvoorstelbaar helder te volgen geweest. Eerst liep hij zoals elk paard voor het eerst onder de ruiter op de voorhand. Daarna soort va in evenwicht en nu begint hij steeds meer met de achterhand te dragen.
Het doorzitten werd evenredig makkelijker.
Hij en Arabella kunnen met 5 km/uur draven en dat is alsof je in een luxe Pullmann-stoel met een zit van spiraalveren onder spanbande zit: kun je létterlijk een bak koffie drinken zonder morsen.
Ík ben ervan overtuigd dat 'opgeven' of niet voor het overgrote deel voor het wel of niet buigen van de schenkel bepaald wordt.
Dit is trouwens gelijk het punt waarom wij niet met
parelli verder konden; die doet daar niet aan. Dat is geen negatieve kritiek, gewoon een verschil in doel.
> P.S. Heb je het proefje met de ballon al geprobeerd?
Is al erg lang geleden als voorbeeld voorbij gekomen Frans. Lucht en vloeistof in een kamer werkt alleen 'verend' als de kamerwand flexibel is. Heb ik mbt Cair-systeem nóg eens uitgelegd.
Een gelpad en gesloten rubber worden niet voor niets héél sterk áfgeraden door de schrijfster van dat zadelboek, Dr. Harmann; simpele hydraulica.
Koop liever een pad van open celrubber van goed kwaliteit, een lamsvacht of een combi van wolvilt en paardenhaar: vering en demping ingebouwd.
ÁLLES mbt druk moet je bij pads NIET meenemen. Zie het desnoods als een natuurkundige wet: de Wet van HC
Warboel
