Inge Teblick schreef op donderdag 1 december 2005, 16:18:


Nóg interessanter wordt het wanneer je gaat nadenken wáárom je tijdens de draf wordt opgegooid. Ik heb daar mijn vermoedens over, maar ben het nog nergens in de literatuur tegengekomen. En nee, een antwoord als "de rug gaat op-en-neer" is geen verklaring, want de rug gaat ook in andere gangen op en neer.

Misschien een leuk idee om hier eens een filmpje van te maken in slow motion.

Maar dat alles doet niets af aan het feit dat tijdelijke gewichtsloosheid je gemiddeld gezien niet lichter maakt.

Groeten,
Frans

Bonnigje schreef op donderdag 1 december 2005, 16:30:


Nee, dat hangt daar niet van af. Het heeft te maken met het feit dat een wormspuit alleen de levende exemplaren doodt en niet de eitjes. En dat veelvuldig gebruik de kans op resistentie vermeerderd.


En waarvoor tál van oorzaken kunnen zijn, en een vitaminetekort één van de minder waarschijnlijke is.


Wat doet jou denken dat het geen kwaad kan? Vitamine A, D en E zijn sowieso giftig in hogere doseringen (en dat is, met name bij E, al heel snel het geval wanneer je boven de natuurlijke dosis uit komt). A en D zijn vetoplosbaar, en dat betekent dat een paard dat aan het vermageren is soms al een overdosis in zijn bloed heeft zitten (dat afkomstig is uit het vet dat nu wordt opgemaakt). Vitamine C is zuur, en kan de pH-stabiliteit van de darmen ontregelen.
Vitaminen zijn geen speelgoed. Ook niet "af en toe een keertje". Dat het in de handel is wil nog niet zeggen dat het goed is.

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op vrijdag 2 december 2005, 9:00:


Wanneer bedoel je? Wanneer je lichtrijdt of wanneer je "doorzit"?

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:36:


Wanneer één van de achterbenen afzet dacht ik.


Dat is inderdaad niet de bedoeling, maar omdat dat helaas vaak wel gebeurt is het lichtrijden uitgevonden.
Op Jack bijvoorbeeld is het praktisch onmogelijk om door te zitten, in ieder geval niet zonder los te komen, dus daar moet je wel op lichtrijden.
Is het niet interessant waarom er zo'n enorm verschil zit in de draf van paarden, waardoor de ene zo gemakkelijk is door te zitten en een andere praktisch niet?

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 12:27:


Ik zou het los zien van "verzameld". Jack is een draver, en zet zijn achterbenen idioot ver naar voren neer (zover dat hij in draf zelfs met zijn achterbenen "wijd" moet gaan lopen omdat ze de voorbenen kruisen, en het zweefmoment is dan ook gigantisch). Maar om nou te zeggen dat hij "verzameld" loopt...
Hij gooit enorm hoog op. Tegelijkertijd hoor en voel je de kracht waarmee de benen de grond raken. Vergeleken met de andere paarden heeft hij in draf twee maal zoveel impact met de grond.
Als je hem ziet draven dan zie je zijn rug in verhouding nauwelijks bewegen, en krijg je de illusie dat hij vast wel heel lekker zal zitten... Tis altijd weer leuk om bezoekers even een rondje op Jack door de bak te laten draven.

Mijn idee is dat, in ieder geval bij hem, de klap die je onder het zadel voelt, de impact van de hoeven die de grond raken, aan het einde van het gigantische zweefmoment. Je kan dit vergelijken met een tafel waarop je een pingpongballetje legt, en een hamer waarmee je tegen de onderkant van het tafelblad mept. De tafel beweegt nauwelijks, maar het pingpongballetje stuitert enorm omhoog. Het pingpongballetje ben ik...

De lekkerste paarden om op door te zitten zijn de quarters. Maar die hebben dan ook een zweefmoment van niks. Als die met Jack mee gaan rijden dan hebben ze al een galop nodig om Jack bij te houden in de langzaamste draf die hij eruit weet te persen.

Overigens zijn niet alle dravers zo. Er zijn er ook bij die fantastisch zitten, maar die hebben... inderdaad, veelal een draf met een kleiner zweefmoment, kleinere passen, lagere snelheid, en lichtere benen.


Ik denk dus niet dat het alleen maar de versnellingskrachten zijn maar de impuls, afkomstig vanaf de impact met de grond, doorgegeven via de rug naar boven.
Vergelijkbaar met dat natuurkundig speeltje met een stel knikkers die aan touwtjes op een rij hangen, waarbij je, als je één knikker aan de ene kant tegen de rij aan laat stuiteren, het effect krijgt dat de knikkers niet zichtbaar bewegen maar de laatste knikker met dezelfde beweging wegschiet.

P.S. Heb je het proefje met de ballon al geprobeerd?

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:46:


Dat komt er wel erg beslist uit voor iemand die onze paarden nog nooit heeft gezien.


Wij hebben andere rassen. Die niet zijn gefokt op een dergelijke manier van lopen, maar voor snelheid. Dat is niet te vergelijken, net zo min trouwens als onze paarden onderling maar enigzins te vergelijken zijn.


Ik weet het. De andere kant is dat de topsnelheid navenant ook lager is. Niet dat ik dat erg belangrijk vind, maar dat is wel iets waar ónze paarden op zijn gefokt.


Moet je er wel even bij vertellen dat je alleen deel I hebt. En daar wordt inderdaad niets aan verzameling gedaan. Wel in de hogere levels.


Ik geloof dat ik al een keer of tien heb geschreven dat het doel niet VEREN is maar DRUK VERDELEN.


Voor ieder onderwerp kan ik boeken vinden waarvan de auteurs voor- of tegenstander van iets zijn. Dat jij een boek hebt gevonden waarvan de auteur tegen gelpads is wil voor mij nog niet zeggen dat gelpads dús slecht zijn.

Nogmaals, doe het proefje. Dan zul je zien dat een opgesloten vloeistof of lucht druk kan verplaatsen. Dat is nou net de grap van de door jou genoemde krik: je drukt hier op een zuigertje, en ergens anders gaat de auto omhoog. Een graafmachine werkt net zo. Toppunt van drukverplaatsing, nietwaar? En nogmaals: het gaat me niet om het veren, het gaat me om het druk verplaatsen. Een gel- of luchtpad is het enige soort pad dat dát kan doen.
Niet VEREN, maar VERPLAATSEN.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 2 december 2005, 14:59:


Een nogal groot zwaktebod, wat ik niet van je verwacht had. Het enige dat je bij herhaling uitlegt is dat lucht niet goed veert. En daar hebben we niets aan, want dat is namelijk niet wat ik steeds beweer.
De hele discussie ging over druk verdelen. Dat zachte dingen, zoals wollen pads, geen druk verdelen zijn we het roerend over eens. Met een wollen pad kun je ook geen auto opkrikken of de kracht van je rempedaal naar de remmen overbrengen.
Waar we het nu over hebben is drukverplaatsing bij een vloeistof of gas. Waarvan jij beweert dat het niet kan, maar waarop wel de werking van zo ongeveer ieder hydraulisch systeem op is gebaseerd. Ik druk op het rempedaal en bij de wielen drukt er een remschoen tegen de remschijf; je kan moeilijk ontkennen dat dat geen drukverplaatsing is.

Een flexibele pad met vloeistof gevuld kun je beschouwen als een rij oneindig kleine rempedaaltjes en remzuigertjes. Druk je op de ene plek, dan zal de rest iets omhoog gaan.
Aan de achterkant van een dergelijke pad is dan met geen mogelijkheid meer te bepalen wáár ik precies met mijn vinger druk, want óveral neemt de druk evenredig toe.

Het proefje met de ballon dus. Waarbij ik me toch afvraag wat het verschil is tussen jou en sommige andere mensen hier die erg zeker zijn over hun gelijk en weigeren om een simpel verhelderend proefje te doen.


Laat verzameling nou net pas in level 3 aan de orde komen. Level 2 werkt aan het uitbalanceren van impulsion, zodat je bit/halster en benen niet meer nodig hebt om voortdurend de snelheid te moeten bijregelen, zodat je daarna (level 3) het bit/halster en benen kan gebruiken voor het verzamelen.


Jack kan wel degelijk op de achterhand verzameld, dacht je nou echt dat ik nooit verder ben gekomen dan Parelli level 1? Dat ik niet overtuigd ben van het feit dat een paard voortdurend in verzameling moet rijden is een heel ander verhaal. Dat wil niet zeggen dat mijn paarden dat niet kunnen.
Harisha is een heel ander verhaal dan Jack overigens. Met dezelfde ruiter. Ik heb Jack genoemd omdat dat typisch een voorbeeld is van een extreem hoog opgooiend paard, maar tevens een voorbeeld is van een extreem snel paard.


Ik geloof niet dat een jachtluipaard in draf achter zijn prooi aangaat. En we hadden het nu even over de draf. Als het om galop gaat, dan heeft Jack een verrukkelijke galop, beter dan de andere paarden hier. En ik kan vanuit stilstand met hem galoperen, en ook langzamer galoperen dan hij kan draven. Maar nogmaals, het ging hier even over de biomechanica achter de draf.


Ik denk niet eens dat we het oneens zijn, jij hebt het alleen steeds over iets anders:
Als ik het heb over drukverplaatsen dan antwoord jij met hele verhalen over of lucht kan veren.
Als ik het heb over draven, dan kom je aan met een jachtluipaard die in de galop zijn rug ver doorbuigt.

Tot zover kan ik niet beoordelen of we het wel of niet eens zijn, want je hebt het steeds over andere dingen (waar ik het dan wél mee eens ben).
Dat lucht niet geschikt is in een pad om te veren daar zijn we het over eens, ook over de manier waarop een luipaard galopeert. Dat de remmen van een auto niet bedoeld zijn om te veren wist ik al, net zo goed als dat een luipaard in galop anders beweegt dan een paard in draf.
Nu weer even terug naar het druk verdélen, en naar het draven.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op vrijdag 2 december 2005, 15:25:


Kijk, op deze manier kunnen we wél discussieren.
Nu sluiten we op deze pomp twéé krikken aan. Wat gebeurt er dan? En dan 4, 8, 16, ga zo maar door. Tip: op het rempedaal van een auto zijn 8 remzuigers aangesloten. Hoe beweegt dat, en hoe wordt de druk verdeeld?
Nu gaan we nóg meer zuigertjes aansluiten. Uiteindelijk kun je een soort "waterbed" van zuigertjes maken. Hoe gedraagt zich dat?
Als je die zuigertjes tegen elkaar aanzet kun je de tussenwanden weglaten. De druk is immers in de belendende zuigertjes even hoog.
Uiteindelijk hou je een... gelpad over.

Het proefje met de ballon kan verhelderend werken. Al gedaan?


Nee, de werking is fundamenteel anders. Bij een schuimpad wordt de verende werking van lucht gebruikt. Op deze manier zou je niet eens een gelpad kunnen maken, want vloeistof ik kleine gesloten belletjes veren voor geen meter.
Een gelpad kan inderdaad druk egaliseren, en dat kan een schuimpad niet.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op vrijdag 2 december 2005, 16:56:


Uhuh. En moet die buis nog een bepaalde minimale lengte hebben? En wat nou als ik twee zuigers bevestig, een met een korte leiding, de andere met een lange leiding, maakt dat wat uit? En als je dat vertaalt naar je vloeistofvat?


En dát was nou net de bedoeling. De vorm verandert, en sluit daarbij precies aan op zowel rug als zadel, waarbij de druk overal gelijk blijft.


Ik ben dat onderdeel nergens tegengekomen in de natuurkundeboeken, jij wel? Ik kom daarentegen wel varianten tegen met meerdere zuigers tegen (zoals bij remtrommels, waarbij aan beide uiteinden van de cylinder een zuiger zit; da's alweer een vormvaste wand minder). Er is geen enkele natuurkundige reden waarom niet alle wanden uit zuigers zouden kunnen bestaan. (Hooguit een constructietechnische reden, maar zelfs dát is op te lossen met conisch gevormde zuigers in een honingraatstructuur).


Dat is eenvoudig te verhelpen door subcompartimenten te maken, die uiteraard wel van een gat zijn voorzien om de doorstroming te garanderen.


Zonder rekbare wand werkt het evengoed.

Groeten,
Frans