e m kraak schreef op maandag 17 oktober 2005, 22:06:


Een non'probleem' wel te verstaan en een onderdeel van natuurlijke selectie. In mijn ogen een zéldzaam resterend stukje daarvan dat we nog kunnen gebruiken. Een merrie die niet wil of idem hengst of ongelukkige combi: helemaal perfect. Dat is de natuur die ons iets probeert duidelijk te maken. Respecteren dus en niet gaan hannessen met bondage-acts o.i.d.
Zoek een andere combi of respecteer dat het er niet in zit met die merrie of hengst.

Monique Meijer schreef op dinsdag 18 oktober 2005, 10:00:



Zo zijn er wel meer; er zijn simpelweg véél mensen en dan dus ook veel die niet helemaal goed zijn. Wat wil je daarmee? Ík zou het niet weten.

Het speelt hier niet, maar het is vergelijkbaar met diefstal en andere risicos. Wij gaan onze paarden daar niet voor binnen zetten. Dat is kiezen voor zékere stress tegenover een zéér klein risico. Probeer liever een buurtwaak o.i.d op te zetten, schrijf vreemde kentekens op, spreek mensen die stoppen/kijken aan.
Ook zijn er altijd en overal jagers met schiettuig als er ergens iets zou kúnnen zijn wat beweegt; laat die eens op iets nuttigs gaan 'jagen'. Dienen die jachtzitjes ook eens voor wat zinvols.

epona schreef op dinsdag 18 oktober 2005, 10:13:


??????????? Over vooroordelen gesproken zeg!!!!!! Een volkomen irrelevante opmerking en een volkomen irrelevant punt.
Dit is een perfect voorbeeld van hoe ook politie-speurwerk haast standaard-procedureel met oogkleppen op werk.

Spirithorses schreef op dinsdag 18 oktober 2005, 23:35:


Hier in de samenleving zijn andere problemen en speelt dít toevallig niet. Toch vind ik het een rustgevend gevoel dat mijn hengst op het agressieve af is naar vreemden en ik 'stimuleer' dit eerder dan hem dit niet toe te staan. Of hij daadwerkelijk echt zal aanvallen dénk ik wel, maar wéét ik niet, doch zonder slag of stoot zal hij zijn merries niet laten aanraken en op zeker dat hij er fors en luidruchtig misbaar bij zal maken. Dat horen we in huis zéker. Beslist een voordeel van een haremhengst in de groep.

Spirithorses schreef op woensdag 19 oktober 2005, 0:12:

Sócialiseren
Onze paardjes mógen van ons onaardig zijn tegen vreemden. Als we erbij zijn, zijn we wel sociaal al wil Capricho niet te veel 'claimende' aandacht. Daar ben ik dan echter bij en als we er niet bij zijn, zijn de paarden verboden terrein; punt.
Twee weken terug liepen er twee mannetjes paddenstoelen te zoeken langs de rivier. Capricho zetten de meiden bij elkaar en ging briesend en stampend een stuk van zijn familie af voor 'het gevaar' staan. Hij maakte daar voldoende misbaar bij om onze aandacht te trekken en ik ben naar buiten gelopen om de mannen te waarschuwen.
Zij liepen langs de rivier en waren in het geheel geen bedreiging. Liepen ook door en weg. Tóch was Capricho alsof er een groep wolven op het land liep.

Ook als de bekapper er is moeten we hem daarbij weghouden want hij balanceert dan op de grens van boos worden omdat er iemand aan zijn meiden zit.

Toen de wei 'geploegd' werd moest ik de tractorista ontzetten, want Capricho viel de trekker daadwerkelijk aan

He-le-maal goed!!

Spirithorses schreef op woensdag 19 oktober 2005, 0:24:


...en als het helemáál niet gaat K.I.

¡Tóp!

Ook dát is een punt: bij het eerste veulen is het uiteraard afwachten en een beetje begeleiden, maar een merrie die om medische redenen moeilijk bevalt of een ronduit slechte moeder is mag je m.i. niet nog eens laten dekken.

epona schreef op woensdag 19 oktober 2005, 13:59:

Píng!!!!
en daarmee gooien we een wezenlijk deel van de natuurlijke selectie én de volledige eigenwaarde van het paard weg.
Ook ontzeg je paarden een wezenlijk (en volgens ethologen essentieel) onderdeel van hun sociale gedrag en tast je daarmee een deel van hun welzijn aan.

K.i. is een hulpmiddel voor prodúctie en is nóóít in het belang van het paard.
Dat gezeur over infectie e.d. is dezelfde bangmakerij die iedereen paarden tegen alle mogelijke en onmogelijke ziektekiemen laat enten: kássa!

Het is heel simpel: als het natuurlijk om wát voor reden ook niet gaat dan is dat einde verhaal. Paarden zát.

Ik begrijp trouwens het gemak niet waarmee veel vrouwen hun 'geliefde' paard via een bondage-verkrachting of K.i. drachtig laten maken. Gelijke rechten, sexuele intimidatie, weet ik wat voor emancipatie-frustraties vliegen je voorbij alsof je achteruit door een tunnel rijdt, maar als ze hun paard drachtig willen is het 'anders'..... Ik nie begrijp nie.