Frans Veldman schreef op vrijdag 13 maart 2015, 20:21:


Voor Frans EN Ilona:

Ik wist het al een tijde maar kan een geheim bewaren
Het heeft niks met paarden te maken, het is helemaal jullie zaak waar ik me niet tegenaan moet bemoeien, maar... het zit me dwars en je bent er nu toch zelf mee gekomen.

Neem alsjeblieft iig de eerste reizen iemand met een boel echte ervaring mee! Een profi zeerob.

Jullie hebben denk ik geen flauw benul van hoe bijv. de Ierse Zee eruit ziet bij 9 Beaufort (niet eens zo ver weg en een echt stukkie zee, geen ellendig te bevaren estuarium zoals onze Wadden)... en wel eens (stuw)golven van minstens (meetbaar) 80 mtr hoog gezien?
Ik wel, vanaf de relatief veilige stuurhut van een kustvaarder zagen we een vergelijkbaar notedoppie als dat van jullie in dat natuurgeweld en geloof me, de eerste keer schijt je zeven kleuren bagger en als je niet verrekte goed kunt zeilen en de broodnodige ervaring hebt ga je naar de kelder!
Er zijn zoveel zaken waar brevetjes niet bij helpen, de zee bevaren is in die zin slecht vergelijkbaar met privévliegen, maar voor je je vliegerijbrevetje krijgt gaat er toch ook iemand mee, krijg je toch ook de nodige praktijkles? En dan nog, voor de vliegerij moet je van alles en nog wat i.v.m. mogen vliegen bij verschillende weersomstandigheden, in het donker, etc. En dan nog, als er ook maar iets onveilig lijkt mag je alsnog niet eens opstijgen.
Een zeereis, zelfs een kustreisje, duurt daarnentegen in de regel significant langer dan een vliegtochtje en daarom is het weer slecht te voorspellen en blijft een onzekere factor. En hebben jullie bij voorbeeld geleerd dat die Ierse Zee zo verrekte gevaarlijk kan zijn omdat de vloedstroming uit het noorden/noordwesten kan komen terwijl de storm zuidzuidwest waait en er daardoor kruis- en stuwgolven ontstaan? Want het gaat uiteraard niet om de locatie maar om het "waarom", vervolgens een boel kennis, logs, kaarten, etc. die het voorkomen van dat waarom koppelen aan locaties!
Als jullie je zeker voelen met "we hebben een brevet dit en brevet dat gehaald en daarmee zijn we zeelui" dan is dat een valse zekerheid waar ik met klem en grote ongerustheid tegen wil waarschuwen.

Dat hadden jullie natuurlijk al moeten doen bij het kopen van een boot, dan had je nooit scheep gegaan voordat alles van voor tot achter op de helling door vaklui gecontroleerd en dubbelchecked was. Vergelijkbaar met een paard kopen zonder zelfs maar te weten hoe hoeven eruit horen te zien (want daar komt toch een hoefsmid voor? ).
Ik weet dat jij ook zo in elkaar zit, Frans, en dat Parelli je redding was. Ook die hoeffies kreeg je wel door, maar alles achteraf. Echter éérst in het diepe springen en al doende bijleren is wat zeezeilen betreft uitermate risicovol.

Ik denk jullie log goed gelezen te hebben (het interesseert me echt en zal jullie in spanning blijven volgen online) maar vind je schipbreuk meermaals te wijten aan jullie eigen onwetendheid en onervarenheid en dat de vergoelijkende praatjes die Frans erover opschrijft echt nergens op slaan.

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 14 maart 2015, 22:46:

Dan doen jullie dus niet 2 maar 4 paarden weg. Blijven over Khani en Harisha. Zo klopt het plaatje. Dat kan en is vast wel praktisch, die twee zullen wel genoeg aan elkaar hebben en het niet heel erg of helemaal niet erg vinden dat jullie ook opzouten.
Einde van een tijdperk in je leven (het zal denk ik vrij snel blijken of het wel of geen vergissing was, indien geen vergissing komen jullie vast nooit meer terug).
Wij (wel, mijn moeder en vriend dan) hebben indertijd een schip gehad, wel groter, 21m onder 120² zeil, we woonden daar een paar jaar op. Niet de hele wereld rond hoor!
Het is niks voor mij, vind het maar een saaie bedoening en als het dat niet is, is er iets niet goed. Maar ik snap wel dat het voor jullie helemaal nieuw en spannend en romantisch is. En er bestaan mensen die er nooit genoeg van kunnen krijgen.

Frans Veldman schreef op zondag 15 maart 2015, 10:07:


Helemaal prima. Suit yerself. Ik heb de zee meerdere keren gezien en mijn vriendinnetje is het niet! Doe mij maar 1000000x liever pony's en vergelijkende dierenstudies, daar ben ik nou weer nooit op uitgekeken. Maar ik heb lekker geen knagend gezeur meer in m'n kop dat ik niks gezegd heb

joop schreef op zondag 15 maart 2015, 15:52:


O was jij dat! Zeg es, kan ik dat ook leren, die handopleggerij? Lijkt me reuze handig aangezien borreliose gewrichtsontstekingen veroorzaakt en die kunnen zeer doen.
Maar als je je zere elleboog of knie o.i.d. vastpakt, dat gebeurt vaak intuïtief al, gaat het naar mijn ervaring toch niet zomaar over... ik doe het vast niet goed en dat maakt me weer sceptisch.


Ik weer wel, heb er destijds voor mijn pony's ook naar gezocht maar alles was voorzien
En niet voor de eerste keer vermeld ik maar weer eens dat als ik pony zou zijn, ik het liefst in de OVP zou wonen, incluis alle risico's toch het mooiste, volledigste ponyleven.

joop schreef op zondag 15 maart 2015, 17:23:


Ik kan er niks aan doen, maar ik vraag me toch erbij af hoe het zou moeten werken... enig idee? Als iets werkt moet het verklaard kunnen worden.


Dan wordt het hoefoplegging

Frans Veldman schreef op zondag 15 maart 2015, 23:38:

[knip]

Correct, vooropgesteld dat er een duidelijke kwaal is die even duidelijk genezen kan worden.

In heel veel praktijkgevallen is dat echter niet zo, denk alleen maar aan virussen, maar in weer het gros van die vele gevallen gaat het "vanzelf" over oftewel: geen betere dokter dan de natuur.
Doch daar zit vooral de markt voor alle toverijmiddeltjes, inderdaad tussen de oren. Want wanneer de natuur dan je kwaaltje verholpen heeft, of je kwaaltje is gewoon uitgewoed, dan lijkt het net alsof je tovermiddeltje helpt (als je tenminste een tovermiddeltje gebruikt hebt).
Vandaar dat ik vind dat de pragmatische dokter, die wellicht zelf voor geen millimeter erin gelooft, de patiënten van wie bekend is dat ze gelovigen in de een of andere toverij zijn, maar beter in voorkomende gevallen een tovermiddeltje (of een kalktabletje ) kunnen geven al is dat maar voor tussen de oren.
Punt is uiteraard wel dat die placebo's (van welk "merk" dan ook) niet echt helpen dus dat aspect moet gemonitord blijven wanneer duidelijk is dat de patiënt wel echt iets mankeert.


En dat is larie. Het gaat gewoon om universeel bruikbare methodologie en daar wordt, ook in regulier westerse wetenschap, om allerlei redenen al meer dan genoeg tegen gezondigd

vagebond schreef op maandag 16 maart 2015, 17:52:


Dat laatste denk ik ook, maar dat is toch raar?
Ik zou de DAs mening toch wel graag expliciet willen horen als ik jou was. Want dit advies is een jaar of 6...7... (minstens) achterhaald en het bijhouden van de vakkennis hoort toch bij de taakomschrijving.
Of is het zo'n DAkliniek die voor een hoefzweer een smid in de schuur hebben zitten die er wel ff zooltjes met een balkijzer onder timmert?