Hier zou ik niet zomaar vanuit gaan! Ik ken mensen met een shet die zichzelf liever uithongerd dan het gras van de meststukken te eten! En onder die dikke wintervacht viel dat pas laat op, gelukkig niet te laat!
Bij de buren van de paarden staat ook een shetje die zich echt niet waagt aan de meststukken. Hoe hongerig hij ook is.
En dan denk ik, dat zal dan wel een reden hebben......

Ik heb verder geen verstand van weidebeheer. Heb ooit eens van www.vlaanderen.be/landbouw onder de rubriek publicaties het bestand "grasland voor paarden" uitgeprint.
Let wel, ik heb het nog nooit doorgelezen, dus geen idee of het goed is of niet. Maar aangezien ik er geen verstand van heb zou ik dat toch al niet kunnen beoordelen.

Groetjes Karin

Dat snap ik Peter. Mijn opmerking was ook algemeen bedoelt, omdat sommige paarden het dus weigeren, anderen zijn er niet moeilijk in. Wij hebben in de wei die plekken helemaal niet, dus blijkbaar zijn de paarden er daar niet zo vies van

Groetjes Karin

Nou ik zie in de wei geen opvallende mestplekken zoals bij de shet van de buren. Ik weet ook niet hoor. Het gras is wel op, maar de paarden krijgen netjes kuil bijgevoerd, al een hele poos.
Het is ook niet helemaal gelijk hoor, je ziet wel plekken met hoger gras, maar bij de shet van de buren is het gras op zulke plekken zeker 30-40 cm lang en dat is in onze wei niet zo.

Groetjes Karin

Wat is dáár nou weer mis mee??????????? Dit gaat toch helemaal nergens over? Heeft al helemaal niets met paardenwelzijn te maken of de ruiter nou toevallig een helm op heeft of niet......

Groetjes Karin

Ik kan het ook niet. Oefen wel regelmatig, maar helaas.
Ik stijg als volgt op. Ik leg mijn achterste hand (dus als ik vanaf rechts opstijg de linkerhand) op de kniewrong aan de andere kant van het zadel. In de andere hand neem ik de teugels en grijp ik een pluk manen mee. Voet in de stijgbeugel, hupsen, goed afzetten en daarbij dus met mijn hand op de kniewrong druk geven om het zadel recht te houden. Ik spring recht naar voren, eerst op het zwaartepunt komen en daarna pas been over het zadel.

Op mijn goede dagen, gaat dit heel erg soepel en blijft het zadel goed recht (wel redelijk aangesingeld, ik singel later nog na indien nodig). Zonder zadel kom ik er echter niet op. Niet omdat ik het strikt gezien niet kan, maar omdat ik dan meestal bij voorbaat al de slappe lach heb Tja rijden doe je voor je lol he haha.

Groetjes Karin

Hallo hallo

Van de week had ik het boek helemaal uit en ben vanmorgen aan de slag gegaan. De hielen weer wat lager, de hoefwand wat bijgewerkt. De steunsels iets terug gesneden.
Het viel mij op dat die dingen echt KNETTER hard waren! Er was nog iemand met een ander paard bezig en die sneed met de dezelfde mesjes zo veel makkelijker er doorheen! Ik moest heel veel kracht zetten. Maar ach, dat lijkt me alleen maar goed, zijn de hoeven goed en krijg ik spierballen
Kwartierboogjes kunnen (nog) niet, omdat zijn zool die niet aangeeft.

Hij loopt ook echt als een zonnetje Ben er heel erg blij mee! Vind het ook een leuke activiteit na het rijden. Ben je op een leuke manier nog even bezig

Groetjes Karin

Hm, hier valt wel een hoop over te zeggen.

Laat ik beginnen met dat dekken. Ze is tweeenhalf. Dus ze is zelf nog een "kind". En dat kind moet een kind gaan krijgen. Ik vind persoonlijk 2,5 veels te jong om te dekken (ook al gebeurt het in het wild misschien ook).
Tweede is dat als ze nu gedekt wordt en drachtig raakt ze in december het veulen krijgt. Nou, dat is fijn voor het veulen. Ik weet niet hoe de paarden gehuisvest zijn, maar in een box staan is hartstikke slecht voor de ontwikkeling van eenjong paard. Jonge paarden hebben veel bewegingsruimte nodig.

Dan het paardje zelf. Die is pas 2,5. Is ze niet gewoon te jong om aan het werk te gaan? Kan je niet beter wat met haar rommelen. Dan bedoel ik wandelen, grondwerk, dat soort dingen. Leer elkaar kennen, laat tussen jullie een band groeien. Voor rijden is ze zekers nog te jong, dat duur nog wel anderhalf jaar voor je daar met goed fatsoen een keer op kan gaan zitten.

Nou ja, dat zal al wel genoeg stof tot nadenken geven hoop ik

Groetjes Karin

Dat is

Hey die ken ik. Heb nog met Sophie in een studiegroepje gezeten.
Het is voor mij de bedoeling dat ik in maart ga beginnen met afstuderen. Een dergelijk onderwerp lijkt me erg leuk. Heb oook een balletje opgegooid voor iets omtrend hoeven, ijzers versus natuurlijk bekappen ed.
Woensdag heb ik gesprek, dus ben benieuwd!

Mocht er iemand nog briljante suggesties en opdrachtgevers weten, ik hou me aanbevolen

Groetjes Karin

Nee dat klopt.

Ik heb geen idee wat Machteld allemaal precies gedaan heeft, maar paardenpakhuizen zijn in IJsland ook niet onbekend hoor Vooral die "gezellige" paardendorpen in de omgeving van de grote steden zijn erg.

En dan durven ze hier nog te beweren dat de paarden in IJsland zo mooi half-wild gehouden worden. Ja totdat ze ingereden zijn, dan is het feestje voor velen afgelopen

Groetjes Karin

Ik dacht (maar ben er nooit geweest) dat er rondom de steden van die paardendorpen waren. Niet zozeer voor de wedstrijdpaarden, maar ook de paarden van de stadsmensen. Ik heb van zulk soort stallen wel eens foto's gezien en daar bekroop mij een nog veel erger gevoel als bij de foto's die Ingrid laatst liet zien De omstandigheden waren vergelijkbaar, zei het niet dat er in het ganpad kachels hingen voor de verwende baasjes en de ponnies daar met echte ijslandse wintervachten stonden. Wat ben je dan BLIND zeg.
Maar inderdaad veel grote steden hebben ze er niet


Ik heb bar weinig van haar gelezen. Vind haar reakties in de BIT soms erg slap, soms erg goed. Als jurielid vond ik haar ronduit vervelend betweterig. Maar ja, dat zegt verder ook niet alles he.

Groetjes Karin

Hallo hallo

Vanmorgen hebben we een ritje gemaakt, de grond was nog bevroren. Fengur kwam op sommige plaatsen maar moeilijk vooruit over die oneffen harde grond. Vooral plekken waar veel sporen van de aanspanningen waren vond ie moeilijk.

Mijn vraag aan jullie is, wat doen jullie met dit weer? Ik vind op zich dat het op een ochtend als vanmorgen best nog kan, maar merkte aan Fengur dat ie het moeilijk vond. Hij was niet zozeer "gevoelig", eerder heel erg voorzichtig en moeizaam.
Ik kan ook op de asfaltweg gaan rijden, maar dat vinden we beiden niet je van het. Bovendien was hij erg stijvig vandaag en op de weg kwam er alleen maar lateraal gedoe uit.

Nou ik ben benieuwd. Ben geloof ik een beetje een stadskindje hierin, maar ach... Het was wel onwijs lekker vanmorgen, zonnetje erbij

Groetjes Karin

Nou ik doel ook niet zozeer op gladheid. Dat kan ik wel inschatten, tenminste, zo goed en kwaad als elk mens.
Het gaat me meer om die oneffen hard gevroren stukken. Hebben jullie paarden daar ook last van of licht dat het stadia waar fengur zijn hoeven in zijn? En zouden jullie op wat ik vertel ervoorkiezen daar overheen te rijden of ervoor kiezen om met dit weer alleen over de weg te rijden?

Nou ja, inmiddels is het al bijna een echte hoevenvraag geworden, voor op het andere forum....
Maar het gaat dus om de vorm van de bodem. In de paddock is dat overigens ook wel. De natte ongelijke stukken vriezen vast en dat loopt erg ongemakkelijk. Nou hebben ze in de paddock mij niet erop en zijn ze toch al van "we doen het rustig aan straks worden we moe"

Groetjes Karin

Ja ik ken het.

Op stage had ik een ruintje ingereden. Na een ritje waarbij we voor het eerst alleen onbekend terrein hadden verkend (met de bijbehoordende spannende dingen) kwamen we weer richting thuis. En toen reageerde hij toch wel erg. Ik had de ezels nog niet gezien. Ik ben ernaast gaan lopen, omdat ik dacht dat ik hem daar meer kon helpen als vanuit het zadel. Ikke blij. Er werden op de parkeerplaats voor de stoeterij 4 ezeltjes gezadelt/ingespannen en ALLE paarden op het erf waren totaal over de zeik. Ik had zoiets nog nooit gezien. Gelukkig bleef alles binnen de draad, want ik ben bang dat als er een door gegaan was dat we ruim hondert paarden in het bos hadden kunnen gaan vangen!
Ik ben er overigens wel goed langsgekomen met het ruintje. Was eigenlijk best een dapper kereltje

En het waren nog wel zulke leuke ezels!

Groetjes Karin

Hallo hallo

Waar ik een beetje aan denk is hoe is ze gehuisvest? Mijn indruk van een paard dat bij alles wegschiet is dat ze in haar huisvesting te weinig prikkels krijgt. Mocht ze nou op stal staan (waarvan je op deze site uitgebreid kunt lezen waarom je dat liever niet wilt), staat ze dan wel eens in de piste? Met andere paarden? Ik zou haar dan zoveel mogelijk lekker in de piste zetten, bijvoorbeeld alle tijd dat jij die piste niet nodig hebt om te rijden (ook snachts)! Dan kan ze zelf wennen aan alles wat ze ziet en hoort. En dan leert ze vanzelf dat het niet eng is.
En wat al gezegd is, veel wandelen en dat soort dingen. Het klinkt al goed wat je tot nu toe probeert, breidt dat lekker uit. Laat haar samen met jou van alles ontdekken, stapje voor stapje. Dan groeit er een band tussen jullie die jullie in nieuwe situaties kracht geeft!
Kan jou het schelen dat mensen je raar vinden. Mensen vinden mij ook raar, ze vinden maar een eind weg. Ik weet dat mijn dieren gelukkig zijn met de omstandigheden waarin ze leven en dat is voor mij veel belangrijker. Werd gister in de bus nog recht in mijn gezicht uitgelachen omdat ik wat wilgenhout voor de vogels meehad. Tja, ze mogen van mij lachen hoor, mijn vogels hebben gister een hele leuke middag gehad

Succes ermee en houdt je ons op de hoogte?

Groetjes Karin

Jij gaat al uit van een rit van 4 uur. Ik rij nooit zo lang. Meestal een uur ongeveer, langer dan 2 uur eigenlijk nooit.

Nou, ik vind het leuk om de gangen van mijn paard te rijden. Allemaal in allerlei variaties. Dus een langzame draf, een snelle draf, een langzame tolt, een rentempo tolt. Een handgalopje en soms eens een rengalop. En zo heel af en toe een knallende telgang ertussendoor. Nou is het zo dat als mijn paard vandaag zin heeft in een sukkeldrafje dat we dat dan ook doen en morgen wil ie een snelle draf, dan doen we dat.
Als je paard gewend is om niet (veel) te eten tijdens het rijden, so what. Hij krijgt op de paddock ook niet onbeperkt voer, dus het is niet alsof ie, zolang ik me niet met hem bemoei, altijd maar staat te eten.


Hartstikke goed, zo denk ik er ook over. Ik zie alleen eten onderweg niet als per se noodzakelijk om het leuk te hebben.

Ik vind de term hobby een beetje misplaats. Een paard eet net als wij mensen niet voor de lol. Je eet omdat je voedingsstoffen nodig hebt. Neemt niet weg dat eten leuk en lekker kan zijn, maar het is geen hobby.


Ikke en ik voel me daar ook totaal niet schuldig onder. Ik doe hem er geloof ik nou niet bepaald onrecht mee aan door hem mee te nemen. De conclusie werd hier al vaak genoeg getrokken dat paarden dit ook erg graag doen. Lekker de wereld onderzoeken en bekijken.


Klinkt goed hoor Nick. Het is alleen dat iedereen anders geniet, dat probeer ik duidelijk te maken. Dus jij op jou manier, een ander op de zijne.

Vriendelijke groetjes Karin