Hallo hallo

Vanmorgen hebben we een ritje gemaakt, de grond was nog bevroren. Fengur kwam op sommige plaatsen maar moeilijk vooruit over die oneffen harde grond. Vooral plekken waar veel sporen van de aanspanningen waren vond ie moeilijk.

Mijn vraag aan jullie is, wat doen jullie met dit weer? Ik vind op zich dat het op een ochtend als vanmorgen best nog kan, maar merkte aan Fengur dat ie het moeilijk vond. Hij was niet zozeer "gevoelig", eerder heel erg voorzichtig en moeizaam.
Ik kan ook op de asfaltweg gaan rijden, maar dat vinden we beiden niet je van het. Bovendien was hij erg stijvig vandaag en op de weg kwam er alleen maar lateraal gedoe uit.

Nou ik ben benieuwd. Ben geloof ik een beetje een stadskindje hierin, maar ach... Het was wel onwijs lekker vanmorgen, zonnetje erbij

Groetjes Karin

Nou ik doel ook niet zozeer op gladheid. Dat kan ik wel inschatten, tenminste, zo goed en kwaad als elk mens.
Het gaat me meer om die oneffen hard gevroren stukken. Hebben jullie paarden daar ook last van of licht dat het stadia waar fengur zijn hoeven in zijn? En zouden jullie op wat ik vertel ervoorkiezen daar overheen te rijden of ervoor kiezen om met dit weer alleen over de weg te rijden?

Nou ja, inmiddels is het al bijna een echte hoevenvraag geworden, voor op het andere forum....
Maar het gaat dus om de vorm van de bodem. In de paddock is dat overigens ook wel. De natte ongelijke stukken vriezen vast en dat loopt erg ongemakkelijk. Nou hebben ze in de paddock mij niet erop en zijn ze toch al van "we doen het rustig aan straks worden we moe"

Groetjes Karin

Ja ik ken het.

Op stage had ik een ruintje ingereden. Na een ritje waarbij we voor het eerst alleen onbekend terrein hadden verkend (met de bijbehoordende spannende dingen) kwamen we weer richting thuis. En toen reageerde hij toch wel erg. Ik had de ezels nog niet gezien. Ik ben ernaast gaan lopen, omdat ik dacht dat ik hem daar meer kon helpen als vanuit het zadel. Ikke blij. Er werden op de parkeerplaats voor de stoeterij 4 ezeltjes gezadelt/ingespannen en ALLE paarden op het erf waren totaal over de zeik. Ik had zoiets nog nooit gezien. Gelukkig bleef alles binnen de draad, want ik ben bang dat als er een door gegaan was dat we ruim hondert paarden in het bos hadden kunnen gaan vangen!
Ik ben er overigens wel goed langsgekomen met het ruintje. Was eigenlijk best een dapper kereltje

En het waren nog wel zulke leuke ezels!

Groetjes Karin

Hallo hallo

Waar ik een beetje aan denk is hoe is ze gehuisvest? Mijn indruk van een paard dat bij alles wegschiet is dat ze in haar huisvesting te weinig prikkels krijgt. Mocht ze nou op stal staan (waarvan je op deze site uitgebreid kunt lezen waarom je dat liever niet wilt), staat ze dan wel eens in de piste? Met andere paarden? Ik zou haar dan zoveel mogelijk lekker in de piste zetten, bijvoorbeeld alle tijd dat jij die piste niet nodig hebt om te rijden (ook snachts)! Dan kan ze zelf wennen aan alles wat ze ziet en hoort. En dan leert ze vanzelf dat het niet eng is.
En wat al gezegd is, veel wandelen en dat soort dingen. Het klinkt al goed wat je tot nu toe probeert, breidt dat lekker uit. Laat haar samen met jou van alles ontdekken, stapje voor stapje. Dan groeit er een band tussen jullie die jullie in nieuwe situaties kracht geeft!
Kan jou het schelen dat mensen je raar vinden. Mensen vinden mij ook raar, ze vinden maar een eind weg. Ik weet dat mijn dieren gelukkig zijn met de omstandigheden waarin ze leven en dat is voor mij veel belangrijker. Werd gister in de bus nog recht in mijn gezicht uitgelachen omdat ik wat wilgenhout voor de vogels meehad. Tja, ze mogen van mij lachen hoor, mijn vogels hebben gister een hele leuke middag gehad

Succes ermee en houdt je ons op de hoogte?

Groetjes Karin

Jij gaat al uit van een rit van 4 uur. Ik rij nooit zo lang. Meestal een uur ongeveer, langer dan 2 uur eigenlijk nooit.

Nou, ik vind het leuk om de gangen van mijn paard te rijden. Allemaal in allerlei variaties. Dus een langzame draf, een snelle draf, een langzame tolt, een rentempo tolt. Een handgalopje en soms eens een rengalop. En zo heel af en toe een knallende telgang ertussendoor. Nou is het zo dat als mijn paard vandaag zin heeft in een sukkeldrafje dat we dat dan ook doen en morgen wil ie een snelle draf, dan doen we dat.
Als je paard gewend is om niet (veel) te eten tijdens het rijden, so what. Hij krijgt op de paddock ook niet onbeperkt voer, dus het is niet alsof ie, zolang ik me niet met hem bemoei, altijd maar staat te eten.


Hartstikke goed, zo denk ik er ook over. Ik zie alleen eten onderweg niet als per se noodzakelijk om het leuk te hebben.

Ik vind de term hobby een beetje misplaats. Een paard eet net als wij mensen niet voor de lol. Je eet omdat je voedingsstoffen nodig hebt. Neemt niet weg dat eten leuk en lekker kan zijn, maar het is geen hobby.


Ikke en ik voel me daar ook totaal niet schuldig onder. Ik doe hem er geloof ik nou niet bepaald onrecht mee aan door hem mee te nemen. De conclusie werd hier al vaak genoeg getrokken dat paarden dit ook erg graag doen. Lekker de wereld onderzoeken en bekijken.


Klinkt goed hoor Nick. Het is alleen dat iedereen anders geniet, dat probeer ik duidelijk te maken. Dus jij op jou manier, een ander op de zijne.

Vriendelijke groetjes Karin