Via een link in een ander paardenforum (Hempfling) kwam ik op de PN site.
Vooral het verhaal over natuurlijk bekappen sprak me erg aan. Had al wel
jaren geleden de site van Fernand's hoefsmederij gezien, maar nooit begrepen
hoe ik daar zelf mee aan de slag zou kunnen gaan.

Dankzij het zeer begrijpelijke verhaal van Frans en de praktische
handleiding er bij, begonnen mijn handen direct te jeuken en ging ik aan de
slag.
En nu, 6 maanden later, is bij één van mijn twee paarden het wonder gebeurd!
Haar hoeven zijn hol getrokken!
Ik vind het zó bijzonder, ben er ontzettend blij mee.
Frans, heel erg bedankt.
Groet,
Coralie

Via een link in een ander paardenforum (Hempfling) kwam ik op de PN site.
Vooral het verhaal over natuurlijk bekappen sprak me erg aan. Had al wel
jaren geleden de site van Fernand's hoefsmederij gezien, maar nooit begrepen
hoe ik daar zelf mee aan de slag zou kunnen gaan.

Dankzij het zeer begrijpelijke verhaal van Frans en de praktische
handleiding er bij, begonnen mijn handen direct te jeuken en ging ik aan de
slag.
En nu, nog geen 6 maanden later, is bij één van mijn twee paarden het wonder
gebeurd!
Haar hoeven zijn hol getrokken!
Ik vind het zó bijzonder, ben er ontzettend blij mee.
Frans, heel erg bedankt.
Groet,
Coralie

Hallo allemaal,
Ik heb een paar maanden terug nogal wat stof doen opwaaien met mijn verhaal over het potentiëren van wormkuren voor paarden.
Er was toen een reactie van Edward, dat dit dan ook zou kunnen werken voor paracetamol.
Goed idee.
Vorige week was ik flink ziek, met hoofdpijn, en kreeg behoefte aan paracetamol. Het moment voor een experiment, dacht ik.
Ik heb een vijfde deel van een tablet genomen en dit 'gepotentieerd' (twee keer 1 op 10 verdund en dan minstens een minuut goed schudden).
Toen dit, na 5 uur, was uitgewerkt, heb ik nog eens op de gewone manier een tablet paracetamol genomen, om te vergelijken.
Graag deel ik jullie het resultaat van mijn mini onderzoekje mee:

De verdunning had snel effect op m'n hoofdpijn. Deze verdween voor een periode van ongeveer 5 uur.
Bij de gewone manier duurde het iets (paar minuten) langer voordat m'n hoofdpijn verdween. Ook hier duurde de werking ongeveer 5 uur.
Het meest opvallende verschil was echter, dat de gewone manier mij echt pijn deed in m'n maag-darmkanaal. Ik was al enige dagen ziek en had erg weinig gegeten. Ik kon precies voelen hoe de paracetamol brandde in m'n maag en later in de (opeenvolgende delen van) mijn darmen.

Jullie begrijpen het al: van nu af aan altijd gepotentieerde paracetamol!
Betekent wel dat ik voortaan geen 5 jaar met één verpakking ga doen, zoals nu het geval is, maar 25 jaar.
Ach ja..., blijft er altijd een probleem over: wanneer is iets nu echt over datum? (Hihi)
Groet,
Coralie

Spirithorses schreef op maandag, 2 mei 2005, 12:42:


Hallo Pien,
Mijn Haflinger heeft altijd buiten in de wei gelopen.
Ze heeft 3 veulens bij mij gehad.
De eerste 2 waren merries, en zijn ongeveer 'op tijd' geboren.
De derde was een hengstveulen, en die was ruim 3 weken over tijd (en ook heel groot trouwens; de merrieveulens waren kleiner van stuk).
Dus: is per veulen verschillend.
Hoop dat je er wat aan hebt.
Groet,
Coralie

Trudy schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 2:41:

(knip)> En dan word ik gemeen!!

Hoi Trudy,
Dat is nu juist het probleem! Dat je gemeen wordt.
Want natuurlijk heb je gelijk, maar dat wil niet zeggen dat Egon géén gelijk heeft. En door gemeen te worden, zoals je het zelf noemt, ga je iemand kwetsen op dingen die er helemaal niets mee te maken hebben.

Ik vind jouw bijdrage verfrissend, en ben blij dat je het voor de ruins opneemt.
Velen van ons hebben ruins, en houden daar erg van. En dan zijn opmerkingen als die van Egon vervelend om te horen. Kwetsend zelfs.
Alléén: Egon heeft het niet bedoeld om iemand wie ook te kwetsen. Het is gewoon zijn overtuiging, zoals iedereen wel de één of andere overtuiging heeft.

Jij voelt je gekwetst en gaat terug kwetsen. Omdat je niet in de gaten hebt dat Egon jou absoluut niet heeft willen kwetsen!
Een beetje genant, om die posts allemaal telezen. Maar ik zit al langer op PN en heb jouw verhitte reacties al vaker langs zien komen en weet dat het altijd wel weer goed komt.
Maar voor nieuwelingen op dit forum moet zoiets erg vreemd en onaangenaam overkomen.

Zo zit jij nu eenmaal in elkaar, en het zal wel niet de laatste keer zijn dat je een frisse wind wilt laten waaien en er dan gelijk maar een tornado van maakt.
Het zij zo.
Groet,
Coralie

Begint bij jullie ook het Jacobskruiskruid weer volop z'n bloemetjes te laten zien?
Ik ben nog eens naar de kruiskruid pagina op deze website gegaan, maar er staat geen nieuwe info sinds 2004.
Weet iemand of nu inderdaad in de provincies Groningen en Drenthe een verordening is, dat je als beheerder van land/grond verplicht bent om dit onkruid te bestrijden als je het aantreft?
Groet,
Coralie

Hi,
Terug van vakantie.
Heerlijk gewandeld in de Belgische Ardennen en Luxemburg.
In het Belgische gedeelte ben ik geen JK planten tegengekomen.
Maar in Luxemburg stonden ze volop. Minstens even veel als hier in Z. Limburg.

Ik begrijp niet waarom er op dit forum niet in wordt gegaan op de laatste vragen over JK. Niemand op de hoogte van de laatste ontwikkelingen?
Het nieuwe verhaal van Frans en Ilona over de Rag-fork vind ik verontrustend.
Als gif niet meer helpt en alles met de hand moet worden gedaan, wordt het erg moeilijk om nog JK-vrij hooi te vinden. Want welke boer gaat dit onkruid plant voot plant uit zijn weiland halen?

Mijn paarden staan (al jaren) in een wei waar JK groeit.
Ondanks mijn ijverige uitsteken vorig jaar, zijn er steeds meer planten gekomen.
De eigenaresse probeert af en toe wat dood te spuiten, maar zegt
dat ze: 'het kruiskruid zelf niet als een groot probleem ervaart'.
Betekent dat ik op zoek ga naar ander land, want het wordt nu echt levensbedreigend.
Ik heb namelijk gezien dat op allerlei plaatsen jonge kruiskruidplantjes tussen het lange gras in staan.
De paarden eten dit gras niet, omdat ze de JK plantjes niet meer kunnen mijden.
Maar als ze honger krijgen, omdat er verder niets meer staat, gaan ze natuurlijk dat gras toch opeten.

Volgens mij is dat ook het grootste gevaar met hooi: die grote dikke JK planten, die worden echt niet gegeten door de paarden: niet lekker. Maar al die hele kleine plantjes die er niet meer tussenuit te vissen zijn, die gaan uiteindelijk toch naar binnen, als er geen alternatief eten meer te vinden is.

Moeten we in de toekomst onze paarden stro gaan voeren?
Of toch maar een JK bestendig ras gaan kweken?
Groet,
Coralie

Coralie schreef op zondag, 26 juni 2005, 16:58:


Als reactie kreeg ik van Ingrid den Ouden privé het volgende, nmm voor meer mensen interessante, antwoord:

Dat is ook het grootste probleem vind ik zelf; die jonge planten tussen het hooi.
Ik zie het hier achter het huis gebeuren. Vorige paardeneigenaren (onze achterburen) lieten het JKK gewoon staan en lieten het bloeien en zaaien (helaas, vandaar dat ik nu stik van die rommel in de wei). Hun paard at het niet. Nu zijn ze weg en heeft een boer het als hooiland. Hoe hij ook spuit, het gaat niet weg, maar het gevaar is nu dat het niet meer in bloei komt omdat het steeds (2x per jaar) wordt gemaaid. Je ziet het niet staan tussen het lange gras, maar ga je goed kijken is het er volop. Hij roemde zo over zijn hooi dit jaar; perfect gewonnen met dat warme waar. Ja dat wel, maar het stikt van de jonge JKK planten, want ondanks het spuiten zijn ze niet kapot gegaan.

En ik vrees dat hij niet de enige boer is.

Het enige hooi dat nu nog echt veilig is, is jong hooi, of beter van jong grasland. Bij ons is het ene stuk een paar jaar geleden om geploegd en opnieuw ingezaaid. Dit bevat tot op heden nog steeds geen JKK. Voorheen lieten wij ons land ook eens per jaar ploegen; nooit JKK gehad. Maar nu het al 8 jaar weiland is, wordt het steeds meer en meer. Hoe harder ik steek, hoe meer ik terugkrijg; al bloeit het vrijwel nergens meer in de buurt.

Helaas heeft de boer achter door “gelazer” met iemand besloten het land maar niet meer bij te houden en er niets meer aan te doen, dus volgend jaar ziet het weer geel van de JKK L.

Ik weet het ook niet meer. Het is hier overigens door de gemeente zelf uitgezaaid ooit in de natuurgebieden en daar hebben ze nu spijt van vertelde men ooit eens. Maar ze doen er niets aan en dat is het ergste. Er schijnt dan weer zo’n zeldzame rups op te leven die ze niet mogen bestrijden ….

Maar ander gras kweken heeft dus geen zin. Eens per 2 jaar je land omploegen wel. Daarom zit het ook niet in stro omdat dit op geploegd land voorkomt. JKK is een 2 jarig kruid en heeft even tijd nodig om tot een plant uit te groeien om in het hooi/stro te komen.
Groeten
Ingrid

Met dank aan Ingrid,
Groet,
Coralie

e m kraak schreef op zaterdag 6 januari 2007, 0:49:


Hallo Egon,
Ik heb hier al eens gemeld dat ik 4 veulens gefokt heb (Haflingers), en die de eerste 3 jaar NOOIT heb laten bekappen. Was niet nodig, de hoeven herstelden zich steeds opnieuw na afbrokkelen, en zagen er dan weer keurig uit.
Pas wanneer het paard in de breedte ging groeien kwamen de problemen: scheef groei.

Dus mijn gedachte is dat de bouw van een paard bepaalt of de hoeven zichzelf kunnen blijven trimmen, ook op oudere leeftijd.
Shetlanders zijn ponies met een ongebruikelijke bouw, en daarom misschien juist ook bij dit ras op den duur misvorming van de hoeven?
Koniks zouden hier dan geen problemen mee hebben omdat ze nog de 'natuurlijke' lichaamsverhoudingen hebben....

Groet,
Coralie

Huertecilla schreef op zondag 7 januari 2007, 18:44:



Prachtig allemaal Peter,

Maar als je nu in gewone paardentaal aan je paard kunt vragen wat je wilt waarna deze het met plezier voor je doet....?
Waar heb je al dat gereedschap dan voor nodig?

Als ik paard was zou ik me miskend, beledigd voelen! Jij?

Coralie

Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 0:33:


Waarom zeg ik dat tegen jou?
Jij verdedigt in jouw mail het gebruik van dit 'gereedschap', wat niet bedoeld is om tot werkelijke communicatie met een paard te komen.

Heb je het boek van Henry Blake gelezen: denken met paarden?
Daarin beschrijft hij dat hij een paard had (gekocht op de markt) dat zich 100% door gedachten liet besturen. Zoiets is dus mogelijk.

Mijn eigen geschiedenis is er één van bit- en zweepgebruik. Maar pas toen ik deze gereedschappen weg deed, kwam ik tot echt contact met mijn paarden.

En nu vind ik het veel interessanter om dat contact te vergroten en verdiepen, dan om de finesses van al die gereedschappen te gaan leren.

Volgens mij is het òf de éne, òf de andere weg. De beide benaderingen zijn namelijk strijdig met elkaar.
Het gebruik van bit, zweep of spoor is volgens mij altijd geboren uit onmacht.
(De onmacht van het ontbreken van contact met het paard, of de onmacht om met je eigen lichaamstaal aan het paard te communiceren wat je bedoelt, of de onmacht van het 'meer willen dan je eigenlijk kunt'.)

En in plaats van het accepteren van deze onmacht en een stapje terug te doen, komen we in de verleiding om het gewenste doel met machtsmiddelen te gaan afdwingen.

Dit gezegd hebbende wil ik alle begrip opbrengen voor mensen die toch nog met bit/zweep/spoor willen blijven werken. Ieder het zijne.
Maar voor mij is die tijd voorbij. Ik zoek een andere weg.
Groet,
Coralie

Michiel schreef op maandag 8 januari 2007, 14:12:


Michiel,
Het gebeurt vaak dat ik jouw berichten ERG waardeer.
Dit is er weer zo één.
Coralie