Spirithorses schreef op zondag 7 januari 2007, 17:24:


Wel mooi, maar een aanvulling van mijn kant is beslist nodig, anders blijft alles bij het eenzijdige africhtings principe.

De nadruk op "wat ik wil, want ik wil rijden", geeft alle ruimte aan je paard trainen zoals jij hem wilt zien. En dat is het ongewenst gedrag nivo, waaraan we allemaal hopen dat stadium snel voorbij te zijn. Mijn paard trainen ik wat ik wil, boeit me minder, daar zijn anderen veel beter in, mijn sport is niet dressuur, springen of het circus, hoe knap ook.

De verruimde definitie van belonen (het is eigenlijk geen verruimde definitie maar de essentie van beloning zelf) daar sta ik helemaal achter, en zoals ik het zie profiteerd het paard daar vooral zelf van, en voor de ruiter is heerlijk om mee te maken. En dan kom je nog veel mooier aan, met je brood, kaas en eieren

"Belóning is sleutel Michiel, anders is er geen reden voor het gedrag" .
Dát is dus de beloning van het doen zélf, het plezier van het samen naar buiten gaan, het rusten op een mooie graasplek, het goede gevoel van lichaamsbeweging, het samen tevreden zijn, het delen van gevoelens van rust en plezier, de onderlinge communicatie van elkaar begrijpen en samenwerken. Dit is inderdaad de vorm van beloning die ik voorop stel en wat volgens mij het belangrijkste trainings principe is, of zou moeten zijn.

En heel veel later komt het paard trainen naar mijn wensen. Bij slecht gedrag, komt dat voorop, we kunnen geen stapjes overslaan. De vergelijking met kinderen is treffend. Het is ronduit belachelijk om je kind te willen trainen naar je wensen. Slecht gedrag vergt wel liefdevolle aandacht en vooral de verandering van ouders zelf. Bij paarden niet anders.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op maandag 8 januari 2007, 14:12:


Ja thuis wel, maar op school?
Ook dat is een mooie vergelijking.

Vroeger werdt er geleerd met de harde hand, veel straffen en doen wat je gezegd wordt. Herkennen we hier de paarden training in, zoals we het anders willen? tegenwoordig spannen leraren en schoolbestuurders zich tot het uiterste in om de lesstof zo aantrekkelijk mogelijk te maken. En ze zijn daar succesvol in, de school is redelijk aangenaam tegenwoordig. Herkennen we daar onze paarden training in? Waarin we de paarden willen trainen in wat wij ze allemaal willen leren, op zo'n zachte en aangename manier als maar enigszins mogelijk is?

In pionier graag een stapje verder, net zoals in de iederwijs scholen gebeurd, met leren vanuit de eigen bron. Net zoals het werk van frans en Ilona hier ontstaan is, dat is niet bedacht door anderen. Dat komt uit de eigen bron. en dan is leren zelf belonend, vanuit de essentie van beloning, het plezier van het doen zelf.

En dat kan niet door anderen bedacht worden, dat moet je zelf ontdekken, en dat ontdekken onze paarden doordat we dingen met ze doen, die ze leuk vinden. Door zo veel als mogelijk is, eigen initiatief aan te moedigen. Door goed naar ze te luisteren en mee te gaan met hun tempo en route, zoveel als mogelijk is. Ik ga nooit paardje pesten zoals hier gekscherend gezegt wordt. Dat hoort bij het systeem van het paard vormen naar je eigen wensen. Ik wil graag meehelpen Jurriën zich te laten vormen naar zijn eigen natuur. En dat kan ik niet zelf bedenken, dat ontstaat door vrijheid en eigen initiatief.

Als voorbeeld mijn hond Blos, die heeft haar innerlijke aanleg pas kunnen ontwikkelen toen ik eigen initiatieven nemen ging aanmoedigen. Als je me ziet wandelen met haar dan weet je niet wat je ziet, aan levendige uitstraling en speur gedrag. En tegelijkertijd is onze gezamenlijkheid sterk toegenomen, en dito gehoorzaamheid. Ik denk dat ik een van de weinige honden heb, waarmee je dwars door de stad kunt lopen, vluchtheuvel op en af, onaangelijnt en tegelijkertijd een hondje dat zo super zijn eigen weg gaat. Hmmm Jur over 10 jaar