Weet je wat het is... als mensen zo heftig reageren, dan weten ze dondersgoed dat het niet klopt wat ze doen. Anders voelen ze zich niet zó aangevallen.
Als ik overtuigd ben van de plek waar ik sta, en jullie zouden zoiets schrijven over die plek, dan zou ik gewoon rustig terug mailen waarom ik vind dat het wel een goede plek is.
Ik zou hier echt niet meer energie insteken dan nodig is. Je maakt je er alleen maar kwaad over. Meestal is het een hoop geschreeuw en weinig actie. Mochten ze wel iets ondernemen dan sta je volledig in je recht, laat ze hun best maar doen..

Herman schreef op donderdag 26 november 2009, 13:57:


Klinkt hééél bekend Helaas.. Maar gelukkig is er wat aan te doen

Leuk, zo'n topic over Paddock Paradise wat wéér over Eddy gaat

Gij zult niet oordelen.....?

Ik snap echt werkelijk waar niet dat dit nou de manier is waarop je met andere mensen om zou willen gaan. Wat brengt het je, wat levert het je op? Waar komt het uit voort? Wat zit hier werkelijk achter? En dan bedoel ik op een ander niveau dan de details in de discussie..
Ben hier een tijdje niet echt actief geweest, maar kom weer eens terug en schrik me echt rot van het niveau. Ongelooflijk.. en de betrokken mensen zijn zelf zo diep in de discussie verzonken dat ze niet eens meer kunnen zien wat ze doen..

Daar ben ik weer met mijn trailerdrama verhalen

Ik weet het niet meer met die merrie van mij, wat een portret, echt.

Al ik weet niet hoeveel uur gestoken in trailertraining. Ging al een tijd goed, liep er in één keer in, meteen met de borst tegen de stang, geen enkel probleem. Kon haar op de pas achteruit of vooruit zetten, zonder aarzelen volgde ze dat. Als ze er wel tussenuit wilde piepen kon ik haar tegen houden en meteen weer terugvragen, dat was eigenlijk de grootste overwinning, dat ze niet meer zo achteruit stormde zonder zich iets te laten vertellen, maar gewoon na een pas weer terug te vragen was en dan ook bleef staan.

Ook geoefend met de stang en het geluid van de stang. Zo erin getraind dat ze op het gevoel van de stang achter haar billen vooruit liep in plaats van heel hard achteruit de trailer uit zoals vroeger. Zelfs op het geluid van het gerommel van de stang met iemand achter haar, enzovoorts.
Vorige keer geoefend, ging fantastisch. Stang dicht, wat lekkers gehad, op mijn commando weer achteruit eruit. Weer opnieuw erin, stang weer dicht, klep dicht, en weer op mijn commando eruit. Leek er echt lekker in te zitten. Wel af en toe achteruit bonken met d'r kont als ze voelde dat ze vast stond, maar geen echte stress, geen wit in haar ogen, geen gehinnik, gewoon rustig eten (hoewel zij dat wel uit door helemaal dicht te slaan, niet door heel druk te worden).

Gister weer oefenen. Ging ook weer goed, in één keer erin, enzovoorts. Toen de stang dicht en wat lekkers gegeven, en wilde daarna nog een keer erin/eruit en met de klep een paar keer oefenen. Ze stond gewoon rustig te eten en ik was wat aan het poetsen, wat ik meestal even doe in de trailer.
Tot ze echt (voor mij) uit het niets door haar achterbenen zakt en onder de stang door de trailer uit probeert te komen. Waar ze natuurlijk helemaal niet onderdoor paste, en ze stond nota bene ook nog vast met haar hoofd. Maar het touw ging stuk van het hangen en ze ging steeds verder achteruit, tot ze zichzelf helemaal klem had gezet. Het schot, wat gewoon vast stond, uit zijn voegen getrokken. Uiteindelijk heeft ze de ook stang zo verbogen dat we die niet meer los kregen. Gelukkig had ze toen door dat dat niet lukte en kwam ze weer vooruit, maar wel haar rug flink open gehaald.
Een sterke man moeten halen om de stang weer los te krijgen, hoop geweld achter haar natuurlijk om dat ding los te krijgen, zodra er beweging in de stang was schoot ze achteruit en was ze de trailer uit.

Ik was echt ontzettend geschrokken, en mijn handen onder de brandblaren, maar goed, that's the least of my problems.
Eerst haar rug verzorgd, en toen tóch weer met haar gaan oefenen. Ze was compleet over de zeik, en dat wil bij haar zeggen, dat ze stilstaat met haar ogen dicht en dat er echt geen beweging meer in is te krijgen (en vreselijke stresspoep natuurlijk). Toch kreeg ik haar vrij snel weer tot twee keer toe de trailer helemaal in, maar bij het minste of geringste is ze weer in paniek en smeert ze 'm. Met de stang hoef ik helemaal niet meer aan te komen.

Nou ligt een lagere stang natuurlijk voor de hand, maar ook onder deze stang kon ze eigenlijk helemaal niet door, de stang was prima. Ik kan wel snel de klep dichtdoen in plaats van dit in kleine stappen te oefenen, want als die ook nog eens dicht zit komt ze er natuurlijk niet uit. Maar ik vind het ergens te zot voor woorden dat dat dan zo snel mogelijk moet omdat mijn paard anders onder de stang door komt. Laat staan als je haar uit moet laden.

Ik weet soms echt niet meer wat ik met haar aanmoet. Als ze naar een kliniek moet dan verdoof ik haar meestal, of zet ik haar er achterstevoren in, want dat is nog steeds het enige waarbij het wel goed gaat. Ze is erg handig in achteruit lopen en als ik voor haar sta gaat ze op de één of andere manier die trailer niet uit en kan ik zo de stang voor haar borst doen. Ook met eruit lopen is er dan nooit een probleem.

Ik ben altijd erg tegen het 'met mijn paard kun je nou eenmaal niet...' maar ik voel er nou toch eentje aankomen bij mezelf. Wat moet ik hier nou mee? Moet ik accepteren dat dit nou eenmaal niet gaat? Stoppen met oefenen met haar normaal in de trailer zetten en accepteren dat zij nou eenmaal achterstevoren vervoerd moet worden?
Iemand hier een briljant idee?

Groetjes, Franca

De klep eerst dicht kun je echt echt vergeten... ze is bliksemsnel, dan zou je onder de klep terecht komen, dat is echt gevaarlijk. Is ook al eens gebeurd overigens, ze blijft achteruit stormen en laat zich gewoon van de klep afvallen. Het maakt haar niet uit hoeveel weerstand ze voelt...

Ik heb haar al een aantal keer achterstevoren vervoerd, en mijn bezwaar daartegen is ten eerste dat het volgens mij niet mag in Nederland (maar dat heb ik van horen zeggen) en ten tweede dat ze geen ruimte voor haar hoofd heeft, en dus gebogen in de trailer staat. Nou is ze niet zo heel groot dus ze heeft wel wat ruimte, en kan ook van kant verwisselen, maar ideaal is het niet.
Wat Frans aandraagt daar had ik nog niet eens aan gedacht.

Of een ketting helpt, ik zou het niet weten. Op zich kent ze dat wel, want ze heeft jaren in een stand gestaan. Maar ik weet niet goed wat het verschil is met zo'n stang, volgens mij komt ze onder zo'n ketting ook makkelijk door? Als ze al een stang en schot verbuigt... Ik heb niet echt het idee dat het blinde paniek is (ja, als ze eenmaal klem zit wel). Ze is gewoon verrekte slim en probeert echt werkelijk alles wat maar in d'r opkomt lijk wel..

Tja, en waarom niet over de klep.. geen idee... tot nu toe is dat het enige wat nog lukt, naast verdoven.

Hey Angelique!
Helemaal toppie!! Super dat je het gewoon bent gaan doen en al die ideeën in je hoofd durft los te laten. Je zult zien, over een tijdje ben je je er nauwelijks meer van bewust dat je alles bitloos doet, of dat je überhaupt een bit nodig zou hebben
Banjer heeft zijn keus geloof ik al gemaakt
Gefeliciteerd!

Liefs, Franca

@ Christel; dat is vreemd... bij mij wordt het gewoon kloppend weergegeven.. heb het nog een keer aangepast voor de zekerheid. Ik mail je meteen even!

Ik ben heel erg benieuwd naar ervaringen en meningen

Lees toch wel erg veel twijfels over veiligheid t.a.v. bitloos mennen, ook omdat je geen 'onereinstop' kunt toepassen. Hoe zien de menners dit? Is er überhaupt een noodrem?
Hoe zit dit bij een sulky?

En dan nog een vraag, is er in jullie ogen een verschil op het moment dat het een hengst betreft?

Groetjes!

Ik doelde met 'noodrem' ook op de one rein stop En ja ik las idd dat dat niet gaat met een wagen erachter, maar misschien wordt er dan meer gesproken over het 'omtrekken' ipv echt de one rein stop aangeleerd hebben?

Ik heb er zelf zo mijn ideeën over natuurlijk, maar ik lees vrij heftige meningen van menners over bitloos mennen, zelfs als ze voor de rest wel alles bitloos doen (maar goed, dan is het een principe ding denk ik). Voorbeelden van bitloos mennen met een hengst kan ik toch nu toe niet vinden, dus was benieuwd of daar ervaring mee is.

Haha, ik moet ook helemaal niet op andere fora gaan lezen

(Sorry voor het dubbele bericht, beetje te snel verzonden)

Af en toe dan heb ik het idee dat ik even een reality check nodig heb. Zo'n gevoel van, ben ik nou echt zo naïef dan? Droom ik teveel? En als ik er dan ook nog niets over kan vinden... dan denk ik.. juist ja.. en ik zou dat dan gaan doen... hm.
Ik heb niet genoeg ervaring met mennen om hem zelf te beleren, wil daar ook niet mee gaan lopen klooien. Maar vind dan maar eens iemand..

Isabel van der Made schreef op donderdag 22 juli 2010, 21:24:


Dat is mijn gedachtegang ook.. ik rijd al.. wat zal het nu zijn, een jaar of 6 denk ik.. bitloos, en eerlijk gezegd sta ik daar niet meer bij stil. Dat is gewoon vanzelfsprekend geworden.

Ik heb wel de ervaring dat je met een bit veel meer controle kunt hebben ja, maar dat was lang geleden, niet mijn paard en ik weet ook dat dat een andere oorzaak had/heeft. Overigens was dat puur omdat dat gewoon scherper inwerkte, dan bedacht hij zich nog een keer, bitloos was je 'm zo goed als kwijt.
Even voor de duidelijkheid, voor mijn paarden is dat sowieso out of the question hoor.

Ik zie het zelf ook helemaal zitten met Bandido, ik raak alleen toch onzeker weer door de verhalen die ik lees, omdat ik echt nog een groentje ben wat mennen betreft.