Esther schreef op maandag 3 maart 2008, 16:50:


Els,
Ik heb je een e-mail gestuurd.
Monique

linda lou schreef op woensdag 5 maart 2008, 7:49:


Wat is eigenlijk het probleem? Zij mag wel ongevraagd paarden doormeten, maar Nick mag niet vragen zijn hond te readen? Nick geeft haar toch de kans haar kunsten te laten zien. Als ze het bij het juiste eind heeft, zal Nick vast wel zo eerlijk zijn dat hier ook te melden. Is toch ook goed voor de klandizie van Paard En School.

Ik heb in het verleden met verschillende mensen contact gehad omdat het op een bepaald moment zo erg was dat Indy geen paardwaardig leven meer kon leiden. Ik heb met heel veel mensen gepraat, die mij 100% verzekerden met haar contact te kunnen maken. Echter, een controle vraag stellen mocht ik nooit, iets wat alleen wij twee weten, het bewijs dat ze echt met mijn Indy contact maakten. Wat ik wel mocht was vooruit betalen en indien ze er naast zaten, dan was het de schuld van mijn paard, dan wilde ze niet praten over haar problemen om mij een plezier te doen en was ik het geld kwijt. Tot dusver heb ik alleen slechte ervaringen met dit soort dingen gemaakt, en de houding van Paard En School even ongevraagd paarden door te meten en vervolgens met een beschuldigend vingertje naar de eigenaar te wijzen ergert me mateloos.

Dus ja, ik kan me heel goed voorstellen dat Nick zoiets heeft, van laat maar eens zien wat je kunt. Wellicht verandert dan ook mijn instelling tegenover alles wat met readen e.d. te maken heeft.

Monique

Esther schreef op woensdag 5 maart 2008, 15:08:


Ik vind de vergelijking met heksenverbranding ook niet opgaan. Een heks kreeg geen kans, het was of de brandstapel of verdrinken. Paard En School daarentegen krijgt wel een kans.

Andere Monique :)

Els Kleverlaan schreef op woensdag 5 maart 2008, 15:48:


Ik duim met je mee.
Monique

4bozzza schreef op woensdag 5 maart 2008, 18:26:


Ik ben met dezelfde insteek bij Frans en Ilona belandt. Zo van "eerst geloven, dan zien, dit zal wel weer zo'n zelfbenoemde goeroe zijn". Als ik op dat moment te horen had gekregen dat ik maar een andere cursus moest zoeken, dan had ik niet echt een hoge dunk gehad van PaardNatuurlijk.

Ik heb met Ilona over mijn twijfels gepraat, en zij vond mijn houding helemaal niet erg, eigenlijk wel normaal met Indy haar achtergrond. Zie dus nog steeds niet wat het probleem is met Nick zijn vraag.

Groeten,
Monique

jose schreef op donderdag 6 maart 2008, 7:58:


Jose, ik stond bij Ilona met de houding: Ik geloof er geen barst van.......
En Ilona reageerde erg professioneel, wat ik van Paard En School niet kan zeggen.
Monique

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 7 maart 2008, 16:27:


Geweldig Els!
Monique

Christel Provaas schreef op zaterdag 8 maart 2008, 17:26:


Bij mijn vader is ook longkanker geconstateerd. Hij is bestraald en kon na enkele weken niet meer goed slikken. De dosis morfine werd steeds hoger. Mijn vader is gelukkig niet gestikt, hij mocht 's avonds in slaap vallen en niet meer wakker worden. Het heeft gelukkig maar een half jaar geduurd. Achteraf was het beter geweest NIET te bestralen, maar ja, de hoop.....
Monique

4bozzza schreef op maandag 10 maart 2008, 11:59:


Wat frustrerend.....
Zo ben ik een keer halsover kop met mijn moeder naar het dierenasiel gereden omdat haar kater daar afgegeven was. Bleek bij aankomst dat het geen zwart wit getijgerde kater was, maar een bruinachtige, geslacht onbekend. We hadden daar notabenen een KLEURENFOTO achtergelaten! Erg fraai, mijn moeder huilen, ik aardig boos.
Ik hoop dat je je hond gezond en wel weer vindt.
Monique

Ans Jondral schreef op maandag 10 maart 2008, 22:59:


Aan Indy merk ik dat ze "er niet bij" is als ze hengstig is. Ze let absoluut niet op, gaat op mijn tenen staan, struikelt voortdurend, snuift voortdurend. Wil ik links, gaat ze naar rechts, etc. Ze heeft dit meestal gedurende een of twee dagen en dan laat ik haar gewoon met rust. Ik moet haar anders voortdurend corrigeren. Aan haar rug merk ik dan niets bijzonders.
Monique

Els Kleverlaan schreef op woensdag 12 maart 2008, 16:00:


Super Els!

Ans Jondral schreef op zondag 16 maart 2008, 11:07:


Volgens de methode van Jack Meagher zit onder de buik op de plek waar de singel komt te liggen een stresspoint waardoor je bij aansingelen een reactie krijgt.
Monique

amar schreef op maandag 17 maart 2008, 10:28:


Indy heeft op die plek die jij aangeeft een kleine verkleving gehad. Druk gaf een duidelijke pijnreactie.

Pijnherinnering/psychisch - weet ik niet, is dat niet meer iets voor mensen? Misschien wel in de trant van: nog niet door hebben dat er geen pijn meer volgt bij een bepaalde beweging, het niet durven bewegen omdat er altijd pijn volgde. Indy heeft twee jaar lang steeds weer problemen gehad met de draf en liep mank. Sinds kort kan ze aardig normaal draven, in het begin probeerde ze voorzichtig en ging ze "alvast" mank lopen met vragende oortjes. Toen ze merkte dat het zonder pijn ging, was ook het manken weg en bleef weg.

Monique

jan seykens schreef op donderdag 20 maart 2008, 10:48:


Ons werd de ecoraster afgeraden, teveel blubber, dat zakt finaal weg. Ecoraster zou alleen geschikt zijn op aarde, niet op zand. Wij hebben daarom nogmaals zand laten storten, en dat bleek een goede keus te zijn. Het moet al dagen flink regenen dat wij blubber hebben in de bak. Het is ook zo weer droog. De ecorasters vond ik bovendien erg duur, wij kwamen op bijna 7000 euro uit, alleen al voor de rasters en dat geld heb ik helaas niet zomaar liggen.
Monique