Ine Thurnim schreef op donderdag 19 januari 2006, 12:49:


Ik vind dit dus blij maken met een dooie mus. Ik heb niets tegen homeopathie, maar wel iets tegen geld verdienen aan iets wat niet kan.
Pyrrolizidine Alkaloïden beschadigen de lever. De cellen gaan dood. Dood is dood, dat herstelt niet meer, daar helpt geen homeopathie of allopathie tegen. In het begin gaan de cellen nog gecontroleerd dood, en nemen andere levercellen de functie over. In een wat later stadium gaan de cellen ongecontroleerd dood, en dat gebeurt dan massaal.
Ik zie niet wat medicatie daar tegen kan doen. De schade is immers al veroorzaakt.

Esther

Marjolein19 schreef op donderdag 19 januari 2006, 20:22:


Ik vermoed dat het middel is om leverfuncties te ondersteunen, probleem is met JKK vergiftiging dat pas als een dier ziek wordt er al erg veel schade is. In een vroeg stadium van vergiftiging merk je niets aan het dier.
Vooral het woord tegengif suggereert dat er iets tegen de vergiftiging is te doen. Tegen de aangerichte schade is niets te doen.
Zolang de lever nog onder een bepaalde mate van schade is, ( de verschijnselen treden pas op bij een schade tussen de 50 en 70%) kan de lever nog functioneren. Als de schade dus al zo ver is dat een dier echt ziek wordt, zie ik echt niet dat een tegengif iets zou kunnen doen.
Er zijn gevallen bekend dat een dier de vergiftiging overleefd heeft, maar de dieren blijven altijd achter in conditie en gewicht, en zullen nooit de oude worden. Deze dieren hadden net genoeg leverfunctie over om te blijven bestaan, maar blijven altijd patient.

Esther

Geertje schreef op donderdag 19 januari 2006, 22:16:


Nog even alles op een rijtje. Pyrrolizidine Alkaloiden hebben inderdaad een cumulatief effect. Zowel de opname van een grote hoeveelheid in één keer, als de opname van kleine hoeveelheden over langere tijd kunnen dus leiden tot beschadiging van de lever en ziekteverschijnselen. De manier waarop de cellen doodgaan is echter anders.
Bij opname van grote hoeveelheden PA's zie je vooral massale necrose in de lever. Necrose is het ongecontroleerd doodgaan van cellen. De cellen krijgen zoveel gif aangeboden, dat ze niet meer in leven kunnen blijven. De cellen sterven af en vallen in brokstukjes uit elkaar. Omdat er nu grote hoeveelheden dood weefsel in de lever aanwezig zijn, leidt dit tot een opruimreaktie van het lichaam. Het lichaam reageert met een ontstekingsreaktie. Nu hebben we dus het beeld van massaal afsterven van leverweefsel en een leverontsteking. Het dier zal nu ernstig ziek worden, omdat een groot deel van de lever niet meer werkt en omdat de lever onstoken is. Al naar gelang de ernst van de leverproblemen zal het dier doodgaan of herstellen. Als het dier herstelt, zal dood weefsel worden opgeruimd door de ontstekingscellen en de plekken waar leverweefsel is weggevallen zullen worden opgevuld met bindweefsel. Er is nu dus een gedeelte van het normaal functionerende leverweefsel verdwenen. Afhankelijk van de grootte van dit gedeelte is er meer of minder functieverlies in de lever. Als dit functieverlies klein is, zie je aan het dier geen verschijnselen. als het functieverlies groot is, zie je duidelijke verschijnselen (verminderde conditie, vermageren, etc.).
Bij een opname van kleine hoeveelheden PA's over langere tijd werkt het anders. Een opname van een kleine hoeveelheid leidt niet tot een massale necrose in de lever. Wel worden er cellen beschadigd. Zwaar beschadigde cellen zullen doodgaan door middel van necrose: ze zijn zo zwaar beschadigd dat ze niet in leven kunnen blijven. Het aantal cellen dat in necrose zal gaan zal bij een opname van een kleine hoeveelheid gif echter zeer beperkt zijn en dus nauwelijks ontstekingsverschijnselen geven. Cellen die lichter beschadigd zijn zullen in apoptose gaan. Apoptose wordt gedefinieerd als gecontroleerde celdood. Door het vrijkomen van bepaalde signaalstoffen geven deze cellen aan dat ze beschadigd zijn en daardoor een risico vormen voor de rest van de cellen (doordat ze in necrose dreigen te gaan, of doordat ze kunnen veranderen in tumorcellen: bij mensen, ratten en muizen kunnen levertumoren ontstaan als gevolg van een PA-intoxicatie). nu wordt het proces van gecontroleerde celdood, apoptose dus, in deze cellen in gang gezet. De cel valt in afgesloten blaasjes uiteen, die door de omliggende cellen worden opgenomen en verteerd. Belangrijk hierbij is dat er geen ontsteking optreedt. Zolang er niet heel veel cellen in apoptose gaan, kan het verlies in functie nog makkelijk gecompenseerd worden en treden er geen afwijkingen op (geen verschijnselen en ook geen afwijkende bloedwaarden). De verloren gegane cellen kunnen zelfs nog in beperkte mate vervangen worden door regeneratie vanuit een 'reservepopulatie' levercellen, die nog kan delen. Als cellen heel licht beschadigd zijn, kunnen ze zich nog herstellen en doorgaan met functioneren.
Onder een bepaald niveau zullen de PA's dus geen verschijnselen geven na opname. Een dier kan dus PA's opnemen, maar als de hoeveelheden zodanig zijn, dat de lever het kan compenseren, zie je niets aan het dier, ook niet in het bloed. Bij hogere niveua's zie je eerst afwijkende bloedwaarden (o.a. leverenzymen), en vervolgens verschijnselen. Hoe hoog deze niveau's zijn is niet bekend, maar dit zal ook per diersoort en per individu verschillen.

Esther

Geertje schreef op vrijdag 20 januari 2006, 8:07:


Ja iets te eenvoudig gedacht. Een lever groeit niet aan. Er is een populatie reservecellen maar die zijn op dat moment van massale leverontsteking al lang op.

Esther

ElkeW schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:20:

Dit verklaart bv. waarom de lever na

Dat schreef ik ook bij de uitleg, dat de lever kan regeneren, maar dat kan enkel maar tot een bepaalde hoogte.

De verloren gegane cellen kunnen zelfs nog in beperkte mate vervangen worden door regeneratie vanuit een 'reservepopulatie' levercellen, die nog kan delen. Als cellen heel licht beschadigd zijn, kunnen ze zich nog herstellen en doorgaan met functioneren.

De ellende met JKK vergiftiging is dat juist dat proces erg onzichtbaar is.
Pas op het moment dat de lever te veel is aangedaan komen er duidelijke veschijnselen. Maar dan is de lever al 50 tot 70% beschadigd.

Esther

Esther schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:33:


Nog even een aanvulling

Er zijn 2 soorten PA-vergiftigingen

1 Chronisch: onder een bepaalde spiegel wordt er nog “gerepareerd”in de lever; andere cellen nemen de functie van de “dood-signaal-afgevende”cel over. Er komt in latere fase bindweefsel in plaats van de dode levercellen. Het is onduidelijk welke hoeveelheid JKK binnen welke termijn nog geen schade geeft. Als meer dan 50-70 % van de levercapaciteit is aangetast ontstaan er verschijnselen van leverziekte.

2 Acuut (veel opname in korte tijd)

Dit even om duidelijk te maken dat je pas verschijnselen ziet aan een dier als je al te laat bent.
Dan ben je dus met wat voor tegengif dan ook te laat. Tegengif is dan ook wel wat te simpel gedacht, en niet reeel.

Esther