ElkeW schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:20:

Dit verklaart bv. waarom de lever na

Dat schreef ik ook bij de uitleg, dat de lever kan regeneren, maar dat kan enkel maar tot een bepaalde hoogte.

De verloren gegane cellen kunnen zelfs nog in beperkte mate vervangen worden door regeneratie vanuit een 'reservepopulatie' levercellen, die nog kan delen. Als cellen heel licht beschadigd zijn, kunnen ze zich nog herstellen en doorgaan met functioneren.

De ellende met JKK vergiftiging is dat juist dat proces erg onzichtbaar is.
Pas op het moment dat de lever te veel is aangedaan komen er duidelijke veschijnselen. Maar dan is de lever al 50 tot 70% beschadigd.

Esther

ElkeW schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:20:


Het KAN wel actief zijn, maar is zeer ongewenst. Het schijnt dat je in je leven velen tumoren ontwikkelt, maar dat die nooit kunnen uitgroeien tot een levensbedreigend iets doordat de telomeren opraken en de celdeling stopt. Je merkt er dus gewoon niets van. In het merendeel van de tumoren is echter het gen voor telomerase op een of andere manier ingeschakeld, met alle gevolgen van dien... Dit is dus niets nieuws.

Wat wel nieuw is, is dat er stamcellen op andere plaatsen voorkomen. Het enige verschil (toch?) met andere cellen is dat stamcellen geen specialisatie hebben, en dus kunnen uitgroeien tot een willekeurig orgaan. Zo kan er dus een oor groeien in je lever, als daar stamcellen aanwezig zijn.

Lijkt me een onderwerp wat nog wel wat nader onderzoek kan gebruiken. De mogelijkheden hiervan lijken me eindeloos!

Stamcellen stimuleren om nieuwe organen te laten groeien, stamcellen verwijderen om de kans op kanker te verminderen. pick your choice!

Groeten,
Frans

Marie-Christine Vesters schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:31:


Hoezo???? Als je zo heel erg gehecht bent aan een dier of mens dan is geld toch het minst belangrijke?!

De ondeugende blik van Khabal, het lieve gehinnik van Bala en het mooie stoere arrogante van Khani maken mij gelukkig. Waarom zou ik dan niet alles wat er in mijn macht ligt doen om ervoor te zorgen dat zij niet vroegtijdig hoeven te overlijden? Natuurlijk wel realistisch blijven, daarna moet het ook OK zijn, en moet het geen kwakkel-paard zijn en het moet ook niet zo zijn dat je zelf bankroet bent en daarna hun onderhoud niet meer kunt betalen maar als het in je macht ligt...

Sommige dieren zijn gewoon net zo belangrijk als mensen, en daar zou ik dus evenveel voor over hebben als voor mijn partner, vader, moeder, zusje... Het zijn toch levende wezens waar je van houdt?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Esther schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:33:


Nog even een aanvulling

Er zijn 2 soorten PA-vergiftigingen

1 Chronisch: onder een bepaalde spiegel wordt er nog “gerepareerd”in de lever; andere cellen nemen de functie van de “dood-signaal-afgevende”cel over. Er komt in latere fase bindweefsel in plaats van de dode levercellen. Het is onduidelijk welke hoeveelheid JKK binnen welke termijn nog geen schade geeft. Als meer dan 50-70 % van de levercapaciteit is aangetast ontstaan er verschijnselen van leverziekte.

2 Acuut (veel opname in korte tijd)

Dit even om duidelijk te maken dat je pas verschijnselen ziet aan een dier als je al te laat bent.
Dan ben je dus met wat voor tegengif dan ook te laat. Tegengif is dan ook wel wat te simpel gedacht, en niet reeel.

Esther

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:40:


Ik denk er hetzelfde over hoor Ilona, maar als ik met sommige mensen praat die een erg ziek familielid hebben en die dan horen hoeveel geld soms aan dieren gespendeerd wordt kan ik daar toch ook wel een beetje inkomen dat die het daar moeilijk mee hebben. Vooral als het over zulk een ernstige zaken gaat is geld een zeer belangrijk onderdeel van heel die operatie. Het is toch wel schrijnend dat sommige dieren vaak beter verzorgd worden dan mensen omdat ze er de financiele middelen niet voor hebben. Hiermee zou ik de discutie graag beeindigen.
Groetjes,
Marie-Christine

HannahFroukje schreef op vrijdag 20 januari 2006, 0:56:


Hoi, was ik weer...
met een Re: in misschien warrige volgorde...

Allereerst was het nooit mijn intentie dode mussen of ... te presenteren!
Juist omdat ik 'blij' was dat jullie ons geinformeerd hebben over de toxiciteit van kruiskruid (!), leek het me niet fair een evt. redmiddel niet te melden...
een lichtje?

Vlgs. mij overigens Senecio jacobea, 'illegaal' omdat-ie niet geregistreerd is. Senecio aureus (ook s. vulgaris?) is 'gewoon' verkrijgbaar, maar een andere 'neef'?
Een middel om (liefst!) nooooooooooit te gebruiken, maar in huis te hebben voor 'je weet nooit'. En evt. toe te passen wanneer serieuze vermoedens bestaan dat er trammelant is t.g.v. kruiskruid.
Natuurlijk wacht je beter niet tot het laatste uur heeft geslagen.
(Maar dan nog, juist dan, als je denkt dat je dier er nog goed uit kan komen, kun je met hoge frequentie, elke 10 min. bv., prikkels (cq middelen) geven, op leven of dood. Niemand gaat voor z'n tijd, weet je. En dingen komen op je pad met een reden. DAT is tenminste wat ik geloof...).

Er KAN inderdaad een beginverergering optreden (waarbij je dan weet dat het 'raak' is). In zo'n geval is het, denk ik, raadzaam ff een stapje terug te doen cq dag te wachten of een 'beurt' over te slaan.
Dolisos, Belgie gistermiddag gebeld. S.j. is er vanaf D12.

Probleem inderdaad dat het gif averij aanricht alvorens de crisis inzet.
Maar aangezien 'elk nadeel z'n voordeel heb' zou je goed op de lever kunnen letten en wellicht ook kunnen ondersteunen.
Er zijn per slot signalen (dier is belast!) en extreme belasting kun je bv. d.m.v. bio-resonantie traceren (makkelijker gezegd dan... ), het zijn opties.
(Zo je ook aanwezigheid kruiskruid in hooi (en lichaam) zou kunnen testen).
In welk stadium alarmerende bloedwaarden ontstaan en of een periodieke serumtest zinvol is (dier ziet je aankomen!)?
Zelf testen we 'alles' met een bio-tensor (alternatief, ja ).

Wat het middel kan doen, is kruiskruid ontkrachten. Zodat de stapeling niet verder gaat. Daarnaast verwacht ik ook wel een zekere regressie.
(Geen clou wat de indicaties van Dolisos zijn. Maar kruiskruid-voorbij-het-omkeerpunt, met de info van kk, als anti-middel, is homeopatisch volstrekt logisch. Spijtig genoeg denk ik niet dat er redding van het allopatische front te verwachten is, logischerwijs...).

Hoe verder je van huis bent, hoe langer de weg terug. Iedereen die iets van de fysiologie begrijpt, weet dat je pijlsnel van het 1 in het ander kunt rollen. (Dat het 1 het ander triggert (alles houdt verband), lichaam = per slot een systeem).
Dus heb je ook meerdere middelen nodig.
Aan draineren cq ontgiften heb ik natuurlijk ook gedacht (maar pas op bij zieke organen!!! neem dan een andere route) evenals aan DE levermiddelen. (Welke? Hangt er vanaf... de keus is groot, dat is het homeo-luxe-probleem. Daarom testen we ook.
Alleen het JUISTE middel in de juiste potentie zal immers werken).

Of je (deeltjes?) kwik (zwaar metaal!) met kk kunt vergelijken, betwijfel ik (maar ben geen toxicoloog). Anti-oxidanten: tuurlijk (vooral alpha-liponzuur!), maar zou toch eerder denken het aloude carbo (houtskool/norit). Een inerte stof waarin je gifstoffen kunt 'vangen' (zoals je kwik kunt binden aan chlorella). Of...??? Er zijn meerdere gif ontkrachters, maar...????
Is het nodig??? Of kan het homeo-middel alles neutraliseren?

Een beschadigde lever kan zich nooit meer herstellen...
(Of wel?)
Tot slot zou ik graag nog iets vertellen. Begin 2003 stopten de nieren van mijn echtgenoot er mee (= niet goed! ). Insufficientie, waaraan vlgs. statistieken 50% van de patienten overlijdt. Hij stond op nominatie voor dialyse, de nieren herstelden zich niet spontaan.
De ene nier werd 'doodverklaard', de andere zou nooit meer 'beter' worden.
Volgens verschillende specialisten. "On-mogelijk!!!", zeiden ze...
We zijn toen zelf in de weer gegaan met organo-therapie, je 'moet' iets.
Het ging niet in een dag (of vanzelf ), maar uiteindelijk werd de creatinine-waarde weer helemaal 'normaal'... en functioneerden de nieren weer als vanouds.

Met organo eerder al fantastische ervaringen.
Zijn stamcellen 'blanco' ongedifferencieerde (hoe schrijf je... ) cellen (die nog van alles kunnen worden), organo-cellen zijn orgaan-specifiek.
Als de cellen zichzelf dupliceren en er is averij, dan worden de nieuwe cellen gevormd naar beschadigd model. En wordt het orgaan er dus niet beter op.
Maar... geef je het zieke orgaan een gezonde cel als perfect voorbeeld, dan kan het weer gezonde cellen gaan (na)maken en herstellen.
Dat is tenminste de bedoeling van organo-therapie.
Wel een beetje dubbel (voor vegetariers ), die cellen zijn van varkens.

Tot zover...

Nogmaals: de bedoelingen waren alleen maar goed... zijn ze nog!

Veel groetjes,
Ine

Ine Thurnim schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:56:



PA's worden niet opgeslagen of gestapeld in de lever. Ze worden omgezet tot de giftige dehydro-pyrrolizidine alkaloiden in de lever. Dan beschadigen ze de levercellen. Daarna worden ze echter zeer snel uitgescheiden (binnen 24-48 uur). De leverschade is dan echter al aan gericht. Het is deze schade die cumulatief is. Door herhaalde kleine beschadigingen wordt de lever uiteindelijk zodanig beschadigd, dat het functioneren ervan ernstig wordt aangetast.

Esther

Ine Thurnim schreef op vrijdag 20 januari 2006, 11:56:


Inderdaad geloof. Ik was eigenlijk niet van plan om nog eens op berichten over homeopathie te reageren, kwestie van een eindeloze pin-pong te vermijden. Maar iemand raadt hier op een openbaar forum een onbewezen alternatieve therapie (m.i. nog een een vriendelijke definitie) aan als 'geneeswijze' voor een potentieel dodelijke aandoening. Ik vind dat niet vallen onder 'baadt het niet dan schaadt het niet'.

Elke

ElkeW schreef op vrijdag 20 januari 2006, 12:12:


Mij bekruipt ook het gevoel in de trend van (on)veilig vrijen en aidsremmers.
Ik heb niets tegen homeopathie, maar het risico dat er wordt gedacht dat het dan best zou kunnen om wat kruiskruid te eten omdat er toch een remedie is, dat vind ik eng.
Met name omdat veel mensen toch nog niet helemaal begrijpen hoe de vergiftiging in zijn werk gaat, want pas als er ziekteverschijnselen optreden is de lever al ernstig aangetast, en is er al cirrose.

Esther

Esther schreef op vrijdag 20 januari 2006, 12:07:


O Zo... Dank je (en sorry: dacht dat er sprake was van gifverzameling. Stom?).
Is in zo'n geval dan juist organo niet geindiceerd???
Het kan echt 'wonderen' verrichten!
(al is nix beloofd, nooit... ).

Ine