annick schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 12:52:


Annick,
Als je iemand zou vinden, zou je dat dan willen melden? Ik zoek nl nog begeleiding in de buurt :).
groetjes Ebby

Michiel schreef op woensdag, 28 september 2005, 21:54:


Hoi Michiel,
Ik ga eventjes een totaal andere weg inslaan.
Want clickeren, going whit your horse ed is hardstikke leuk. Ik heb het een tijdje toegepast, wat geexperimenteerd met going whit your horse, in periodes actief geklikkerd. Maar het gaat heel erg veel uit van je paard, wil je paard of niet, zoekt je paard toenadering? Wat doet je pàard? Geweldig, zeker omdat de heersende moraliteit is; hij moet er maar aan wennen, ìk wil het, en alles vanuit de mens. Maar in jouw methode proef ik heel veel passiviteit van de mens. Ja, aangeven wat hij wil, door middel van een yes en het op cue zetten. Maar veder weinig tot niets.
Wat ik de laatste tijd aan Stella merk is dat ze het prettig vind als we daar een balans in zoeken. Dingen vanuit hàar, niet alles vanuit mij. Alles vanuit mij kan ze neit tegen en blokkeerd. Wat dat betrefd geeft ze het heel mooi aan (al heb ik haar om die eigenschap vaak vervloekt ). Maar ook niet alles vanuit haar. Want dan gaat het haar op den duur vervelen en wil ze neit meer. Wat ik de laatste tijd probeer te doen is er een evenwicht in zoeken. Heel lastig, maar het geeft voldoening. VRoeger vroeg ik haar weinig tot niets, gaf zei eht zelf aan. Totdat ze daar genoeg van kreeg en niet meer wou, en nu geef ik ook dingen aan. Ze kan het zo negeren, haar eigen zin doen, ik rijd op een stalhalster. Maar meestal reageert ze wel, wil ze reageren. Zei op mij en ik op haar, communiceren. Niet eenzeidig vanuit haar, neit eenzeidig vanuit mij. Het is ook mìjn ritje, net zoals het de hare is.
Michiel, ik heb jouw methode nu eventjes als uitgangspunt genomen omdat het er voor mij het duidelijkste uit naar voren kwam. Het is slechts wat mij opviel en waar ik nu mee bezig ben. Geen kritiek, slechts een noot.
groetjes Ebby

jo schreef op donderdag, 29 september 2005, 9:37:


Herkenbaar :).
Stella bokt en draait niet, maar ze loopt langzaam en probeert om te draaien. Nu zie ik dat aankomen dus doet ze het niet, maar ik ben er absoluut neit gelukkig mee. Oftewel, ik kom waar ik wil wezen, zonder geroep, dwang, druk oid maar niet van harte. En dan rijd ik net zo lief niet. En de clue zit hem in wat Michiel aanhaalt, flakbij stal is er neits meer te ontdekken. PAs op 10/15 minuten stappen (daarom probeer ik vaak dan maar te gaan draven...) is er iets nieuws en is het meestal wel weer leuk. Alleen is het dan oortjes vooruit, moordtempo stappen (wedstrijdje? ) en ben ik totaal uit beeld behalve dan om een gang hoger toestemming te geven. En dat wil ik dus ook niet meer, want als er iets eng is ben ik dus ook buiten beeld daarnaast wil ik samen rijden. Ernaast? Op de een of t andere manier pikt ze die link niet op. Zo was ik bv laatste in het donker aan het rijden, àlles is dan eng en ze stuiterd bij ieder bewegend grasprietje door de bak (of over de weg als ik in de schemering beland). Ik ernaast, paard in mn rug (niet helemaal, dat loopt neit zo lekker ) en geen geschrik. Ik erop, geschrik van alles. Dingen die ik haar op de grond leer pikt ze niet op als ik erop zit, ik moet alles weer aanleren. Dus wat Pien zecht, alles moet op de grond goed zijn, daar geloof ik niet echt in. Op de grond is stukken concreter, je staat ervoor, je gaat niet mee. Rijden is veel onwezenlijker voor je paard. Je zit erop, het zicht is neit goed, eht contact vreemd. Directer, geen gehannes met je gewicht. Jij beweegt, zei beweegt en aan rijden zijn gewoonweg veel meer dinge verbonden. Op de grond kan een basis zijn, maar is niet alles.
Een oplossing? Wat Pien zecht pas ik af en toe wel toe en ik vind het vaak wel werken en goed. Misschien eens toch veder komen, eens volhouden en erdoor. Dat ze erachter komt dat het alleen ook leuk kan zijn?
Wat bij Stella wel werkt (maar erg lastig is ), is spelen, dingen vragen, vooral dressuurmatig. Mijn favoriet is het spelen met het gewicht op het ene achterbeen. Stilzetten, achterwaarts vragen, gewicht op het ene achterbeen schommelt naar achteren, naar voren, dr rug komt omhoog, ze zet ermee af, kromt dr hals en swingt vooruit. Het ene achterbeen, het andere, gewicht veder naar achteren en achterwaarts, veder naar voren en stappen. Heerlijk :).
groetjes Ebby

ebby schreef op donderdag, 29 september 2005, 16:08:


Nog een aanvulling, iets over regels ed.
In het boek "basis rijkunst" van Anne Muller vergeleek zei regels en grenzen met een box. Een box heeft muren, veder kan je gewoonweg neit. Maar je hebt boxen en boxen. Je hebt ook loopstallen waar paarden met een boel staan. waar een paard het best reuze naar zn zin kan hebben. Maar toch met dat randje, die box grens. Sommige mensen hebben heel kleine boxen, daar word je paard niet echt gelukkig van. En in zn eentje natuurlijk helemaal niet. Binnen die box kan je ookhardstikke leuk spelen, geen probleem. Dat word pas een probleem als de ruimte te klein word.
En als je die wanden nu vergelijkt met de grenzen van met iemand werken? Als je ze neit te klein doet, te veel hebt, dan is het best hardstikke leuk. Ondanks die muren. En is t ook geen ramp :)
groetjes Ebby

Mijn paard is gisteren weer aan het verharen geslagen. De lange bovenste dekharen, makkelijk te herkennen bij haar aan haar witte kleur. Slechts een handjevol, maar toch.
Ik weet dat er vorig jaar een onderzoekje is geweest naar vachtverwisselen, maar dat dat is afgeblazen omdat er te weinig deelname was. Erg jammer, maar heeft er niet iemand een idee waarom ze nu al zo vroeg begint? De kortste dag is nog niet eens geweest... En ik heb ook niet echt het idee dat het weer de komende weken zachter word, eerde kouder.
groetjes Ebby

ebby schreef op woensdag 14 december 2005, 15:04:


Oke, sorry, ik dacht dus dat ik een nieuw onderwerp gestart was. Beetje wennen dat nieuwe forum :)