Nick Altena schreef op maandag, 6 september 2004, 14:58:

Hoi.

Ik heb vandaag met mijn collega gesproken.
Zij was er de dag voor mijn hap en mep ervaring.
Die dag heeft ze een groep op een natuurrit meegenomen.
Daardoor bleef mijn paard en haar broertje alleen achter en volgens haar stonden die twee zodanig te roepen en te roepen, dat ze eigelijk verwachtte dat ze twee jonge, losse paarden achter zich aan zou krijgen.
Die maakten zoveel lawaai dat ze ze helemaal in de bergen kon horen.
Wat een konijnen, he?
En tja, daar komt Jo de volgende dag die wel even rustig een paar hoeven zal gaan raspen, een halve kilometer verderop.

We zijn het eigelijk eens dat deze plek niet geschikt is voor jonge, ongetrainde paarden.
Geen stal, geen goeie vastmaak mogelijkheden en te lange afstanden tussen alles......ookal is het er qua natuur schitterend voor de paarden.
Zoals Nick zegt....maar dan net effe anders.....de paarden voelen zich wel veilig bij de mensen maar niet in die omgeving alleen.....de jonge paarden dan wel te verstaan.

Wat dat betreft kan (was het Ebby?) gelijk hebben, het duurde te lang de weg terug en ik ging ook nog eens haar ophouden met oefeningen.

Voor Nick:


Vertel eens waar je aan dacht?


Ze had alleen mijn trui te pakken.
Maar nee, dit was een ergenisbeet.
En er zal beslist niet meer dan drie sec tussen de hap en de mep.
Tai chi en al die soort gelijken........meegaan in de beweging. ;o)


Toch.....ik heb nog nooit een paard een leiderpaard zien bijten uit genegenheid.
Wel dat ze elkaar staan te "schrappen"...tanden als een soort harkje gebruiken.
Dat heeft ze wel eens bij mij gedaan, toen ik haar krapte in haar manen.
Maar dit was echt ergenis van haar.


Ja, en er zit maar 24 uur in een dag.
Ik vind dat broertje ook een schitterend beest, heerlijk kwajongen is het, maar ik ken mijn begrenzingen.


Joke.

Het lost zich vast vanzelf op, one way or the other.