Piet schreef op vrijdag, 16 september 2005, 14:46:
> Monique Meijer schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:42:
>
>> trea hoex schreef op vrijdag, 16 september 2005, 11:06:

> vind tot een vriendje van hem maken. Hij zal het gaan
> associeren met prettig, aandacht en voer.
> Piet
>
Hallo,
Helaas mijn paard moest ook eerst elke keer verdoofd worden voordat ze bekapt kon worden. Ze kon ook absoluut niet vastgebonden worden of vastgebonden bekapt, dan draaide ze door en raakte volledig in paniek. De oorzaak is gelegen in hele traumatische ervaringen. Maar daar is ze aardig overheen (tenminste als ik haar bekap). Met veel geduld, voetje 1 seconde optillen, neerzetten, braaf, appeltje, voetje 2 seconden optillen, etc. Eerst niet vastgebonden, daarna de hele reeks terwijl ze vastgebonden stond. Tegenwoordig tilt ze ook zonder appeltje als beloning haar voetjes bereidwillig op en is 'braaf' voldoende. Ook als ze vastgebonden staat en ik ben even uit het zicht volgt er gelukkig geen paniekreactie meer, ze beperkt het tot zachtjes vragend hinniken.
Verdoven bij bekappen heb ik ook slechts tijdelijk gebruikt toen het echt niet anders kon. (Bij de aanblik van een man met gereedschap, veranderde mijn rustige, vriendelijke merrie in een kwaardaardig monster; kun je dus wel nagaan wat er in het verleden met dat gereedschap gedaan is).
Ik wil binnenkort wel weer beginnen met
trailerladen, en dan met hele kleine stapjes, net als ik bij bekappen gedaan heb. Nauwe doorgangen, wapperende vlaggen, over plastic lopen, e.d. zijn sowieso geen probleem meer, ze stopt zonder problemen haar hele hoofd in een papieren zak of jaagt buren de stuipen op het lijf door haar hele hoofd plotseling door het geopende autoraampje te steken om de er naast zittende passagier te begroeten..... Met mij gaat ze nu praktisch overal overheen en naar binnen, ik denk dat we klaar zijn voor de volgende stap: trailers.
Mijn paard wordt de laatste tijd wat zelfstandiger, enge dingen worden van afstand bekeken en dan wil ze er zelf graag naar toe om ze te bekijken. Eerder wilde ze alleen maar graag weer naar huis, veilig achter het hek. Groeten,
Monique