Wendy-hb schreef op woensdag, 20 juli 2005, 18:24:
> Het ideaal : de weide rond anno 1900. Hieronder staat een
> opsomming van kruiden die vroeger in de paardenwei stonden en
> vaak 50% van de totale vegetatievolume in beslag namen. Deze
>
> (bron het voeren van paarden voor gezondheid en energie,
> handelsmij. Arie blok uit Woerden onder licentie van liberty
> research)
Ik vraag me af hoeveel van bovenstaande kruiden en grassen er na een paar jaar vanzelf in een weide zitten. Dan bedoel ik een weitje dat alleen voor paarden bestemd is.
Als ik bij ons kijk zie ik diverse soorten klavers, soorten gras, wikke, 't sterft van de paardenbloemen, weegbree, wilde peen enz.
Ik denk dat het een kwestie is van ongelijke begrazing, af en toe een kale plek om als zaadje te kunnen kiemen of juist een hoop stront om te kunnen kiemen tussen hoog gras als beschutting.Een kuiltje op de zuidkant, een heuveltje voor weer andere zaadjes en dan de juiste PH en andere eisen wat het zaad van een bepaald kruidje aan de grond stelt. Zoals vochtigheid, doorlaatbaarheid opdragendheid.
Kortom, zolang je niet constant je wei behandelt als een koeiewei, dus enorm overbemest met allerlei kunstmest, creeer je vanzelf honderden verschillende biotoopjes in je wei, Alles wat door de lucht aan komt waaien vestigt zich, want dat komt uit de buurt met dezelfde bodemgesteldheid. Alles wat er aan zaaddragend plantje ooit gestaan heeft en waarvan het zaad in de grond tot wel 75 (!) jaar kiemkracht kan behouden zal ontkiemen zodra de juiste levensomstandigheden er zijn.
Ik hoop dat mensen beseffen dat de wei van rond 1900 een wei was waar
geen kunstmest op werd gestrooid.
Kalk misschien, oude verteerde mest wel haast zeker, maar zeker geen korrels uit een zak van de chemische fabrieken.
Alles wat er van nature voorkwam groeide in zo'n wei. Er is nooit ook maar 1 boer geweest die dacht: " weet je wat ? Ik ga lekker zo veel mogelijk verschillend onkruid in mn wei zaaien, da's goed voor m'n peerdjes" ..... het groeide er spontaan, vaak juist tot ergernis van diezelfde boer. Want in het perceel bonen naast de wei moest hij de rotzooi er weer uit zien te krijgen.
Het is dus duidelijk dat een en ander betekent dat een wei in Brabant een heel andere beplanting had dan een wei in Groningen.
Piet
Warboel
