Maar er zit ook een heeeeeeeeel groooooooooot grijs gebied tussen. Mensen die een klein groepje paarden op een paddock en een lapje gras houden, zoveel mogelijk gevend aan hun paard. Deze mensen geven hun paarden een prima leventje, maar deze gemiddelde mens krijgt het nog steeds niet altijd voor mekaar op die paddock en lap gras met goed fatsoen een kudde met hengst te houden.
Jou hengsten kiezen ervoor bij jou te blijven Egon en dat is fantastisch. Maar een andere hengst bij een andere baas ziet een merrie langskomen en zegt de groeten! Ik loop lekker mijn hormonen achterna. En er zijn hengsten waar geen hek sterk en hoog genoeg voor is.

Mogen die mensen ook maar geen paarden meer houden?
Als ik mijn paard in een box moest stoppen had ik ook geen paard. Ik heb er zeer bewust voor gekozen niet op dergelijke paarden te willen rijden en er al helemaal nooit zo een te willen houden. Maar dat is iets anders dan de juiste omstandigheden voor een hengst te hebben.

Groetjes Karin

Ik heb een aantal paarden meegemaakt als hengst en daarna na de castratie.
Ja hun gedrag veranderde. Ze werden rustiger, hun volume ging omlaag, reageerde minder extreem op de andere paarden (ze waren uit hun opgroeikudde in de kudde op de stoeterij gezet). Veranderde hun karakter? Nee, ze waren nog steeds net zo onzeker, braaf, ondeugend, en goudeerlijk als voor de castratie.
Natuurlijk verandert het paard. En ik geloof ook direct dat er hengsten zijn die door de castratie wél persoonlijkheid veranderingen hebben, elk individu is anders en reageerd anders. Maar ik kan het rustiger worden van gedrag niet direct als grote persoonlijkheidsverandering zien.


Voor de 2-bener, dat lijkt me logisch. Het hek om de wei is ook voor de 2-bener. Het voorkomen van veulens die voor de 2-bener/maatschappij overbodig zijn is ook voor de 2-bener. Indirect ook voor het paard. Ik heb diep meelij met veulens die gefokt zijn vanuit een ondoordacht plan en dan zodra ze niet schattig meer zijn en geld gaan kosten te koop worden gezet. Dat gaat me aan het hart. Niet omdat ze verkocht worden of omdat er geld op verdient word. Maar omdat er geen liefdevolle plek voor het dier is waar het gewaardeert word. Omdat mensen weer iets doen zonder over na te denken en de consequenties te overzien. Dat vind ik bij elke diersoort. Er zijn veel te veel dieren bij veel te veel onwetende mensen.

Groetjes Karin

Tycho schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 17:07:


[GROTE KNIP]

Ff snel tussendoor: jouw verhaal 100% herkenbaar hier.


Exact. Paard is een faciliteit, een attribuut. Een toevallige noodzakelijkheid bij neven-doelstellingen. Bij andere gehouden diergroepen als honden is het niet anders.

Met díe helaas meerderheidsgroep dier-belangstellenden kan ik niets, wil ik niet eens meer wat en is (voor mij) totaal oninteressant. Ze hobbelen vanzelf wel achteraan wanneer de "avant-garde" veranderingen weet te bewerkstelligen die aantrekkelijk gevonden gaan worden. Zelfs Martin Gaus is opgehouden honden in mekaar te slaan (doch ik heb pony-geheugen en vergeet niet!). Dat een Monty Roberts het simpele klikkeren ook ontdekt schijnt te hebben geeft de burger ook moed.

Het is niet meer dan logisch dat een minstens even groot deel van de hippische industrie op dezelfde leest geschoeid is. Ook daar kan en wil ik (als wereldverbeteraar en ridder op echte hengst) allang niets meer mee. Hoeft ook niet want die hele boel is facilitair en zal zich vanzelf even snel aanpassen naarmate er vraag naar verandering is.

Misschien dat sommige lezertjes nu mijn "elitaire" houding hier op het forum beter begrijpen. In de huidige situatie in NL is waar "paard-natuurlijk" ongeveer voor staat nu eenmaal nog elitair. Dat begint onontkoombaar met particulieren die de mogelijkheden voorhanden hebben - zitten we de zielepieten hier fijn de ogen uit te steken met onze kapitale boerderijen en de hele dag niets anders te doen dan met onze ponies spelen.
Maar niet met de bedoeling elitair te zijn!
Hopelijk ontstaat er exponentieel vraag naar "onze" manier van met paarden bezig zijn, en het is die vraag die vanzelf meer mogelijkheden gaat scheppen. Er zullen wellicht meer paardenbedrijven ontstaan die gefundeerd zijn op aantallen hectares i.p.v. aantallen boxen en dure gebouwen. Ook de (op handen zijnde) Europese regelgevingen gaan die kant op. Uitloopstallen en groepshuisvesting gaan "gewoon" worden. Dat dwingt al een totaal ander beheer af.

Groeten, Egon

Karin schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 18:39:


Jullie hebben een ha of 7 in gebruik toch?
Leuk. Mogelijkheden te over.


Wat is dat nou toch tussen iedereens oren zodra het woord "hengst" valt? Het lijkt me een reuzeleuk experiment om wat hengsten als ruin voor te stellen op een clinic ofzo (veel mensen kijken daar toch niet naar) en dan eens te zien of ze dan ook wat normaler benaderd worden door de 2beners.


Er is altijd wel iets te bedenken wat niet voldoet of als excuus kan dienen.
Ik wil met mijn hengsten ook liever niet op een voetstuk gezet worden, want dat zou onterecht zijn. Maar je mag je gerust afvragen hoe het komt dat bij mij tot op heden hengsten allemaal brave lieverds worden.

Een residentiele hengst loopt echt niet zomaar weg. Op zijn hoogst zal hij proberen de harem te vergroten, maar als zijn behoeften al voorzien zijn (en dat valt gemakkelijk te regelen!) zal hij dat naar mijn ervaring niet gaan doen. Ook in extensief gehouden cq. natuurlijke omstandigheden is het normaal dat een hengst maar 1-3 merries heeft. Dat KUNNEN er wel meer zijn, maar hoeft zeker niet.
Ook meerdere hengsten (én merries) tesamen is niet uitzonderlijk zonder dat ze elkaar de hersens in slaan.
Van dit alles heb ik onafhankelijk filmmateriaal ter illustratie.


Ik heb nergens beweerd dan mensen geen paarden mogen houden. Wat mij betreft stoppen jullie ze in cigarenkistjes, of brengt ze morgen naar de slager, etc. Ik heb alleen gezegd dat IK op die wijze geen ponies zou willen hebben.


Hier geef JIJ precies hetzelfde aan wat ik eerder deed: jouw persoonlijke visie op wel of geen ponies willen hebben.


Wat zijn dan volgens jou de enig juiste omstandigheden daar voor? Zo te horen heb(ben) jij (jullie) met je weiden meer ruimte dan ik.


Nogmaals, en ik blijf dat herhalen, zie ik het mijlengrote verschil niet tussen hengsten en niet-hengsten. Dat verschil wordt gecreëerd volgens mij. Door 2beners.

Groeten, Egon

Karin schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 18:48:


Als ik het niet verkeerd begrijp bedoel je hier met "kan het niet als grote
Het is echter wel gemeten, en er zijn ethogrammen van gemaakt.

Groeten, Egon

Hm, ik denk een grote onbekende. Wat de boer niet kent eet hij niet.

De ervaring die ik heb met hengsten zijn niet dat hengsten nou zo veel moeilijker ofzo zijn, maar wel dat ze een andere aanpak vragen. En dan doel ik niet op de hengsten die altijd in een box staan en twee keer per jaar op een dummie mogen, maar over hengsten die met hun merries op de wei staan en uitbreken om ruinen drie weides verderop te vertellen dat het zijn merries zijn (en het kon die ruinen geen zak schelen dat het zijn merries waren).
Met rijden ed heb ik persoonlijk nooit vervelende ervaringen met hengsten gehad. Niet als ik een hengst reed, niet als anderen op een hengst zaten.


Omdat jij een hele bijzondere relatie met jou dieren hebt en wil hebben.

Wat ik al eerder zei, ik ga een keer of 3 per week naar mijn paard om wat te doen en wij zijn daar beiden tevreden mee. Ik ben niets bijzonders van hem, behalve iemand die 3 keer in de week wat met hem doet. Ik heb ook geen behoeftes om bijzonderder voor mijn paard te zijn. Zou mijn paard dus omwille van mij verkiezen te blijven? Denk het niet. Als het hek open was dan vertrok hij. Jou paarden (ongeacht geslacht) niet.
Overigens ben ik ervan overtuigd dat iedereen die respect naar zijn paard heeft een brave lieverd krijgt. Was Fengur hengst geweest dan durf ik te zweren dat mijn relatie met hem vergelijkbaar was. Omdat ik respect poog te hebben voor mijn paard (ik moet nog veel leren)

Dat geloof ik direct, maar ik geen geld om nog een paar merries erbij te kopen. Velen niet. Die hebben geld, tijd en ruimte in hun hart voor 1 paard, niet voor 2 tot 4.

Oke


Hm, ik zoek het niet in de ruimte (al suggereerde mijn voorgaande mails dat ws wel), maar in motivatie. Een gewoon geschikte paddock met grasland voldoet als je je hengst een merrie of meer kan geven. Een hengst samen met een andere hengst of ruin kan ook natuurlijk. Grootste probleem blijft hem voor mij toch echt in de veulenproductie zitten. Ook al is het aantal wat bij jou is geboren lager dan verwacht, ik vind het nog veel. Ik zou op die manier absoluut niet willen fokken. Ik heb al eerder gezegd wat ik voel voor paarden die geboren worden zonder dat er echt een plaatsje voor hen in de wereld is. Hiermee bedoel ik niets richting jou hoor Egon. Maar stel je eens voor dat Esther het veulen van Falka totaal niet had kunnen en willen hebben? Wat had er dan met Brella gebeurd? Dat zit mij eraan dwars. Falka en Brella hebben het super getroffen, maar het had ook heel anders kunnen gaan als ze bij iemand anders terecht waren gekomen.

Vascodinges (ik kan het maar niet onthouden) vind ik een prima alternatief, maar zolang je ook die ex-hengst niet een degelijk leven kunt geven denk ik niet dat het beest ermee opschiet. We zijn het er aardig over eens dat de hormonen heel erg gedragssturend zijn (persoonlijkheid vind ik erbij discutabel) en een sexueel gefrusteerd dier vind ik erg. Of dat nu een hengst, ex-hengst, ruin of merrie is.

Groetjes Karin

e m kraak schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 18:57:


Hahaha Voor de mensen die denken dat ik mijn paardjes 'natuurlijk' kan houden omdat ik zo kapitaalkrachtig ben. Ken je de intern stalknecht die de paarden voert ,de stallen mest en de jonge paarden beleerd. In een caravan woont of ergens onder de kantine? That's me !
Niks nie grootgrond bezitter of elitair, wel een levenlang met paardjes spelen !

e m kraak schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 19:25:


Nee, ik geloof direct dat het gedrag meetbaar is veranderd.
Ik betwijfel alleen of dat veranderde gedrag ook zoveel met persoonlijkheidsverandering te maken heeft.

De hengsten die ruinen werden die werden rustiger enz enz, maar hun karakter veranderde in mijn ogen niet. Ze bleven even lief, braaf, ondeugend, energiek of lui, ook al werden ze rustiger, gematigder in bepaalde dingen (zoals roepen naar anderen). Maar dat is mijn ervaring he, die strekt zich niet heel ver uit.

Groetjes Karin